• Σχόλιο του χρήστη 'Ευάγγελος Λάμπρου' | 22 Νοεμβρίου 2013, 15:19
    Το βλέπω Θετικά/Αρνητικά: 0  0

    Θα πρέπει να ξεχωρίσουμε λοιπόν ποια είναι τα κριτήρια αξιολόγησης ενός δημοσιογράφου, λαμβάνοντας υπόψιν τι συμβαίνει και σε άλλες χώρες. Στην πλειοψηφία λοιπόν των δυτικών πανεπιστημίων υπάρχουν έδρες και τμήματα δημοσιογραφίας που χορηγούν αντίστοιχα πτυχία (bachelor's degree). Τα τμήματα αυτά αποτελούν τους βασικούς αιμοδότες των μαζικών μέσων στις χώρες αυτές και η δημοσιογραφία αντιμετωπίζεται σαν επιστήμη. Σε κάποιες άλλες όμως χώρες (βλέπε Ελλάδα, Αλβανία κτλ) η δημοσιογραφία δεν θεωρείται επιστήμη. Είναι μάλλον μια τέχνη την οποία ο καθένας μπορεί να ασκήσει αρκεί να είναι κοινωνικός, να έχει γνώμη και να γνωρίζει τους κατάλληλους ανθρώπους. Εκεί οι δημοσιογράφοι προκύπτουν από την πρακτική άσκηση στο μάρμαρο, και την "καπατσοσύνη" τους σε ότι αφορά πολιτικές και άλλου είδους γνωριμίες με σημαίνοντα μέλη των ενώσεων, αυτασφαλίσεις κτλ κτλ. Αυτή όλη η διαδικασία βαφτίζεται ως δημοσιογραφία επικυρωμένη με μονοετείς σπουδές σε κάποιο ΙΕΚ. Στην Ελλάδα υπάρχουν τρία αξιολογότατα πανεπιστημιακά τμήματα δημοσιογραφίας/επικοινωνίας τα οποία απαιτούν την εξέταση επιπέδου proficiency και ξένων γλωσσών για την εισαγωγή των σπουδαστών, όμως είναι παραμερισμένα ως προς την αναγνώριση των επαγγελματικών δικαιωμάτων των αποφοίτων τους. Στην ουσία λοιπόν οι απόφοιτοι είναι εξαιρετικά δύσκολο να ασφαλιστούν με δημοσιογραφικά ένσημα, καθώς οι περισσότεροι εργοδότες τους απασχολούν ως υπαλλήλους γραφείου (σημεία των καιρών) με αποτέλεσμα να μην μπορούν να αποδείξουν την δημοσιογραφική προϋπηρεσία τους παρά το γεγονός ότι ξόδεψαν 4 χρόνια σπουδάζοντας σε βάθος το αντικείμενο. Κάποιοι αναφέρουν ότι το ρεπορτάζ και η γνώση του πρέπει να αποδεικνύεται μέσω εμπειρίας. Θεωρώ ότι ως απόφοιτος του τμήματος Δημοσιογραφίας και ΜΜΕ του ΑΠΘ με Μάστερ στη διοίκηση επιχειρήσεων στην ΑΣΟΕΕ γνωρίζω πολύ καλύτερα το οικονομικό ρεπορτάζ από κάθε απόφοιτο ΙΕΚ, με 8 και 10 χρόνια στα κομματικά γραφεία. Πολλές φορές μάλιστα ακούγοντας και διαβάζοντας πράγματα που λένε και γράφουν δημοσιογράφοι οικονομικού ρεπορτάζ του "μαρμάρου" δεν ξέρω αν πρέπει να κλάψω ή να γελάσω με ανθρώπους που δεν κατανοούν καν την έννοια του ΦΠΑ ή των κερδών προ φόρων. Παρ όλα αυτά, μη έχοντας δημοσιογραφικά ένσημα δεν μπορούσα να αιτηθώ για πρόσληψη στην ΝΕΡΙΤ. Η δική μου πρόταση είναι άμεση καθιέρωση διετούς ειδίκευσης των αποφοίτων των τριών τμημάτων Καποδιστριακού, ΑΠΘ, Παντείου, στα πρότυπα των Ιατρών στη δημόσια Τηλεόραση με βασικό μισθό και πλήρη δημοσιογραφικά ένσημα. Με τον τρόπο αυτό θα καλυφθούν άμεσα πιεστικά κενά του οργανισμού με πολύ μικρό κόστος ενώ παράλληλα θα αξιοποιηθούν πρακτικά και αξιολογότατοι απόφοιτοι ελληνικών πανεπιστημίων. Ήδη ως μέλος του συλλόγου αποφοίτων του Τμήματος δημοσιογραφίας και ΜΜΕ του ΑΠΘ θα ξεκινήσω ενέργειες ώστε να πιέσουμε προς αυτή την κατεύθυνση. Επιτέλους αξιοκρατία.