• Μέρος Ζ. Άρθρο 134. Παράγραφος 4. Στο άρθρο αυτό ορίζεται η διαμονή για εξαιρετικούς ανθρωπιστικούς λόγους. Ωστόσο, στην παράγραφο 4, αναφέρεται που ορίζονται οι ειδικές κατηγορίες και ειδικά στο στοιχείο γ’, ορίζεται πως ενόσω τούτο μπορεί να συμβαίνει για «πολίτες τρίτων χωρών που διαμένουν στη χώρα για επτά (7) τουλάχιστον συνεχή έτη», στο τέλος του στοιχείου γ’, συμπληρώνεται πως «Ο χρόνος παραμονής βάσει σχετικού δικαιώματος του αιτούντος διεθνούς προστασίας στη Χώρα, σύμφωνα με την παρ. 1 του άρθρου 73 του ν. 4939/2022 , δεν προσμετράται για τη συμπλήρωση της επταετίας». Θεωρούμε αυτή τη προσέγγιση εντελώς λανθασμένη και εντελώς παράλογη – ένα πρόσωπο που διατελεί αιτών διεθνούς προστασίας διαμένει απολύτως νομίμως στη χώρα, και κρίνουμε ως απαραίτητο να προσμετράται ο χρόνος που το πρόσωπο είχε κάνει αίτημα ασύλου στην επταετία. Προτείνουμε την τροποποίηση του τέλους του στοιχείο γ’ ως ακολούθως: […] Ο χρόνος παραμονής βάσει σχετικού δικαιώματος του αιτούντος διεθνούς προστασίας στη Χώρα, σύμφωνα με την παρ. 1 του άρθρου 73 του ν. 4939/2022, προσμετράται για τη συμπλήρωση της επταετίας.