Ελληνική Ραδιοφωνία Τηλεόραση Α.Ε.(ΕΡΤ ΑΕ)

Δικτυακός Τόπος Διαβουλεύσεων

• Σχόλιο του χρήστη 'Σπύρος Αυγερινός' | 22 Νοεμβρίου 2013, 00:19

  Μόνιμος Σύνδεσμος

  Το βλέπω Θετικά/Αρνητικά: 0  0

  Α! Γενικό μέρος 1. Ειλικρινά, δεν μπορώ να κατανοήσω τον άκρατο ελληνοκεντρισμό της διατύπωσης του δεύτερου σκοπού, εκτός αν πιστεύετε ότι η ελληνική κοινωνία κατέχει την πρώτη, αν όχι τη μοναδική, θέση στον πολιτισμό και τη δημιουργικότητα. Δηλαδή, εμείς οι Έλληνες, ως περιούσιος λαός, δεν έχουμε τίποτα να μάθουμε από τους άλλους; Δεν μας ενδιαφέρουν οι πολιτισμοί και οι δημιουργικές προσπάθειες των άλλων λαών; Προτιμάμε το κλείσιμο στον «υπέροχο εαυτό μας», αντί της εξωστρέφειας; Πείτε μου, σας παρακαλώ ότι κάτι δεν κατάλαβα καλά, και εξηγείστε μου τι είναι αυτό που δεν κατάλαβα, γιατί τα έχω χαμένα. Β! Ειδικό μέρος 2.1. Αν ψυχαγωγία είναι η ευχαρίστηση την οποία παίρνει ο τηλεθεατής/ακροατής, σαν αποδέκτης, από τα έργα του ανθρώπινου πολιτισμού που παρουσιάζονται από τη ΝΕΡΙΤ, τότε ποιοτική ψυχαγωγία είναι αυτή που κατορθώνει να δημιουργήσει αυτής της μορφής την ευχαρίστηση με την μετάδοση έργων που στηρίζονται, περιέχουν και προβάλλουν πανανθρώπινες και διαχρονικές αξίες. Καλές τέχνες, λογοτεχνία, ιστορία, αθλητισμός, μουσική, θέατρο, κινηματογράφος και κάθε άλλο δημιούργημα του ανθρώπινου πολιτισμού, ιδωμένο μέσα σε αυτό το πλαίσιο, μπορεί να αποτελέσει μία θαυμάσια πηγή ψυχαγωγίας. 2.2. Ο ελληνικός πολιτισμός, όπως και κάθε πολιτισμός, για να προβληθεί, πρέπει πρώτα να γίνει κατανοητός από αυτούς που θα τον προβάλουν και που δεν είναι άλλοι από το σύνολο, αν είναι δυνατό, των τηλεθεατών/ακροατών της ΝΕΡΙΤ. Όσο για την ανάδειξη του, και αυτή θα πρέπει να είναι έργο του κοινού της. Γιατί, αν αποδεχτείτε τη λογική ότι η ΝΕΡΙΤ είναι «ο δάσκαλος» και το κοινό της «οι μαθητές», θα καταλήξετε, πάλι, ή σε μουσειακού τύπου παραγωγές από γέροντες- συνήθως πανεπιστημιακούς- για γέροντες, ή σε φτηνιάρικες «αρπαχτές» για να δώσετε δουλειά σε κάποιους δικούς σας ανθρώπους. Η προβολή και ανάδειξη του ελληνικού πολιτισμού, αφού θα έχει σαν αποδέκτες το κοινό της ΝΕΡΙΤ, θα πρέπει να μην έχει τη μορφή «προϊόντος για τουριστική κατανάλωση». Ο ελληνικός πολιτισμός, οποιασδήποτε περιόδου, για να προκαλέσει το ενδιαφέρον, πρέπει να παρουσιάζεται σε σχέση με το παρόν, έτσι ώστε να μπορούν οι τηλεθεατές/ακροατές, με εύκολες αναγωγές, να βρουν μέσα στην «εικόνα» και τον εαυτό τους, το χώρο τους, το χρόνο τους. Η κάθε αφήγηση πρέπει να περιέχει, όσο αυτό είναι δυνατό, το στοιχείο της διαχρονίας, γιατί έτσι θα νοιώθουν συμμέτοχοι στον πολιτισμό, σαν ενιαία αξία και όχι σαν «πελάτες» κάποιου ένδοξου παρελθόντος το οποίο θέλουν συνεχώς να θυμιατίζουν, να εμπορεύονται, να εξαργυρώνουν και να παριστάνουν τους Ηρακλείς του, χωρίς μάλιστα, οι περισσότεροι από αυτούς, να το γνωρίζουν. 2.3. Θα πρέπει να εντοπίσει όλες τις μορφές της, ή τουλάχιστον τις περισσότερες, να αναδείξει τους γνήσιους εκφραστές ή γνώστες των και να τους εμπιστευτεί. Θα πρέπει και εδώ να αποφύγει τις αναθέσεις έργου σε «πολιτιστικούς μεσολαβητές» και εργολάβους και να τολμήσει να χρησιμοποιήσει νέους, σε ηλικία και ιδέες, ανθρώπους. Ρεπορτάζ, ντοκιμαντέρ, συζητήσεις, διαλέξεις, προβολές από χώρους πολιτιστικού ενδιαφέροντος, συνεντεύξεις, αλλά και μαθήματα πολιτιστικής εξοικείωσης και επιμόρφωσης, καθώς και διεθνείς συνεργασίες, θα μπορούσαν να είναι μερικοί από τους ζητούμενους τρόπους. 2.4. Με τους ίδιους τρόπουςπου θα χρησιμοποιηθούν για την προβολή των νέων τάσεων στον ελληνικό πολιτισμό. Νέοι άνθρωποι, με γνώσεις στο αντικείμενο τους, με όρεξη και μεράκι, να αφεθούν ελεύθεροι να δημιουργήσουν, μέσα στα νέα πλαίσια λειτουργίας της ΝΕΡΙΤ. Ρεπορτάζ, ντοκιμαντέρ, συζητήσεις, διαλέξεις, προβολές από χώρους πολιτιστικού ενδιαφέροντος, συνεντεύξεις, αλλά και μαθήματα πολιτιστικής εξοικείωσης και επιμόρφωσης, καθώς και διεθνείς συνεργασίες, θα μπορούσαν να είναι μερικοί από τους ζητούμενους τρόπους.