Σκοπός του παρόντος νόμου είναι η ενίσχυση της διαφάνειας και της δημοσιότητας στον χώρο του έντυπου και ηλεκτρονικού τύπου μέσω ενός σύγχρονου και λειτουργικού Μητρώου, η διασύνδεσή του με τις αναπτυξιακές ανάγκες των επιχειρήσεων των Μέσων Μαζικής Επικοινωνίας, την καταχώριση και προβολή στις επιχειρήσεις αυτές διαφήμισης από φορείς της Γενικής Κυβέρνησης της περ. (β) της παρ. 1 του άρθρου 14 του ν. 4270/2014 (Α’ 143) και την ένταξή τους σε προγράμματα κρατικής ενίσχυσης.
Αρχική Ενίσχυση δημοσιότητας και διαφάνειας στον έντυπο και ηλεκτρονικό τύποΜΕΡΟΣ Α’ ΣΚΟΠΟΣ ΚΑΙ ΑΝΤΙΚΕΙΜΕΝΟ Άρθρο 1 Σκοπός
ΜΕΡΟΣ Α’ ΣΚΟΠΟΣ ΚΑΙ ΑΝΤΙΚΕΙΜΕΝΟ Άρθρο 1 Σκοπός
- 28 ΣχόλιαΜΕΡΟΣ Α’ ΣΚΟΠΟΣ ΚΑΙ ΑΝΤΙΚΕΙΜΕΝΟ Άρθρο 1 Σκοπός
- 3 ΣχόλιαΆρθρο 2 Αντικείμενο
- 8 ΣχόλιαΜΕΡΟΣ Β΄ ΣΥΣΤΑΣΗ ΗΛΕΚΤΡΟΝΙΚΩΝ ΜΗΤΡΩΩΝ ΕΝΤΥΠΟΥ ΚΑΙ ΗΛΕΚΤΡΟΝΙΚΟΥ ΤΥΠΟΥ ΚΕΦΑΛΑΙΟ Α’ ΠΕΔΙΟ ΕΦΑΡΜΟΓΗΣ Άρθρο 3 Πεδίο εφαρμογής
- 46 ΣχόλιαΚΕΦΑΛΑΙΟ Β’ ΣΥΣΤΑΣΗ ΚΑΙ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑ ΜΗΤΡΩΟΥ ΕΝΤΥΠΟΥ ΤΥΠΟΥ Άρθρο 4 Σύσταση Μητρώου Έντυπου Τύπου (Μ.Ε.Τ.) – Προϋποθέσεις εγγραφής και επανεγγραφής
- Δεν επιτρέπεται σχολιασμός στο Άρθρο 5 Πιστοποίηση εγγραφής – Καταχώριση – Αριθμός Μ.Ε.Τ.Άρθρο 5 Πιστοποίηση εγγραφής – Καταχώριση – Αριθμός Μ.Ε.Τ.
- 1 ΣχόλιοΆρθρο 6 Διαλειτουργικότητα Μ.Ε.Τ.
- 2 ΣχόλιαΆρθρο 7 Υποχρέωση γνωστοποίησης μεταβολών εγγεγραμμένων επιχειρήσεων στο Μ.Ε.Τ.
- Δεν επιτρέπεται σχολιασμός στο Άρθρο 8 Διαδικασία εγγραφής και ανανέωσης εγγραφής στο Μ.Ε.Τ.Άρθρο 8 Διαδικασία εγγραφής και ανανέωσης εγγραφής στο Μ.Ε.Τ.
- 3 ΣχόλιαΆρθρο 9 Διαδικασία ελέγχου
- 1 ΣχόλιοΆρθρο 10 Ένσταση κατά αποφάσεων αναφορικά με το Μ.Ε.Τ.
- 14 ΣχόλιαΚΕΦΑΛΑΙΟ Γ’ ΣΥΣΤΑΣΗ ΚΑΙ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑ ΜΗΤΡΩΟΥ ΗΛΕΚΤΡΟΝΙΚΟΥ ΤΥΠΟΥ (Μ.Η.Τ.) Άρθρο 11 Σύσταση Μητρώου Ηλεκτρονικού Τύπου (Μ.Η.Τ.) – Προϋποθέσεις εγγραφής και επανεγγραφής
- 1 ΣχόλιοΆρθρο 12 Πιστοποίηση εγγραφής – Καταχώριση – Αριθμός Μ.Η.Τ.
- Δεν επιτρέπεται σχολιασμός στο Άρθρο 13 Διαλειτουργικότητα Μ.Η.Τ.Άρθρο 13 Διαλειτουργικότητα Μ.Η.Τ.
- Δεν επιτρέπεται σχολιασμός στο Άρθρο 14 Υποχρέωση γνωστοποίησης μεταβολών εγγεγραμμένων επιχειρήσεων στο Μ.Η.Τ.Άρθρο 14 Υποχρέωση γνωστοποίησης μεταβολών εγγεγραμμένων επιχειρήσεων στο Μ.Η.Τ.
- Δεν επιτρέπεται σχολιασμός στο Άρθρο 15 Διαδικασία εγγραφής και ανανέωσης εγγραφής στο Μ.Η.Τ.Άρθρο 15 Διαδικασία εγγραφής και ανανέωσης εγγραφής στο Μ.Η.Τ.
- Δεν επιτρέπεται σχολιασμός στο Άρθρο 16 Διαδικασία ελέγχουΆρθρο 16 Διαδικασία ελέγχου
- Δεν επιτρέπεται σχολιασμός στο Άρθρο 17 Ένσταση κατά αποφάσεων αναφορικά με το Μ.Η.Τ.Άρθρο 17 Ένσταση κατά αποφάσεων αναφορικά με το Μ.Η.Τ.
- 2 ΣχόλιαΆρθρο 18 Επιχείρηση που δραστηριοποιείται στον έντυπο και στον ηλεκτρονικό τύπο
- 9 ΣχόλιαΚΕΦΑΛΑΙΟ Δ΄ ΑΠΑΓΟΡΕΥΣΗ ΚΑΤΑΧΩΡΙΣΗΣ ΔΙΑΦΗΜΙΣΕΩΝ ΚΑΙ ΣΥΜΜΕΤΟΧΗΣ ΣΕ ΚΡΑΤΙΚΑ ΠΡΟΓΡΑΜΜΑΤΑ ΕΝΙΣΧΥΣΗΣ ΣΕ ΜΗ ΠΙΣΤΟΠΟΙΗΜΕΝΑ ΕΝΤΥΠΑ ΚΑΙ ΙΣΤΟΣΕΛΙΔΕΣ ΕΝΗΜΕΡΩΤΙΚΟΥ ΠΕΡΙΕΧΟΜΕΝΟΥ Άρθρο 19 Απαγόρευση διαφήμισης φορέων Γενικής Κυβέρνησης σε μη πιστοποιημένα έντυπα ή ιστοσελίδες ενημερωτικού περιεχομένου
- 2 ΣχόλιαΆρθρο 20 Απαγόρευση συμμετοχής σε κρατικά προγράμματα ενισχύσεων σε μη πιστοποιημένα έντυπα ή ιστοσελίδες ενημερωτικού περιεχομένου
- Δεν επιτρέπεται σχολιασμός στο Άρθρο 21 Δημοσιότητα δεδομένωνΆρθρο 21 Δημοσιότητα δεδομένων
- 7 ΣχόλιαΆρθρο 22 Σύσταση Επιτροπής για την τήρηση των αρχών της δημοσιογραφικής ηθικής και δεοντολογίας
- 20 ΣχόλιαΚΕΦΑΛΑΙΟ Ε΄ ΥΠΟΜΗΤΡΩΟ ΠΕΡΙΦΕΡΕΙΑΚΟΥ ΚΑΙ ΤΟΠΙΚΟΥ ΤΥΠΟΥ Άρθρο 23 Υπομητρώο περιφερειακού και τοπικού τύπου – Αντικατάσταση άρθρου 2 ν. 3548/2007
- 1 ΣχόλιοΚΕΦΑΛΑΙΟ ΣΤ’ ΕΞΟΥΣΙΟΔΟΤΙΚΕΣ, ΜΕΤΑΒΑΤΙΚΕΣ ΚΑΙ ΚΑΤΑΡΓΟΥΜΕΝΕΣ ΔΙΑΤΑΞΕΙΣ Άρθρο 24 Εξουσιοδοτικές διατάξεις
- 1 ΣχόλιοΆρθρο 25 Μεταβατικές διατάξεις
- Δεν επιτρέπεται σχολιασμός στο Άρθρο 26 Καταργούμενες διατάξειςΆρθρο 26 Καταργούμενες διατάξεις
- 2 ΣχόλιαΜΕΡΟΣ Γ΄ ΛΟΙΠΕΣ ΡΥΘΜΙΣΕΙΣ ΑΡΜΟΔΙΟΤΗΤΑΣ ΓΕΝΙΚΗΣ ΓΡΑΜΜΑΤΕΙΑΣ ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΙΑΣ ΚΑΙ ΕΝΗΜΕΡΩΣΗΣ Άρθρο 27 Ειδικό τέλος επί των τιμολογίων διαφημιστικής δαπάνης υπέρ της «Αστικής Εταιρείας Δεοντολογίας της Επικοινωνίας» – Τροποποίηση παρ. 1 άρθρου 48 ν. 3801/2009
- 1 ΣχόλιοΆρθρο 28 Παράταση προθεσμίας αδειοδότησης παρόχων περιεχομένου επίγειας ψηφιακής τηλεοπτικής ευρυεκπομπής ελεύθερης λήψης – Τροποποίηση παρ. 4 άρθρου 2 ν. 4339/2015
- 4 ΣχόλιαΆρθρο 29 Απασχολούμενο προσωπικό αδειούχων παρόχων περιεχομένου – Τροποποίηση παρ. 1 άρθρου 9 ν. 4339/2015
- 2 ΣχόλιαΆρθρο 30 Παράλληλη απασχόληση δημοσιογράφων της Γενικής Γραμματείας Επικοινωνίας και Ενημέρωσης, της Ε.Ρ.Τ. Α.Ε. και του Α.Π.Ε.-Μ.Π.Ε. Α.Ε.- Αντικατάσταση παρ. 3 άρθρου 55 ν. 4339/2015
- Δεν επιτρέπεται σχολιασμός στο Άρθρο 31 Μεταβίβαση επιχείρησης που κατέχει άδεια τηλεοπτικού σταθμού με ιδιωτικό συμφωνητικό – Τροποποίηση παρ. 13 άρθρου 1 ν. 2328/1995Άρθρο 31 Μεταβίβαση επιχείρησης που κατέχει άδεια τηλεοπτικού σταθμού με ιδιωτικό συμφωνητικό – Τροποποίηση παρ. 13 άρθρου 1 ν. 2328/1995
- 2 ΣχόλιαΆρθρο 32 Εγγυήσεις προστασίας ανταγωνισμού – Προσθήκη τελευταίου εδαφίου στην παρ. 10 στο άρθρο 12 ν. 2328/1995
- 6 ΣχόλιαΆρθρο 33 Διαφημίσεις, χορηγίες και εμπορική επικοινωνία ως εισφορά μετοχικού κεφαλαίου – Προσθήκη παρ. 15 στο άρθρο 12 ν. 2328/1995
- Δεν επιτρέπεται σχολιασμός στο Άρθρο 34 Μεταβίβαση επιχείρησης που κατέχει άδεια ραδιοφωνικού σταθμού με ιδιωτικό συμφωνητικό – Τροποποίηση παρ. 3 άρθρου 40 ν. 4779/2021Άρθρο 34 Μεταβίβαση επιχείρησης που κατέχει άδεια ραδιοφωνικού σταθμού με ιδιωτικό συμφωνητικό – Τροποποίηση παρ. 3 άρθρου 40 ν. 4779/2021
- Δεν επιτρέπεται σχολιασμός στο Άρθρο 35 Καθορισμός τρόπου υπολογισμού και καταλογισμού του οικονομικού ανταλλάγματος και διαδικασία επιστροφής εγγυητικών επιστολών – Αντικατάσταση παρ. 2 άρθρου 52 ν. 4779/2021Άρθρο 35 Καθορισμός τρόπου υπολογισμού και καταλογισμού του οικονομικού ανταλλάγματος και διαδικασία επιστροφής εγγυητικών επιστολών – Αντικατάσταση παρ. 2 άρθρου 52 ν. 4779/2021
- 6 ΣχόλιαΆρθρο 36 Διαδικασία ανάθεσης καταχώρισης διαφημιστικών και λοιπών μηνυμάτων του δημοσίου – Ρυθμίσεις για τον ηλεκτρονικό τύπο και την κρατική διαφήμιση – Τροποποίηση περ. 4 άρθρου 2, παρ. 1 και 2 άρθρου 7 π.δ. 261/1997
- 7 ΣχόλιαΆρθρο 37 Έναρξη ισχύος
Το γεγονός ότι σήμερα μιλάμε ακόμα για διαφήμιση από φορείς της Γενικής Κυβέρνησης που θα διοχετευθεί στον Περιφερειακό Τύπο κι ενώ υπάρχει νομοθετημένο πλαίσιο που ουδέποτε εφαρμόσθηκε επιβεβαιώνει ότι δεν έχει υπάρξει ουσιαστική στήριξη.
Γενικά μιλώντας θεωρώ ότι το νομοσχέδιο ουσιαστικά αποτελεί το «Θάνατο του Εφημεριδά «. Του ανθρώπου που διαθέτει όλο του το είναι για να εκδώσει μια εφημερίδα, κάνοντας ουσιαστικά κατάθεση ψυχής. Του ανθρώπου με τα χίλια πρόσωπα, που μπορεί να γίνει δημοσιογράφος, γραφίστας, χειριστής offset, διανομέας, λογιστής και ο,τι απαιτηθεί για να ανταπεξέλθει και να προσφέρει στους αναγνώστες έγκυρη ενημέρωση.
Τον «εφημεριδά» θα τον συναντήσεις στο 90% των περιφερειακών εφημερίδων. Αυτές τις εφημερίδες με τις διατάξεις αυτού του νομοσχεδίου θα τους «δολοφονήσετε» και θα «φιμώσετε» τις φωνές τους. Δεν θέλω να πιστεύω ότι μία δημοκρατική κυβέρνηση που προασπίζεται την ελευθερία της έκφρασης και την ελευθεροτυπία θέλει να συνδεθεί με μια τέτοια εξέλιξη.
Στους δύο δημοσιογράφους που πρέπει να απασχολεί μια περιφερειακή εφημερίδα προστίθενται κι άλλοι και επιπλέον διοικητικό προσωπικό. Στην περίπτωση των Σερρών μιλάμε για τρεις δημοσιογράφους και τρία άτομα διοικητικό προσωπικό, ενώ σήμερα είμαστε υποχρεωμένοι να απασχολούμε δύο δημοσιογράφους.
Εύλογα, πιστεύω, προκύπτει το ερώτημα αν ο ένας επιπλέον δημοσιογράφος κάνει τη διαφορά για την ποιότητα μιας εφημερίδας. Και πρέπει να συνυπολογίσουμε ότι αυτό το κόστος καλούμαστε να το σηκώσουμε σε μια περίοδο σφοδρής οικονομικής κρίσης. Θα μπορούσε, πάντως, ο επιπλέον δημοσιογράφος να είναι και ο ίδιος ο εκδότης αφού ούτως ή άλλως κάνει κι αυτή τη δουλειά. Κι αν υποθέσουμε ότι σκοπός του νομοσχεδίου είναι η άνοδος της ποιότητας των περιφερειακών εφημερίδων και επιτυγχάνεται με τους επιπλέον δημοσιογράφους αναρωτιέται κανείς το επιπλέον διοικητικό προσωπικό θα βελτιώσει την ποιότητα της εφημερίδας;; Μήπως τελικά ορισμένοι αναζητούν να φορτώσουν με υποχρεώσεις τις περιφερειακές εφημερίδες γιατί διαπνέονται από την φιλοσοφία του να «ψοφήσει η κατσίκα του γείτονα» φιλοδοξώντας ότι θα απολαύσουν στην συνέχεια «υπερκέρδη» από την κρατική διαφήμιση; Γνώμη μου είναι ότι θα πρέπει να υπάρξει πρόβλεψη για τις εφημερίδες που αποδεδειγμένα απασχολούν προσωπικό πέρα από αυτό που προβλέπει ο νόμος που ισχύει σήμερα ώστε να τύχουν ευνοϊκότερης μεταχείρισης. Όχι, όμως, να σχεδιάζεται η «γενοκτονία» του Περιφερειακού Τύπου και των ανθρώπων που εργάζονται νυχθημερόν για να κρατήσουν «ζωντανές» τις εφημερίδες τους. Η ευνοϊκότερη μεταχείριση ορισμένων δεν είναι υποχρεωτικό να σημάνει τον «θάνατο» των πολλών. Ελπίζω η κυβέρνηση να αντιληφθεί ότι το ζήτημα δεν είναι η εξόντωση του Περιφερειακού Τύπου αλλά η ενίσχυσή του για να μπορέσει να ακολουθήσει τις τεχνολογικές εξελίξεις. Αν τελικά αυτό το νομοσχέδιο προχωρήσει θα είναι σοβαρό πλήγμα στην πολυφωνία και στο συνταγματικό δικαίωμα της ελεύθερης έκφρασης δια μέσω του Τύπου.
Ε.Ι.Τ.Η.Ε.Ε.Α.
(ΕΝΩΣΗ ΙΔΙΟΚΤΗΤΩΝ ΤΟΠΙΚΩΝ ΗΜΕΡΗΣΙΩΝ ΕΒΔΟΜΑΔΙΑΙΩΝ ΕΦΗΜΕΡΙΔΩΝ ΑΤΤΙΚΗΣ)
ΑΔΙΑΝΟΗΤΗ ΑΔΙΚΙΑ ΓΙΑ ΤΙΣ ΤΟΠΙΚΕΣ ΕΦΗΜΕΡΙΔΕΣ ΑΤΤΙΚΗΣ ΚΑΙ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ
Κατάφωρη αδικία και χτύπημα κατά των ΗΜΕΡΗΣΙΩΝ και ΕΒΔΟΜΑΔΙΑΙΩΝ ΤΟΠΙΚΩΝ ΕΦΗΜΕΡΙΔΩΝ ΑΤΤΙΚΗΣ και ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ σε συνδυασμό με την ύλη του Δήμου και τις πωλήσεις 0,3% στην περιφερειακή ενότητα που ανήκουν. (Άρθρο 23)
Προφανώς και δεν μπορεί να σταθεί κάτι τέτοιο, διότι ουσιαστικά τους ζητείται να βρουν κάθε ημέρα/εβδομάδα ύλη επίκαιρη και ενδιαφέροντος του δήμου όπου εδρεύουν (π.χ. στις 24 σελίδες οι 12 σελίδες να αναφέρονται κάθε ημέρα ή κάθε εβδομάδα αντίστοιχα στο δήμο τους) όπου αυτό, είναι αδύνατον να συμβεί στην πραγματικότητα και μετά να πάνε την εφημερίδα να προσπαθήσουν να την πουλήσουν στους υπόλοιπους 15 με 20 δήμους του περιφερειακού τομέα που ανήκουν. Δηλαδή σε έναν περιφερειακό τομέα 600000 κατοίκων πρέπει να πουλάει μια εφημερίδα, κάθε μέρα/εβδομάδα, 1800 φύλλα κατά κατώτατο όριο ώστε να κρατηθεί στο Μητρώο, με ύλη από ένα δήμο.
Τους απαγορεύεται άμεσα να θεωρούν τοπικά, τα θέματα γενικής επικαιρότητας που αφορούν το κοινό του δήμου, αλλά πέρα από αυτό, της περιφέρειας που έχει καθημερινά θέματα με το δήμο, της αντιπεριφέρειας, των βουλευτών της περιφερειακής ενότητας για το ίδιο λόγο, προβλήματα με διπλανούς δήμους, συλλόγων κ.ο.κ.
Ουσιαστικά το νομοσχέδιο αυτό λέει ξεκάθαρα δεν θα ενταχθείτε ποτέ ή για να ενταχθείτε “κουρελιάστε” την εφημερίδα σας κατά το 50% και πουλήστε τη με κάθε τρόπο.
Το δίκαιο είναι για να μπορούν να λειτουργήσουν σε ορθό πλαίσιο ενημέρωσης οι τοπικές εφημερίδες δήμων Αττικής και Θεσσαλονίκης, θα πρέπει να ΕΞΑΙΡΕΘΟΥΝ και η ύλη τους κατά 50% να αφορά τουλάχιστον την περιφέρεια που ανήκουν και να θεωρείται τοπική ύλη, για να μπορούν και να διεκδικήσουν πωλήσεις οι οποίες σημειωτέον, είναι παράλογες.
Άρθρο 11
Παρατηρήσεις
Στο άρθρο αυτό οι δημοσιογράφοι και το προσωπικό που εργάζονται στις εφημερίδες, διότι όλες οι εφημερίδες έχουν ιστοσελίδες με τον ίδιο τίτλο, δεν θα μπορούν να αναρτούν ειδήσεις για την αμεσότητα της ενημέρωσης.Θα πρέπει να το δίνουν σε άλλον δημοσιογράφο; ή το διοικητικό προσωπικό θα ασχολείται μόνο με τα θέματα εφημερίδας και όχι με την ιστοσελίδα ώστε να γίνεται χαλασμένο τηλέφωνο με κίνδυνο μεγάλων λαθών. Οι ιστοσελίδες θα ανήκουν σε άλλες εταιρείες; Θα φτιαχτούν ξεχωριστές εταιρείες; Το τοπίο είναι θολό.
Η ιστοσελίδα της εφημερίδας παντού σε όλο τον κόσμο λειτουργεί από τους ίδιους τους δημοσιογράφους για την αμεσότητα της είδησης και μάλιστα οι εφημερίδες που τις διατηρούν, έχουν και επιβεβαιωμένες ειδήσεις, όπως και στην έντυπη έκδοση, διότι αυτό, πέρα από δεοντολογικό είναι και ελεγχόμενο από το φορέα τους. Δεν είναι άλλη επιχείρηση. Είναι η ίδια επιχείρηση.
Οι ιστοσελίδες που δεν είναι συνέχεια έντυπης έκδοσης προφανώς να ακολουθήσουν κάποιους κανόνες.
ΓΕΝΙΚΑ ΣΧΟΛΙΑ
Προσπαθούμε να καταλάβουμε για πιο λόγο τίθεται θέμα αλλαγών του Ν.3548/2007 και ουσιαστικά την επιβάρυνση των εφημερίδων περισσότερο, με όλες αυτές τις αλλαγές, όταν ήδη έχουν επιβαρυνθεί με τις έκτακτες δαπάνες από την ενεργειακή κρίση και την πανδημία (Καύσιμα, Ρεύμα, Χαρτί, Εκτύπωση, Λειτουργικά κ.α όλα πάνω από 40%)
Από το 2007, που ισχύει ο νόμος και περνώντας μία δεκαπενταετία φτάσαμε να παλεύουμε συνεχώς να κρατήσουμε τις διακηρύξεις, παίρνοντας παράταση, διεκδικώντας άλλη μία την επόμενη χρονιά, (31-12-2023) χωρίς να τηρείτε φυσικά και η αναλογία, για τον περιφερειακό και τοπικό τύπο, της κρατικής διαφήμισής όπως ορίζει ο Νόμος.
Καθημερινά αντιμετωπίζουμε το πρόβλημα με τις προσφορές που ζητούν οι δήμοι, ενώ ο 3548/07 δίνει λύση με την την ίση κατανομή και δεν το εφαρμόζουν.
Καλούμαστε, να αντεπεξέλθουμε σε αντίξοες εμπορικά συνθήκες, με όλες τις επιβαρύνσεις που δεχόμαστε και επίσης να αυξήσουμε θέσεις εργασίας,
μετά από τα μεγάλα χτυπήματα όπως,
Μείωση κατά 50% τουλάχιστον των δημοσιεύσεων διακηρύξεων, προκηρύξεων κ.α.
την κατάργηση δημοσίευσης των ισολογισμών.
την μείωση πόρων για τη διακίνηση των φύλλων μέσω ΕΛΤΑ
την ακατανόητη επιβολή 2% επί του τζίρου μας, υπέρ ΕΔΟΕΑΠ.
Την καθυστέρηση πληρωμής των τιμολογίων μας από πολλούς δήμους για πάνω από 2 έτη πολλές φορές, όπου καλούμαστε να χρηματοδοτούμε εμείς τους φόρους από την τσέπη μας.
Είναι αιτία λουκέτων και οι απίστευτες αυτές επιβαρύνσεις των εφημερίδων, με την πρόσληψη προσωπικού που δεν πρόκειται να ωφελήσει, αλλά αντιθέτως θα μας πλήξει.
Είμαστε κάθετα αντίθετοι σε οποιαδήποτε αλλαγή στον Ν. 3548/2007.
Γιατί, απλά δεν υπάρχει κανένας λόγος, ίσως κάποιες βελτιώσεις και αποσαφηνίσεις για τη λειτουργία μας και οποιαδήποτε αλλαγή θα επιφέρει άμεσα και άδικα χτυπήματα, εργαζόμενους στον δρόμο από σωρεία λουκέτων, σε ημερήσιες αλλά και εβδομαδιαίες, περιφερειακές και τοπικές εφημερίδες.
Κι όλα αυτά, ενώ εκκρεμούν σημαντικά θέματα από χρόνια αιτήματά μας, που στόχο έχουν να δώσουν οικονομική ανάσα στις εφημερίδες μας, όπως
α. Να εξοφληθούν άμεσα τα τιμολόγια που αφορούν τις δημοσιεύσεις
β. Να ορισθεί ενιαία τιμή (5 ευρώ ανά εκατοστό) για όλες τις δημοσιεύσεις της παρ. 3 του άρθρου 1 του ν. 3548/2007 (Α’ 68).
γ.Να δοθεί ένα τέλος στις παρατάσεις που αφορούν την υποχρεωτική δημοσίευση των διακηρύξεων προκηρύξεων.
δ. Επαναφορά των δημοσιεύσεων των ισολογισμών των εταιρειών στον έντυπο τύπο.
ε. Να σταματήσει η αδικία με την ύλη δήμου για τις ημερήσιες και εβδομαδιαίες τοπικές εφημερίδες που εδρεύουν σε δήμους της Αττικής και περιφερειακής ενότητας Θεσσαλονίκης
στ. Οι δημοσιογράφοι και το προσωπικό των εφημερίδων να μπορούν να εργάζονται και στις ιστοσελίδες τους.
Αντώνης Κατωπόδης
Ιδιοκτήτης μέσων ενημέρωσης – Εκδότης
Πρόεδρος ΔΣ – Ε.Ι.Τ.Η.Ε.Ε.Α.
Θα θελα να εκφράσω την ταπεινή μου γνώμη, ως ο τελευταίος τροχός της σημερινής κυβέρνησης και το λέω αυτό γιατί ανήκει στα πιστεύω μου.
Βρίσκομαι στην δυσάρεστη θέση να εκφράσω μια γνώμη του εαυτού μου, των υπαλλήλων μου, αλλά και όλων των επαρχιακών ΜΜΕ που ανήκουν στην ΕΙΕΤ, ως μέλος ΔΣ της ΕΙΕΤ.
Με τις αλλαγές στον Ν.3548/2007, επαρχιακά ΜΜΕ θα βρεθούν στην δυσάρεστη θέση να απολύσουν οικογενειάρχες, λόγο λουκέτου στις επιχειρήσεις. Οι προσφώνηση και μόνο στις απερχόμενες αλλαγές του νόμου, δημιουργούν τεράστιους προβληματισμούς για το μέλλον των τοπικών επαρχιακών ΜΜΕ.
Μετά την τριετή αναστολή λόγω covid και την τεράστια οικονομική πλήξη που υπέστησαν οι επιχειρήσεις μας,βρισκόμαστε στο χείλος του γκρεμού. Προσπαθήσαμε να κρατηθούμε στα πόδια μας, αλλά το μόνο σίγουρο μετά τις αλλαγές του νόμου είναι ότι θα βρεθούμε στην δυσάρεστη θέση, όχι μόνο να μην προσλάβουμε νέο προσωπικό αλλά να αποκλείσουμε και το υπάρχον.
Δέκα χρόνια μνημονίων. Δύο χρόνια πανδημίας και ένα σχεδόν χρόνο πολεμικών επιπτώσεων και κανείς δεν ασχολήθηκε με τον Περιφερειακό τύπο. Και βλέπουμε τώρα ένα σχέδιο νόμου που με μαθηματική ακρίβεια οδηγεί σε οικονομικό αδιέξοδο δεκάδες -αν όχι εκατοντάδες- επιχειρήσεις στην Περιφέρεια που κινούνται στον χώρο της ενημέρωσης, αυξάνοντας τις δαπάνες τους προκαλώντας τους πανηγυρισμούς των 10-15 ΠΑΛΑΙ ΠΟΤΕ «μεγάλων» της Περιφέρειας που επιτέλους νοιώθουν ότι ήρθε η ώρα να μείνουν μόνοι στο παιχνίδι. Έτσι, πιστεύουν και αυτό σχεδιάζουν εδώ και χρόνια… Μεγάλοι όμως είναι όσο υπάρχομε εμείς οι θεωρητικά «μικροί» σαν μέτρο συγκρίσεως. Στο πέρασμα του χρόνου θα γίνουν και αυτoί μικροί απέναντι στους μεγάλους της Αθήνας που θα πουν κάτι απλό: Οι επαρχιώτες συνάδελφοι καλύπτουν ένα μικρό μέρος της ενημέρωσης στην Επικράτεια της χώρας και για να υπάρχει δικαιοσύνη θα παίρνουν ένα μικρό μερίδιο από τις κρατικές στηρίξεις που θα δίνουν στον Τύπο. Όλα αυτά σε μία ελεύθερη οικονομία που θα έπρεπε ο μικρός ή ο μεγάλος επιχειρηματίας να είναι μόνο αυτός που θα καθορίζει το κόστος λειτουργίας της επιχείρησής του. Ανάμεσα σ’ αυτόν και τον αναγνώστη που θα αποφασίσει εάν υπάρχει λόγος στήριξης της επιχείρησης δεν χωρά κανένας άλλος και φυσικά το Κράτος. Αλήθεια ποιοι είναι οι λόγοι της αύξησης των εξόδων μίας περιφερειακής εφημερίδας; Να μας αναβαθμίσετε απέναντι στον αναγνώστη; Πόσο θα κοστίσει όλο αυτό στις ήδη χειμαζόμενες επιχειρήσεις μας; Αλήθεια δεν γνωρίζετε την τραγική οικονομική κατάσταση που βιώνουμε και θα γίνει ακόμα πιο τραγική τους επόμενους μήνες; Δείξτε σεβασμό μιλώντας με οικονομικούς όρους. Δείξτε σεβασμό μιλώντας με ειλικρίνεια για το ένα επιθυμείτε την συνέχιση της ύπαρξης του περιφερειακού τύπου με τα όποια πλεονεκτήματα και μειονεκτήματα του. Δείξτε σεβασμό απέναντι σε μία γενιά εκδοτών που κλείνει βιολογικά η και λόγω οικονομικών συνθηκών ένα σημαντικό κύκλο προσφοράς στην ενημέρωση των τοπικών κοινωνιών. Δείξτε σεβασμό αποφεύγοντας οποιαδήποτε αλλαγή στον ήδη «κατακρεουργημένο» Νόμο 3548/2007 που θα επιφέρει το οριστικό τέλος της συντριπτικής πλειοψηφίας των ημερήσιων – εβδομαδιαίων περιφερειακών εφημερίδων». Τέλος, δείξτε ρεαλισμό δίνοντας έναν χρόνο προσαρμογής στον όποιο νέο Νόμο προκύψει. Υ.Γ. Σας εύχομαι να υπερβείτε τις φωνές που σας καλούν να προχωρήσετε σε μαζικές εκκαθαρίσεις στον Περιφερειακό τύπο και να επικρατήσει η κοινή λογική και ο ρεαλισμός.
1.Υπομητρώο Έντυπου Τύπου
Σύμφωνα με το άρθρο 4, παράγραφος 2, Το Μητρώο Περιφερειακού και Τοπικού Τύπου που προβλέπεται στο άρθρο 2 του ν. 3548/2007 (Α’ 68), όπως το άρθρο αυτό αντικαθίσταται με το άρθρο 23 του παρόντος, και στο οποίο μπορούν να εγγράφονται οι περιφερειακές και τοπικές εφημερίδες που δικαιούνται να προβαίνουν στις δημοσιεύσεις της παρ. 3 του άρθρου 1 του ν. 3548/2007 (Α’ 68), εντάσσεται στο Μ.Ε.Τ. ως υπομητρώο.
Εδώ να τονίσουμε ότι ποτέ μέχρι σήμερα δεν είχε τεθεί θέμα αλλαγών του Ν.3548/2007 και μάλιστα αλλαγών που θα επιβαρύνουν ακόμη περισσότερο τις εβδομαδιαίες εφημερίδες.
Το 2007, που ο νόμος ψηφίστηκε, ο έντυπος τύπος βρίσκονταν σε μια από τις καλύτερες περιόδους του. Κι όμως για τις εβδομαδιαίες εφημερίδες θεσπίστηκε το να απασχολούν δύο (2) δημοσιογράφους (για Νομούς άνω των 80.000 κατοίκων) και έναν (για Νομούς κάτω των 80.000 κατοίκων).
Σήμερα, 15 χρόνια μετά κι ενώ ο εβδομαδιαίος περιφερειακός Τύπος έχει δεχτεί συνεχή και μεγάλα πλήγματα, καλούμαστε να σηκώσουμε επιπλέον βάρη με την πρόσληψη δημοσιογράφων, αλλά και… λοιπού προσωπικού.
Αναφέρουμε τα κυριότερα πλήγματα, από το 2007 μέχρι σήμερα:
α) Κατάργηση δημοσίευσης ισολογισμών.
β) Σημαντικό «ψαλίδισμα» στις δημοσιεύσεις διακηρύξεων, προκηρύξεων κ.α.
γ) Γενική κρίση στον έντυπο τύπο.
δ) Μείωση διακινούμενων φύλλων μας μέσω των ΕΛΤΑ (σε 400, τα οποία μάλιστα είτε δεν φτάνουν ποτέ στον παραλήπτη τους είτε με μεγάλη καθυστέρηση)
ε) Επιβολή 2% επί του τζίρου μας, υπέρ ΕΔΟΕΑΠ.
στ) Και εσχάτως: Αύξηση κατά 30-40% στην εκτύπωση (τυπογραφείο, χαρτί, υλικά κ.α.), καθώς και στην διανομή των εφημερίδων μας (καύσιμα).
Αναφέρουμε τα παραπάνω για να επισημάνουμε το ότι είναι αδιανόητο να επιβαρυνθούν με επιπλέον έξοδα οι εφημερίδες, με την πρόσληψη προσωπικού που δεν πρόκειται να ωφελήσει, αλλά αντιθέτως θα πλήξει τις επιχειρήσεις μας.
Είμαστε κάθετα αντίθετοι σε οποιαδήποτε αλλαγή στον Ν. 3548/2007!
Γιατί, απλά, οποιαδήποτε αλλαγή θα επιφέρει σωρεία λουκέτων σε εβδομαδιαίες, αλλά και ημερήσιες, περιφερειακές εφημερίδες.
Κι όλα αυτά, ενώ εκκρεμούν τρία σημαντικά αιτήματα μας που στόχο έχουν την εξασφάλιση ρευστότητας, αλλά να δώσουν οικονομική ανάσα στις εφημερίδες μας:
α. Άμεση εξόφληση των παραστατικών που αφορούν τις δημοσιεύσεις της παρ. 3 του άρθρου 1 του ν. 3548/2007 (Α’ 68) και συγκεκριμένα εξόφληση εντός δεκαπέντε (15) ημερών από την δημοσίευση τους στις εφημερίδες μας (να ισχύσει και αναδρομικά καθώς πολλοί φορείς οφείλουν σημαντικά ποσά στις εφημερίδες).
β. Ορισμός ενιαίας τιμής (5 ευρώ ανά εκατοστό) για όλες τις δημοσιεύσεις της παρ. 3 του άρθρου 1 του ν. 3548/2007 (Α’ 68).
Τα δύο παραπάνω αιτήματα έχουν ελάχιστο έως μηδενικό δημοσιονομικό κόστος, καθώς το 85% και πλέον των δημοσιεύσεων πληρώνονται από τους ανάδοχους των έργων.
γ. Και φυσικά το οριστικό τέλος των βασανιστικών παρατάσεων που αφορούν τον Ν. 3548/2007. Υπενθυμίζουμε ότι η τρέχουσα παράταση εκπνέει στις 31-12-2023. Άραγε, πως μπορεί να σχεδιάσει ο καθένας από εμάς το μέλλον της εφημερίδας του πέρα από την ημερομηνία αυτή;
Οριστικό τέλος λοιπόν, στις παρατάσεις επί παρατάσεων και οριστική απελευθέρωση στις δημοσιεύσεις των διακηρύξεων.
2. Αριθμός εργαζομένων
Σύμφωνα με το νέο σχέδιο Νόμου, οι εβδομαδιαίες εφημερίδες θα πρέπει να απασχολούν δημοσιογράφους και λοιπούς εργαζομένους ως εξής:
*Για Νομούς έως 80.000 κατοίκους: 2 εργαζόμενους (1 δημοσιογράφο, 1 λοιπό προσωπικό).
*Για Νομούς από 80.000 έως 200.000 κατοίκους: 4 εργαζόμενους (2 δημοσιογράφους, 2 λοιπό προσωπικό).
*Για Νομούς άνω των 200.000 κατοίκων: 6 εργαζόμενους (3 δημοσιογράφους, 3 λοιπό προσωπικό).
Στην τελευταία κατηγορία εντοπίζεται και η μεγαλύτερη αδικία, καθώς οι εφημερίδες στους Νομούς: Αχαΐας, Ηρακλείου, Λάρισας και Αιτωλοακαρνανίας (στην περίπτωση αυτή αν ληφθεί υπόψη η απογραφή του 2011 και όχι η πρόσφατη), θα κληθούν να προσλάβουν τουλάχιστον τρία επιπλέον άτομα.
Φυσικά, επιπλέον βάρη καλείται να σηκώσει και η πλειοψηφία των εφημερίδων και σε πολλούς ακόμα Νομούς, όσον αφορά τους λοιπούς εργαζομένους, καθώς ο αριθμός των δημοσιογράφων στις δύο πρώτες κατηγορίες παραμένει ο ίδιος, αφού για τις επιχειρήσεις περιφερειακού και τοπικού έντυπου τύπου, δύναται να προσμετρηθεί στην παρούσα προϋπόθεση και ο ιδιοκτήτης ή ο εταίρος, εφόσον είναι δημοσιογράφος ασφαλισμένος στον αρμόδιο ασφαλιστικό φορέα).
Βέβαια, τα επιπλέον οικονομικά βάρη που θα προκύψουν από την προσθήκη 1 ή 2 ατόμων ως λοιπό προσωπικό για τις περισσότερες εφημερίδες είναι ασήκωτα, ιδιαίτερα αυτή την εποχή που οι υποχρεώσεις έχουν αυξηθεί (αύξηση κόστους εκτύπωσης, διανομής, ενέργειας κλπ.), αλλά και… κάνει να λάβουν χρήματα είτε από κρατική διαφήμιση (αυτή του εμβολίου παραμένει ανεξόφλητη εδώ και 14-15 μήνες), είτε από δημοσιεύσεις υποχρεωτικών καταχωρήσεων (διαχρονικά άλυτο το πρόβλημα αυτό!)
Επίσης, ας δούμε τις αντιστοιχίες εβδομαδιαίων – ημερήσιων περιφερειακών εφημερίδων:
ΕΒΔΟΜΑΔΙΑΙΕΣ
ΣΥΝΟΛΙΚΟ ΠΡΟΣΩΠΙΚΟ
ΕΒΔΟΜΑΔΙΑΙΕΣ
ΣΕ ΝΟΜΟΥΣ ΕΩΣ 80.000: 2 εργαζόμενους.
ΣΕ ΝΟΜΟΥΣ 80.001 – 200.000: 4 εργαζόμενους.
ΣΕ ΝΟΜΟΥΣ ΑΝΩ ΤΩΝ 200.000: 6 εργαζόμενους.
ΗΜΕΡΗΣΙΕΣ
ΣΥΝΟΛΙΚΟ ΠΡΟΣΩΠΙΚΟ
ΣΕ ΝΟΜΟΥΣ ΕΩΣ 80.000: 4 εργαζόμενους.
ΣΕ ΝΟΜΟΥΣ 80.001 – 200.000: 6 εργαζόμενους.
ΣΕ ΝΟΜΟΥΣ ΑΝΩ ΤΩΝ 200.000: 8 εργαζόμενους.
Καθώς οι εβδομαδιαίες εφημερίδες εκδίδονται 1 φορά την εβδομάδα και οι ημερήσιες 5-6, δεν είναι αναντίστοιχο το να απαιτούνται π.χ. στους Νομούς 80.001 – 200.000 κατοίκων (που είναι και οι περισσότεροι) 4 εργαζόμενοι σε μια εβδομαδιαία εφημερίδα και μόλις 6 σε μια ημερήσια; Πως μπορεί να λειτουργήσει μια ημερήσια εφημερίδα με μόλις δύο δημοσιογράφους και μόλις 2 άτομα ως λοιπό προσωπικό; Η εβδομαδιαία δύναται να λειτουργήσει με λιγότερα από 4, όπως συμβαίνει σήμερα στις περισσότερες εφημερίδες μέλη μας.
Το ίδιο φυσικά ισχύει και για τις ημερήσιες – εβδομαδιαίες εφημερίδες που ανήκουν στις άλλες πληθυσμιακές κατηγορίες.
Επίσης, να δούμε και κάτι άλλο:
Υπαρκτό παράδειγμα: Μια εφημερίδα υποχρεούται να απασχολεί 2 δημοσιογράφους και 2 εργαζόμενους ως λοιπό προσωπικό.
Ωστόσο, σήμερα απασχολεί 3 δημοσιογράφους και έναν διανομέα. Σε αυτή την περίπτωση τι γίνεται; Μετατρέπει τον δημοσιογράφο σε… διανομέα ή γραμματέα, ή φωτογράφο ή σελιδοποιό; Ή μήπως απολύει έναν δημοσιογράφο (που του είναι αναγκαίος για να τον έχει σήμερα) και προσλαμβάνει έναν επιπλέον διανομέα ή γραμματέα που δεν του χρειάζονται στη λειτουργία της εφημερίδας;
3. Πωληθέντα φύλλα
Για να ενταχθεί μια εφημερίδα στο υπομητρώο περιφερειακού και τοπικού τύπου θα πρέπει να έχει πωλήσεις, οι οποίες υπολογίζονται με συντελεστή πωλούμενων φύλλων ανά έκδοση 0,3% επί του πληθυσμού κάθε περιφερειακής ενότητας.
Καθώς σήμερα ο αριθμός των πωληθέντων φύλλων είναι τετρακόσια (400) για τους Νομούς άνω των 80.000 κατοίκων, πολλές εφημερίδες θα κληθούν να αυξήσουν τα πωληθέντα φύλλα τους.
Μεγαλύτερο πρόβλημα θα έχουν οι Νομοί: Αχαΐας (900 φύλλα), Ηρακλείου (900 φύλλα), Λάρισας (800 φύλλα), Αιτωλοακαρνανίας (600 φύλλα), Εύβοιας (600 φύλλα) και Μαγνησίας (550 φύλλα).
Είναι αυτονόητο ότι και εδώ οποιοδήποτε επιπλέον οικονομικό βάρος θα οδηγήσει πολλές εφημερίδες σε αδιέξοδο και πολύ σύντομα σε αναστολή έκδοσης.
Είναι αυτονόητο ότι και εδώ οποιοδήποτε επιπλέον οικονομικό βάρος θα οδηγήσει πολλές εφημερίδες σε αδιέξοδο και πολύ σύντομα σε αναστολή έκδοσης.
Ένα ακόμη οικονομικό βάρος που φορτώνεται στις εφημερίδες από το Υπομητρώο, χωρίς αντισταθμιστικά οφέλη.
Να σημειώσουμε επίσης ότι πολλές εφημερίδες από τις παραπάνω Περιφερειακές Ενότητες δεν λειτουργούν στην έδρα αλλά σε μικρούς Δήμους, ωστόσο καλούνται να δηλώνουν πωληθέντα φύλλα με βάση τον συνολικό πληθυσμό της Περιφερειακής Ενότητας.
4. Μητρώο Ηλεκτρονικού Τύπου
Παράλληλα, με το Μητρώο Έντυπου Τύπου, στο νέο Νομοσχέδιο εντάχθηκε και το Μητρώο Ηλεκτρονικού Τύπου.
Σύμφωνα με το Νομοσχέδιο, η προβολή διαφημίσεων και κάθε άλλη προβολή έναντι άμεσου ή έμμεσου αντίτιμου από φορείς της Γενικής Κυβέρνησης της περ. (β) της παρ. 1 του άρθρου 14 του ν. 4270/2014, συμπεριλαμβανομένων και των επιχειρήσεων του άρθρου 1 του ν. 3429/2005, πραγματοποιείται μόνο σε ηλεκτρονικό τύπο (ιστοσελίδα) που έχει εγγραφεί στο Μητρώο.
Ωστόσο, είναι γνωστό τοις πάσι ότι το πρόβλημα στο διαδίκτυο δεν είναι οι ιστοσελίδες που λειτουργούν επαγγελματικά, αλλά εκείνες που λειτουργούν ΠΑΡΑΝΟΜΑ, εισπράττουν ΜΑΥΡΟ ΧΡΗΜΑ, οι περισσότερες εκ των οποίων «λειτουργούν» χωρίς νομική και φορολογική υπόσταση. Αυτές δεν επιθυμούν κρατική διαφήμιση, αλλά τους αρκεί η τοπική με εξευτελιστικές τιμές και -βεβαίως- χωρίς παραστατικά, καλλιεργώντας έναν πρωτοφανή ΑΘΕΜΙΤΟ ΑΝΤΑΓΩΝΙΣΜΟ που πλήττει σημαντικά τις υγιείς και νόμιμες επιχειρήσεις.
Μπορεί σε πρώτη ανάγνωση, η επισήμανση μας αυτή να φαντάζει άσχετη με το νέο σχέδιο Νόμου, όμως θεωρούμε πως αν δεν δοθεί τέρμα σ’ αυτήν την ασυδοσία, που διαπράττεται μάλιστα στον χώρο της ενημέρωσης, τόσο αυτό όσο και οποιοδήποτε άλλο νομοσχέδιο θα είναι ανώφελο.
5. Κρατική Διαφήμιση
Πάγια θέση της Ένωσης μας είναι η αυστηρή εφαρμογή των διατάξεων του Ν. 2328/1995 και του ΠΔ 261/1997 για την κατανομή του 40% της συνολικής δαπάνης για την κρατική διαφήμιση σε εφημερίδες και περιοδικά και του 30% τουλάχιστον στα περιφερειακά ΜΜΕ.
Θεωρούμε επιβεβλημένη την επανασύσταση της επιτροπής ελέγχου της διανομής της κρατικής διαφήμισης, την οποία θα αποτελούν υπάλληλοι του Υπουργείου Ψηφιακής Πολιτικής και εκπρόσωποι όλων των Ενώσεων (ανάλογη επιτροπή είχε συσταθεί το 2006, ωστόσο λειτούργησε μόνο για λίγα χρόνια). Υπενθυμίζουμε ότι η ποσόστωση ανά κατηγορία μέσων ίσχυε μέχρι το 2017 και ζητάμε την επαναφορά της που θα είναι προσαρμοσμένη στα σημερινά δεδομένα.
Αν η Επιτροπή ελέγχου δεν επανασυσταθεί, θεωρούμε ότι οποιοδήποτε κανόνες για την ένταξη εφημερίδων – ιστοσελίδων στη σχετική λίστα (ΜΗΤΡΩΟ ΕΝΤΥΠΟΥ ΤΥΠΟΥ) δεν θα έχει κανένα νόημα.
ΤΟ ΔΙΟΙΚΗΤΙΚΟ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟ ΤΗΣ ΕΝΩΣΗΣ ΙΔΙΟΚΤΗΤΩΝ ΕΠΑΡΧΙΑΚΟΥ ΤΥΠΟΥ
ΑΝΤΩΝΗΣ ΜΟΥΝΤΑΚΗΣ (ΠΡΟΕΔΡΟΣ)
ΣΤΑΥΡΟΣ ΜΑΤΣΗΣ (Α’ ΑΝΤΙΠΡΟΕΔΡΟΣ)
ΔΙΟΝΥΣΗΣ ΤΡΙΑΝΤΑΦΥΛΛΟΥ (Β’ ΑΝΤΙΠΡΟΕΔΡΟΣ)
ΝΙΚΟΣ ΣΟΥΡΛΟΠΟΥΛΟΣ (ΓΕΝΙΚΟΣ ΓΡΑΜΜΑΤΕΑΣ)
ΓΙΩΡΓΟΣ ΑΡΓΥΡΙΟΥ (ΕΙΔΙΚΟΣ ΓΡΑΜΜΑΤΕΑΣ)
ΑΓΓΕΛΟΣ ΒΑΣΙΛΑΙΝΑΣ (ΤΑΜΙΑΣ)
ΠΑΝΤΕΛΗΣ ΚΥΔΩΝΗΣ (ΜΕΛΟΣ)
Το νέο Μητρώο για τον Τύπου, αν μείνει ως έχει, θα αποβεί καταστροφικό για πολλές περιφερειακές και τοπικές εφημερίδες της χώρας. Τα αυστηρά κριτήρια περί απασχόλησης δημοσιογράφων και λοιπού προσωπικού θα οδηγήσουν σε κλείσιμο δεκάδες εφημερίδες που με πολύ κόπο κρατιούνται τα τελευταία χρόνια.
Κι αυτό, γιατί, όπως είναι γνωστό οι περισσότερες περιφερειακές εφημερίδες και κυρίως οι εβδομαδιαίες και άνω είναι μικρές – οικογενειακές και υγιείς επιχειρήσεις, όπου ο ιδιοκτήτης της είναι ταυτόχρονα και ο μοναδικός εργαζόμενος δημοσιογράφος σε αυτές. Παράλληλα, όμως, από μόνη της μια μηνιαία έκδοση, εκ των πραγμάτων λόγω περιοδικότητας, δεν έχει ανάγκη να έχει λοιπό προσωπικό εξαρτημένης εργασίας, αλλά καλύπτεται από συνεργαζόμενους συνεργάτες ή εταιρείες με συμβάσεις έργου (π.χ. λογιστή, γραφίστα κτλ).
Οι εφημερίδες αυτές έχουν τεράστια κυκλοφορία και αναγνωσιμότητα, ενώ είναι επί των πλείστων συνδρομητικές και αποστέλλονται ταχυδρομικώς σε χιλιάδες «πραγματικούς» αναγνώστες σε Ελλάδα και εξωτερικό, με επιβεβαιωμένα παραστατικά από τα ΕΛΤΑ. Εφημερίδες που τις κρίνουν αυστηρά και συνεχώς οι ίδιοι οι συνδρομητές τους, ο οποίοι και καταβάλουν ετήσιες συνδρομές.
Οι εφημερίδες αυτές μάλιστα μέχρι τώρα είχαν αποκλειστεί από όλα τα προνόμια που ίσχυαν για τις Ημερήσιες και Εβδομαδιαίες, όπως τα ταχυδρομικά τέλη, το 30% της κρατικής διαφήμισης για τον Περιφερειακό τύπο (ακόμα και αν στην πράξη δεν εφαρμόζεται), ενώ ουδέποτε έπαιρναν διακηρύξεις του Δημοσίου και ισολογισμούς. Και όμως άντεξαν παρά την οικονομική κρίση, την κρίση του τύπου και την αύξηση των εκτυπωτικών. Παρά και την άδικη επιβολή του 2% που τους επιβλήθηκε υπέρ ΕΔΟΕΑΠ, ακόμα και αν δεν απασχολούν κανέναν εργαζόμενο και ενώ ο ιδιοκτήτης τους δεν μπορεί να εγγραφεί στο Ταμείο, γιατί πρέπει να απασχολεί πάνω από 5 υπαλλήλους!! Το θέατρο του παραλόγου στο έπακρο!
Και όμως οι εφημερίδες αυτές έχουν κρατηθεί χάρη στη στήριξη των συνδρομητών τους όλα αυτά τα χρόνια! Και αυτό από μόνο του αποτελεί πραγματικό ΑΘΛΟ, αλλά και μια επιβράβευση της δημοσιογραφικής τους δουλειάς, αλλά και του σημαντικού έργου που επιτελούν στις τοπικές κοινωνίες.
Δυστυχώς όμως για το Νομοθέτη αυτές οι εφημερίδες θα αποκλειστούν από την κρατική διαφήμιση αλλά και από οποιοδήποτε πρόγραμμα ενίσχυσης. Το Υπουργείο λοιπόν αντί να τις βοηθήσει να κρατηθούν, με μαθητική ακρίβεια θα τις οδηγήσει σε λουκέτο!
Σε όλη την Ελλάδα υπάρχουν 20-25 τέτοιες εφημερίδες. Ενδεικτικά θα αναφέρω ότι στο ΝΟΜΟ ΑΡΚΑΔΙΑΣ αυτήν τη στιγμή κυκλοφορούν 4 μηνιαίες εφημερίδες, οι οποίες με το υπό σύσταση Μητρώο θα μείνουν εκτός! Και αυτό, γιατί όλες τους είναι ατομικές επιχειρήσεις που ο εκδότης τους είναι και ο μοναδικός δημοσιογράφος. Εφημερίδες ιστορικές, με μεγάλη κυκλοφορία που έχουν βραβευτεί για την πολυφωνία και τον πλουραλισμό τους. Αυτές είναι:
*ΕΦΗΜΕΡΙΔΑ «ΚΥΝΟΥΡΙΑ» : 95 χρόνια κυκλοφορίας
*ΕΦΗΜΕΡΙΔΑ «ΝΕΑ ΤΗΣ ΜΕΓΑΛΟΠΟΛΕΩΣ»: 71 χρόνια κυκλοφορίας
*ΕΦΗΜΕΡΙΔΑ «ΓΟΡΤΥΝΙΑ»: 52 έτη κυκλοφορίας
* ΕΦΗΜΕΡΙΔΑ «ΑΡΚΑΔΙΚΟΙ ΟΡΙΖΟΝΤΕΣ»: 20 έτη κυκλοφορίας
Για όλους τους ανωτέρους λόγους θα πρέπει για τις πέραν τις εβδομαδιαίας έκδοσης εφημερίδες να υπάρξει ρητή ΕΞΑΙΡΕΣΗ από τα άρθρα 4ζ και 4η περί απασχόλησης εργαζομένων και λοιπού προσωπικού βάση πληθυσμιακών κριτηρίων. Αντιθέτως να ορίζει ότι μια μηνιαία περιφερειακή ή τοπική εφημερίδα, ανεξαρτήτου έδρας, να μπορεί να εκδίδεται από το μοναδικό εκδότη-δημοσιογράφο της.
Σε αντίθετη περίπτωση θα μιλάμε για ένα Μητρώο επιλεκτικό που δημιουργεί Τύπο δύο ταχυτήτων. Ένα Μητρώο των προνομιούχων, οι οποίοι θα νέμονται όλη την πίττα της κρατικής διαφήμισης και των προγραμμάτων στήριξης. Ένα Μητρώο ταφόπλακα για ιστορικές περιφερειακές και τοπικές εφημερίδες που υπηρετούν επί δεκαετίες την ενημέρωση στις τοπικές κοινωνίες!
ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΚΑΛΥΒΑΣ
Ιδρυτής μηνιαίας εφημερίδος «ΓΟΡΤΥΝΙΑ»
Επίτιμος Πρόεδρος Ένωσης Δημοσιογράφων Ιδιοκτητών Περιοδικού Τύπου
Πρώην Αν.Πρόεδρος του Ταμείου Ασφάλισης Προσωπικού Μέσων Μαζικής Ενημέρωσης (ΕΤΑΠ-ΜΜΕ) και πρώην ΤΑΙΣΥΤ
Θέσεις της ΕΣΗΕΑ επί του υπό διαβούλευση νομοσχεδίου του Υφυπουργού στον Πρωθυπουργό με τίτλο «ΕΝΙΣΧΥΣΗ ΔΗΜΟΣΙΟΤΗΤΑΣ ΚΑΙ ΔΙΑΦΑΝΕΙΑΣ ΣΤΟΝ ΕΝΤΥΠΟ ΚΑΙ ΗΛΕΚΤΡΟΝΙΚΟ ΤΥΠΟ – ΣΥΣΤΑΣΗ ΗΛΕΚΤΡΟΝΙΚΩΝ ΜΗΤΡΩΩΝ ΕΝΤΥΠΟΥ ΚΑΙ ΗΛΕΚΤΡΟΝΙΚΟΥ ΤΥΠΟΥ KAI ΛΟΙΠΕΣ ΡΥΘΜΙΣΕΙΣ ΑΡΜΟΔΙΟΤΗΤΑΣ ΤΗΣ ΓΕΝΙΚΗΣ ΓΡΑΜΜΑΤΕΙΑΣ ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΙΑΣ ΚΑΙ ΕΝΗΜΕΡΩΣΗΣ».
ΜΕΡΟΣ Β ΝΟΜΟΣΧΕΔΙΟΥ
Στο μέρος Β του νομοσχεδίου μεταξύ άλλων προβλέπονται :
1. Η σύσταση Μητρώου Εντύπου Τύπου στη Γενική Γραμματεία Επικοινωνίας και Ενημέρωσης (Γ.Γ.Ε.Ε.).
2. Η σύσταση Μητρώου Ηλεκτρονικού Τύπου στη Γενική Γραμματεία Επικοινωνίας και Ενημέρωσης (Γ.Γ.Ε.Ε.).
3. Ρυθμίζονται οι προϋποθέσεις εγγραφής και ανανέωσης εγγραφής στα ανωτέρω μητρώα.
4. Ρυθμίζονται οι συνέπειες της μη εγγραφής και ανανέωσης εγγραφής στα ανωτέρω μητρώα οι οποίες είναι :
Α. Απαγόρευση διαφήμισης φορέων Γενικής Κυβέρνησης σε μη πιστοποιημένα (δλδ. εγγεγραμμένα στο μητρώο) έντυπα ή ιστοσελίδες ενημερωτικού περιεχομένου.
Β. Απαγόρευση συμμέτοχης σε κρατικά προγράμματα ενισχύσεων σε μη πιστοποιημένα (δλδ. εγγεγραμμένα στο μητρώο) έντυπα ή ιστοσελίδες ενημερωτικού περιεχομένου .
5. Συστήνεται Επιτροπή για την τήρηση των αρχών της δημοσιογραφικής ηθικής και δεοντολογίας.
Επί των ειδικότερων διατάξεων του Μέρους Β του νομοσχεδίου :
Η ΕΣΗΕΑ επί της αρχής είναι υπέρ της θέσπισης κανόνων προς τον σκοπό της διασφάλισης της απασχόλησης και της δεοντολογίας στον έντυπο και διαδικτυακό τύπο. Είναι προφανές πώς μόνο επιχειρήσεις που πληρούν τις ανωτέρω δυο προϋποθέσεις θα πρέπει να ενισχύονται, είτε με άμεσες ενισχύσεις, είτε μέσω διαφημίσεων των φορέων της Γενικής Κυβέρνησης. Η σύσταση συνεπώς των δυο μητρώων (εντύπου και ηλεκτρονικού τύπου) αποτελούν μέσα που θα μπορούσαν να εξυπηρετήσουν τους ανωτέρω δυο σκοπούς (απασχόληση, δεοντολογία).
Μολαταύτα στις επί μέρους διατάξεις του Μέρους Β του υπό διαβούλευση νομοσχεδίου η ΕΣΗΕΑ φρονεί ότι θα πρέπει να γίνουν παρεμβάσεις σε συγκεκριμένες διατάξεις και συγκεκριμένα :
α) Στο άρθρο 4 προβλέπεται ότι οι επιχειρήσεις που θα εγγραφούν στα δυο μητρώα θα πρέπει να να απασχολούν δημοσιογράφους ασφαλισμένους στους οικείους ασφαλιστικούς φορείς. Θεωρούμε σκόπιμο και απαραίτητο για να υπηρετηθεί αποτελεσματικά η εν γενεί λογική της διάταξης να υιοθετηθεί η διατύπωση που αφορά τους αδειοδοτημένους παρόχους της ιδιωτικής τηλεόρασης : «εργαζομένους με σύμβαση εξαρτημένης εργασίας πλήρους απασχόλησης» ώστε να μην υφίσταται κανένα έρεισμα για ελαστικές σχέσεις εργασίας.
β) Στο ίδιο ως άνω άρθρο 4 (προϋποθέσεις εγγραφής στο μητρώο εντύπου τύπου) αν και θεωρούμε πως είναι σε θετική κατεύθυνση η πρόβλεψη για ελάχιστο αριθμό εργαζόμενων δημοσιογράφων, εντούτοις κάποιες μικρής κυκλοφορίας εφημερίδες γνώμης δεν θα καταστεί δυνατό να ανταποκριθούν στο συγκεκριμένο κριτήριο με αποτέλεσμα να καταστεί εξαιρετικά δυσχερής η οικονομική τους επιβίωση. Πρόκειται κυρίως για εβδομαδιαίες εφημερίδες γνώμης και στοχασμού η απώλεια των οποίων θα πλήξει τον πλουραλισμό και την πολυφωνία του, ούτως ή άλλως σε κρίση, έντυπου τύπου και για τον λόγο αυτό θα ήταν χρήσιμο να εξεταστεί η δυνατότητα κάποιας ειδικής μέριμνας για αυτές.
γ) Στην παράγραφο 1 του άρθρου 22 (Σύσταση Επιτροπής για την τήρηση των αρχών της δημοσιογραφικής ηθικής και δεοντολογία) στους κώδικες δεοντολογίας της ΕΣΗΕΑ και της Πανελλήνιας Ομοσπονδίας Ενώσεων Συντακτών (Π.Ο.Ε.Σ.Υ.) θα πρέπει να προστεθεί και ο Παγκόσμιος Χάρτης Δημοσιογραφικής Δεοντολογίας, που ψηφίστηκε στο 30ό Παγκόσμιο Συνέδριο της Διεθνούς Ομοσπονδίας Δημοσιογράφων, στην Τύνιδα το έτος 2019.
δ) Με την παράγραφο 3 του άρθρου 22 συστήνεται Επιτροπή για την τήρηση των αρχών της δημοσιογραφικής ηθικής και δεοντολογίας. Με δεδομένο ότι η επιτροπή μπορεί να αποφαίνεται για την διαγραφή ενός εντύπου ή μιας ιστοσελίδας από τα Μητρώα με αποκλειστικό γνώμονα την τήρηση της δεοντολογίας και της ηθικής στο δημοσιογραφικό επάγγελμα, κατανοούμε το ενδιαφέρον των εκπροσώπων των ενώσεων ιδιοκτητών να συμμετέχουν με εκπροσώπους τους στην Επιτροπή. Η δεοντολογία μολαταύτα είναι πρωτίστως υπόθεση των δημοσιογράφων και έτσι πρέπει να παραμείνει.
Οι δημοσιογράφοι σε όλο τον κόσμο έχουν ορίσει κανόνες αυτοδέσμευσης και αυτορρύθμισης της ηθικής και της δεοντολογίας του επαγγέλματος τους οι οποίοι συνάδουν με την συνταγματικά κατοχυρωμένη ελευθερία της έκφρασης. Πρόκειται για κώδικες δεοντολογίας, όπως αυτός της ΕΣΗΕΑ ο οποίος εγκρίθηκε στη Γενική της Συνέλευση με ποσοστό 80,4%. Εξάλλου στις δημοσιογραφικές Ενώσεις της χώρας λειτουργούν αιρετά όργανα ελέγχου της τήρησης των κανόνων αυτών. Θεωρούμε, ως εκ τούτου, επιβεβλημένο η Επιτροπή του άρθρου 22 να συμπληρωθεί με τους επικεφαλής των επιτροπών δεοντολογίας της ΕΣΗΕΑ και της ΕΣΗΕΜΘ που είναι οι δύο μεγαλύτερες και ιστορικότερες δημοσιογραφικές ενώσεις της χώρας. Όσον αφορά τον Πρόεδρο της Επιτροπής θεωρούμε ότι το τεκμήριο αμεροληψίας της Επιτροπής θα εξυπηρετηθεί με τον βέλτιστο τρόπο αν το συγκεκριμένο αξίωμα αποδοθεί ex officio στον εκάστοτε Πρόεδρο του Εθνικού Συμβουλίου Ραδιοτηλεόρασης (ΕΣΡ), πρόσωπο εξ’ ορισμού εγνωσμένου κύρους και επικεφαλής Ανεξάρτητης Αρχής διορισμένο από ευρεία διακομματική συναίνεση.
Στην ίδια κατεύθυνση θεωρούμε ότι είναι χρήσιμη η συμμετοχή δύο μελών ΔΕΠ από τμήματα δημοσιογραφίας, στο πρόγραμμα σπουδών των οποίων περιλαμβάνονται οι ορθές πρακτικές στο δημοσιογραφικό επάγγελμα. Με στόχο ωστόσο της διασφάλιση της ανεξαρτησίας της επιτροπής θεωρούμε σωστό οι δυο θέσεις για μέλη Διδακτικού Ερευνητικού Προσωπικού (Δ.Ε.Π.) ελληνικού Α.Ε.Ι. με γνωστικό αντικείμενο τη δημοσιογραφία, την επικοινωνία ή τα μέσα μαζικής ενημέρωσης να ορίζονται από τα ίδια τα τμήματα και να διορίζονται κατόπιν από τον Υπουργό. Δεδομένου ότι σήμερα λειτουργούν τρία τμήματα (ΕΚΠΑ, Πάντειο, ΑΠΘ) η κάλυψη των εν λόγω θέσεων θα μπορούσε να γίνεται εκ περιτροπής.
ΜΕΡΟΣ Γ ΝΟΜΟΣΧΕΔΙΟΥ
Στο Μέρος Γ του υπό διαβούλευση νομοσχεδίου περιλαμβάνονται λοιπές ρυθμίσεις αρμοδιότητας Γενικής Γραμματείας Επικοινωνίας και Ενημέρωσης και συγκεκριμένα:
1. Με το άρθρο 29 τροποποιείται το τέταρτο εδάφιο της παρ. 1 του άρθρου 9 του ν. 4339/2015 (Α’ 133) ως προς το ποσοστό του προσωπικού των συνδεδεμένων επιχειρήσεων και των ανεξάρτητων εταιρειών παραγωγής των αδειούχων παρόχων περιεχομένου, που εργάζεται με βεβαίωση απασχόλησης ανάλογου χρόνου και η παρ. 1 του άρθρου 9 διαμορφώνεται ως εξής:
«1. Οι αδειούχοι πάροχοι περιεχομένου υποχρεούνται να εξασφαλίζουν ότι διαθέτουν επαρκείς ανθρώπινους πόρους, ανάλογα με την κατηγορία της εμβέλειας, εθνικής ή περιφερειακής, και το είδος του προγράμματος, ενημερωτικού γενικού περιεχομένου ή μη ενημερωτικού περιεχομένου. Προς τον σκοπό αυτό, για την κάλυψη των αναγκών τους που αφορούν σε θέσεις δημοσιογράφων και των αναγκών τεχνικής και διοικητικής υποστήριξης, υποχρεούνται να διατηρούν συγκεκριμένο ετήσιο μέσο όρο προσωπικού, το οποίο δύναται να απαρτίζεται από: (α) εργαζομένους με σύμβαση εξαρτημένης εργασίας πλήρους απασχόλησης, (β) προσωπικό συνδεδεμένων με τον αδειούχο πάροχο περιεχομένου επιχειρήσεων με βεβαίωση απασχόλησης ανάλογου χρόνου αποκλειστικά για τις ανάγκες του συγκεκριμένου παρόχου και (γ) προσωπικό ανεξάρτητων εταιρειών παραγωγής στις οποίες ο πάροχος αναθέτει την εκτέλεση συγκεκριμένου έργου με βεβαίωση απασχόλησης ανάλογου χρόνου αποκλειστικά για τις ανάγκες του συγκεκριμένου παρόχου. Για την περ. β), το προσωπικό των συνδεδεμένων επιχειρήσεων δύναται να συνυπολογίζεται και να προσμετράται στο προσωπικό του αδειούχου πάροχου περιεχομένου, υπό τις ακόλουθες προϋποθέσεις: βα) Η συνδεδεμένη επιχείρηση έχει ως αντικείμενο δραστηριότητας την παραγωγή περιεχομένου ή παροχής υπηρεσιών προς τον αδειούχο πάροχο περιεχομένου, ββ) Το προσμετρώμενο προσωπικό της συνδεδεμένης επιχείρησης με βεβαίωση απασχόλησης ανάλογου χρόνου ορίζεται ως το γινόμενο του συνόλου των εργαζομένων πλήρους απασχόλησης της συνδεδεμένης επιχείρησης επί το ποσοστό συμμετοχής του αδειούχου παρόχου περιεχομένου σε αυτή. Σε κάθε περίπτωση, το προσμετρώμενο προσωπικό των συνδεδεμένων επιχειρήσεων και των ανεξάρτητων εταιρειών παράγωγης, με βεβαίωση απασχόλησης ανάλογου χρόνου, δεν υπερβαίνει το σαράντα τοις εκατό (40%) του ετήσιου μέσου όρου προσωπικού».
Πρακτικά αυτό σημαίνει ότι το άμεσα απασχολούμενο προσωπικό των αδειοδοτημένων τηλεοπτικών σταθμών Εθνικής εμβέλειας γενικού περιεχομένου θα ανέρχεται πλέον σε 240 εργαζομένους. Για να συμπληρωθεί ο εκ του νόμου προβλεπόμενος αριθμός των τουλάχιστον 400 εργαζομένων θα μπορούν να συνυπολογίζονται και προσμετρώνται εργαζόμενοι ανεξάρτητων εταιρειών παραγωγής και εργαζόμενοι συνδεδεμένων με τον αδειούχο πάροχο περιεχομένου επιχειρήσεων, ήτοι ποσοστό 40%. Υπενθυμίζουμε δε στο σημείο αυτό ότι με την πρόσφατη και ισχύουσα σήμερα νομοθετική ρύθμιση το προσμετρώμενο κατά τα ανωτέρω προσωπικό ανέρχεται σε ποσοστό 15 %, ήτοι 60 εργαζόμενοι. Ως εκ τούτου αφενός διαφωνούμε ευθέως με την αύξηση του ποσοστού των προσμετρωμένων εργαζομένων, αφετέρου ζητάμε την πλήρη απόσυρση της δυνατότητας προσμέτρησης ώστε οι άμεσα εργαζόμενοι των αδειοδοτημένων τηλεοπτικών παρόχων να επανέλθουν στους τετρακόσιους.
2. Με το άρθρο 33 στο άρθρο 12 του ν. 2328/1995 (Α’ 159) προστίθεται παρ. 15 ως εξής:
«15. Χρόνος και χώρος για διαφημίσεις, χορηγίες και κάθε μορφής εμπορική επικοινωνία δύναται να εισφέρονται ως μετοχικό κεφάλαιο σε επιχειρήσεις κάθε μορφής. Για την εφαρμογή των σχετικών διατάξεων του εταιρικού δικαίου ως προς την αποτίμηση της εισφοράς αυτής σε είδος, ως αξία λαμβάνεται υπόψιν το ποσό που αναφέρεται στην έγγραφη σύμβαση των μετόχων ως το ποσό της εισφοράς εμπορικής επικοινωνίας. Για την ολοκλήρωση της εισφοράς στο μετοχικό κεφάλαιο της επιχείρησης δεν απαιτείται ούτε η τιμολόγηση της παρ. 2, ούτε η υλοποίηση της μετάδοσης ή καταχώρισης της εμπορικής επικοινωνίας που εισφέρεται.».
Εισαγωγικά :
Η πρόβλεψη αυτή, όπως είναι διατυπωμένη, ενέχει τον κίνδυνο η εισφορά σε είδος δηλαδή ο διαφημιστικός χρόνος, να μην τιμολογείται υποχρεωτικά όπως ισχύει σήμερα γενικώς και ειδικώς για τις ραδιοτηλεοπτικές επιχειρήσεις( Ν.2328/1995). Κατα συνέπεια τόσο η συμμετοχή στο μετοχικό κεφάλαιο θα μπορούσε να μην είναι πραγματική και τιμολογημένη ή να είναι πλασματική. Ενώ ταυτοχρόνως το πόσο που αντιστοιχεί σε αυτές τις διαφημιστικές καταχωρήσεις δεν θα υπολογίζεται και στον τζίρο κατά συνέπεια ενέχει τον κίνδυνο να χάνει έσοδα ο ΕΔΟΕΑΠ από την εισφορά 2% επι του τζίρου, πράγμα που θα οδηγήσει μοιραία σε υποβάθμιση των παροχών υγείας του οργανισμού αφού η εισφορά 2% επί του τζίρου πηγαίνει εξ ολοκλήρου στην υγεία. Μάλιστα αναλογιστικά το έσοδο αυτό είναι οριακό και δεν επαρκεί για να διατηρηθεί το σημερινό επίπεδο παρεχόμενων υπηρεσιών υγείας.
Ενδεχόμενη μείωση θα επιφέρει οικονομική δυσχέρεια και στα ταμεία της περιφέρειας ΤΕΑΣ και ΕΤΑΣ, που λαμβάνουν από τον ΕΔΟΕΑΠ το πόσο που τους αναλογεί βάση του αριθμού των ασφαλισμένων.
Ειδικότερα :
Με τις νέες διατάξεις του άρθρου 33 του σχεδίου νόμου (με το οποίο θα γίνει προσθήκη παρ. 15 στο άρθρο 12 ν. 2328/1995) ελλοχεύει ο κίνδυνος απώλειας εσόδων στον ΕΔΟΕΑΠ ειδικά εάν εφαρμοστεί η διάταξη: «..δεν απαιτείται ούτε η τιμολόγηση της παρ. 2, ούτε η υλοποίηση της μετάδοσης ή καταχώρισης της εμπορικής επικοινωνίας που εισφέρεται.» για την ολοκλήρωση της εισφοράς στο μετοχικό κεφάλαιο της επιχείρησης όπως αναφέρει το συγκεκριμένο άρθρο.
Η μη τιμολόγηση των παραπάνω αναφερόμενων υπηρεσιών έρχεται σε αντίθεση με το Νόμο 2328/1995 (ΦΕΚ 159/03.08.1995 τ.Α΄) :
Κανόνες διαφάνειας στις σχέσεις μέσων ενημέρωσης – διαφημιστών – διαφημιζομένων:
«1.Απαγορεύεται η καταχώριση ή η μετάδοση διαφημιστικών μηνυμάτων ή η ανάληψη χορηγίας εκπομπής ή η διάθεση χώρου σε έντυπο ή ραδιοφωνικού ή τηλεοπτικού χρόνου για τη μετάδοση διαφημιστικών μηνυμάτων, χωρίς την έκδοση τιμολογίου, που εκδίδεται κατά τον Κώδικα Βιβλίων και Στοιχείων.
2. Κάθε τηλεοπτικός ή ραδιοφωνικός σταθμός και κάθε εφημερίδα ή περιοδικό πανελλήνιας κυκλοφορίας που διανέμεται και μέσω πρακτορείου υποχρεούται να υποβάλλει στην οικεία Δημόσια Οικονομική Υπηρεσία τον τιμοκατάλογο διαφημίσεων και χορηγιών που εφαρμόζει. Στον τιμοκατάλογο αυτόν περιλαμβάνονται όλες οι εκπτώσεις, προμήθειες και προσφορές, καθώς και ο αποδέκτης τους είτε αυτός είναι ο διαφημιζόμενος είτε ο διαφημιστής που μεσολαβεί».
Το άρθρο 12, τέθηκε όπως αντικαταστάθηκε με την παράγραφο 1 του άρθρου 33 του ν. 2429/1996 και ισχύει από τη δημοσίευση του νόμου στην Εφημερίδα της Κυβερνήσεως, ήτοι την 10-07-1996, σύμφωνα με την παράγραφο 2 του άρθρου 33 του ιδίου νόμου.
Το άρθρο 12 τροποποιήθηκε με την παράγραφο 1 του άρθρου 189 του ν. 4764/2020 (βλέπε σχόλια παραγράφων του παρόντος άρθρου). Σχετικές διατάξεις για το παρόν άρθρο η περίπτωση ιστ’ του άρθρου 23, του άρθρου 22Δ και της παραγράφου 6 του άρθρου 68 του ΚΦΕ (ν. 4172/2013) όπως και το άρθρο 54Ζ του ΚΦΔ (ν. 4174/2013).
1. Η καταχώριση ή η μετάδοση διαφημιστικών μηνυμάτων ή η ανάληψη χορηγίας μετάδοσης εκπομπής ή η διάθεση χώρου σε έντυπο ή ραδιοφωνικού ή τηλεοπτικού χρόνου για τη μετάδοση διαφημιστικών μηνυμάτων, πραγματοποιείται πάντοτε με προηγούμενη έγγραφη εντολή του διαφημιζόμενου ή του εξουσιοδοτημένου από αυτόν διαφημιστή προς το μέσο. Στην εντολή αναφέρονται η αξία της συναλλαγής, σύμφωνα με τον τιμοκατάλογο του μέσου, συμπεριλαμβανομένων τυχόν εκπτώσεων, ο ακριβής καθορισμός του χώρου ή του χρόνου προβολής, η δήλη ημέρα ή προθεσμία εξόφλησης, καθώς και οι νόμιμες επιβαρύνσεις. Εφόσον μεσολαβεί διαφημιστής: α) η εντολή δίδεται βάσει προϋφιστάμενης έγγραφης εξουσιοδότησης του διαφημιζόμενου προς τον διαφημιστή, με διάρκεια που καλύπτει τουλάχιστον τη διάρκεια της εντολής, η οποία αποστέλλεται στο μέσο και με την οποία ο διαφημιστής εξουσιοδοτείται να συμβάλλεται με το μέσο στο όνομα και για λογαριασμό του διαφημιζόμενου με αναφορά στη σύμβαση μεταξύ του διαφημιστή και του διαφημιζόμενου και στη διάρκειά της και β) ο διαφημιζόμενος ευθύνεται αλληλέγγυα και εις ολόκληρο με τον διαφημιστή έναντι του μέσου για την εξόφληση του τελευταίου.
Η συγκεκριμένη διάταξη του άρθρου 33 του υπό διαβούλευση σχεδίου νόμου εγείρει πολλά ερωτηματικά και δε γίνεται κατανοητή η σκοπιμότητά της. Σας παραθέτουμε τους προβληματισμούς μας :
Σύμφωνα με τους κανόνες του εταιρικού δικαίου η εισφορά σε είδος στο μετοχικό κεφάλαιο μιας κεφαλαιουχικής εταιρείας (ΙΚΕ, ΕΠΕ, ΑΕ) κατ’ αρχάς επιτρέπεται, και ορίζεται να αποτιμάται από 2 ορκωτούς λογιστές ή 2 πιστοποιημένους εκτιμητές βάσει του άρθρου 17 του Ν.4548/2018 που αντικατέστησε το παλιό άρθρο 9 του κ.ν. 2190/1920. Ό λόγος είναι προκειμένου να διασφαλίζονται τα συμφέροντα των μετόχων, αλλά και των ενδιαφερόμενων μερών και της φορολογικής διοίκησης. Μάλιστα η έκθεση αποτίμησης υπόκειται στους κανόνες της δημοσιότητας του ΓΕΜΗ. Συνεπώς είναι στοιχείο που αυξάνει τη διαφάνεια στις εταιρικές συναλλαγές.
Η διάταξη λοιπόν του υπό διαβούλευση νομοσχεδίου που ορίζει ότι «ως αξία λαμβάνεται υπόψιν το ποσό που αναφέρεται στην έγγραφη σύμβαση των μετόχων ως το ποσό της εισφοράς εμπορικής επικοινωνίας» έρχεται σε αντίθεση με την ανωτέρω πρόβλεψη του εταιρικού δικαίου. Τα προβλήματα που δημιουργούνται είναι τα εξής:
1) Δεν μπορεί ένα άρθρο νόμου για τα ΜΜΕ να έρχεται σε αντίθεση με ένα άρθρο εταιρικού δικαίου, διότι όταν θα έρθει η στιγμή που θα πρέπει να αποτιμηθεί η εισφορά σε είδος από τα πρόσωπα του άρ. 17 του Ν.4548/2018 (αφού το άρθρο 17 δεν καταργείται ρητά) δεν μπορεί αυτά να δεσμεύονται από το νόμο για τα ΜΜΕ, αλλά θα εκτελέσουν την αποτίμηση με αυτά που ορίζει το άρθρο 17 και οι παγκοσμίως αποδεκτοί εκτιμητικοί κανόνες, και όχι με μια συμφωνία μετόχων η οποία μπορεί να μην έχει συναφθεί επί τη βάσει της εύλογης αξίας.
2) Βάσει της παρ.2 του άρ. 17 του Ν.4548/2018 «οι εισφορές σε είδος αποτελούνται μόνο από στοιχεία ενεργητικού, τα οποία μπορούν να τύχουν χρηματικής αποτίμησης. Τα στοιχεία αυτά του ενεργητικού δεν μπορεί να περιλαμβάνουν απαιτήσεις που προκύπτουν από ανάληψη υποχρέωσης εκτέλεσης εργασιών ή παροχής υπηρεσιών.»
Στην περίπτωση του άρθρου 33 του υπό διαβούλευση νομοσχεδίου η εμπορική επικοινωνία δε χρειάζεται να έχει τιμολογηθεί, ούτε να έχει υλοποιηθεί. Μάλιστα δεν γίνεται αναφορά αν τουλάχιστον θα πρέπει να έχει συμβασιοποιηθεί. Αν υποθέσουμε ότι η εμπορική επικοινωνία είναι στο αρχικό στάδιο όπου έχει συμβασιοποιηθεί μεταξύ του ΜΜΕ και του διαφημιζόμενου, ακόμα και τότε δεν είναι βέβαιο ότι μπορεί να τύχει χρηματικής αποτίμησης βάσει της παρ.2 του άρθρου 17 του Ν.4548/18
3) Το άρθρο 33 του υπό διαβούλευση νομοσχεδίου δεν ξεκαθαρίζει αν η εταιρεία ΜΜΕ θα συμμετάσχει (μέσω της εισφοράς σε είδος) στο Κεφάλαιο του διαφημιζόμενου (πελάτης ή διαφημιστική εταιρεία) ή στο Κεφάλαιο μιας τρίτης άσχετης εταιρείας. Στην περίπτωση που το ποσό θα εισφερθεί στο Κεφάλαιο του διαφημιζόμενου τότε υπάρχει κίνδυνος να προσυμφωνηθεί μια αμοιβή εμπορικής επικοινωνίας τέτοια που να μην είναι εύλογη, αλλά να εξυπηρετεί άλλα συμφέροντα που να σχετίζονται με τη συναλλαγή των μετόχων.
4) Τέλος στην περίπτωση των τηλεοπτικών σταθμών υπάρχει και το Αρθρο 3 Ν. 4339/2015
Προϋποθέσεις συμμετοχής –
Νομική μορφή υποψηφίων
1. Δικαίωμα συμμετοχής στη διαδικασία αδειοδότησης που διεξάγεται μέσω δημοπρασίας έχουν:
α) Ανώνυμες ή υπό σύσταση ανώνυμες εταιρίες της ημεδαπής ή «κράτους-μέλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης και του Ε.Ο.Χ. που υπάγονται στη δικαιοδοσία του ελληνικού κράτους, σύμφωνα με το άρθρο 3 του π.δ. 109/2010 (ενσωμάτωση άρθρου 2 της Οδηγίας 2010/13/ΕΕ)» , οι οποίες δραστηριοποιούνται αποκλειστικά στον τομέα των μέσων ενημέρωσης και έχουν ως εταιρικό σκοπό την παροχή υπηρεσιών επίγειας ψηφιακής τηλεοπτικής ευρυεκπομπής ελεύθερης λήψης.
Συνεπώς δίνεται εμμέσως η δυνατότητα στους τηλεοπτικούς σταθμούς να δραστηριοποιηθούν σε άλλους τομείς, οπότε ενδεχομένως και σε αυτό το σημείο να υπάρχει μια ασυμβατότητα του άρθρου 33 με άλλο νόμο.
Οι άμεσα ενδιαφερόμενοι από το άρθρο 33 είναι καταρχάς οι μέτοχοι των εταιρειών που συναλλάσσονται. Ωστόσο ενδιαφερόμενα μέρη είναι μεταξύ άλλων και η φορολογική διοίκηση αφού οφείλεται φόρος συγκέντρωσης κεφαλαίου 0,5% , αλλά και ο ΕΔΟΕΑΠ που εισπράττει 2% επι του κύκλου εργασιών των ΜΜΕ.
Παράδειγμα:
Διαφημιστική εταιρία συνάπτει εμπορική συμφωνία βάση σύμβασης, με ΜΜΕ για αγορά πχ διαφημιστικού χρόνου το έτος ΧΧΧΧ. Το ΜΜΕ με την υλοποίηση της παροχής υπηρεσιών, εκδίδει σχετικό τιμολόγιο αξίας Α ευρώ, στην βάση της σύμβασης και του συγκεκριμένου τιμοκαταλόγου του μέσου. Το ποσό αυτό εγγράφεται στα έσοδα της επιχείρησης και υπόκειται στην σχετική φορολογία καθώς και στην εργοδοτική εισφορά του 2% προς τον ΕΔΟΕΑΠ για τον κλάδο υγείας και χρηματοδότει τις παροχές των ασφαλισμένων του.
Εάν το ΜΜΕ για την υποχρέωση που έχει προς την διαφημιστική, την συγκεκριμένη αποτιμημένη αξία βάσει σύμβασης την κάνει συμμετοχή στο μετοχικό κεφάλαιο της διαφημιστικής εταιρίας χωρίς την έκδοση σχετικού τιμολογίου («…δεν απαιτείται ούτε η τιμολόγηση της παρ. 2, ούτε η υλοποίηση της μετάδοσης ή καταχώρισης της εμπορικής επικοινωνίας που εισφέρεται.».) ο ΕΔΟΕΑΠ θα απωλέσει το έσοδο του 2% που έχει υποχρέωση βάσει των προαναφερόμενων διατάξεων του Καταστατικού του Οργανισμού να αποδώσει το ΜΜΕ στον Οργανισμό.
3. Με το άρθρο 28 παρατείνεται η προθεσμία αδειοδότησης παρόχων περιεχομένου επίγειας ψηφιακής τηλεοπτικής ευρυεκπομπής ελεύθερης λήψης .
Με την συγκεκριμένη διάταξη προβλέπεται ότι : «Καταληκτική προθεσμία για τη διαδικασία αδειοδότησης των παρόχων περιεχομένου επίγειας ψηφιακής τηλεοπτικής ευρυεκπομπής ελεύθερης λήψης εθνικής εμβέλειας μη ενημερωτικού περιεχομένου και περιφερειακής εμβέλειας (ενημερωτικού γενικού και μη ενημερωτικού περιεχομένου) ορίζεται η 30ή.6.2023».
Επί της προκείμενης διάταξης φρονούμε ότι η διαδικασία αδειοδότησης των παρόχων περιεχομένου επίγειας ψηφιακής τηλεοπτικής ευρυεκπομπής ελεύθερης λήψης εθνικής εμβέλειας μη ενημερωτικού περιεχομένου και περιφερειακής εμβέλειας (ενημερωτικού γενικού και μη ενημερωτικού περιεχομένου) θα πρέπει να επισπευσθεί και όχι να καθυστερήσει έτι περαιτέρω.
Η Πρόεδρος Ο Γενικός Γραμματέας
Μαρία Θ. Αντωνιάδου Σταύρος Καπάκος
Είναι απόλυτα κατανοητό από κάποιον που θέλει να μειώσει την ανεργία να φροντίζει να την φορτώσει σε κείνους που με νύχια και δόντια, χρόνια τώρα ασκούν το επάγγελμα του εκδότη- δημοσιογράφου στην ελληνική επαρχεία. Είναι σαν να παρεμβαίνει κανείς σε ένα δικηγορικό γραφείο και να απαιτεί για την λειτουργία του 2,3,5 …δικηγόρους γιατί έτσι το απαιτούν τα μεγάλα δικηγορικά γραφεία προκειμένου να εξοντώσουν τα μικρά. Εκεί όμως δεν τολμάτε ούτε καν την έκδοση αποδείξεων γιατί το δικό τους λόμπι είναι πιο δυνατό. Εξ άλλου είναι γνωστό ότι ευκολότερα ελέγχει κανείς 10 από 300!
Δεν είμαστε, ούτε χτεσινοί στο επάγγελμα ούτε χτεσινοί στην πολιτική ανάγνωση των αποφάσεών σας. Κατανοούμε τις πιέσεις που δέχεστε από Ολιγάρχες ή επιθυμούντες να γίνουν Ολιγάρχες του τύπου, αλλά οι δικαιολογίες τους δεν είναι άλλοθι των αποφάσεών σας. Σε πολλές περιπτώσεις οι εβδομαδιαίες επαρχιακές εφημερίδες απασχολούν περισσότερο προσωπικό και από πολλές ημερήσιες. Τυπογραφία, εταιρίες διάθεσης, ελεύθεροι συνεργάτες, ακόμα και στα ΕΛΤΑ πληρώνουν με βάση τον αριθμό των φύλλων τους που ξεπερνούν κατά πολύ πολλούς ημερήσιους εκδότες. Πως λοιπόν έρχεστε και τους ζητάτε περισσότερο προσωπικό; Αυτή είναι η πολιτική του ελεύθερου ανταγωνισμού ή η πολιτική ελέγχου της αγοράς που εφάρμοσαν με αποτυχία ολοκληρωτικά καθεστώτα;
Φιλελευθερισμός ή Ολιγαρχία
Έρχεστε τώρα, γνωρίζοντας ότι αν εφαρμόσει ο επαρχιακός εβδομαδιαίος τύπος τα μέτρα σας, θα βάλει λουκέτο στις επιχειρήσεις του, γιατί καμιά επιχείρηση δεν μπορεί να σπαταλά κεφάλαια που δεν έχει. Φανταστείτε λοιπόν πόσες χιλιάδες οικογένειες θα μείνουν άνεργες και πόσο αυτό θα επιβαρύνει τον κρατικό υπολογισμό ή νομίζετε πως αυτό το κόστος θα το αναλάβουν οι «φίλοι σας» ολιγάρχες των ΜΜΕ. Αν ήταν σωστοί επαγγελματίες και αν προσέφεραν ποιοτικό ενημερωτικό προϊόν δεν θα κοίταγαν πως θα κλείσουν τον επαρχιακό τύπο, αλλά με τόσο προσωπικό που διαθέτουν θα τους είχε καταπιεί η «ποιότητά τους». Δεν μπορούν όμως γιατί η επαρχία μας, η επαρχία γενικότερα τους εμπιστεύεται περισσότερο απ` όλους σε θέματα ενημέρωσης.
Όσον αφορά τα «μεγάλα» σάιτ αλλά και ειδησεογραφικά κανάλια, αντί να βάλουν δικούς τους δημοσιογράφους να καλύπτουν πανελλαδικά την ειδησεογραφία, αρκούνται στην «κλοπή» αναπαραγωγή των δικών τους ειδήσεων και βίντεο και στην καλύτερη περίπτωση τα αναφέρουν ως πηγή. Ως πηγή κλεμμένου ειδησεογραφικού πλούτου τους με την ανοχή της κυβέρνησής σας που δεν έτρεξε ούτε μια φορά να στηρίξει τους επαρχιώτες δημοσιογράφους, τους ακρίτες της δημοσιογραφίας.
Κατανοούμε πως θα θέλατε να έχετε τον εβδομαδιαίο επαρχιακό τύπο υπό τον έλεγχό σας, όμως οι σκέψεις τους ακόμα και αν τους κλείσετε με τα μέτρα σας θα παραμείνουν για πάντα ελεύθερες και ποσώς νεοφιλελεύθερες, έχοντας γνωρίσει τον απάνθρωπο και ανήθικο τρόπο της επιβολής κόστων για να τους βουλιάξει.
Άκης Ντάνος, δημοσιογράφος
Στο άρθρο 1 γίνεται αναφορά στους φορείς Γενικής Κυβέρνησης, ενώ στο άρθρο 3 γίνεται αναφορά για δημόσιο τομέα. Προφανώς οι δύο έννοιες δεν ταυτίζονται και δημιουργείται ασάφεια στο πεδίο εφαρμογής του νόμου.
Φώτης Πανταζής
Νομικός Σύμβουλος Ε.Ι.Ε.Τ.
Βασική επισήμανση. Πολλές εκδοτικές επιχειρήσεις εντάσσουν κάτω από τον ίδιο Αριθμό Φορολογικού Μητρώου (Α.Φ.Μ.) και εβδομαδιαία εφημερίδα και ιστότοπο. Επίσης, δεν διευκρινίζεται πώς θα διαχωρίζεται ο τζίρος της εβδομαδιαίας εφημερίδας και του ιστοτόπου, καθότι τα εκδιδόμενα τιμολόγια είναι κοινά, από ένα ΑΦΜ.
Σε πολλές περιπτώσεις στις Ομόρρυθμες εταιρείες και στις ΑΕ οι ομόρρυθμοι εταίροι που είναι ασφαλισμένοι στον ΟΑΕΕ (νυν ΕΦΚΑ) ως ιδιοκτήτες, εργάζονται ως δημοσιογράφοι και δεν γίνονται δεκτοί σε άλλους ασφαλιστικούς φορείς, παρότι ασκούν αποδεδειγμένα με αρθρογραφία, ρεπορτάζ κλπ το δημοσιογραφικό λειτούργημα. Απουσιάζει η ειδική πρόβλεψη για αυτές τις περιπτώσεις, για τις επιχειρήσεις περιφερειακού και τοπικού έντυπου τύπου, όπου δύναται να προσμετρηθεί στην παρούσα προϋπόθεση και ο ιδιοκτήτης ή ο εταίρος, εφόσον είναι δημοσιογράφος.
Είναι πολύ μεγάλο το φάσμα στις περιπτώσεις εβδομαδιαίων εφημερίδων που κυκλοφορούν σε περιφερειακές ενότητες με πληθυσμό από ογδόντα χιλιάδες έναν (80.001) μέχρι διακόσιες χιλιάδες (200.000) κατοίκους, σύμφωνα με την τελευταία διενεργηθείσα απογραφή πληθυσμού, που χρειάζονται δυο (2) τουλάχιστον δημοσιογράφους. Περιπτώσεις περιφερειακών ενοτήτων με πληθυσμό έως 100.000 κατοίκους να απασχολούν έναν (1) τουλάχιστον δημοσιογράφο, καθόσον οι υπόλοιποι δεν θα έχουν αντικείμενο εργασίας. Είναι ακατανόητη και σκανδαλώδης η αναλογία δημοσιογράφων που πρέπει να απασχολεί μια ημερήσια και μια εβδομαδιαία εφημερίδα. Οι εβδομαδιαίες εφημερίδες που κυκλοφορούν μια ημέρα την εβδομάδα καλούνται να απασχολήσουν τεράστιο αριθμό εργαζομένων δημοσιογράφων, συγκριτικά με τις ημερήσιες που κυκλοφορούν έξι ημέρες την εβδομάδα
Λοιπό προσωπικό στις εβδομαδιαίες εφημερίδες. Στις εβδομαδιαίες εφημερίδες δεν θα έχει αντικείμενο εργασίας το λοιπό προσωπικό, καθόσον οι εργασίες που θα μπορούσε να καλύψει αυτό καλύπτονται από τους ιδιοκτήτες. Επομένως να αφαιρεθεί το άρθρο για το προσωπικό διαφόρων ειδικοτήτων και κατηγοριών. Εξάλλου, σε πολλές περιπτώσεις οι εργασίες αυτές καλύπτονται με συμβάσεις έργου και όχι με εξαρτημένη εργασία, από κούριερ, πρακτορεία διανομής, ΕΛΤΑ, λογιστές, σελιδοποιητές, φωτογράφους, πρακτορεία τύπου κλπ. Επιπλέον η αύξηση του υποχρεωτικού προσωπικού σε τομείς δεν σχετίζονται με τα ποιοτικά χαρακτηριστικά του περιεχομένου των εφημερίδων ( λοιπό προσωπικό). Είναι ακατανόητη και σκανδαλώδης η αναλογία υπαλλήλων που πρέπει να απασχολεί μια ημερήσια και μια εβδομαδιαία εφημερίδα. Οι εβδομαδιαίες εφημερίδες που κυκλοφορούν μια ημέρα την εβδομάδα καλούνται να απασχολήσουν τεράστιο αριθμό εργαζομένων υπαλλήλων, συγκριτικά με τις ημερήσιες που κυκλοφορούν έξι ημέρες την εβδομάδα
Λοιπό προσωπικό στις ιστοσελίδες. Είναι πολύ μεγάλη η διαφορά μεταξύ επιχειρήσεων ιστοσελίδων με κύκλο εργασιών κατά την τελευταία οικονομική χρήση από ογδόντα χιλιάδες ένα (80.001) μέχρι εκατόν εξήντα χιλιάδες (160.000) ευρώ. στις μικρότερες, το λοιπό προσωπικό δεν θα έχει αντικείμενο εργασίας. Προτείνεται Στις ιστοσελίδες με κύκλο εργασιών κατά την τελευταία οικονομική χρήση έως εκατό χιλιάδες ευρώ (100.00) να μην απαιτείται επιπλέον εργαζόμενος λοιπών ειδικοτήτων, καθότι δεν θα έχουν αντικείμενο εργασίας, καθότι εργασίες συντήρησης των ιστοτότων, hosting, λογιστήριο, φωτογράφοι κλπ καλύπτονται από ειδικούς με συμβάσεις έργου και όχι με εξαρτημένη εργασία. Επιπλέον η αύξηση του υποχρεωτικού προσωπικού σε τομείς δεν σχετίζονται με τα ποιοτικά χαρακτηριστικά του περιεχομένου των εφημερίδων ( λοιπό προσωπικό). Είναι ακατανόητη και σκανδαλώδης η αναλογία υπαλλήλων που πρέπει να απασχολεί μια ημερήσια και μια εβδομαδιαία εφημερίδα. Οι εβδομαδιαίες εφημερίδες που κυκλοφορούν μια ημέρα την εβδομάδα καλούνται να απασχολήσουν τεράστιο αριθμό εργαζομένων υπαλλήλων, συγκριτικά με τις ημερήσιες που κυκλοφορούν έξι ημέρες την εβδομάδα
Διαχειριστής, διευθυντής και διευθυντής σύνταξης στις ιστοσελίδες. Οι ιδιότητες αυτές στις περιπτώσεις Ομόρρυθμων εταιρειών να μπορούν να καλύπτονται από τους ομόρρυθμους εταίρους. Αναφορικά με τη δημοσιογραφική ιδιότητα του Ομόρρυθμου εταίρου ο νόμος επιβάλλεται να προβλέψει τις περιπτώσεις ιδιοκτητών που είναι αναγκαστικά ασφαλισμένοι στον ΟΑΕΕ (νυν ΕΦΚΑ), αλλά ασκούν το δημοσιογραφικό λειτούργημα, με αρθρογραφία, ρεπορτάζ κλπ.
Το παρόν νομοσχέδιο βρίθει ανακριβειών και παραλείψεων, δεν επιτυγχάνει το στόχο και τον σκοπό που δημιουργείται αναφορικά με τα ποιοτικά χαρακτηριστικά του Τύπου, κατευθύνει στο κλείσιμο εκατοντάδες υγιείς επιχειρήσεις Τύπου ή τις κατευθύνει να γίνουν μεγαλοοφειλέτες των ασφαλιστικών Ταμείων. Το νομοσχέδιο αυτό από την αρχή μέχρι το τέλος χάνει την ουσία, και είναι μη εφαρμόσιμο ως έχει για τις εβδομαδιαίες εφημερίδες και τις ενημερωτικές ιστοσελίδες και όπως έχει συνταχθεί εξυπηρετεί περίεργους και ακατανόητους σκοπούς κάποιων κλαδικών συμφερόντων.
Κατάφωρη διάκριση και άνιση μεταχείριση του Τοπικού Τύπου στο Σχέδιο Νόμου
Το Υπομητρώο του Περιφερειακού και τοπικού τύπου αναφέρεται στο άρθρο 23 του Σχεδίου Νόμου που είναι προς διαβούλευση και αντικαθιστά το άρθρο 2 του νόμου 3548/2007 και παρουσιάζει δύο σοβαρότατες διακρίσεις σε βάρος των Τοπικών Ημερήσιων Εφημερίδων της Περιφέρειας Αττικής και Θεσσαλονίκης.
Συγκεκριμένα:
Πρώτη διάκριση του Νόμου
Στο άρθρο 2 παρ. 2 εδάφιο δ καταγράφεται η πρώτη διάκριση και άνιση μεταχείριση μεταξύ των ημερήσιων Περιφερειακών Εφημερίδων και των Ημερήσιων Τοπικών Εφημερίδων.
Γράφει το Σχέδιο Νόμου: «δ) οι περιφερειακές εφημερίδες περιλαμβάνουν επίκαιρη και ενημερωτική ύλη για θέματα τοπικού ενδιαφέροντος της περιφερειακής ενότητας όπου εδρεύουν, σε ποσοστό τουλάχιστον πενήντα τοις εκατό (50%) της συνολικής τους ύλης. (Ενώ συνεχίζει για τις Τοπικές_:
Οι τοπικές εφημερίδες περιλαμβάνουν επίκαιρη και ενημερωτική ύλη για θέματα τοπικού ενδιαφέροντος του δήμου όπου εδρεύουν σε ποσοστό τουλάχιστον πενήντα τοις εκατό (50%) της συνολικής τους ύλης.
Ποιος διανοήθηκε αυτή τη διάκριση;
Δεύτερη διάκριση του Νόμου
Στο ίδιο άρθρο 2 παρ. 2 εδάφιο δ συνεχίζεται η διάκριση τώρα και μεταξύ των ημερήσιων τοπικών εφημερίδων. Συγκεκριμένα γράφει το σχέδιο νόμου:
«Ειδικά για τις τοπικές εφημερίδες που έχουν έδρα τον Δήμο Αθηναίων και τον Δήμο Θεσσαλονίκης ως θέματα τοπικού ενδιαφέροντος για την κάλυψη του ανωτέρω ποσοστού του πενήντα τοις εκατό (50%)νοούνται και τα σχετικά με τις Περιφέρειες Αττικής και Κεντρικής Μακεδονίας αντίστοιχα.»
Με δεδομένο ότι οι ημερήσιες τοπικές εφημερίδες Αττικής καλύπτουν σχεδόν το σύνολο της Περιφέρειας Αττικής, τόσο σε ενημέρωση, όσο και σε πωλήσεις, αυτό βέβαια αποδεικνύεται και από την υπεύθυνη δήλωση με την γεωγραφική εμβέλεια πωλήσεων όπου ζητά ως προϋπόθεση το σχέδιο νόμου
Με δεδομένο ότι οι ημερήσιες τοπικές εφημερίδες πρέπει να είναι ανταγωνιστικές σε ενημέρωση και ύλη, αφού υποχρεούνται να πωλούν 0,3% επί του πληθυσμού της περιφερειακής ενότητάς τους ( ΕΞΟΦΘΑΜΗ ΔΙΑΚΡΙΣΗ ΚΑΤΑ ΤΩΝ ΗΜΕΡΗΣΙΩΝ ΤΟΠΙΚΩΝ ΕΦΗΜΕΡΙΔΩΝ ΣΕ ΣΧΕΣΗ ΜΕ ΤΗΝ ΠΡΟΥΟΘΕΣΗ ΓΙΑ ΤΗΝ ΥΛΗ)
Δικαίως θα πρέπει οι ημερήσιες τοπικές εφημερίδες της Αττικής να περιλαμβάνουν επίκαιρη και ενημερωτική ύλη της περιφέρεις Αττικής για την κάλυψη του ανωτέρω ποσοστού του πενήντα τοις εκατό (50%)νοούνται και τα σχετικά με τις Περιφέρειες Αττικής
Σταύρος Καραμπερόπουλος
Πρ. Εκδότης – ιδιοκτήτης ΗΜΕΡΗΣΙΑΣ ΤΟΠΙΚΗΣ ΕΦΗΜΕΡΙΔΑΣ ΑΤΤΙΚΗΣ
Καλωσορίζουμε την απόφαση του Υπουργείου να προχωρήσει στη δημιουργία ενός σύγχρονου Μητρώου, το οποίο θα περιλαμβάνει το σύνολο του έντυπου Τύπου της χώρας, όπως αυτός έχει προσδιοριστεί με τον α.ν. 1092/38, δηλαδή τις ημερήσιες και περιοδικώς εκδιδόμενες εφημερίδες και τα περιοδικά, όπως άλλωστε ισχύει σε όλες τις ευρωπαϊκές χώρες. Ένα Μητρώο που να περιλαμβάνει για πρώτη φορά το σύνολο του Τύπου και να είναι ανεξάρτητο από το υφιστάμενο Υπο Μητρώο Περιφερειακού Τύπου, το οποίο αφορά αποκλειστικά και μόνο την κατανομή των διακηρύξεων του Δημοσίου.
Μελετώντας, όμως, το σχέδιο Νόμου διαπιστώνουμε ότι οι προϋποθέσεις που τίθενται για την εγγραφή στο Μητρώο των εντύπων με περιοδικότητα 15νθήμερη και άνω καθώς και των περιοδικών και αφορούν τις αριθμητικές απαιτήσεις για απασχολούμενους δημοσιογράφους και λοιπό προσωπικό είναι εξωπραγματικές και ουσιαστικά οδηγούν σε αποκλεισμό της μεγαλύτερης μερίδας του Τύπου, ενώ καθιστούν το Μητρώο μονοπώλιο ολίγων.
Βέβαια, οι αποκλειόμενες από το μητρώο επιχειρήσεις θα εξακολουθούν να αποτελούν κατά τα λοιπά Τύπο και θα συνεχίσουν να υποχρεούνται στην καταβολή του 2% στον ΕΔΟΕΑΠ, πλην όμως δεν θα μπορούν να ενταχθούν σε προγράμματα κρατικής ενίσχυσης, όπως το πρόγραμμα χρηματοδότησης για την οικονομική στήριξη σε ό,τι αφορά την μηνιαία εισφορά 2% επί του κύκλου εργασιών, στην επιχορήγηση μεταφορικού κόστους και κόστους χάρτου και όποιο άλλο πρόγραμμα θεσπιστεί στο μέλλον. Τα έντυπα, δηλαδή, αυτά θα συνεχίζουν να έχουν υποχρεώσεις αλλά όχι και δικαιώματα, γεγονός που εγείρει ζητήματα συνταγματικότητας των διατάξεων.
Πέραν όμως των τυπικών ζητημάτων νομιμότητος, τίθενται και ζητήματα σχετικά με την ουσιαστική θέση του Υπουργείου απέναντι στα δεκάδες έντυπα που θα αποκλειστούν. Πώς άραγε το Υπουργείο θα προστατεύσει όλες αυτές τις επιχειρήσεις που κόντρα στους καιρούς με την κρίση στον έντυπο τύπο, την αύξηση του εκτυπωτικού κόστους, αλλά και τις επιβολές φόρων άντεξαν και κρατήθηκαν ζωντανές; Σίγουρα όχι με τον αποκλεισμό τους λόγω των αριθμητικών απαιτήσεων σε δημοσιογράφους και προσωπικό, οι οποίες αποτελούν έμμεσες κρατικές παρεμβάσεις στον υγιή ανταγωνισμό και στο επιχειρείν.
Θα έπρεπε, λοιπόν, να είναι αυτονόητο ότι οι λειτουργικές ανάγκες μιας δεκαπενθήμερης ή μηνιαίας έκδοσης ανεξαρτήτου έδρας δεν είναι οι ίδιες με τις ανάγκες μιας ημερήσιας ή εβδομαδιαίας εφημερίδας τόσο σε αριθμό δημοσιογράφων όσο και σε λοιπό προσωπικό, το οποίο μπορεί να καλύπτεται από εξωτερικούς συνεργάτες και όχι από προσωπικό με συμβάσεις εξαρτημένης εργασίας. Επίσης, θα έπρεπε να λαμβάνονται υπόψη και η αναγνωσιμότητα και η ιστορικότητα των εντύπων.
Εάν λοιπόν σκοπός του Υπουργείου δεν είναι η ενίσχυση της διαφάνειας και της δημοσιότητας στο χώρο των ΟΛΙΓΩΝ και η δημιουργία Τύπου δύο ταχυτήτων, πρέπει να αρθούν οι όποιες προφανείς αδικίες. Το Υπουργείο οφείλει να προστατέψει το σύνολο του Τύπου της χώρας (εφημερίδες και περιοδικά), γιατί σε αντίθετη περίπτωση το πλήγμα στην διαφάνεια στον Τύπο, στην πολυφωνία και στον πλουραλισμό στην ενημέρωση θα είναι μη αναστρέψιμο.
Για το λόγο αυτό καταθέτουμε τις παρατηρήσεις μας ανά άρθρο.
ΕΝΩΣΗ ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΩΝ – ΙΔΙΟΚΤΗΤΩΝ ΠΕΡΙΟΔΙΚΟΥ ΤΥΠΟΥ (Εκπροσωπεί 34 περιφερειακές και τοπικές εφημερίδες και 165 περιοδικά όλης της χώρας)
Εξόφθαλμη διάκριση κατά των ΗΜΕΡΗΣΙΩΝ ΤΟΠΙΚΩΝ ΕΦΗΜΕΡΙΔΩΝ ΑΤΤΙΚΗΣ
Το Υπομητρώο του Περιφερειακού και τοπικού τύπου αναφέρεται στο άρθρο 23 του Σχεδίου Νόμου που είναι προς διαβούλευση και αντικαθιστά το άρθρο 2 του νόμου 3548/2007 και παρουσιάζει δύο σοβαρότατες διακρίσεις σε βάρος των Τοπικών Ημερήσιων Εφημερίδων της Περιφέρειας Αττικής και Θεσσαλονίκης.
Συγκεκριμένα:
Πρώτη διάκριση του Νόμου
Στο άρθρο 2 παρ. 2 εδάφιο δ καταγράφεται η πρώτη διάκριση και άνιση μεταχείριση μεταξύ των ημερήσιων Περιφερειακών Εφημερίδων και των Ημερήσιων Τοπικών Εφημερίδων.
Γράφει το Σχέδιο Νόμου: «δ) οι περιφερειακές εφημερίδες περιλαμβάνουν επίκαιρη και ενημερωτική ύλη για θέματα τοπικού ενδιαφέροντος της περιφερειακής ενότητας όπου εδρεύουν, σε ποσοστό τουλάχιστον πενήντα τοις εκατό (50%) της συνολικής τους ύλης. (Ενώ συνεχίζει για τις Τοπικές_:
Οι τοπικές εφημερίδες περιλαμβάνουν επίκαιρη και ενημερωτική ύλη για θέματα τοπικού ενδιαφέροντος του δήμου όπου εδρεύουν σε ποσοστό τουλάχιστον πενήντα τοις εκατό (50%) της συνολικής τους ύλης.
Ποιος διανοήθηκε αυτή τη διάκριση;
Δεύτερη διάκριση του Νόμου
Στο ίδιο άρθρο 2 παρ. 2 εδάφιο δ συνεχίζεται η διάκριση τώρα και μεταξύ των ημερήσιων τοπικών εφημερίδων. Συγκεκριμένα γράφει το σχέδιο νόμου:
«Ειδικά για τις τοπικές εφημερίδες που έχουν έδρα τον Δήμο Αθηναίων και τον Δήμο Θεσσαλονίκης ως θέματα τοπικού ενδιαφέροντος για την κάλυψη του ανωτέρω ποσοστού του πενήντα τοις εκατό (50%)νοούνται και τα σχετικά με τις Περιφέρειες Αττικής και Κεντρικής Μακεδονίας αντίστοιχα.»
Με δεδομένο ότι οι ημερήσιες τοπικές εφημερίδες Αττικής καλύπτουν σχεδόν το σύνολο της Περιφέρειας Αττικής, τόσο σε ενημέρωση, όσο και σε πωλήσεις, αυτό βέβαια αποδεικνύεται και από την υπεύθυνη δήλωση με την γεωγραφική εμβέλεια πωλήσεων όπου ζητά ως προϋπόθεση το σχέδιο νόμου
Με δεδομένο ότι οι ημερήσιες τοπικές εφημερίδες πρέπει να είναι ανταγωνιστικές σε ενημέρωση και ύλη, αφού υποχρεούνται να πωλούν 0,3% επί του πληθυσμού της περιφερειακής ενότητάς τους ( ΕΞΟΦΘΑΜΗ ΔΙΑΚΡΙΣΗ ΚΑΤΑ ΤΩΝ ΗΜΕΡΗΣΙΩΝ ΤΟΠΙΚΩΝ ΕΦΗΜΕΡΙΔΩΝ ΣΕ ΣΧΕΣΗ ΜΕ ΤΗΝ ΠΡΟΥΟΘΕΣΗ ΓΙΑ ΤΗΝ ΥΛΗ)
Ζητάμε δικαίως όλες οι ημερήσιες τοπικές εφημερίδες της Αττικής να περιλαμβάνουν επίκαιρη και ενημερωτική ύλη της περιφέρειας Αττικής σε ποσοστό τουλάχιστον πενήντα τοις εκατό (50%) της συνολικής τους ύλης.
Απόστολος Καραμπερόπουλος
Εκδότης «Κοινωνικής» – Ημερήσια τοπική εφημερίδα Αττικής με έδρα τον Πειραιά.
Μέλος ΔΣ Ε.Ι.Τ.Η.Ε.Ε.Α.
Καλωσορίζουμε την απόφαση του Υπουργείου να προχωρήσει στη δημιουργία ενός σύγχρονου Μητρώου, το οποίο θα περιλαμβάνει το σύνολο του έντυπου Τύπου της χώρας, όπως αυτός έχει προσδιοριστεί με τον α.ν. 1092/38, δηλαδή τις ημερήσιες και περιοδικώς εκδιδόμενες εφημερίδες και τα περιοδικά, όπως άλλωστε ισχύει σε όλες τις ευρωπαϊκές χώρες. Ένα Μητρώο που να περιλαμβάνει για πρώτη φορά το σύνολο του Τύπου και να είναι ανεξάρτητο από το υφιστάμενο Υπο Μητρώο Περιφερειακού Τύπου, το οποίο αφορά αποκλειστικά και μόνο την κατανομή των διακηρύξεων του Δημοσίου.
Μελετώντας, όμως, το σχέδιο Νόμου διαπιστώνουμε ότι οι προϋποθέσεις που τίθενται για την εγγραφή στο Μητρώο των εντύπων με περιοδικότητα 15νθήμερη και άνω καθώς και των περιοδικών και αφορούν τις αριθμητικές απαιτήσεις για απασχολούμενους δημοσιογράφους και λοιπό προσωπικό είναι εξωπραγματικές και ουσιαστικά οδηγούν σε αποκλεισμό της μεγαλύτερης μερίδας του Τύπου, ενώ καθιστούν το Μητρώο μονοπώλιο ολίγων.
Βέβαια, οι αποκλειόμενες από το μητρώο επιχειρήσεις θα εξακολουθούν να αποτελούν κατά τα λοιπά Τύπο και θα συνεχίσουν να υποχρεούνται στην καταβολή του 2% στον ΕΔΟΕΑΠ, πλην όμως δεν θα μπορούν να ενταχθούν σε προγράμματα κρατικής ενίσχυσης, όπως το πρόγραμμα χρηματοδότησης για την οικονομική στήριξη σε ό,τι αφορά την μηνιαία εισφορά 2% επί του κύκλου εργασιών, στην επιχορήγηση μεταφορικού κόστους και κόστους χάρτου και όποιο άλλο πρόγραμμα θεσπιστεί στο μέλλον. Τα έντυπα, δηλαδή, αυτά θα συνεχίζουν να έχουν υποχρεώσεις αλλά όχι και δικαιώματα, γεγονός που εγείρει ζητήματα συνταγματικότητας των διατάξεων.
Πέραν όμως των τυπικών ζητημάτων νομιμότητος, τίθενται και ζητήματα σχετικά με την ουσιαστική θέση του Υπουργείου απέναντι στα δεκάδες έντυπα που θα αποκλειστούν. Πώς άραγε το Υπουργείο θα προστατεύσει όλες αυτές τις επιχειρήσεις που κόντρα στους καιρούς με την κρίση στον έντυπο τύπο, την αύξηση του εκτυπωτικού κόστους, αλλά και τις επιβολές φόρων άντεξαν και κρατήθηκαν ζωντανές; Σίγουρα όχι με τον αποκλεισμό τους λόγω των αριθμητικών απαιτήσεων σε δημοσιογράφους και προσωπικό, οι οποίες αποτελούν έμμεσες κρατικές παρεμβάσεις στον υγιή ανταγωνισμό και στο επιχειρείν.
Θα έπρεπε, λοιπόν, να είναι αυτονόητο ότι οι λειτουργικές ανάγκες μιας δεκαπενθήμερης ή μηνιαίας έκδοσης ανεξαρτήτου έδρας δεν είναι οι ίδιες με τις ανάγκες μιας ημερήσιας ή εβδομαδιαίας εφημερίδας τόσο σε αριθμό δημοσιογράφων όσο και σε λοιπό προσωπικό, το οποίο μπορεί να καλύπτεται από εξωτερικούς συνεργάτες και όχι από προσωπικό με συμβάσεις εξαρτημένης εργασίας. Επίσης, θα έπρεπε να λαμβάνονται υπόψη και η αναγνωσιμότητα και η ιστορικότητα των εντύπων.
Εάν λοιπόν σκοπός του Υπουργείου δεν είναι η ενίσχυση της διαφάνειας και της δημοσιότητας στο χώρο των ΟΛΙΓΩΝ και η δημιουργία Τύπου δύο ταχυτήτων, πρέπει να αρθούν οι όποιες προφανείς αδικίες. Το Υπουργείο οφείλει να προστατέψει το σύνολο του Τύπου της χώρας (εφημερίδες και περιοδικά), γιατί σε αντίθετη περίπτωση το πλήγμα στην διαφάνεια στον Τύπο, στην πολυφωνία και στον πλουραλισμό στην ενημέρωση θα είναι μη αναστρέψιμο.
Για το λόγο αυτό καταθέτουμε τις παρατηρήσεις μας ανά άρθρο.
ΕΝΩΣΗ ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΩΝ – ΙΔΙΟΚΤΗΤΩΝ ΠΕΡΙΟΔΙΚΟΥ ΤΥΠΟΥ (Εκπροσωπεί 34 περιφερειακές και τοπικές εφημερίδες και 165 περιοδικά όλης της χώρας)
Επιστολή προς τον Υφυπουργό παρά τω Πρωθυπουργώ κύριο Γιάννη Οικονόμου, με τις απόψεις 43 ιδιοκτητών περιφερειακών εφημερίδων για τις διατάξεις του νομοσχεδίου «Ενίσχυση δημοσιότητας και διαφάνειας στον έντυπο και ηλεκτρονικό τύπο – Σύσταση Ηλεκτρονικών Μητρώων Έντυπου και Ηλεκτρονικού Τύπου και λοιπές ρυθμίσεις αρμοδιότητας της Γενικής Γραμματείας Επικοινωνίας και Ενημέρωσης»
Αξιότιμε κύριε Υπουργέ
Η πλειοψηφία των ιδιοκτητών, αλλά και των εργαζομένων στις επαρχιακές εφημερίδες,
δηλώνουμε αιφνιδιασμένοι από την ταχύτητα με την οποία ήρθε στο προσκήνιο το
νομοσχέδιο με τίτλο «Ενίσχυση Δημοσιότητας και Διαφάνειας στον Έντυπο και Ηλεκτρονικό
Τύπο- Σύσταση ηλεκτρονικών μητρώων έντυπου και ηλεκτρονικού τύπου και λοιπές
ρυθμίσεις αρμοδιότητας της Γενικής Γραμματείας Επικοινωνίας και Ενημέρωσης». Τόσο ο
πολύ περιορισμένος χρόνος της διαβούλευσης, όσο και η απουσία προηγούμενης
συζήτησης με τον κλάδο δεν δημιουργούν τις κατάλληλες συνθήκες για έναν
εποικοδομητικό διάλογο.
Με την πρώτη ματιά γίνεται αντιληπτό ότι τυχόν ψήφισή του οδηγεί αυτομάτως σε διακοπή της
λειτουργίας των επιχειρήσεών μας και στην απώλεια των θέσεων εργασίας που υπάρχουν σε αυτές.
Κύριε υπουργέ αδυνατούμε να κατανοήσουμε για ποιόν λόγο η ελληνική κυβέρνηση, σε αυτά τα
δύσκολα χρόνια για τον Τύπο που οι κυκλοφορίες και τα διαφημιστικά έσοδα διαρκώς μειώνονται,
αντί να του δώσει ένα χέρι βοήθειας όπως συμβαίνει σε πολλές Ευρωπαϊκές χώρες, έρχεται
νομοθετώντας να κλείσει εφημερίδες και να αφήσει τους ανθρώπους τους στο δρόμο.
Δεν θέλουμε να πιστέψουμε ότι μπορεί να παρασύρθηκε από μια παρέα πρώην εύρωστων
επαρχιακών εφημερίδων οι οποίες μπρος στα δικά τους οικονομικά αδιέξοδα επιζητούν, με το
πρόσχημα της εξυγίανσης, τον κανιβαλισμό του κλάδου ώστε να κλείσουν οι μικρότερες εκδοτικές
επιχειρήσεις ανά νομό για να καρπωθούν εκείνες τα έσοδά τους από διαφημίσεις, αγγελίες,
ανακοινώσεις, διακηρύξεις, κ.λ.π.
Κύριε υπουργέ η αύξηση του αριθμού των θέσεων εργασίας, όπως αυτή προβλέπεται από το
νομοσχέδιο, είναι ανέφικτη για τις εφημερίδες της επαρχίας καθότι στις σημερινές δυσμενείς
συνθήκες με μεγάλη δυσκολία συντηρούν τις υπάρχουσες.
Εξίσου ανέφικτη είναι και η διατήρηση των κυκλοφοριών στο πλαίσιο που ορίζει ο εισαγόμενος
πληθυσμιακός συντελεστής, καθώς, όπως γνωρίζετε, η τάση των πωλήσεων είναι πτωτική και
μεταβάλλεται σχεδόν καθημερινά.
Σε ό,τι αφορά στο θέμα των κυκλοφοριών δεν λαμβάνονται, επίσης, υπόψη οι νέες
συνθήκες κατανάλωσης του περιεχομένου του περιφερειακού Τύπου που δίνουν
προβάδισμα στο διαδίκτυο έναντι του χαρτιού. Στην πλειονότητά τους οι περιφερειακές
εφημερίδες και ιδιαίτερα μετά τον Covid-19 έχουν πέρα των 400 εντύπων που σήμερα προβλέπει ο
νόμος και ένα τεράστιο αριθμό αναγνωστών που λαμβάνουν την εφημερίδα τους καθημερινά
ηλεκτρονικά (σε pdf αρχείο). Δεν βλέπουμε να υπάρχει κάποια πρόβλεψη γι’ αυτό.
Όσο για την εκτύπωση, ένας μεγάλος αριθμός των εφημερίδων εκτυπώνεται εδώ και χρόνια σε
ψηφιακά πιεστήρια και ως εκ τούτου θεωρούμε προβληματική τη διατύπωση της παραγράφου 2 γ.
του άρθρου 2 του Ν. 3548/2007 έτσι όπως αντικαθίσταται από το άρθρο 23 του παρόντος
νομοσχεδίου, διότι κάποιοι συνάδελφοί μας που διαθέτουν μηχανήματα απαρχαιωμένης
τεχνολογίας, το ερμηνεύουν κατά το δοκούν και προβαίνουν σε ανυπόστατες καταγγελίες.
Στο σχέδιο νόμου περιλαμβάνονται επίσης διατάξεις οι οποίες είναι εξόφθαλμα άδικες για τον
περιφερειακό Τύπο σε σύγκριση με τον Πανελλαδικό Τύπο. Σημειώνουμε ενδεικτικά ότι προβλέπει τέσσερις υποχρεωτικές θέσεις άλλων ειδικοτήτων (πλην δημοσιογράφων) για κάθε ημερήσια εφημερίδα που κυκλοφορεί στα Ιωάννινα, στην Πάτρα, στη Λάρισα ή άλλες περιοχές με πληθυσμό νομού άνω των 200.000 κατοίκων. Ακριβώς όσες προβλέπει και για μεγάλες εφημερίδες πανελλαδικής κυκλοφορίας όπως είναι π.χ. το «Βήμα» το «Πρώτο Θέμα» κ.λ.π.
Επίσης, όταν μια επιχείρηση με τον ίδιο ΑΦΜ εκδίδει π.χ. μια ημερήσια, μια εβδομαδιαία
εφημερίδα και έχει και μια ιστοσελίδα, δεν μπορεί να της ζητείται να έχει διαφορετικούς εργαζόμενους σε κάθε μέσο.
Όλα αυτά την ώρα που η Ελληνική περιφέρεια αποδεκατίζεται κάτι που δυστυχώς επιβεβαίωσε και
η πρόσφατη απογραφή πληθυσμού.
Κύριε υπουργέ η διατήρηση του δικαιώματος δημοσιεύσεων είναι ζωτικής σημασίας για τον
περιφερειακό Τύπο.
Επισημαίνουμε επίσης και τα παρακάτω:
1ον Δεν είναι δυνατόν η πολιτεία, με την επακόλουθη αύξηση των οικονομικών βαρών των
επιχειρήσεων μας, να υπόσχεται παράλληλα για άλλη μια φορά ότι θα μας δώσει κρατική
διαφήμιση, όταν:
α) Από το 1994 που θεσπίστηκε για πρώτη φορά με τον νόμο Βενιζέλου και αργότερα το 2007 με
τον νόμο Ρουσόπουλου το 30% της κρατικής διαφήμισης να πηγαίνει στην περιφέρεια, αυτό
ουδέποτε εφαρμόστηκε και πάνω από το 90% πηγαίνει στα Αθηναϊκά ΜΜΕ.
β) Ακόμη και κάποια ελάχιστα χρήματα που δόθηκαν στις επαρχιακές εφημερίδες την περίοδο της
πανδημίας, δεν έχουν αποπληρωθεί ενώ έχουμε ήδη καταβάλει ΦΠΑ και φόρο εισοδήματος.
γ) Αν και υπάρχει νόμος να πληρώνονται οι δημοσιεύσεις των διακηρύξεων έργων εντός
μηνός, αυτός ουδέποτε εφαρμόστηκε με αποτέλεσμα να περιμένουμε μέχρι και τρία χρόνια για να
πληρωθούμε τιμολόγια έργων.
δ) Οι διακηρύξεις που είναι και το μοναδικό μας έσοδο θεσμοθετημένο από το κράτος, έχουν
ημερομηνία λήξης 31-12-2023 και ζητούμε άμεσα να γίνει επ’ αόριστον επέκταση.
Θα παρακαλούσαμε να δρομολογήσετε την εφαρμογή των παραπάνω που έχουν ήδη την ισχύ
νόμου και είμαστε στην διάθεσή σας να μιλήσουμε για τα υπόλοιπα.
Κύριε υπουργέ ζητούμε να αποσύρετε το νομοσχέδιο και να στηρίξετε τον περιφερειακό Τύπο στο
σύνολό του.
Ευχαριστούμε και είμαστε στη διάθεσή σας.
ΕΦΗΜΕΡΙΔΕΣ ΠΟΥ ΥΠΟΓΡΑΦΟΥΝ ΤΗΝ ΕΠΙΣΤΟΛΗ (με αλφαβητική σειρά)
Αγώνας (Ξάνθη)
Αδέσμευτη Θράκης (Ξάνθη)
Αλήθεια (Καρδίτσα)
Αλήθεια της Κυριακής (Καρδίτσα)
Βήμα της Πρέβεζας (Πρέβεζα)
Βοιωτικά Νέα (Θήβα)
Αργολίδα (Άργος)
Γνώμη (Καρδίτσα)
Διάλογος (Τρίκαλα)
Ειδήσεις (Κιλκίς)
Ελεύθερο Βήμα (Σέρρες)
Ενημέρωση και Αγγελίες (Κατερίνη)
Εργασία. Συν (Δράμα)
Ενεργός Πολίτης (Τρίκαλα)
Επικαιρότητα (Καρδίτσα)
Επικαιρότητα της Κυριακής (Καρδίτσα)
Θεσπρωτών Διαβούλευση (Ηγουμενίτσα)
Θρακική Αγορά (Κομοτηνή)
Καστοριανή Εστία (Καστοριά)
Κοινωνική (Πειραιάς)
Κόσμος (Λάρισα)
Κόσμος Σαββατοκύριακο (Λάρισα)
Μαγνησία (Βόλος)
Mανιφέστο (Θήβα)
Μαχητής Θράκης (Ξάνθη)
Μεθόριος (Ορεστιάδα)
Νέα Θεσσαλονίκη (Θεσσαλονίκη)
Νέα Πορεία (Σέρρες)
Νέα Σέρρες (Σέρρες)
Νιγρίτα (Σέρρες)
Ο Λόγος των Κυκλάδων (Σύρος)
Ο Χρόνος (Κοζάνη)
Παλμός Αιτωλοακαρνανίας (Αγρίνιο)
Πανσερραϊκή (Σέρρες)
Πρωϊνός Λόγος (Κοζάνη)
Πρωϊνή (Γρεβενά)
Πρωϊνή (Κιλκίς)
Πρωϊνή (Κοζάνη)
Σελινιώτικα Νέα (Χανιά)
Σερραϊκόν Θάρρος (Σέρρες)
Φωνή της Καστοριάς (Καστοριά)
Φωνή της Ξάνθης (Ξάνθη)
Χρονικά (Κεφαλονιά)
Παρατηρήσεις επί του σχεδίου νόμου:
-Ελάχιστα πράγματα μπορεί να βελτιώσει το ν/σ στον περιφερειακό Τύπο, για τον λόγο ότι ο κλάδος λιμνάζει στη μιζέρια επειδή δεν βγαίνουν λεφτά. Και πως να βγουν λεφτά όταν οι κυκλοφορίες κατρακυλάνε ενώ οι διαφημίσεις είναι ελάχιστες και κακοπληρωμένες.
Αν κάνω λάθος ας μας υποδειχτεί μια εφημερίδα η οποία έχει κυκλοφοριακή άνοδο ώστε να υποκλιθούμε. Όχι πολλές, έστω μία. Δυστυχώς δεν υπάρχει, επομένως ποιον κοροϊδεύουμε όταν ζητάμε αύξηση πωλήσεων και μάλιστα με νόμο.
Εκείνο που θα καταφέρει το νομοσχέδιο είναι να κλείσει τους πιο αδύναμους γιατί θα τους φορτώσει με επιπλέον υποχρεώσεις. Από όλη αυτή την ιστορία το κράτος δεν πρόκειται βεβαίως να κερδίσει το παραμικρό, αντιθέτως θα πληρώσει για τους ανέργους που θα προκύψουν.
-Είναι οξύμωρο στην ψηφιακή εποχή οι ιδιοκτήτες μηχανών όφσετ να ζητούν την κατοχύρωση αυτής της τεχνολογίας ως μοναδικής αναγνωρίσιμης στον Τύπο. Μοιάζει σαν οι κάτοχοι των πικάπ να θέλουν να κατοχυρώσουν το βινύλιο ως το μοναδικό μέσο να ακούς μουσική.
Συμφωνώ ότι πρέπει να επιδοτηθούν όσες εφημερίδες επιθυμούν να αγοράσουν ψηφιακά πιεστήρια. Οι κολοσσοί του κλάδου Xerox και Konica Minolta έχουν τομείς newspaper, ας ρίξουν όλοι μια ματιά.
-Η εικόνα στον επαρχιακό Τύπο σήμερα θυμίζει ασθενείς σε νοσοκομείο όπου οι πάντες ζητούν θεραπεία αλλά τα φάρμακα δεν επαρκούν για όλους. Κάποιοι ασθενείς διακατέχονται από αίσθημα μεγαλείου και απαιτούν να χορηγηθούν σε αυτούς όσα φάρμακα υπάρχουν. Έχουν αρχίσει να φοβούνται ότι θα πεθάνουν πρώτοι …
ΥΓ Συμφωνώ με τις απόψεις των 43 εφημερίδων που κοινοποιήθηκαν στον υπουργό με επιστολή την οποία προσυπέγραψα.
Ηθελα πραγματικα να γνωρισω απο κοντα τον ανθρωπο που συνεταξε και συνελαβε αυτο το απιστευτο πραγματικα σχεδιο νομου. Οι επιχειρησεις τυπου βλεπουν τους λογαριασμους ρευματος να υπερδιπλασιαζονται, το χαρτι και τα υλικα εκτυπωσης να εκτοξευονται στα ουρανια, τις ασφαλιστικες εισφορες να τριπλασιαζονται αφου καταργηθηκαν προ πολλου οι οποιες ευνοικες ρυθμισεις,τους μισθους των εργαζομενων να παιρνουν 2 αυξησεις συν μια τριτη που ερχεται τον Μαιο , τις πωλησεις να μειωνονται αφου οι αναγνωστες πρωτα θα θελουν να ζεστανουν τα σπιτια τους και μετα να αγορασουν εφημεριδα. Και παρ’ολα ταυτα, ο ιθυνων νους του εν λογω σχεδιου νομου, απαιτει επιπλεον προσωπικο και αυξημενες πωλησεις σε μια οικονομια που βρισκεται σε κατασταση πολεμου.Ποια επιχειρηση στην Ελλαδα θα ανεχονταν τετοια συμπεριφορα απο το κρατος? Ποσο εμπαθεις πρεπει να ειναι οι ελαχιστοι (5-6) υποτιθεται μεγαλοι και σοβαροι εκδοτες που προτεινουν τετοια ανοσιουργηματα? Μια σοβαρη Κυβερνηση, ενα επιτελικο κρατος θα αφηνε την αγορα να ρυθμισει τετοια ζητηματα, που ουτως η αλλως θα τα ρυθμισει, αφου ασχετως νομοθετηματων το μελλον του Τυπου στην Ελλαδα ειναι δυστυχως προδιαγεγραμμενο….
Σχόλια επί του νομοσχεδίου.
Μερίδα συναδέλφων, θέτει θέμα διότι εδώ και χρόνια υπάρχουν εφημερίδες που εκτυπώνονται σε ψηφιακά τυπογραφεία.
Ζητάνε δε στην διαβούλευση να τεθεί ρητά στο νέο νομοσχέδιο ότι οι εφημερίδες πρέπει να εκτυπώνονται σε τυπογραφία με την τεχνολογία ΟΦΣΕΤΤ.
Εδώ έχουμε να κάνουμε τις εξής παρατηρήσεις.
Το νομοσχέδιο που είναι σε ισχύ και αυτό που είναι σε διαβούλευση απαγορεύει οι εφημερίδες να είναι φωτοτυπίες ή να εκτυπώνονται σε εκτυπωτή ηλεκτρονικού υπολογιστή.
Αυτό φυσικά και μας βρίσκει σύμφωνους.
Όμως, τα σύγχρονα εκτυπωτικά μηχανήματα ψηφιακής εκτύπωσης που έχουν μπει στην ζωή μας εδώ και δέκα και πλέον χρόνια, είναι μηχανήματα εκτύπωσης νέας προηγμένης τεχνολογία και φιλικά προ το περιβάλλον και δεν είναι ο ο εκτυπωτής που τυπώνουμε στα γραφεία μας μερικές σελίδες Α4.
Κατανοούμε ότι οι συνάδελφοι που έχουν τα παλιάς τεχνολογία μηχανήματα είναι εγκλωβισμένοι . Ας μην προσπαθούν όμως να πάνε κόντρα στην τεχνολογία επιδιώκοντας έτσι την επιβίωσή τους.
Τα μηχανήματα που ζητούν να καταστούν υποχρεωτικά, για να σου δώσουν το πρώτο καλής ποιότητας φύλλο, πρέπει προηγουμένως να πετάξεις 300 σκάρτα.
Σε κάποιους νομούς τα 300 φύλλα αρκούν για να είναι μια εφημερίδα αποδεκτή βάση του νόμου. Με την ψηφιακή εκτύπωση, υπάρχει οικονομία μέχρι και ενός φύλλου και τα υλικά εκτύπωσης δεν μολύνουν το περιβάλλον. Όλα τα παλιάς τεχνολογία τυπογραφεία, πετάνε σήμερα τα τοξικά τους απόβλητα στα ποτάμια και καταστρέφουν κάθε μορφή πανίδας και χλωρίδας.
Επίσης, ένα τυπογραφείο σαν αυτά που διαθέτουν αρκετοί συνάδελφοι, – οι περισσότεροι επίπεδα – έχουν πλέον απαξιωθεί οικονομικά. Υπάρχουν περιοδικά τυπογραφεία που έχουν χιλιάδες αγγελίες με τιμές κτήσεις που δεν ξεπερνούν τις 5000€. Ακόμη και αν αγοράσει ένα συνάδελφος ένα τέτοιο μεταχειρισμένο τυπογραφείο, είναι πλέον αδύνατον να βρει τυπογράφο για να τυπώσει.
Επίσης, οι εταιρείες έχουν σταματήσει πλέον να κατασκευάζουν τέτοιου είδους τυπογραφεία και για κάποια δεν υπάρχουν καν ανταλλακτικά.
Υπάρχουν συνάδελφοι που έχουν τυπογραφεία, τα έχουν κλειστά και τυπώνουν σε άλλα τυπογραφεία διότι δεν βρίσκουν τυπογράφο, ενώ αν βρουν το ημερομίσθιοι τους είναι πανάκριβο και ασύμφορο.
Αντιθέτως η τιμή κτίσης ενός ψηφιακού μηχανήματος εκτύπωσης είναι της τάξης των 40 χιλιάδων € και άνω. Σε κάθε περίπτωση δεν είναι εκτυπωτής ηλεκτρονικού υπολογιστή που κοστίζει 150€ και αυτό περιγράφει ο νόμος.
Είναι αδιανόητο η παρούσα κυβέρνηση που – πολύ σωστά – έχει κάνει σημαία της την ψηφιακή διακυβέρνηση να κάθετε να να συζητάει τέτοιου είδους προτάσεις.
Απλά, πρέπει να καταλάβει ο κ. Υπουργός και οι κ.κ. Βουλευτές που θα κληθούν να ψηφίσουν το παρόν νομοσχέδιο ότι οι ρυθμίσεις που προτείνονται είναι σε λάθος κατεύθυνση μιας και όλη η φιλοσοφία κάθε σύγχρονης επιχείρησης είναι να γίνεται η κάθε δουλειά με το λιγότερο δυνατό κόστος, δηλαδή λιγότερο προσωπικό, λιγότερα αναλώσιμα, ελάχιστα πεταμένα χρήματα.
Αυτό άλλωστε απαιτούν οι σύγχρονες συνθήκες ανταγωνισμού. Αυτό εφαρμόζουν οι τράπεζες και όλες οι σύγχρονες επιχειρήσεις.
Στις εφημερίδες μας κάποτε να υπό δημοσίευση κείμενο έρχονταν χειρόγραφα και έπρεπε να διαθέτουμε δακτυλογράφους και διορθωτές.
Σήμερα έρχονται όλα με email και είναι έτοιμα προς δημοσίευση.
Κάποτε το internet σέρνονταν και δαπανούσαμε πολλές εργατοώρες για να γίνουν διάφορες εργασίες. Τώρα όλα γίνονται σε κλάσματα του δευτερολέπτου.
Είναι λοιπόν αδιανόητο να ζητά το νομοσχέδιο να υπάρχουν περισσότεροι εργαζόμενοι σήμερα στην εποχή της ταχύτητας για την έκδοση μιας εφημερίδα ή την ανάρτηση ειδήσεων στις ιστοσελίδες, απ’ όταν όλα πήγαιναν με τον αραμπά.
Επίσης, δεν μπορεί το νομοσχέδιο να συνεχίζει να διαχωρίζει τους εργαζόμενους με το αν εργάζονται σε ημερήσια εφημερίδα, εβδομαδιαία ή ιστοσελίδα.
Υπάρχουν επιχειρήσεις με τον ίδιο ΑΦΜ που έχουν και τα τρία μέσα.
Έτσι, ένας δημοσιογράφος ή άλλης ειδικότητας εργαζόμενος, απασχολείται συνολικά στην επιχείρηση και όχι στην ημερήσια ή την εβδομαδιαία εφημερίδα ή την ιστοσελίδα. Επίσης, τα κείμενα που δημοσιεύονται στην εφημερίδα, τα ίδια ανεβαίνουν και στην ιστοσελίδα.
Πρέπει λοιπόν να προβλεφθεί μικρότερος αριθμός προσωπικού συνολικά για επιχειρήσεις που έχουν και τα τρία μέσα.
Τέλος, εκφράζω τις επιφυλάξεις μου για το αν μπορεί το κράτος να θέσει κατώτατο όριο προσωπικού σε μια επιχείρηση με βάση το σύνταγμα. Αυτό έγινε στις τηλεοράσεις, διότι εκεί ενοικιάζουν κρατική συχνότητα. Εδώ όμως δεν υπάρχει καμιά σχέση με το κράτος. Αν αντιτάξει κανείς το θέμα της δημοσίευσης των υποχρεωτικών δημοσιεύσεων, τότε θα έπρεπε να βάλετε υποχρεωτικό αριθμό εργαζομένων σε κάθε κατηγορία επαγγελματιών που απαιτείται άδεια λειτουργίας. π.χ. στα φαρμακεία, τους συμβολαιογράφους, τα ΤΑΞΙ και γενικά όλα τα κλειστά επαγγέλματα.
Αν επιμείνετε σε αυτό, τότε νομίζουμε ότι την λύση θα την δώσει το Σ.τ.Ε.
Δεν μπορώ να καταλάβω γιατί ο υπουργός και οι ενώσεις των εφημερίδων ζητούν ελάχιστο αριθμό δημοσιογράφων – υπαλλήλων με βάση τον πληθυσμό. Οι εφημερίδες δεν είναι επιχειρήσεις όπως και οι υπόλοιπες; Σ’ αυτές δεν ισχύουν οι νόμοι της ελεύθερης αγοράς, η προσφορά και η ζήτηση; Δηλαδή ο αριθμός των δημοσιογράφων καθορίζει αν μια εφημερίδα θα είναι ανταγωνιστική ή όχι, θα είναι ανεξάρτητη οικονομικά ή όχι με ότι αυτό συνεπάγεται, αν προάγει τον πολιτισμό ή όχι, τηρεί την δεοντολογία ή όχι;
Αν θέλει κάποιος να συμμετέχει στο μητρώο για να λαμβάνει ενισχύσεις – διευκολύνσεις ή απαλλαγές , ώστε να μπορεί να αντεπεξέρχεται οικονομικά στις υποχρεώσεις του, μετά από μια δεκαετή κρίση και μια πανδημία πρέπει να εξαρτιέται από τον αριθμό των δημοσιογράφων και εργαζομένων; Είναι προτιμότερο δηλ. να υπάρχουν περισσότεροι εργαζόμενοι σε μια εφημερίδα ή πιο ικανοί και πιο καλοπληρωμένοι (και πληρωμένοι στην ώρα τους); Δηλαδή θέλουμε ποσότητα και όχι ποιότητα; Αυτή τη δημοσιογραφία θέλουμε; Την κρατικοδίαιτη;
Θα ήθελα να βάλετε ως απαραίτητη προϋπόθεση σε όλες όσες ενταχθούν και πληρούν τα κριτήρια κάθε μήνα να στέλνουν στην Γενική Γραμματεία Ενημέρωσης και Επικοινωνίας τις πληρωμές μισθοδοσίας των υπαλλήλων τους, γιατί πολλές από αυτές καθυστερούν να πληρώσουν τους εργαζόμενούς τους, άλλες δίνουν έναντι, άλλες όχι όσα προβλέπει η σύμβασή τους.
Φαντάζομαι κ. υπουργέ δεν είναι σωστό μια εφημερίδα να μπορεί να λαμβάνει κρατική διαφήμιση και να αφήνει απλήρωτους τους εργαζόμενούς της…
Μάλλον κάποιοι κυβερνώντες ξεχνάνε ότι όποιος έχει εφημερίδα ειδικά στην περιφέρεια βάζει από την τσέπη του και «μπαίνει μέσα», καθότι δεν είναι κερδοφόρα πλέον, ενώ είναι γνωστή η μεγάλη πτώση των φύλλων από τα περίπτερα.
Επίσης είναι γνωστό ότι στην περιφέρεια πλέον ο ίδιος ο εκδότης είναι ταυτόχρονα και ο μοναδικός εργαζόμενος σε αυτές και θα αποβεί καταστροφική για πολλές περιφερειακές και τοπικές εφημερίδες ειδικά οι εβδομαδιαίες , αλλά και αρκετά κλαδικά και επιστημονικά έντυπα, που με δραματικό τρόπο τα τελευταία έτη προσπαθούν να επιβιώσουν για να στηρίξουν τον τόπο ή τον κλάδο τους.
Αυτά τα κριτήρια περί απασχόλησης υπαλλήλων που πάνε να θεσπιστούν οδηγούν σε οριστικό κλείσιμο και λουκέτο.
Δεν πρέπει να αποκλείονται άδικα από το Μητρώο και κατ’ επέκταση από την καταχώρηση διαφημίσεων φορέων δημοσίου τομέα.
Δεν πρέπει να υπάρχουν υποχρεωτικές προσλήψεις υπάλληλων σε σχέση με κατά καιρούς κρατική διαφήμιση από διάφορους φορείς του δημοσίου. Αν και βέβαια αυτή κυρίως η διαφήμιση μεταφέρεται στα Αθηναϊκά τηλεοπτικά μέσα
ΟΙ μικρές εκδοτικές επιχειρήσεις, έχουν ΑΦΜ πληρώνουν φόρους και ΦΠΑ στην εφορία, οπότε πιστεύω και προτείνω ότι: ι) θα πρέπει να καταργηθούν οι αυστηρές προϋποθέσεις για την ΜΕΤ ΙΙ)Θα πρέπει να καταργηθούν οι υποχρεωτικές προσλήψεις υπαλλήλων (διοικητικών ή δημοσιογράφων) ιιι)καθώς και να καταργηθεί το χαράτσι είσπραξη του 2% υπέρ του ΕΔΟΕΑΠ που αφορά τζίρο (και όχι κέρδη) όταν πλέον οι εφημερίδες είναι ζημιογόνες, κάποιες οριακά ίσως κερδοφόρες με πολλές προσωπικές θυσίες των εκδοτών.
Τέλος για αυτούς που γράφουν περί αυτονόητο και δίκαιο νομοσχέδιο, μάλλον μπερδεύουν τα οικονομικά των εφημερίδων με πριν πολλά έτη. Όταν και αν ανακάμψουν οι εφημερίδες ειδικά οι περιφερειακές, να είναι σίγουροι κάποιοι ότι ο σωστός επιχειρηματίας δηλ ο εκδότης στην προκειμένη περίπτωση θα επανεπενδύσει στην επιχείρησή του μέσω των 2 καναλιών: προσλήψεις προσωπικού και νέων επενδύσεων.
Μακάς Κων/νος
μέλος ΕΙΕΤ
Εκδότης εβδομαδιαίας εφημερίδας ΑγροΈκφρασης και υπεύθυνος website:agroekfrasi.gr
Πώς είναι δυνατόν με τον χειμώνα που έρχεται και χωρίς ο κόσμος να αγοράζει εφημερίδες πια, να ζητάνε από μια τοπική εφημερίδα να προσλάβει περισσότερους εργαζόμενους και να αυξήσει τις πωλήσεις τις αναλογικά με τον πληθυσμό της περιοχής;
Σχόλια επί του νομοσχεδίου.
Μερίδα συναδέλφων, θέτει θέμα διότι εδώ και χρόνια υπάρχουν εφημερίδες που εκτυπώνονται σε ψηφιακά τυπογραφεία.
Ζητάνε δε στην διαβούλευση να τεθεί ρητά στο νέο νομοσχέδιο ότι οι εφημερίδες πρέπει να εκτυπώνονται σε τυπογραφία με την τεχνολογία ΟΦΣΕΤΤ.
Εδώ έχουμε να κάνουμε τις εξής παρατηρήσεις.
Το νομοσχέδιο που είναι σε ισχύ και αυτό που είναι σε διαβούλευση απαγορεύει οι εφημερίδες να είναι φωτοτυπίες ή να εκτυπώνονται σε εκτυπωτή ηλεκτρονικού υπολογιστή.
Αυτό φυσικά και μας βρίσκει σύμφωνους.
Όμως, τα σύγχρονα εκτυπωτικά μηχανήματα ψηφιακής εκτύπωσης που έχουν μπει στην ζωή μας εδώ και δέκα και πλέον χρόνια, είναι μηχανήματα εκτύπωσης νέας προηγμένης τεχνολογία και φιλικά προ το περιβάλλον και δεν είναι ο ο εκτυπωτής που τυπώνουμε στα γραφεία μας μερικές σελίδες Α4.
Κατανοούμε ότι οι συνάδελφοι που έχουν τα παλιάς τεχνολογία μηχανήματα είναι εγκλωβισμένοι . Ας μην προσπαθούν όμως να πάνε κόντρα στην τεχνολογία επιδιώκοντας έτσι την επιβίωσή τους.
Τα μηχανήματα που ζητούν να καταστούν υποχρεωτικά, για να σου δώσουν το πρώτο καλής ποιότητας φύλλο, πρέπει προηγουμένως να πετάξεις 300 σκάρτα.
Σε κάποιους νομούς τα 300 φύλλα αρκούν για να είναι μια εφημερίδα αποδεκτή βάση του νόμου. Με την ψηφιακή εκτύπωση, υπάρχει οικονομία μέχρι και ενός φύλλου και τα υλικά εκτύπωσης δεν μολύνουν το περιβάλλον. Όλα τα παλιάς τεχνολογία τυπογραφεία, πετάνε σήμερα τα τοξικά τους απόβλητα στα ποτάμια και καταστρέφουν κάθε μορφή πανίδας και χλωρίδας.
Επίσης, ένα τυπογραφείο σαν αυτά που διαθέτουν αρκετοί συνάδελφοι, – οι περισσότεροι επίπεδα – έχουν πλέον απαξιωθεί οικονομικά. Υπάρχουν περιοδικά τυπογραφεία που έχουν χιλιάδες αγγελίες με τιμές κτήσεις που δεν ξεπερνούν τις 5000€. Ακόμη και αν αγοράσει ένα συνάδελφος ένα τέτοιο μεταχειρισμένο τυπογραφείο, είναι πλέον αδύνατον να βρει τυπογράφο για να τυπώσει.
Επίσης, οι εταιρείες έχουν σταματήσει πλέον να κατασκευάζουν τέτοιου είδους τυπογραφεία και για κάποια δεν υπάρχουν καν ανταλλακτικά.
Υπάρχουν συνάδελφοι που έχουν τυπογραφεία, τα έχουν κλειστά και τυπώνουν σε άλλα τυπογραφεία διότι δεν βρίσκουν τυπογράφο, ενώ αν βρουν το ημερομίσθιοι τους είναι πανάκριβο και ασύμφορο.
Αντιθέτως η τιμή κτίσης ενός ψηφιακού μηχανήματος εκτύπωσης είναι της τάξης των 40 χιλιάδων € και άνω. Σε κάθε περίπτωση δεν είναι εκτυπωτής ηλεκτρονικού υπολογιστή που κοστίζει 150€ και αυτό περιγράφει ο νόμος.
Είναι αδιανόητο η παρούσα κυβέρνηση που – πολύ σωστά – έχει κάνει σημαία της την ψηφιακή διακυβέρνηση να κάθετε να να συζητάει τέτοιου είδους προτάσεις.
Απλά, πρέπει να καταλάβει ο κ. Υπουργός και οι κ.κ. Βουλευτές που θα κληθούν να ψηφίσουν το παρόν νομοσχέδιο ότι οι ρυθμίσεις που προτείνονται είναι σε λάθος κατεύθυνση μιας και όλη η φιλοσοφία κάθε σύγχρονης επιχείρησης είναι να γίνεται η κάθε δουλειά με το λιγότερο δυνατό κόστος, δηλαδή λιγότερο προσωπικό, λιγότερα αναλώσιμα, ελάχιστα πεταμένα χρήματα.
Αυτό άλλωστε απαιτούν οι σύγχρονες συνθήκες ανταγωνισμού. Αυτό εφαρμόζουν οι τράπεζες και όλες οι σύγχρονες επιχειρήσεις.
Στις εφημερίδες μας κάποτε να υπό δημοσίευση κείμενο έρχονταν χειρόγραφα και έπρεπε να διαθέτουμε δακτυλογράφους και διορθωτές.
Σήμερα έρχονται όλα με email και είναι έτοιμα προς δημοσίευση.
Κάποτε το internet σέρνονταν και δαπανούσαμε πολλές εργατοώρες για να γίνουν διάφορες εργασίες. Τώρα όλα γίνονται σε κλάσματα του δευτερολέπτου.
Είναι λοιπόν αδιανόητο να ζητά το νομοσχέδιο να υπάρχουν περισσότεροι εργαζόμενοι σήμερα στην εποχή της ταχύτητας για την έκδοση μιας εφημερίδα ή την ανάρτηση ειδήσεων στις ιστοσελίδες, απ’ όταν όλα πήγαιναν με τον αραμπά.
Επίσης, δεν μπορεί το νομοσχέδιο να συνεχίζει να διαχωρίζει τους εργαζόμενους με το αν εργάζονται σε ημερήσια εφημερίδα, εβδομαδιαία ή ιστοσελίδα.
Υπάρχουν επιχειρήσεις με τον ίδιο ΑΦΜ που έχουν και τα τρία μέσα.
Έτσι, ένας δημοσιογράφος ή άλλης ειδικότητας εργαζόμενος, απασχολείται συνολικά στην επιχείρηση και όχι στην ημερήσια ή την εβδομαδιαία εφημερίδα ή την ιστοσελίδα. Επίσης, τα κείμενα που δημοσιεύονται στην εφημερίδα, τα ίδια ανεβαίνουν και στην ιστοσελίδα.
Πρέπει λοιπόν να προβλεφθεί μικρότερος αριθμός προσωπικού συνολικά για επιχειρήσεις που έχουν και τα τρία μέσα.
Τέλος, εκφράζω τις επιφυλάξεις μου για το αν μπορεί το κράτος να θέσει κατώτατο όριο προσωπικού σε μια επιχείρηση με βάση το σύνταγμα. Αυτό έγινε στις τηλεοράσεις, διότι εκεί ενοικιάζουν κρατική συχνότητα. Εδώ όμως δεν υπάρχει καμιά σχέση με το κράτος. Αν αντιτάξει κανείς το θέμα της δημοσίευσης των υποχρεωτικών δημοσιεύσεων, τότε θα έπρεπε να βάλετε υποχρεωτικό αριθμό εργαζομένων σε κάθε κατηγορία επαγγελματιών που απαιτείται άδεια λειτουργίας. π.χ. στα φαρμακεία, τους συμβολαιογράφους, τα ΤΑΞΙ και γενικά όλα τα κλειστά επαγγέλματα.
Αν επιμείνετε σε αυτό, τότε νομίζουμε ότι την λύση θα την δώσει το Σ.τ.Ε.
Να επιδοτηθούν όλες οι περιφερειακές εφημερίδες για να περάσουν στην ψηφιακή εκτύπωση. Δεν μπορεί το καθαρό χαρτί και η υψηλή ανάλυση να είναι προνόμιο μιας μειοψηφίας.
Η τεχνολογία offset έχει ξεπεράσει τον έναν αιώνα ζωής και σήμερα, στο 2022, αξιολογείται ως αρχαία. Ένας λόγος που οι εφημερίδες θεωρούνται ξεπερασμένες στην εποχή της εικόνας είναι και αυτός.
Πρόκειται για μία άδικη απόφαση του Υπουργείου, καθώς διαχωρίζει τον Τύπο σε
προνομιούχους και μη, ενώ αποκλείει παντελώς από την καταχώρηση
δημοσιεύσεων του δημοσίου και κάθε άλλο μέσο στήριξης τις μικρές εκδοτικές
επιχειρήσεις, στις οποίες ο ίδιος ο εκδότης είναι ταυτόχρονα και ο μοναδικός
εργαζόμενος σε αυτές και θα αποβεί καταστροφική για πολλές περιφερειακές και
τοπικές εφημερίδες, αλλά και αρκετά κλαδικά και επιστημονικά έντυπα, που με
πολύ κόπο τα τελευταία χρόνια προσπαθούν να επιβιώσουν για να στηρίξουν τον
τόπο ή τον κλάδο τους.
ΑΡΘΡΟ 1
Γενικές παρατηρήσεις
1. Το Σχέδιο Νόμου κινείται προς τη σωστή κατεύθυνση. Η ανάγκη σαφούς οριοθέτησης του χώρου μέσω ενός σύγχρονου και λειτουργικού Μητρώου με συγκεκριμένα χαρακτηριστικά, είναι ένα διαχρονικό αίτημα των σοβαρών επιχειρήσεων του κλάδου που εκπροσωπεί ο ΣΗΠΕ.
Αυτή η έλλειψη φαίνεται να αποκαθίσταται με το παρόν Σχέδιο Νόμου καθόσον γίνεται (αν και όχι στο βαθμό που θα επιθυμούσαμε σε ορισμένα σημεία που θα επισημάνουμε) μια σοβαρή προσπάθεια να θεραπευτούν οι δύο βασικές ελλείψεις του υπάρχοντος Μητρώου Περιφερειακού και Τοπικού Τύπου του Ν4487/17, δηλαδή η ανυπαρξία σοβαρών προϋποθέσεων ένταξης σε αυτό και η μη σύνδεσή του με τις δημόσιες πολιτικές στο χώρο του Περιφερειακού Τύπου.
Με τις ρυθμίσεις του παρόντος Νομοσχεδίου γίνονται ασφαλώς αυστηρότερες οι προϋποθέσεις και τα κριτήρια ένταξης των εφημερίδων (αναφερόμαστε εδώ αποκλειστικά στις ημερήσιες περιφερειακές εφημερίδες) στο νέο Υπομητρώο του ηλεκτρονικού Μ.Ε.Τ ενώ με τα άρθρα 19 και 20 καθιερώνεται επιτέλους το αυτονόητο: ότι τόσο η κρατική διαφήμιση όσο και τα όποια προγράμματα ενίσχυσης του έντυπου τύπου υιοθετηθούν στο μέλλον, θα αφορούν ΜΟΝΟ τα έντυπα που περιλαμβάνονται στο Μ.Ε.Τ στη βάση της αρχής: αυστηρές προϋποθέσεις ένταξης αλλά και δικαιώματα για όσους εντάσσονται!
2. Ως ιδιαιτέρως θετικές αξιολογούμε ρυθμίσεις όπως:
– Η κλιμακωτή και αναλογική με βάση τον πληθυσμό κάθε νομού κατηγοριοποίηση των βασικών κριτηρίων ένταξης στο Μητρώο (πωλήσεις φύλλων, δημοσιογράφοι, λοιπό προσωπικό) αντί της ακατανόητης και αυθαίρετης κατηγοριοποίησης σε νομούς άνω και κάτω των 80.000 κατοίκων της παλιάς ρύθμισης.
– Η προσθήκη στις προϋποθέσεις ένταξης στο Μ.Ε.Τ και λοιπού πλην δημοσιογράφων, προσωπικού διαφόρων ειδικοτήτων χωρίς τους οποίους είναι αδύνατον να εκδοθεί και να κυκλοφορήσει μια ημερήσια περιφερειακή εφημερίδα.
Η καθιέρωση συστήματος ελέγχου των προϋποθέσεων και των σχετικών δικαιολογητικών και η επιβολή κυρώσεων, χωρίς τα οποία το υπόλοιπο νομοθέτημα όσο φιλόδοξο και να είναι, μένει γράμμα κενό.
3. Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι το παρόν Σχέδιο Νόμου προάγει τη διαφάνεια στις σχέσεις του έντυπου τύπου με το κράτος στο βαθμό που αποτελεί το πρώτο βήμα για τη θεσμική εκκαθάριση του τοπίου με την σαφή οριοθέτηση του χώρου και τον προσδιορισμό επιτέλους με μη αμφισβητούμενους όρους του «ποιος είναι ποιος» στο χώρο και ποιος δικαιούται να συναλλάσσεται, πάντοτε με όρους διαφάνειας, με το κράτος, τους δημόσιους φορείς και τις τοπικές και περιφερειακές αρχές.
Ως εκ τούτου ο τίτλος του Σχεδίου Νόμου είναι επιτυχής. Όμως δεν παύει να είναι το πρώτο βήμα, αναγκαίο μεν αλλά όχι αρκετό. Χρειάζονται να γίνουν πολλά ακόμη τόσο σε επίπεδο νομοθεσίας όσο κυρίως και σε επίπεδο διοικητικής πρακτικής και πολιτικών αποφάσεων για να υπηρετηθεί ο μεγάλος αυτός στόχος. Και αναφερόμαστε κυρίως στο μεγάλο ζήτημα της κρατικής διαφήμισης που θίγεται στο προκείμενο Σχέδιο Νόμου, όπου η προτεινόμενη ρύθμιση είναι μεν σωστή ως αφετηρία αλλά αν δεν συνοδευτεί με μια σειρά αναγκαίων αλλαγών στη νομοθεσία και στη διοίκηση, για τις οποίες ο ΣΗΠΕ σύντομα θα υποβάλλει αναλυτικές προτάσεις, θα παραμείνει γράμμα κενό περιεχομένου.
Από την πείρα μου στα λίγα χρόνια αυτά της διακυβέρνησής σας επιτρέψτε μου να αμφιβάλω για την αγαθότητα των ενεργειών σας. Δεν είναι λίγες οι φορές που αποκαλέσατε ‘’ψεκασμένους’’ ανθρώπους υψηλού νοητικού επιπέδου μόνο και μόνο επειδή διαφωνούν μαζί σας. Βέβαια στην περίπτωση αυτή κανείς δεν ελέγχθηκε όπως εγώ αυτή τη στιγμή από ‘’Όρους συμμετοχής’’. Καταλαβαίνω την αγωνία σας να αποκτήσετε τον πλήρη έλεγχο της κοινωνίας. Καταλαβαίνω ότι μέσα σας νομίζετε ότι οι νόμοι θα μπορέσουν να αντικαταστήσουν την ηθική και τον ελεύθερο τρόπο σκέψης και έκφρασης. Αντί να επενδύσετε στην παιδεία επενδύετε στον έλεγχο και την περιθωριοποίηση. Κρίμα να γίνει κάτι τέτοιο στην Ελλάδα.
Αυτός ο νόμος επιτρέπει στη φίμωση διαφορετικών φωνών και στην υπονόμευση της Δημοκρατίας και του πολιτεύματος.
Η Δημοκρατία επιβάλει την ελεύθερη άποψη ,και την διακίνηση ιδεών και πληροφοριών.
Ο νόμος ο οποίος προωθεί η κυβέρνηση έχει ως σκοπό όχι μόνο την ΚΑΤ επιλογήν ροή πληροφοριών ,ιδεών και απόψεων ,αλλά κυρίως σύμφωνα με το δόγμα Πέτσα ,τον έμμεσο χρηματισμό των ΜΜΕ και διαδικτυακής πληροφορίας ,για την κατευθυνόμενη και ελεγχόμενη από τους εκάστοτε κυβερνώντες την παροχή αληθινών και ουσιωδών πληροφοριών στους πολίτες!
Στα κομμουνιστικά καθεστώτα το κάνουν δια της ευθείας οδού,σήμερα προσπαθούν να το περάσουν εμμέσως με το πλην σαφώς να είναι ανυπόστατο μέρος του συγκεκριμένου ολοκληρωτικού νόμου!
ΑΠΑΡΑΔΕΚΤΟΣ