• Σχόλιο του χρήστη 'Σπύρος Αυγερινός' | 21 Νοεμβρίου 2013, 02:42
    Το βλέπω Θετικά/Αρνητικά: 0  0

    1ος ΣΚΟΠΟΣ: ΑΝΤΙΚΕΙΜΕΝΙΚΗ ΕΝΗΜΕΡΩΣΗ ΚΑΙ ΠΡΟΒΟΛΗ ΤΩΝ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΩΝ ΘΕΣΜΩΝ ΚΑΙ ΤΗΣ ΚΟΙΝΩΝΙΑΣ ΤΩΝ ΠΟΛΙΤΩΝ Α! Γενικό μέρος 1. Ο ορισμός του 1ου σκοπού περιέχει πλεονασμούς. Αν η ενημέρωση είναι αντικειμενική, θα είναι και πλουραλιστική. Αν είναι πλουραλιστική, θα είναι και πολυθεματική. Αν είναι πολυθεματική, θα περιλαμβάνει και θέματα λειτουργίας των δημοκρατικών θεσμών και της κοινωνίας των πολιτών, κατά το μέτρο που τους αναλογεί (πάντα κατά την αντικειμενική της κρίση) . 2. Από μία αντικειμενική ενημέρωση, ο τηλεθεατής/ακροατής αναμένει να μάθει, τι, πού πώς, πότε και γιατί συμβαίνει κάτι, με την παράθεση πρωτογενούς ή υπευθύνως εξακριβωμένα αληθούς υλικού. Αυτό σημαίνει ότι η ανάπτυξη άποψης για μία είδηση δεν είναι δεοντολογικά ορθή, εκτός αν εξασφαλίζεται η ανάπτυξη όλων των δυνατών απόψεων. Αλλά για την ανάπτυξη απόψεων υπάρχουν οι ενημερωτικές εκπομπές διαλόγου, που μπορούν, όποτε χρειάζεται, να ακολουθούν τα δελτία ειδήσεων. 3. Επειδή ισχύει σε μεγάλο βαθμό ότι το μέσον είναι το μήνυμα, η αισθητική της ενημέρωσης πρέπει να αντιμετωπίζεται με σοβαρότητα. Η άπταιστη γνώση της γλώσσας και του πλούτου των αποχρώσεων της, ο τόνος και, γενικά, η ποιότητα της αφήγησης, (αλήθεια, αυτή η θεόψευδη εκφωνήτρια αθλητικών ειδήσεων, από πού σας προέκυψε;) καθώς και η εικόνα που υποβάλλουν (στην τηλεόραση) τα πρόσωπα και τα σκηνικά, μπορούν να κάνουν τη διαφορά ανάμεσα στη χυδαία και την ποιοτική (ως προς την αισθητική) ενημέρωση. 4. Αν υπάρχουν σωστές ενημερωτικές εκπομπές διαλόγου μεταξύ αξιόπιστων και νηφάλιων συνομιλητών, δεν θα χρειάζεται η, άχρηστη, έτσι κι αλλιώς, λειτουργία των παραθύρων στα δελτία ειδήσεων, λειτουργία που σαν μοναδικό αποτέλεσμα έχει την επιβολή του εξυπνακισμού επί της εξυπνάδας, της ατάκας επί του επιχειρήματος, της χυδαιότητας επί της σεμνότητας. 5. Επειδή η διαφήμιση δεν είναι ενημέρωση, αλλά προβολή εν πολλοίς υπερβολικών, στην καλλίτερη περίπτωση, στοιχείων για τα, υποτιθέμενα, πλεονεκτήματα προϊόντων και υπηρεσιών, καθώς και προβολή τρόπων ζωής και αξιών που αποπροσανατολίζουν και εξαπατούν, η ΝΕΡΙΤ δεν θα πρέπει να εκπέμπει διαφημίσεις. 6. Τέλος, σαν ελάχιστη ένδειξη σεβασμού προς το κοινό της ΝΕΡΙΤ, ας γίνει μία σοβαρή προσπάθεια να επιλεγούν πρόσωπα που να μπορούν να επιτύχουν, με την πρώτη προσπάθεια, μία εξωτερική σύνδεση. Εμείς που αγαπάμε την δημόσια τηλεόραση, αγανακτούμε και ντρεπόμαστε με αυτό το χάλι ανικανότητας, ανευθυνότητας, ασυδοσίας!!! Β! Ειδικό μέρος 1.1. Η ενημέρωση είναι αμερόληπτη όταν οι ειδήσεις παρουσιάζουν τα πρόσωπα μέσα από τα πραγματικά γεγονότα, και όχι τα γεγονότα μέσα από τα πρόσωπα. Είναι πολυφωνική όταν οι ειδήσεις φωτίζονται από πολλές πλευρές και μάλιστα, αν είναι δυνατόν, αντιπαρατιθέμενες πλευρές. Τέλος, είναι υψηλού επιπέδου (θα προτιμούσα τον όρο «υψηλής ποιότητας») όταν προβάλλουν τη λογική και όχι τη συναισθηματική πλευρά των γεγονότων και όταν στέκονται σε αξίες και όχι σε συμπεριφορές. 1.2. Μα, αν η αμεροληψία, η πολυφωνία και η υψηλής ποιότητας ενημέρωση είναι στρατηγικές επιλογές της ΝΕΡΙΤ (παρεμπιπτόντως, βρείτε της κανένα καλύτερο όνομα, γιατί αν ρωτούσατε κανέναν ειδικό του branding θα σας έλεγε ενδιαφέροντα πράγματα), αυτή η ερώτηση δεν έχει νόημα για μία δημόσια τηλεόραση. Αν θέλετε μεγάλα νούμερα τηλεθέασης θα το πετύχετε, όχι αμέσως, μόνον αν δεν αποκλίνετε από τις παραπάνω στρατηγικές επιλογές. Αλλιώς, στήστε κι εσείς «παράθυρα», βγάλτε σε αυτά μερικά «νούμερα» και θα στενάξει η AGB. Αυτό όμως θέλετε; 1.3. Τι να κατανοήσουν οι έρημοι οι πολίτες από κοινοβουλευτικές διαδικασίες, με τέτοια βουλή; Με τι καρδιά να συμμετέχουν στους καταρρακωμένους θεσμούς μας; Αν το πολιτικό σύστημα δεν αλλάξει, αν οι θεσμοί δεν ξαναποκτήσουν το χαμένο τους κύρος, ξεχάστε και την κατανόηση στις πρώτες και τη συμμετοχή στις δεύτερες. Όσο για τη βελτίωση της πληροφόρησης, αν παραμείνετε προσηλωμένοι στην αμεροληψία, την πολυφωνία και την υψηλού επιπέδου ενημέρωση, τότε το θέμα είναι καθαρά τεχνικό. 1.4. Τι εννοείτε εσείς με τον όρο «κοινωνία των πολιτών»; Είναι όρος κατ’ αντιδιαστολή με την «κοινωνία των ιδιωτών»; Επειδή πάντως η κοινωνία είναι μία και είναι αυτή που είναι, τηλεόραση ανοικτή στην κοινωνία είναι η τηλεόραση που ο καθένας και η καθεμία την θεωρούν δική τους, δηλαδή, ο καθένας και η καθεμία, είναι ανοικτοί προς αυτή.