• Σχόλιο του χρήστη 'ΣΤΕΛΙΟΣ ΖΑΧΑΡΟΠΟΥΛΟΣ' | 16 Ιουλίου 2021, 11:07

    Η εκπόνηση του Εθνικού Κτηματολογίου μάλλον πρέπει να καταγραφεί ιστορικά ως μία από τις πλέον άκαρπες προσπάθειες του σύγχρονου Ελληνικού κράτους. Οι μελέτες ξεκίνησαν από το 1996 και τόσα χρόνια μετά μπορούν ενδεικτικά να διαπιστώνονται: • Τα ιδιοκτησιακά δικαιώματα των πολιτών δηλώνονται με τα προ 25ετίας περίπου όρια των ΟΤΑ, σε υπόβαθρα που η σχεδίαση και εγκυρότητά τους δεν έχουν σταθμισθεί. • Η μέχρι τώρα συμμετοχή του ευρύτερου δημόσιου τομέα στη συνολικότερη προσπάθεια σχεδόν ανύπαρκτη. Τα εξαρτημένα διαγράμματα μόλις πριν λίγα χρόνια ανακαλύφθηκαν. Οι ιδιοκτησίες των Αναδασμών, Διανομών, απαλλοτριώσεων, εφαρμογών σχεδίων πόλεων κ.λπ. αποτυπώνονται σε ανεπίκαιρα υπόβαθρα, μπορεί και προ του 1930, χωρίς καμιά αξία για λελογισμένες χρήσεις. • Η αξιοποίηση της σύγχρονης τεχνολογίας πάντα ετεροχρονισμένη. Μπορούσε από χρόνια να λειτουργεί μια ανεξάρτητη βάση (για παράδειγμα με αναβάθμιση του Ε9), που θα ήταν δυνατό να χρησιμοποιείται από τους πολίτες, με ευνόητα και πολλαπλά οφέλη. • Η συμμετοχή του διαθέσιμου επιστημονικού δυναμικού στις προσπάθειες ολοκλήρωσης του έργου εξαντλείται μόνο με το στελεχιακό δυναμικό των ανάδοχων εταιρειών. Έπρεπε και πρέπει να συμμετέχουν, οι χιλιάδες των ειδικών μας επιστημόνων. Με την ανάθεση υποέργων και όπως με πολύ καλά αποτελέσματα γίνεται ή έγινε σε άλλες χώρες. • Υπάρχουν περιοχές που το κτηματολόγιο λειτουργεί για διάστημα 20ετίας σε υπόβαθρα με όρια ιδιοκτησιών που δεν έχουν καμιά σχέση με τις πραγματικές τους θέσεις. Εάν αυτό δεν είναι τραγικό δείγμα αποτυχίας της προσπάθειας τότε τι είναι ;; • Με τις επιλογές της πολιτείας το πραγματικό κόστος της κτηματογράφησης «μετακυλίεται» στους ιδιώτες. Και μάλιστα ανά περίπτωση ιδιοκτησίας, δηλαδή ιδιαίτερα προσαυξημένο. Γιατί όμως αφέθηκε να περάσουν ολόκληρες δεκαετίες, όταν μπορούσε να αποφασισθεί από την αρχή ότι οι ιδιοκτήτες θα έπρεπε να χρηματοδοτήσουν την προσπάθεια ;; • Τα μέχρι τώρα οφέλη σε ότι αφορά τις διευκολύνσεις διαχείρισης των ιδιοκτησιακών μας δικαιωμάτων αποδεικνύονται ελάχιστα έως ανύπαρκτα. ΠΡΟΤΑΣΕΙΣ 1. Ανασύνταξη των υποβάθρων και επικαιροποίηση των τίτλων που χορηγήθηκαν από τις μελέτες των Αναδασμών, Διανομών, εφαρμογών σχεδίων πόλεων κ.α. με την ευθύνη των αρμόδιων φορέων που χορήγησαν τους τίτλους. Για να μην εξελιχθούν οι απαιτούμενες διορθώσεις σε μία ακόμη τροχοπέδη της εκπόνησης του Εθνικού Κτηματολογίου 2. Σύνταξη αξιόπιστων υποβάθρων στο σύνολο της επικράτειας, με επίγειες αποτυπώσεις και με τη συμμετοχή του διαθέσιμου επιστημονικού δυναμικού μας. Κατά προτεραιότητα στις ενότητες που «κτηματογραφήθηκαν» και τα υπόβαθρά τους αποδεικνύονται αναξιόπιστα ή στις υψηλότερων αντικειμενικών αξιών περιοχές. Έστω και με την υποχρέωση καταβολής πρόσθετου τέλους από τους ιδιοκτήτες. Είναι προτιμότερη η καταβολή πρόσθετου τέλους από τις ανά περίπτωση ιδιοκτησίας κοστοβόρες διαδικασίες των προβλεπόμενων κάθε είδους διορθώσεων και νομικής φύσεως υποχρεώσεων. Σε αντίθετη περίπτωση ελλοχεύει ο κίνδυνος η χώρα να κτηματογραφείται στο διηνεκές και από την άλλη να λέγεται ότι υπάρχει Κτηματολόγιο. Με όσα αυτό μπορεί να σημαίνει.