• 2. Σε ό,τι αφορά την «κύρια γλώσσα μετάδοσης» που ορίζεται ως η ελληνική γλώσσα: πόσος είναι ο ελάχιστος χρόνος ελληνόγλωσσου προγράμματος προκειμένου να θεωρείται ως κύρια γλώσσα; τι θα μπορούσε να ισχύσει για ραδιόφωνα γλωσσικών μειονοτήτων, ραδιόφωνα για μετανάστες, για ξενόγλωσσους κατοίκους και για τουρίστες; Θα μπορούσε να δίνεται μια άδεια εξαίρεσης στην ελληνική γλώσσα από το ΕΣΡ για περιορισμένο αριθμό σταθμών και υπό δεδομένες πληθυσμιακές συνθήκες. Επισημαίνεται ότι η ενημέρωση των κατοίκων της χώρας στη γλώσσα τους αποτελεί βασικό δικαίωμα και είναι προς το συμφέρον των τοπικών κοινωνιών, συχνά με θετικές οικονομικές προεκτάσεις (όπως στην περίπτωση του τουρισμού). Επίσης ισχύει ότι τέτοιου είδους ραδιοφωνικοί σταθμοί υφίστανται ήδη στην ελληνική επικγράτεια αλλά και σε αρκετές χώρες της ΕΕ. 3α. Η συγκεκριμένη διατύπωση ουσιαστικά επιτρέπει ένας ραδιοφωνικός σταθμός να χαρακτηρίζεται ενημερωτικός εφόσον μεταδίδει 6 δεκάλεπτα δελτία ειδήσεων και τέσσερις ώρες εκπομπών προγράμματος λόγου την ημέρα. Ο συγκεκριμένος χρόνος κρίνεται ως εξαιρετικά μικρός, καθότι οι υπόλοιπες 20 ώρες μπορεί να περιλαμβάνουν ψυχαγωγικό πρόγραμμα. Επίσης πρέπει να γίνει διάκριση ανάμεσα στις ενημερωτικές εκπομπές και τις εκπομπές «σχολιασμού», καθότι οι τελευταίες δεν αποτελούν πρωτότυπη ειδησεογραφική εργασία. 4. Ορίζεται ότι «το ελάχιστο περιεχόμενο του προγράμματος μη ενημερωτικού σταθμού περιλαμβάνει θεματολογία του ειδικού προσανατολισμού του σταθμού». Αυτό είναι εξαιρετικά ασαφές. Δεν διασαφηνίζεται πώς δηλώνεται η θεματολογία αυτή, τι είναι ο ειδικός προσανατολισμός, και πώς αυτός είναι δεσμευτικός ως ελάχιστο περιεχόμενο.