• Άρθρο 4 Η ρύθμιση ή μάλλον οι ρυθμίσεις που αφορούν το κεφαλαιώδες για μας ζήτημα, της ένταξης δηλαδή των ημερήσιων περιφερειακών εφημερίδων στο Μητρώο ή ορθότερα στο Υπομητρώο του Μ.Ε.Τ, είναι προβληματικές και ακατανόητες! Πρόκειται για τον μόνο κλάδο για τον οποίο προβλέπονται δύο κατηγορίες προϋποθέσεων για την εγγραφή στο Υπομητρώο, αυτές του άρθρου 4 που είναι κοινές για όλες τις κατηγορίες ΜΜΕ (με τις προβλεπόμενες εννοείται επιμέρους διαφοροποιήσεις) και αυτές του άρθρου 23 με τις οποίες αντικαθίσταται το άρθρο 2 του Ν3548/07 (όπως αυτό ισχύει μετά την τροποποίησή του με το Ν4487/17), που αφορούν δηλαδή τη δυνατότητα κρατικών δημοσιεύσεων και μόνο. Αυτό δημιουργεί σύγχυση και στον ίδιο τον συντάκτη του εν λόγω Σχεδίου ο οποίος στα απαιτούμενα δικαιολογητικά για τον έλεγχο της τήρησης των προϋποθέσεων του άρθρου 23 (δηλαδή για τις δημοσιεύσεις) αναφέρεται (στην παρ.3α) σε προϋπόθεση (απασχόληση δημοσιογράφων κ.λπ.) που όμως ανήκει σε άλλη κατηγορία προϋποθέσεων, αυτή του άρθρου 4! Για να αποφευχθούν παρανοήσεις: δεν είμαστε εναντίον των προϋποθέσεων που θεσπίζονται είτε με το άρθρο 4 είτε με το άρθρο 23 του Σχεδίου Νόμου, με τις παρατηρήσεις εννοείται που θα προτείνουμε στα επιμέρους άρθρα. Απλώς για λόγους ουσίας αλλά και νομοτεχνικής αρτιότητας ενός νομοθετήματος που μας ενδιαφέρει να λύσει ζητήματα και όχι να δημιουργήσει νέα, προτείνουμε οι προϋποθέσεις και οι όροι εγγραφής των ημερήσιων περιφερειακών εφημερίδων στο Υπομητρώο του Μ.Ε.Τ να ενοποιηθούν σε μια κατηγορία και σε ένα άρθρο. Προκειμένου δε να καλυφθεί το ζήτημα των κρατικών δημοσιεύσεων μέχρι αυτές να μονιμοποιηθούν όπως ζητάει ο ΣΗΠΕ, μπορεί εύκολα στο άρθρο 4 ή αλλού να προστεθεί ή ρύθμιση ότι «οι υποχρεωτικές εκ του νόμου κρατικές καταχωρίσεις του άρθρου 3 του Ν3548/07 δημοσιεύονται αποκλειστικά και μόνο στις ημερήσιες και εβδομαδιαίες περιφερειακές και τοπικές εφημερίδες που είναι εγγεγραμμένες στο υπομητρώο του άρθρου 4 του παρόντος». Διάταξη λιτή, σαφής και εύχρηστη! Απαιτούμενος χρόνος έκδοσης (Άρθρο 4 παρ.6) Το Σχέδιο Νόμου επαναλαμβάνει το ίδιο λάθος που έγινε με τον Ν4487/17. Η μείωση από 2 χρόνια που προβλεπόταν με τον Ν3548/07, σε ένα (1) χρόνο (έστω κι αν βελτιώθηκε η διάταξη σε σχέση με το Προσχέδιο που προέβλεπε έξι (6) μήνες) ως απαιτούμενο χρονικό διάστημα συνεχούς έκδοσης προκειμένου μια ημερήσια περιφερειακή εφημερίδα να έχει δικαίωμα υποβολής της σχετικής αίτησης, δεν βοηθάει στο να αποτραπούν ευκαιριακές και βραχύβιες εκδόσεις που ταλαιπωρούν τον κλάδο αλλά και νοθεύουν τον υγιή ανταγωνισμό. Τώρα μάλιστα το κίνητρο για τέτοιες απόπειρες γίνεται ακόμη μεγαλύτερο καθώς η εγγραφή στο Μητρώο δεν θα παρέχει μόνο το δικαίωμα κρατικών δημοσιεύσεων αλλά και τη συμμετοχή στα προγράμματα της κρατικής διαφήμισης και των κρατικών ενισχύσεων των άρθρων 19 και 20! Θεωρούμε ως εκ τούτου αναγκαία την επάνοδο του απαιτούμενου χρόνου έκδοσης τουλάχιστον στο αρχικό χρονικό όριο της 2ετίας για τις ημερήσιες περιφερειακές εφημερίδες. Απασχόληση δημοσιογράφων (άρθρο 4 παρ. 4ζγ) Πολύ σοβαρό κριτήριο. Για όποιον έχει στοιχειώδη επαφή με το αντικείμενο, δεν νοείται ημερήσια εφημερίδα χωρίς επαρκή αριθμό δημοσιογράφων έτσι ώστε, εκτός των άλλων, να οριοθετηθεί για μια ακόμη φορά η απόσταση από ευκαιριακές εκδόσεις-οχήματα διαπλοκής και εξυπηρέτησης σκοπιμοτήτων. Η ρύθμιση κρίνεται γενικά επαρκής παρότι κατά την άποψη του ΣΗΠΕ, οι κατηγορίες με βάση τον πληθυσμό θα έπρεπε να είναι τέσσερις και όχι τρεις που προβλέπει το Ν/Σ δηλαδή έως 50.000 (ώστε να καλυφθούν οι μικροί νομοί που θέλουν αλλά δεν βρίσκουν δημοσιογράφους), από 50.000 έως 120.000, από 120.000 έως 200.000 και από 200.000 και πάνω και ο αριθμός των απασχολούμενων δημοσιογράφων να είναι 2,3,4 και 5 αντίστοιχα. Και φυσικά θεωρούμε αυτονόητο πως το κριτήριο θα αφορά δημοσιογράφους πλήρους και αποκλειστικής απασχόλησης! Απασχόληση λοιπού προσωπικού (άρθρο 4 παρ. 4ηγ) Όλες οι σοβαρές επιχειρήσεις περιφερειακού τύπου πέραν των δημοσιογράφων απασχολούν προσωπικό διαφόρων ειδικοτήτων και κατηγοριών που είναι απαραίτητο για την έκδοση, κυκλοφορία, διανομή και διοικητική υποστήριξη μιας ημερήσιας, τουλάχιστον, εφημερίδας. Ως τέτοιο προσωπικό νοούνται π.χ. οι πιεστές και τεχνικοί, οι γραφίστες, οι διοικητικοί υπάλληλοι, οι διανομείς, το βοηθητικό προσωπικό κλπ. Οι εργαζόμενοι αυτών των κατηγοριών σε όλες τις σοβαρές επιχειρήσεις είναι κανονικά περισσότεροι από τους δημοσιογράφους και αυτό θα έπρεπε να αποτυπώνεται και στο Νομοσχέδιο. Παρόλα αυτά θα μπορούσε να γίνει αποδεκτή η απασχόληση ίσου αριθμού λοιπών εργαζομένων με τους δημοσιογράφους, σύμφωνα βεβαίως με τα όσα προτείναμε όσον αφορά την απασχόληση των τελευταίων. Ειδική μνεία όμως θα πρέπει να υπάρξει για την περίπτωση εκδοτικών επιχειρήσεων σε μικρούς νομούς (κάτω των 50.000 κατοίκων που προτείνει ο ΣΗΠΕ ή έστω των 80.000 που αναφέρει το Ν/Σ) οι οποίες έχουν αναθέσει σε τρίτους τόσο την παραγωγή και την εκτύπωση όσο και τη διανομή των εφημερίδων τους και ως εκ τούτου δυσκολεύονται στην εκπλήρωση της σχετικής υποχρέωσης απασχόλησης λοιπού προσωπικού, υπό την προϋπόθεση βεβαίως ότι θα αποδεικνύουν με επίσημα παραστατικά τις αναθέσεις αυτών των εργασιών. Η υποχρέωση των περιφερειακών εφημερίδων να διαθέτουν διευθυντή και διευθυντή σύνταξης υποχρεωτικά μέλος επαγγελματικού σωματείου δημοσιογράφων, έστω κι αν εκκινεί στις 1/4/23 (άρθρο 4 παρ. 4β) περιορίζει σοβαρά το εκδοτικό και διευθυντικό δικαίωμα των επιχειρήσεων για την επιλογή των ικανότερων στις καίριες αυτές θέσεις, πολύ περισσότερο όταν στην περιφέρεια υπάρχουν πολλά καταγεγραμμένα φαινόμενα άρνησης των σωματείων αυτών να εγγράφουν νέα μέλη σε αυτά. Στην αυτονόητη απαγόρευση αναπαραγωγής περιεχομένου (άρθρο 4 παρ. 4 στ) να διευκρινιστεί ότι δεν περιλαμβάνονται οι ειδήσεις και ανταποκρίσεις του ΑΠΕ - ΜΠΕ και των λοιπών Πρακτορείων Ειδήσεων. Το όριο των 30 ημερών για την υποχρεωτική αντικατάσταση για οποιονδήποτε λόγο δημοσιογράφου ή άλλου εργαζόμενου (άρθρο 4 παρ.4ζ και η) μπορεί να αποδειχθεί ασφυκτικό και ανέφικτο αν ληφθούν υπόψη οι επικρατούσες συνθήκες στην αγορά εργασίας στην περιφέρεια. Προτείνουμε την επιμήκυνσή του σε 90 ημέρες.