• Σχόλιο του χρήστη 'FORTHNET MEDIA A.E.' | 10 Μαρτίου 2017, 13:36

    Σχόλια στο σχέδιο νόμου για τη δημιουργία θεσμικού πλαισίου για τη σύσταση καθεστώτος Ενίσχυσης Ιδιωτικών Επενδύσεων για την ανάπτυξη της παραγωγής οπτικοακουστικών έργων στην Ελλάδα [τροποποίηση διατάξεων του Ν. 4399/2016 (Α’ 117)] 1. Στο άρθρο 2 η παραπομπή στο Γενικό Μέρος-Κοινές Διατάξεις, στο Κεφάλαιο Α άρθρο 5 παράγραφο 3 του Ν. 4399/2016, πιθανότατα είναι λανθασμένη. 2. Στο άρθρο 5 του σχεδίου νόμου στο εδάφιο (αα) της προστιθέμενης παραγράφου (ιβ), προτείνουμε την παρακάτω διατύπωση: «ιβ. Επιχειρήσεις που λειτουργούν με σκοπό: αα) την παραγωγή (ή συμπαραγωγή) οπτικοακουστικών έργων και εν γένει οπτικοακουστικού περιεχομένου». 3. Στο άρθρο 8 του σχεδίου νόμου, με το οποίο προστίθεται νέο Κεφάλαιο ΙΔ’ και συγκεκριμένα στο «άρθρο 1 – Ορισμός», παρ.1, στον ορισμό του «Οπτικοακουστικού Έργου» θα προτείναμε η αναφορά στη 2η σειρά σε «συγκεκριμένη» απαρίθμηση των ειδών «Οπτικοακουστικού Έργου» να αντικατασταθεί από το «ενδεικτικά», προκειμένου το πεδίο εφαρμογής του νόμου να μπορεί να προσαρμοστεί σε μελλοντικές εξελίξεις στον τομέα της παραγωγής «οπτικοακουστικών έργων», ενώ στην ίδια παράγραφο προτείνουμε, επίσης, στην απαρίθμηση των «οπτικοακουστικών έργων» να προστεθεί μια αναφορά σε «αφιερωματικού ή/και ιστορικού χαρακτήρα εκπομπές», οι οποίες, προφανώς, συνιστούν «έργα». Τέλος, στην ίδια παράγραφο θα πρέπει να διευκρινιστεί ότι η δυνατότητα διανομής των παραγόμενων οπτικοακουστικών έργων θα μπορεί να πραγματοποιείται «σε μία ή/και» σε πολλαπλές πλατφόρμες. 4. Στην παράγραφο 2 του ως άνω άρθρου, στην οποία περιγράφονται οι εξαιρέσεις από τον ορισμό του «οπτικοακουστικού έργου» και ειδικότερα το σημείο (β) θα πρέπει να επαναδιατυπωθεί ως ακολούθως: «κάθε είδους μετάδοση αθλητικού αγώνα», διότι με την ιδιαίτερα ευρεία διατύπωση, που εμφανίζεται στο σχέδιο νόμου στο συγκεκριμένο σημείο («κάθε είδους αθλητικό γεγονός και πρόγραμμα»), αποκλείεται, χωρίς δικαιολογητικό λόγο, μια ολόκληρη κατηγορία εν δυνάμει παραγόμενων οπτικοακουστικών έργων που σχετίζονται μεν με τον αθλητισμό αλλά ενέχουν το στοιχείο της ροής, της δημιουργικότητας και της πρωτοτυπίας, βασικά χαρακτηριστικά ενός οπτικοακουστικού έργου. Περαιτέρω, στο σημείο (δ) της ίδιας παραγράφου, προτείνεται η αναφορά σε «ρεπορταζιακού και πληροφοριακού χαρακτήρα» εκπομπές να διαγραφεί, διότι η παραγωγή τέτοιου είδους εκπομπών και προγραμμάτων έχει αποδειχθεί επανειλημμένως στο παρελθόν ότι μπορεί να παρουσιάζει πρωτοτυπία και εύρος δημιουργικής ικανότητας, καθιστώντας αυτά «οπτικοακουστικά έργα». 5. Στο άρθρο 8 του σχεδίου νόμου, με το οποίο προστίθεται νέο Κεφάλαιο ΙΔ’ και συγκεκριμένα στο «άρθρο 2 – Δικαιούχοι», πιθανολογείται ότι η παραπομπή στο άρθρο 5 του Γενικού Μέρους του ν. 4399/2016 είναι εσφαλμένη και η ορθή παραπομπή είναι προς το άρθρο 6 του ν. 4399/2016. 6. Στο άρθρο 8 του σχεδίου νόμου, με το οποίο προστίθεται νέο Κεφάλαιο ΙΔ’ και συγκεκριμένα στο «άρθρο 3 – Υπαγόμενα και εξαιρούμενα επενδυτικά σχέδια» η παραπομπή αποκλειστικά σε «πολιτιστικά κριτήρια» και μάλιστα στα αποκλειστικώς απαριθμούμενα «πολιτιστικά κριτήρια» του Πίνακα Α του σχεδίου νόμου (η διατύπωση της πλειοψηφίας των οποίων είναι «στενή», ενώ από τη διατύπωση καθίσταται προφανές ότι παραπέμπει σχεδόν αποκλειστικά σε τηλεοπτικές σειρές ή κινηματογραφικά έργα), εν τοις πράγμασι καθιστά ιδιαίτερα δύσκολη την υπαγωγή στο πλαίσιο του νέου νόμου οποιουδήποτε άλλου οπτικοακουστικού έργου, που δεν έχει το χαρακτήρα κινηματογραφικής ταινίας ή τηλεοπτικής σειράς. Χρειάζεται, λοιπόν κατά τη γνώμη μας, μεγαλύτερη ευρύτητα στην απαρίθμηση και διατύπωση των κριτηρίων του πίνακα Α και χρήσιμο είναι να αποφευχθεί η διατύπωση διαμέσου του άρθρου 3 «πολιτιστικά» κριτήρια. 7. Στο άρθρο 8 του σχεδίου νόμου, με το οποίο προστίθεται νέο Κεφάλαιο ΙΔ’ και συγκεκριμένα στο «άρθρο 4 – Επιλέξιμες δαπάνες», παρ. 2, σημείο (γ), η αναφορά στο μισθολογικό κόστος θα προτείναμε να περιλαμβάνει τόσο τις θέσεις εργασίας, που δημιουργούνται για την υλοποίηση του επενδυτικού σχεδίου, όσο και «τις προϋφιστάμενες θέσεις εργασίας, που υποστηρίζουν την υλοποίηση του επενδυτικού σχεδίου», δεδομένου ότι και με τη διατήρηση υφισταμένων θέσεων εργασίας εξυπηρετείται ο σκοπός της τόνωσης της ελληνικής οικονομίας, στον οποίο, μεταξύ άλλων, στοχεύει το συγκεκριμένο σχέδιο νόμου.