• ΑΡΘΡΟ 1 Γενικές παρατηρήσεις 1. Το Σχέδιο Νόμου κινείται προς τη σωστή κατεύθυνση. Η ανάγκη σαφούς οριοθέτησης του χώρου μέσω ενός σύγχρονου και λειτουργικού Μητρώου με συγκεκριμένα χαρακτηριστικά, είναι ένα διαχρονικό αίτημα των σοβαρών επιχειρήσεων του κλάδου που εκπροσωπεί ο ΣΗΠΕ. Αυτή η έλλειψη φαίνεται να αποκαθίσταται με το παρόν Σχέδιο Νόμου καθόσον γίνεται (αν και όχι στο βαθμό που θα επιθυμούσαμε σε ορισμένα σημεία που θα επισημάνουμε) μια σοβαρή προσπάθεια να θεραπευτούν οι δύο βασικές ελλείψεις του υπάρχοντος Μητρώου Περιφερειακού και Τοπικού Τύπου του Ν4487/17, δηλαδή η ανυπαρξία σοβαρών προϋποθέσεων ένταξης σε αυτό και η μη σύνδεσή του με τις δημόσιες πολιτικές στο χώρο του Περιφερειακού Τύπου. Με τις ρυθμίσεις του παρόντος Νομοσχεδίου γίνονται ασφαλώς αυστηρότερες οι προϋποθέσεις και τα κριτήρια ένταξης των εφημερίδων (αναφερόμαστε εδώ αποκλειστικά στις ημερήσιες περιφερειακές εφημερίδες) στο νέο Υπομητρώο του ηλεκτρονικού Μ.Ε.Τ ενώ με τα άρθρα 19 και 20 καθιερώνεται επιτέλους το αυτονόητο: ότι τόσο η κρατική διαφήμιση όσο και τα όποια προγράμματα ενίσχυσης του έντυπου τύπου υιοθετηθούν στο μέλλον, θα αφορούν ΜΟΝΟ τα έντυπα που περιλαμβάνονται στο Μ.Ε.Τ στη βάση της αρχής: αυστηρές προϋποθέσεις ένταξης αλλά και δικαιώματα για όσους εντάσσονται! 2. Ως ιδιαιτέρως θετικές αξιολογούμε ρυθμίσεις όπως: - Η κλιμακωτή και αναλογική με βάση τον πληθυσμό κάθε νομού κατηγοριοποίηση των βασικών κριτηρίων ένταξης στο Μητρώο (πωλήσεις φύλλων, δημοσιογράφοι, λοιπό προσωπικό) αντί της ακατανόητης και αυθαίρετης κατηγοριοποίησης σε νομούς άνω και κάτω των 80.000 κατοίκων της παλιάς ρύθμισης. - Η προσθήκη στις προϋποθέσεις ένταξης στο Μ.Ε.Τ και λοιπού πλην δημοσιογράφων, προσωπικού διαφόρων ειδικοτήτων χωρίς τους οποίους είναι αδύνατον να εκδοθεί και να κυκλοφορήσει μια ημερήσια περιφερειακή εφημερίδα. Η καθιέρωση συστήματος ελέγχου των προϋποθέσεων και των σχετικών δικαιολογητικών και η επιβολή κυρώσεων, χωρίς τα οποία το υπόλοιπο νομοθέτημα όσο φιλόδοξο και να είναι, μένει γράμμα κενό. 3. Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι το παρόν Σχέδιο Νόμου προάγει τη διαφάνεια στις σχέσεις του έντυπου τύπου με το κράτος στο βαθμό που αποτελεί το πρώτο βήμα για τη θεσμική εκκαθάριση του τοπίου με την σαφή οριοθέτηση του χώρου και τον προσδιορισμό επιτέλους με μη αμφισβητούμενους όρους του «ποιος είναι ποιος» στο χώρο και ποιος δικαιούται να συναλλάσσεται, πάντοτε με όρους διαφάνειας, με το κράτος, τους δημόσιους φορείς και τις τοπικές και περιφερειακές αρχές. Ως εκ τούτου ο τίτλος του Σχεδίου Νόμου είναι επιτυχής. Όμως δεν παύει να είναι το πρώτο βήμα, αναγκαίο μεν αλλά όχι αρκετό. Χρειάζονται να γίνουν πολλά ακόμη τόσο σε επίπεδο νομοθεσίας όσο κυρίως και σε επίπεδο διοικητικής πρακτικής και πολιτικών αποφάσεων για να υπηρετηθεί ο μεγάλος αυτός στόχος. Και αναφερόμαστε κυρίως στο μεγάλο ζήτημα της κρατικής διαφήμισης που θίγεται στο προκείμενο Σχέδιο Νόμου, όπου η προτεινόμενη ρύθμιση είναι μεν σωστή ως αφετηρία αλλά αν δεν συνοδευτεί με μια σειρά αναγκαίων αλλαγών στη νομοθεσία και στη διοίκηση, για τις οποίες ο ΣΗΠΕ σύντομα θα υποβάλλει αναλυτικές προτάσεις, θα παραμείνει γράμμα κενό περιεχομένου.