• Σχόλιο του χρήστη 'Christos Makris' | 22 Οκτωβρίου 2018, 23:04

    “τό φυλάξαι τ’ αγαθά χαλεπώτερον του κτήσασθαι” Είναι κρίμα να βλέπει κανείς σε διαβούλευση ένα τέτοιο νομοσχέδιο έκτρωμα, που επαναφέρει το κυνήγι μαγισσών και μας γυρίζει στον Μεσαίωνα, προερχόμενο από ένα Υπουργείο, το οποίο θεωρητικά θα πρέπει να είναι στελεχωμένο από επιστήμονες σε κάθε επίπεδο. Ένα Υπουργείο, το οποίο μελετά, τεκμηριώνει, στήνει και υποστηρίζει τηλεπικοινωνίες, υποδομές, νέες ψηφιακές τεχνολογίες και δίκτυα, μέχρι και διαστημικές υπηρεσίες. Το υπό διαβούλευση αυτό νομοσχέδιο απευθύνεται σε μια ομάδα ανθρώπων ;που δεν είναι πλέον μικρή αριθμητικά (περίπου 10.000), η οποία ασχολείται με τις ραδιοεπικοινωνίες. Ανθρώπων, των οποίων την ικανότητα και τις δυνατότητες έχει ελέγξει με εξετάσεις η πολιτεία στο παρελθόν, τους έχει εντάξει στο σύστημα πολιτικής προστασίας και τους ονομάζει «Υπηρεσία Ραδιοερασιτέχνη». Ανθρώπων που συνεργάζονται με τη Γενική Γραμματεία Πολιτικής Προστασίας, το ΕΚΑΒ, το Λιμενικό, τον ΣΕΓΑΣ, τις Περιφερειακές Ενότητες και άλλους φορείς για επικοινωνίες σε περιπτώσεις έκτακτης ανάγκης, με στόχο τη περιφρούρηση, την διάσωση και την διαφύλαξη της ανθρώπινης ζωής και περιουσίας. Οι ομάδες έκτακτης ανάγκης των ραδιοερασιτεχνών προσφέρουν εθελοντικά τις υπηρεσίες τους για περισσότερα από 35 χρόνια όπου απαιτείται τηλεπικοινωνιακή κάλυψη ενώ τα άλλα κρατικά η ιδιωτικά δίκτυα «πέφτουν» από τις διακοπές ηλεκτροδότησης, από σεισμούς, πλημμύρες, πυρκαγιές η άλλα φυσικά φαινόμενα. Και αναρωτιέται κανείς αν είναι αυτή μια λογική πρόταση τεκμηριωμένη από επιστήμονες ή μια υστερική αντιμετώπιση ενός αόρατου κίνδυνου, που κρέμεται σαν δαμόκλειος σπάθη επάνω από τα κεφάλια των πολιτών. Γιατί μόνο σαν κίνδυνο μπορεί να φανταστεί κανείς ότι μας βλέπει ο νομοθέτης με τις απίθανες απαιτήσεις του νομοσχεδίου, οι οποίες μάλιστα αποτελούν κατά περίπτωση κατάχρηση εξουσίας, ανακρίβειες, αφού αναφέρεται σε μία ΚΥΑ στην οποία επίσης τα όρια ακτινοβολίας του πληθυσμού από κεραίες έχουν και αυτά οριστεί με μαγικό τρόπο, πρόκληση ανωμαλίας, παραβίαση του Αστικού Κώδικα, των κοινοτικών οδηγιών και πολλά άλλα. Διατάξεις και άρθρα που αναιρούν το ένα το άλλο, με ασάφειες και καμία αναφορά σε χρονικά περιθώρια προσαρμογής ή εφαρμογής είναι μερικά ακόμα από τα χαρακτηριστικά του. Στο στόχαστρο κυρίως οι «ραδιοερασιτεχνικές κεραίες», το κατά κύριο λόγο αντικείμενο έρευνας και πειραματισμού του ραδιοερασιτέχνη αλλά και το πολυτιμότερο συστατικό του ραδιοερασιτεχνικού σταθμού! Πολλοί συμπεραίνουν ότι μάλλον ο νομοθέτης έχει προσωπικά με κάποιο ραδιοερασιτέχνη με κεραίες στο σπίτι του και προσπαθεί να τον κάνει να τις κατεβάσει με κάθε τρόπο, αλλιώς δεν εξηγείται η απίθανης σύλληψης και ευρηματικότητας διάταξη περί συναίνεσης όλων των συνιδιοκτητών για την ύπαρξη μιας κεραίας σε κοινόχρηστο χώρο της ταράτσας που θα εμπλέξει περί τους 70.000 συνιδιοκτήτες. Μιας ταράτσας πολυκατοικίας που, το πιθανότερο, βρίθει από κεραίες τηλεόρασης, ηλιακούς συλλέκτες, θερμοσίφωνες, air condition, τηλεοπτικά κάτοπτρα και κάθε λογής κατασκευές σε ένα αστικό περιβάλλον έκτρωμα. Μιας πολυκατοικίας της οποίας πολλές φορές οι ένοικοι δεν συμφωνούν ούτε στο τι χρώμα θα την βάψουν η αν θα βάλουν πετρέλαιο να ζεσταθούν. Για κάποιο περίεργο λόγο ο νομοθέτης φαντάζεται ένα κόσμο, στον οποίο θεωρεί ότι οι τηλεπικοινωνιακές συσκευές λειτουργούν χωρίς κεραίες. Άραγε προτείνεται οι επικοινωνίες να γίνονται με ταμ ταμ ή με σήματα καπνού για να αποφεύγεται η ακτινοβολία; Πιθανόν ο νομοθέτης μετά από τους ραδιοερασιτέχνες να θελήσει να λύσει και άλλα προβλήματα του αστικού περιβάλλοντος με την ίδια κοντόφθαλμη θεωρία. Θα απαγορεύεται να κυκλοφορούν αυτοκίνητα που η ταχύτητα τους θα ξεπερνά τα 40 χιλιόμετρα, για να είμαστε ασφαλείς; Ποιος από τους συντάκτες αυτού του απόλυτα μη τεκμηριωμένου από τεχνική άποψη νομοσχέδιου πάει με τα πόδια στην δουλειά του ή καβαλάει μουλάρι; Κύριοι, «παν μέτρον άριστον», κάθε υπερβολή είτε προς τα πάνω είτε και προς τα κάτω δεν παύει να είναι υπερβολή. Για την σύνταξη του νομοσχεδίου είναι ηλίου φαεινότερο ότι στην συντακτική ομάδα δεν συμμετείχε κανένας ραδιοερασιτέχνης, ούτε ζητήθηκε έστω η βοήθεια κάποιου. Το νομοσχέδιο διέπεται από πνεύμα, που είναι μόνον ελεγκτικό και «εχθρικό» προς την Υπηρεσία Ραδιοερασιτέχνη. Αντί να καλλιεργεί και να δημιουργεί κίνητρα προσέλευσης, διώχνει με τον φόβο «άσε μη βρω τον μπελά μου» και ωθεί στην πειρατεία (κάνω αυτό που θέλω και δεν με ξέρει κανείς). Περιορίζει ή αχρηστεύει δραστηριότητες όπως οι διεθνείς διαγωνισμοί, κατασκευές και πειραματισμοί κεραιών (τι να την κάνω την καλύτερη κεραία, αν πρέπει να ξαναπεράσω τις ίδιες διαδικασίες) κλπ. Προάγει την λογική της «αντιστασιακής αντίδρασης», όπως «θα ανεβάζω ισχύ το βράδυ» ή «θα φτιάξω τηλεχειριζόμενο σταθμό και άντε να με βρούνε», δηλαδή νοοτροπία και πρακτικές τελείως ξένες προς τις αρχές του Ραδιοερασιτεχνισμού, που παραπέμπουν σε καταστάσεις πειρατείας μεσαίων κυμάτων. Καμία πρόβλεψη και καμία αναβάθμιση των ελεγκτικών μηχανισμών, με αποτέλεσμα να είναι προτιμότερο να είσαι ραδιοπειρατής παρά ραδιοερασιτέχνης! Σε ό,τι αφορά την διεθνή εικόνα μας προβλέπεται ότι λόγω των ισοπεδωτικών περιορισμών θα έχουμε μηδενική συμμετοχή Ελληνικών σταθμών σε διεθνείς διαγωνισμούς (contests), αφού δεν θα υπάρχει ελπίδα διάκρισης, με αποτέλεσμα την αντιμετώπισή μας από τους ξένους συναδέλφους ως «φτωχούς συγγενείς». Κάπως όπως βλέπαμε εμείς παλαιότερα τους «ανατολικούς», παρόλο που η κατάστασή τους προερχόταν από οικονομικούς λόγους και όχι από περιορισμούς. Έχουμε «ώτα ευήκοα», έλεγαν οι αρμόδιοι κάποτε στο παλαιότερο Υ.Υ.Μ.Δ., αλλά τώρα δηλώνουν άγνοια για το υπό διαβούλευση νομοσχέδιο. Και η ερώτηση είναι, αν αυτοί οι άνθρωποι, που είναι οι καθ’ ύλην αρμόδιοι για τις τηλεπικοινωνίες, δηλώνουν άγνοια, τότε ποιος «εγκέφαλος» το συνέταξε τελικά και πώς προτείνει αυτές τις απαράδεκτες διατάξεις, που μοιάζουν να έχουν βγει από το καπέλο κάποιου Χουντίνι, σαν να ήταν κουνέλια ή περιστέρες.