Αρχική Δημιουργία θεσμικού πλαισίου για τη σύσταση καθεστώτος Ενίσχυσης Ιδιωτικών Επενδύσεων για την ανάπτυξη της παραγωγής οπτικοακουστικών έργωνΆρθρο 08 – Καθεστώς Ενίσχυσης Ιδιωτικών Επενδύσεων για την ανάπτυξη της παραγωγής οπτικοακουστικών έργων στην ΕλλάδαΣχόλιο του χρήστη Πάρης Καραγιώργος | 7 Μαρτίου 2017, 08:00
  • Σχόλιο του χρήστη 'Πάρης Καραγιώργος' | 7 Μαρτίου 2017, 08:00

    Συμφωνώ το σχόλιο του 4 Μαρτίου 2017, 09:16 | ΣΠΥΡΟΣ Ν. ΤΑΡΑΒΗΡΑΣ Μόνιμος Σύνδεσμος Όσον αφορά το σχόλιο: «28 Φεβρουαρίου 2017, 13:19 | ΕΑΚ / PACT Μόνιμος Σύνδεσμος Άρθρο 8.ΙΔ.4.1 / ΣΥΝΟΛΙΚΟ ΚΟΣΤΟΣ ΠΑΡΑΓΩΓΗΣ Όσον άφορα την κατηγορία παράγωγης Μεγάλες και Μεσαίες Παραγωγές, θεωρούμε ότι δεν υπάρχει κανένας λόγος να γίνεται αναφορά σε οποιοδήποτε συνολικό κόστος παράγωγης, αφενός διότι τέτοιου είδους πληροφορίες εμπίπτουν σε συμβάσεις εμπιστευτικότητας και αφ’ ετέρου δεν υπάρχει κανένας τρόπος να πιστοποιηθούν. Το συνολικό κόστος παράγωγης έχει νόημα να φαίνεται μόνο στις Μικρές παραγωγές, όπου εκεί είναι δυνατόν να δοθεί και προκαταβολή από την επιδότηση, ώστε να διευκολυνθεί η παράγωγη του έργου.» δεν ισχύει καθόλου αυτά που αναφέρονται στην εν λόγω ανάρτηση, οτι δήθεν βάλλονται ή ότι ζημιώνονται οι κανόνες εμπιστευτικότητας από την κατάθεση του προϋπολογισμού. Αυτά ειναι πρωτάκουστα πράγματα. Είθισται και επιβάλλεται απο κανόνες νομιμότητας, διαφάνειας και χρηστής διαχείρησης των δημοσίων ή ευρωπαϊκών πόρων να απαιτείται σε διεθνές επίπεδο να κατατεθεί στους διεθνείς φορείς χρηματοδότησης πλήρης και επαρκώς αιτιολογημένος φάκελλος με χρηματοδοτικά πλάνα, αναλυτικό προϋπολογισμό κλπ της υπό έγκριση παραγωγής! Ειδάλλως πως θα γίνει η χρηματοδότηση και πώς θα επιτελέσουν και στο τέλος στον απολογισμό της παραγωγής τον έλεγχο τους οι ορκωτοί λογιστές? Τοποθετούμε ξανά με τα ίδια μου λόγια και επιπλέον προτάσεις: Πως αλλιώς θα παίρνουν και οι Έλληνες παραγωγοί “επιστροφή=ενίσχυση” αν όχι -αυστηρώς και μόνον- επί δεδομένου τελικού αποτελέσματος? Επί δεδομένου ήδη καλλιτεχνικού αποτελέσματος και οπωσδήποτε επί των πραγματικών εξόδων που ήδη έγιναν, σε συνάρτηση και σε αντιστοιχία με τον προϋπολογισμό που είχαν καταθέσει προ των γυρισμάτων με μέγιστη απόκλιση ± 5%. Μεγαλύτερη παραδεκτή απόκλιση θα σήμαινε ότι δεν είχαν σωστό σχεδιασμό από την αρχή, σωστή εκτέλεση, ή είχαν υπέρ κοστολογήσεις ή υπό κοστολογήσεις, και άρα όσα δεν συνάδουν με το αρχικό σχέδιο, δεν θα λάβουν ποσοστό ενίσχυσης. Ειδεμή θα γίνει και στο νέο φορέα τον Ε.Κ.Ο.Μ.Ε. αυτό που έγινε επί 25ετίας και στο Ε.Κ.Κ. Δηλαδή θα “φουσκώνουν” οι προϋπολογισμοί για να μεγιστοποιηθεί η επί του ποσοστού του προϋπολογισμού συμμετοχή του Ε.Κ.Κ. ή και των Ευρωπαϊκών προγραμμάτων ή και της Ε.Ρ.Τ. στα οικονομικά της ταινίας, και μετά την έγκριση της συμμετοχής τους, θα “ξεφουσκώνουν” οι προϋπολογισμοί ώστε τελικά η ταινία να γίνει με τα όσα διαθέσιμα μπόρεσε να έχει από Δημόσια Χρήματα. Αυτό το μοντέλο παρέλυσε την παραγωγή και κατέστρεψε δημιουργικούς σκηνοθέτες, αφού τους μετέβαλε από δημιουργούς σε συνεργούς στο έγκλημα της “καρατόμησης” του σεναρίου και της σκηνοθεσίας, προκειμένου όλοι να επιβιώσουν από αυτό το παρασιτικό σύστημα διανομής χρήματος. Εν συντομία, ενώ αναζητούνται πιστώσεις δημόσιου χρήματος έως πχ 50% για σύνολο περιγραφόμενου έργου στον προϋπολογισμό 100% , τελικά το έργο υποβιβάζεται να γίνει με τα λεφτά μόνο των πιστώσεων ή λίγα λιγότερα ή λίγα περισσότερα, οπότε το καλλιτεχνικό μέρος του παραγόμενου έργου σακατεύεται εκ των ενόντων. Αυτά όμως τα ξέρουν όλοι “οι κατοικούντες την Ιερουσαλήμ” και γίνονταν επί δεκαετίες. Οι Παραγωγοί σχεδόν Δεν υπάρχουν εκτός εξαιρέσεων- είναι όλοι είναι διαχειριστές χρήματος ή διαχειριστές του Δημόσιου Χρήματος. Δεν υπάρχει η Σπουδαία σχέση producer-director (ΗΠΑ), αλλά αυτή του Εκτελεστή Παραγωγού (διαχειριστή κονδυλίων) με τον Σκηνοθέτη (τον δημιουργό, ενός έργου που έχει “προικισθεί” με κρατικά ή κοινοτικά κονδύλια), με αποτέλεσμα: ο δήθεν μοναδικός δημιουργός να επιβιώνει σε βάρος των έργων του (που ο ίδιος έχει υποσχεθεί ότι θα δημιουργήσει), αφού χρειάζεται να συναινέσει στην κακή αυτή πρακτική, αφενός για να γίνει η διαχείριση και να ζήσει από αυτήν, αφετέρου διότι δεν Υπάρχει ο Όντως Παραγωγός του έργου. (συνήθως με εξαίρεση μερικών ταινιών που έχουν υποστήριξη εφοπλιστών κλπ) Προτάσεις: 1 Να υπάρξει η χρηματοδότηση με σοβαρό έλεγχο σε συγκεκριμένες δαπάνες, τιμολόγια κλπ που να συνάδουν οι ημέρες γυρίσματος, με τα όρντινο που εκδόθηκαν για αυτό το λόγο από την εταιρεία παραγωγής, για να ενημερωθούν όλοι για το ημερήσιο και υπό παραγωγή πρόγραμμα, τον τόπο και την ώρα που πρέπει να παραστούν όλοι οι συμμετέχοντες συνεργείο ηθοποιοί και βοηθητικοί. 2 Στον κίνδυνο της πλαστότητας των όρντινο(οι διαταγή παρουσίας στον χώρο), στα project που έχουν αιτηθεί την ενίσχυση, θα πρέπει να έχουν υποβάλλει και χρονοδιάγραμμα εκτέλεσης παραγωγής το οποίο θα είναι υπόλογοι να επικαιροποιούν σε όλες τις μεταβολές του. Αποστέλλοντας λοιπόν ταυτόχρονα (email) με το συνεργείο ένα τέτοιο έγγραφο ( όρντινο- οι ξένοι το λένε και Call sheet order=η σελίδα με την σειρά των κλήσεων=εννοούν στον χώρο, σε εργασία, για συγκεκριμένες σκηνές ή πλάνα της ταινίας), o E.K.O.M.E. θα έχει και το πρωτότυπο έγγραφο. 3 Επίσης ένας τρόπος ελέγχου ειδικά στις ξένες παραγωγές (που θα έχουν πάρει μεγάλο ποσό σε απόλυτο νούμερο) θα μπορούσε να είναι η ρητή υποχρέωσή τους στην αναγραφή στους τίτλους των ονομάτων των συμμετεχόντων ανά τις ειδικότητες και σε σχετικές θέσεις (του ρολ) των τίτλων τέλους. Όποιος δεν έχει τα κεφάλαια να κάνει παραγωγή, δεν είναι παραγωγός πραγματικός. Ελπίζω ο E.K.O.M.E. να αλλάξει το υπάρχον σαθρό σκηνικό χρηματοδοτήσεων. Σίγουρα πάντως δεν χρειαζόμαστε άλλο ένα Ε.Κ.Κ. πόσο δε μάλλον ένα Κέντρο Τηλεοπτικών Παραγωγών! 4 Ο E.K.O.M.E. οφείλει να είναι ευέλικτος και χωρίς τα λειτουργικά έξοδα να ξεπερνούν ένα ποσοστό 3-6 % του ποσού που έδωσε σε ενισχύσεις. Το ποσοστό είναι κυμαινόμενο αφού θα συσχετίζεται ανάλογα τις ταινίες που ενίσχυσε ανά έτος. Το ποσοστό είναι για να υπάρχει η αίσθηση της εξοικονόμησης των πόρων, αλλά και τις όποιες επιπλέον ανάγκες σε προσωπικό χρειάζεται να αναλάβει, για την ταχύτερη εξυπηρέτηση ανά περίοδο. Ταυτόχρονα θα πρέπει να ρυθμιστεί μαζί με όλα αυτά η Ε.Ρ.Τ. ως εξής: 5 Δεν νοείται παραγωγή που εκτελείται για την Ε.Ρ.Τ. να αναζητά και χρηματοδότηση από το Ε.Κ.Ο.Μ.Ε., διότι στην πράξη ο εντεταλμένος παραγωγός θα πάρει επιστροφή για χρήματα της Ε.Ρ.Τ. που είναι από συνδρομές για να υπάρχει αφευατού! 6 Η Ε.Ρ.Τ. οφείλει να υποστηρίζει μόνη της εξ’ ολοκλήρου τις παραγωγές της και να συνδράμει σε ανεξάρτητες παραγωγές κινηματογράφου ή να συμμετέχει σε παραγωγές υποστηριζόμενες από το Ε.Κ.Κ. 7 Επίσης αφού βρεθήκαμε σε ρυθμίσεις του Οπτικοακουστικού Χώρου καλό και δίκαιο θα ήταν να νομοθετηθεί η συνδρομή της Ε.Ρ.Τ. να γίνεται 1 ανά Α.Φ.Μ. Δεν είναι λογικό να πληρώνει κάποιος για το Σπίτι και το εξοχικό και το γραφείο του . Είναι ο ίδιος και δεν βλέπει τηλεόραση σε 3 σημεία. Άρα μία (1) χρέωση και άρα όλα τα Α.Φ.Μ. των φυσικών προσώπων και ατομικών επιχειρήσεων το ίδιο ποσόν. Τα Α.Φ.Μ. των ΟΕ / ΕΠΕ /ΕΕ / άλλο ποσόν (πχ διπλάσιο). Τα Α.Φ.Μ. των ΑΕ άλλο ποσόν (πχ τετραπλάσιο) Τα Α.Φ.Μ. των εταιρειών που δραστηριοποιούνται στον οπτικοακουστικό χώρο (και άρα έχουν λαμβάνειν από την ύπαρξη της Ε.Ρ.Τ.) υψηλότερο από όλους τους άλλους οι οποίοι δεν είναι υποχρεωμένοι να βλέπουν Ε.Ρ.Τ. , αλλά θα κατανοούν ότι έχουμε Ε.Ρ.Τ. όπως έχουμε και τις άλλους Δημόσιους θεσμούς. Οι εταιρείες δεν θα υποφέρουν από το ποσόν της Ε.Ρ.Τ. στον Λογαριασμό της Δ.Ε.Η. , αλλά από τα Δημοτικά Τέλη που πληρώνουν λόγω .... της δραστηριοποίησής τους! Αυτό ωστόσο είναι έργο άλλου υπουργείου.