• Σχόλιο του χρήστη 'Στεφανίδης Νίκος' | 10 Δεκεμβρίου 2017, 21:04

    Προς κάθε ενδιαφερόμενο Στα πλαίσια μιας αιφνιδιαστικής και ελάχιστου χρόνου ανακοινωμένης διαβούλευσης για την ραδιοφωνία , θα έπρεπε οι αρμόδιες επαγγελματικές ενώσεις να λάβουν θέση. Επειδη ομως το θεμα φαίνεται ειναι εξειδικευμένο, θα προσπαθήσω να αναπτύξω τις επιπτώσεις του πιο σφαιρικά. Ειναι θετικό καταρχάς να ξεκαθαρίσει το θολό τοπίο των ΜΜΕ. Ομως θα πρεπει να ληφθούν υπόψη και οι παράμετροι που στις προηγούμενες νομοθετικές προσπάθειες αγνοήθηκαν. Ακριβώς απο την ουσία και την λεπτομέρεια των νομοθετών κρίνεται και η αποτελεσματικότητα των εκάστοτε κυβερνήσεων , καθώς επίσης και αν τελική στόχευση ειναι η χειραγώγηση και οι πελατειακές σχέσεις. 1. Το θεμα των ΜΜΕ και ειδικά του ραδιοφώνου που χαρακτηρίζεται για την απλότητα και την αμεσότητα του, απαιτεί σαφώς μεγαλύτερο χρονο διαβουλεύσεων 2. Σε μια τυπική ανακοίνωση πλειοδοτικού διαγωνισμού δεν υπάρχουν, αναπτυξιακά κριτήρια , ποιοτικά χαρακτηριστικά, προστασία των χρηστών ακροατών και εν δυνάμει δικαιούχων της ιδιοκτησίας των συχνοτήτων, που στο όνομα τους η οποία κυβέρνηση καλείται να διαπραγματευτεί το δημόσιο συμφέρον. Και το δημόσιο συμφέρον δεν αποτελείται μονο απο μηδενικά σε αριθμούς, αλλα απο την πολιτιστική αναβάθμιση των κοινωνιών. 3. Και "Κοινωνίες" δεν ειναι μονο τα συμφέροντα του "Κέντρου" και οι υποβάθμιση των "Περιφερειών". Άρα ποιοι ειναι οι κανόνες που θα προστατεύσουν τις περιφέρειες, που αλώθηκαν απο αυθαιρεσίες και νομοθετικά κενά; 10 τηλεοπτικοί σταθμοί με κέντρο την Αθήνα εξέπεμψαν πανεθνικά , απορροφώντας το 90% των διαφημιστικών δαπανών, διαλύοντας τις περιφερειακές αγορές των ΜΜΕ, ενω υποβάθμισαν τους μεν αντίστοιχους τηλεοπτικούς να πουλάνε κατσαρόλες, τις εφημερίδες και έντυπα σε ανυπαρξία και την ραδιοφωνία να φυτοζωεί... 4. Σε αυτόν τον "Μεσαίωνα" της περιφέρειας χάθηκαν θέσεις εργασίας - αξιοπρεπούς εργασίας - για δημοσιογράφους , τεχνικούς , διαφημιστές , ηθοποιούς , καλλιτέχνες και γενικά καταστράφηκε οτι προϋπήρξε στις πόλεις πριν απο τον επεκτατισμό των ΜΜΕ του κέντρου στα πλαίσια της ιδιωτικοποίησης των. Οι παλιότεροι μπορούν να θυμούνται τις φτωχές πλην περήφανες πόλεις μέχρι την δεκαετία του 90' 5. Ολα τα ανωτέρω αναφέρονται συνοπτικά, αλλα μπορούν να παρουσιαστούν με νούμερα, ονόματα και ατελή νομοθετήματα, που ελπίζουμε το τελευταίο να μην ερθει να προστεθεί για να επιβεβαιωθεί το "όλοι ίδιοι ειναι". 6. Για ολα τα ανωτέρω ομως υπάρχουν και οι ανάλογες προτάσεις που επίσης θα πρέπει να αναπτυχθούν με λεπτομέρειες και τεκμηριώσεις, απο την διεθνή εμπειρία, αλλά και την ελληνικής πραγματικότητα. Α. Αναπτυξιακά κριτήρια. Για τους εθνικής εμβέλειας θα πρεπει να καθοριστεί ο αριθμός συχνοτήτων και έδρα εκπομπής κατ´αναλογία πληθυσμού ώστε να υπάρχει δίκαιη διασπορά θέσεων εργασίας. Πχ αν δοθούν 12 άδειες εθνικής εμβέλειας τοτε επι συνόλου 12 εκατομμυρίων κατοίκων το κάθε 1εκ θα δικαιούται μια άδεια - άρα αν η Αττική εχει 5εκ τοτε απο το λεκανοπέδιο θα μπορούν να εκπέμψουν 5 σταθμοί εθνικής εμβέλειας και αν η περιφέρεια Μακεδονίας εχει 2εκ τοτε θα δικαιούται 2 σταθμούς - αν η Κρήτη με τα νησιά εχουν 1 εκ τοτε μια άδεια θα εχει έδρα την Κρήτη κτλ Οι πραγματικοί ιδιοκτήτες των συχνοτήτων ειναι οι ίδιοι οι κάτοικοι και οφείλουν να προστατέψουν τα συμφέροντα τους. Γιατι ο κύκλος εργασιών θα λειτουργεί ευεργετικά για το σύνολο του πληθυσμού σε αντίθεση με αυτο που ισχύει σήμερα. Β. Το ίδιο αναλογικό μοντέλο θα πρέπει να εφαρμοστεί και στις περιφερειακές άδειες (καλό θα ήταν να αναφέρετε έναν αριθμο απο συχνότητες της Dab που προβλέπετε), ώστε να κατανεμηθούν ανάλογα με τον πληθυσμό για να υπάρχει η δυνατότητα της βιωσιμότητας και προστασία απο τον αθέμιτο ανταγωνισμό που μπορεί να ασκήσει για πολλούς λόγους το μητροπολιτικό κέντρο. Και το Ραδιόφωνο ξεχωρίζει παγκοσμίως για την ΤΟΠΙΚΟΤΗΤΑ του λόγω του χαμηλού κόστους λειτουργίας. Στις περισσότερες χωρες του κόσμου, προβλέπεται νομοθετικά και προστατεύται η περιφερειακή λειτουργία των δικτύων ΜΜΕ. Δεν έχουμε παρά να διαλέξουμε και εφαρμόσουμε ενα απο τα λειτουργούντα διεθνώς μοντέλα , καθ´ολοκληρία ομως... οχι αποσπασματικά. Η διασπορά των Ρ/Σ είναι βασική αρχή της Δημοκρατίας - σε αντίθεση με την συγκέντρωση που επιχειρείται, η τουλάχιστον δεν προστατεύεται επαρκώς με τις νέες δημοσιευμένες διατάξεις. Η μέριμνα για την βιωσιμότητα των ΜΜΕ, δεν εξαρτάται τόσο απο τις μελέτες των υποψηφίων ιδιοκτητών ΜΜΕ , όσο απο την πρόβλεψη του ίδιου του νομοθέτη και της πολιτείας! Γ. Το κόστος ενοικίασης των συχνοτήτων - περιφερειακής η εθνικής εμβέλειας θα πρεπει να ειναι ανάλογο της οικονομικής δυνατότας της κάθε έδρας εκπομπής- ούτως ώστε οι περιφερειακά αδύναμοι και χρονια αδικημένοι να μπορέσουν να αναπτυχθούν επιτέλους και να συμπαρασύρουν καινοτόμα τις κοινωνίες τους. Αν το πρόβλημα είναι τα κρατικά έσοδα θα μπορούσε να ζητηθεί απο τους λειτουργούντες ηδη ρ/σ ενα ενοίκιο για την χρήση της συχνότητας fm και φυσικά μια αναλογη με την τηλεόραση ελάφρυνση στο ΦΠΑ. Σε μια δημόσια διακήρυξη - διαβούλευση, πρεπει να αναφέρονται με λεπτομέρεια οι κανόνες που θα ισχύσουν, γιατί οι μεταγενέστερες ρυθμίσεις συμβάλουν στην αδιαφάνεια... Δ. Ένα στάδιο προσαρμογής 5 ετών θα μπορούσε να λειτουργήσει θεραπευτικά στις τρομερές παρενέργειες μιας ξαφνικής αυταρχικής επιβολής κλεισίματος των fm. Σε αυτη την περίοδο θα μπορούσαν οι νέες τοπικές συχνότητες DAB να δοθούν σε συμπράξεις ρ/σ ίδιου περιεχομένου, δίνοντας τα χρονικά περιθώρια να προσαρμοστούν και οι καταναλωτές και η αγορά συνολικότερα. Εννοείται ότι τα Fm θα πρέπει να παραμείνουν ανοιχτά τουλάχιστον για το συγκεκριμένο διάστημα. Αυτο λέει η διεθνής εμπειρία και όπου υπήρξε (Νορβηγία, Αυστρία ) ολική παύση ήταν γιατί το ανάγλυφο των εδαφών καθιστούσε ακριβότερη την παλιότερη τεχνολογία των fm σε σχέση με την dab και έγινε φυσικά με την σύμφωνη γνώμη των επαγγελματιών γιατί τους μείωνε το λειτουργικό κόστος. Σε αντίθεση, οι ΗΠΑ και οι περισσοτερες χώρες, παραμένουν με παράλληλη χρήση και των δυο συχνοτήτων fm και dab . Μεγάλο θέμα είναι και ο χρόνος προσαρμογής των καταναλωτών με τους δεκτές (αυτοκίνητο / σπίτι / εργασία ). Η πολιτεία δεν μπορεί να λειτουργεί εκδικητικά και αδιάφορα για τις επιπτώσεις των νομοθετικων αποφάσεων - ειδικά στην περίοδο της οικονομικής κρίσης που διανύει εδώ και χρόνια η χώρα. Οι επιχειρήσεις στον χώρο των ΜΜΕ και των ραδιοφώνων ήταν αυτές που επηρρέαστηκαν περισσότερο αρνητικά απο τις επιπτώσεις των αρνητικών προσήμων της εθνικής οικονομίας. Και ενω οι περισσότεροι επωμίστηκαν δαπάνες , χρέη, ζημίες καί αγωνίζονται να βγουν απο το αδιέξοδο όπως οι περισσότεροι πολίτες, έρχεται ο νομοθέτης, σαν απο άλλη χώρα και λέει ούτε λίγο ούτε πολύ "εσείς στον Κέαδα με τις υποχρεώσεις σας και κανένα συγκρητικό πλεονέκτημα για τις νέες άδειες". Και μάλιστα οχι σε 5-10 μεγαλοϊδιοκτήτες ΜΜΕ αλλά σε κάποιες χιλιάδες σε ολόκληρη την επικράτεια. Και σε αυτό, ενα κράτος που σέβεται τους φορολογούμενους επι χρόνια πολίτες του, θα μπορούσε να λάβει πρόνοια. Ένας αριθμός νέων συχνοτήτων θα μπορούσε να διατεθεί ανα περιφέρεια σε ρ/σ που θα έκαναν επιχειρηματικές συνενώσεις. Σε έναν κλάδο, που οι υπάρχουσες εταιρείες ήταν υποχρεωμένες εκ του νόμου να εχουν αποκλειστική ενασχόληση με την ραδιοφωνική εκπομπή, οι νομοθετικές αλλαγές και η εφαρμογή των νόμων, οφείλουν να γίνονται σταδιακά. Με εκτίμηση για την νέα προσπάθεια Στεφανιδης Νίκος ΥΓ. Το πρόβλημα μεταξύ και κέντρου και περιφέρειας όσο αφορά τα ΜΜΕ (τηλεόραση, ραδιόφωνο) πρεπει να το αντιληφθούν και ΟΙ ΤΟΠΙΚΕΣ ΚΟΙΝΩΝΙΕΣ ΜΕ ΤΟΥΣ ΦΟΡΕΙΣ ΤΟΥΣ (Περιφερειάρχες, Δημάρχους , Βουλευτές, επαγγελματικές ενώσεις , κλπ.) και να πάρουν θέση ! Τα ΜΜΕ με το Ίντερνετ ειναι "ατμομηχανή" της οικονομίας, όπου δρουν και αναπτύσσονται. Οι επιχειρηματίες μπορούν να είναι από διαφορετικές περιοχές...για να μην θεωρηθεί οτι διακατέχομαι απο τοπικιστικές αντιλήψεις! Ακριβώς σε αυτες τις διαβουλεύσεις οφείλουν να παρεμβαίνουν και όσοι ενδιαφέρονται και τους αφορά η περιφερειακή ανάπτυξη και να μην επαναπαύονται σε πολιτικολογίες. Και κλείνω με ενα παράδειγμα που ισως φανεί εκτός θέματος ... αλλα ειναι η ουσία της οικονομίας. Αν το κόστος των δεκτών και γενικότερα της προσαρμογής στην νέα τεχνολογια αγγίξει τα 2 δις ευρω , τότε αυτά θα "φυγουν " απο την χώρα για τους ξένους κατασκευαστές, ενώ θα μπορούσε να δοθεί ο χρόνος ώστε η τοπική, βιοτεχνία έστω...να συναρμολογήσει δέκτες. Το να είμαστε απλώς dealer των προϊόντων, δεν συμβάλουμε στην πραγματική οικονομία. Οταν το 80% των κυκλοφορούντων αγαθών ειναι εισαγώμενα, πως θα επιβιώσουν πχ τα ασφαλιστικά ταμεία και θα επιτευχθεί μια στοιχειώδης ευημερία; Μονο με συνέργιες και πρόβλεψη.