• Σχόλιο του χρήστη 'Χρήστος Θ. Παναγόπουλος' | 23 Νοεμβρίου 2013, 01:40
    Το βλέπω Θετικά/Αρνητικά: 0  0

    Έχουμε ως χώρα την παγκόσμια πρωτοτυπία να υπάρχει προκήρυξη θέσεων για ΠΕ Δημοσιογραφίας και ως προαπαιτούμενα να ζητούνται η δεδομένη προηγούμενη εγγραφή σε κάποια Ένωση Συντακτών αλλά και ένσημα ΤΣΠΕΑΘ. Ως δημοσιογράφος, τα τελευταία επτά χρόνια εργάστηκα, ως επί το πλείστον σε διαδικτυακά ΜΜΕ αλλά και σε εφημερίδες. Ωστόσο, στην Ελλάδα οι Ενώσεις Συντακτών δεν αναγνωρίζουν τους εργαζόμενους στα διαδικτυακά μέσα ως δημοσιογράφους υπόχρεους ενσήμων ΤΣΠΕΑΘ, αλλά ως ιδιωτικούς υπαλλήλους υπόχρεους του ΙΚΑ (στην καλύτερη των περιπτώσεων) ή ως "μπλοκάκηδες" ή "μαύρους" (στην χείριστη των περιπτώσεων). Έτσι, όπως είναι φυσικό, με τα παρόντα κριτήρια της ΝΕΡΙΤ, δεν θα είχα ποτέ και κανένα δικαίωμα να εκδηλώσω το ενδιαφέρον μου, ώστε να εργαστώ σε αυτή. Δεν γίνεται να συνεχιστεί αυτή η στρέβλωση, γιατί περί αυτού πρόκειται, ήτοι το να ζητάται από τον απόφοιτο των Τριών Πανεπιστημιακών Τμημάτων να φέρει μία "πιστοποίηση" από την εκάστοτε Ένωση για αυτά που έχει διδαχθεί, θαρρείς και είναι κανένα ISO. Γιατί γνωρίζουμε οι περισσότεροι συνάδελφοι πολλούς μεταξύ μας, οι οποίοι έχουν τελειώσει κάποιο Τμήμα, σκίζονται στη δουλειά και δεν αναγνωρίζεται ΠΟΤΕ η εμπειρία τους, ενώ την ίδια στιγμή κάποιοι άλλοι, οι οποίοι κομπορρημονούν περί "εμπειρίας", δεν έχουν βγει ούτε καν για ένα ρεπορτάζ στη ζωή τους, εξασφαλίζοντας απολαβές αντιστρόφως ανάλογες της εν γένει πορείας στην εργασία τους. Για να μην αναφέρουμε πρώην συναδέλφους οι οποίοι παρουσιάζονται ως μέλη Ενώσεων στα μητρώα, ενώ ήδη έχουν μεταπηδήσει στη θέση του εκδότη... Η Δημοσιογραφία δεν είναι μόνο "μάρμαρο" και δεν είναι μόνον τέχνη. Είναι και Επιστήμη. Προτείνω, λοιπόν κι εγώ με τη σειρά μου τα εξής: 1. Καθιέρωση διετούς ειδίκευσης των αποφοίτων των τριών τμημάτων Καποδιστριακού, ΑΠΘ, Παντείου, στα πρότυπα των ξένων χωρών στη Δημόσια Τηλεόραση, με βασικό μισθό και πλήρη δημοσιογραφικά ένσημα. Απαιτείται ουσιαστική "διασύνδεση" του Πανεπιστημίο με τον Κρατικό Φορέα Ραδιοτηλεόρασης, καθώς μέσω αυτής θα αξιοποιηθούν αξιόλογοι απόφοιτοι και μελλοντικά ικανοί επαγγελματίες, μακριά από αγκυλώσεις και "καρεκλοκενταυρισμούς". 2. Αξιοκρατικές εξετάσεις μέσω ΑΣΕΠ, ώστε να σταματήσει το θλιβερό φαινόμενο του εργαζομένου-αργόμισθου που "έπιασε στασίδι μπαίνοντας από το παράθυρο" και εδώ και τόσα χρόνια έχει εξευτελίσει το πραγματικό νόημα του εργάζεσθαι στο Δημόσιο Τομέα. 3. Απαραίτητη γνώση τουλάχιστον δύο ξένων γλωσσών, με ταυτόχρονη μέριμνα από πλευράς του αρμόδιου Υπουργείου ή Γενικής Γραμματείας για την αναβάθμιση της επαγγελματικής κατάρτισης των εργαζομένων στο Δημόσιο Τηλεοπτικό Φορέα (όπως κι αν αυτός ονομαστεί εν τέλει). Η Δημοσιογραφία δεν είναι στατικό, αλλά ολοένα μεταβαλλόμενο και δυναμικό φαινόμενο και η μετεκπαίδευση μέσω μιας πραγματικής Διά Βίου Μάθησης αποτελεί μια λύση σε καθετί παρωχημένο. Ως απόφοιτος και μέλος του Συλλόγου Αποφοίτων του Τμήματος Δημοσιογραφίας και Μέσων Μαζικής Επικοινωνίας του Α.Π.Θ. σπούδασα επί 4 ολόκληρα χρόνια μια επιστήμη, την οποία εξακολουθώ να τιμώ, μέσα από την εργασία μου. Ως νυν μεταπτυχιακός φοιτητής του Πανεπιστημίου DUK της Αυστρίας για το Μάστερ "Ποιοτική Δημοσιογραφία & Νέα Μέσα", θεωρώ ότι τα πράγματα πρέπει κάποια στιγμή να αλλάξουν. Και θα αλλάξουν. Επιτέλους, αξιοκρατία.