Μετανάστευσης και Ασύλου

Δικτυακός Τόπος Διαβουλεύσεων

• Σχόλιο του χρήστη 'Generation 2.0 for Rights, Equality & Diversity' | 13 Μαρτίου 2023, 12:53

  Μόνιμος Σύνδεσμος

  Άρθρο 161 - Αποδεικτικό επαρκούς γνώσης της ελληνικής γλώσσας και στοιχείων ελληνικής ιστορίας και πολιτισμού για την απόκτηση του καθεστώτος του επί μακρόν διαμένοντος Στις κατηγορίες πιστοποιήσεων χρειάζεται να συμπεριληφθεί και το Πιστοποιητικό Επάρκειας Γνώσεων για την Πολιτογράφηση (ΠΕΓΠ), με δεδομένο ότι σύμφωνα με τις σχετικές διατάξεις του Ν. 4735/2020, πρόκειται για επίσημη πιστοποίηση ελληνικής γλώσσας (επιπέδου Β1) καθώς και γνώσεων ελληνικής ιστορίας, γεωγραφίας, πολιτικών θεσμών και πολιτισμού. Άρθρο 162 - Άδεια διαμονής δεκαετούς διάρκειας -παρ. 1, περ. α: Για ποιον λόγο σε πτχ με νόμιμη δεκαετή διαμονή στη χώρα θα πρέπει πιστοποιούνται ουσιαστικές προϋποθέσεις πολιτογράφησης β’ κ δ’ του άρθρου 5Α του Ν. 3284/2004, όπως ισχύει; (πρόκειται για β. “επαρκή γνώση της ελληνικής ιστορίας και γεωγραφίας, του ελληνικού πολιτισμού και των συνηθειών του ελληνικού λαού, καθώς και του τρόπου λειτουργίας των θεσμών του πολιτεύματος της χώρας” και δ. “να έχει ενταχθεί ομαλά στην οικονομική και κοινωνική ζωή της χώρας, έχοντας την καταστήσει συνεχές κέντρο των βιοτικών του δραστηριοτήτων”). Η κοινή λογική υπαγορεύει ότι αν οι πτχ ήδη πληρούν αυτές τις προϋποθέσεις τότε θα βρίσκονται σε διαδικασία πολιτογράφησης, οπότε δεν θα ενδιαφέρονται να καταθέσουν αίτηση για άδεια διαμονής δεκαετούς διάρκειας με παράβολο 900 ευρώ. Επίσης, με δεδομένο ότι πρόκειται για προϋποθέσεις που εξετάζονται με ειδική διαδικασία κατά την αίτηση πολιτογράφησης και υπό την τεχνογνωσία των Διευθύνσεων Ιθαγένειας, πώς ακριβώς θα διαπιστώνονται οι ως άνω προϋποθέσεις από τις Διευθύνσεις Αλλοδαπών και Μετανάστευσης; Με βάση τα παραπάνω, να απαλειφθεί η προϋπόθεση αυτή. -παρ. 1, περ. β: Πρόκειται για αντικατάσταση της άδειας διαμονής δεύτερης γενιάς του Ν. 4251/2014. Όμως, με τη νέα διατύπωση προκύπτει το εξής ουσιώδες ζήτημα. Δεν εμπίπτουν πλέον στο δικαίωμα αυτό πτχ που γεννήθηκαν ή/και φοίτησαν σε ελληνικά σχολεία σε περίπτωση που δεν διαθέτουν ήδη οριστικό τίτλο διαμονής. Αυτή η προϋπόθεση έρχεται σε ευθεία αντίθεση με το πνεύμα χορήγησης της άδειας αυτής από το 2014 και εξής, η οποία αναγνωρίζει στα παιδιά δεύτερης γενιάς τους ισχυρούς δεσμούς με τη χώρα και τους χορηγεί καθεστώς διαμονής, ανεξάρτητα από την υπάρξη ή όχι καθεστώτος διαμονής στους γονείς τους. Με τη διάταξη που προτείνεται μια μεγάλη μερίδα νεαρών ατόμων που τελειώνουν το σχολείο χωρίς καθεστώς διαμονής, θα μείνουν αυθαίρετα εκτός του δικαιώματος χορήγησης της άδειας. Επομένως, να απαλειφθεί στην αρχή της παρ. 1 η διατύπωση “με οριστικό τίτλο διαμονής” και να προβλέπεται μόνο για τις περιπτώσεις α’ και δ’ της παρ. 1. -παρ. 1, περ. γ: Και εδώ η προϋπόθεση ύπαρξης οριστικού τίτλου διαμονής αναιρεί επί της ουσίας τη λύση που ήρθε να φέρει η εν λόγω κατηγορία για τα ασυνόδευτα ανήλικα που ενηλικιώνονται λόγω φοίτησης. Πρόκειται για αντιφατικό όρο, καθώς αυτά τα άτομα είτε δεν έχουν κανένα τίτλο διαμονής λόγω απόρριψης του ασύλου είτε βρίσκονται ακόμη σε διαδικασία αίτησης ασύλου και το καθεστώς του αιτούντα άσυλο δεν θεωρείται οριστικός τίτλος διαμονής. Επομένως, και για αυτόν τον λόγο να απαλειφθεί στην αρχή της παρ. 1 η διατύπωση “με οριστικό τίτλο διαμονής” και να προβλέπεται μόνο για τις περιπτώσεις α’ και δ’ της παρ. 1. Τέλος, από το άρθρο 162 συνδυαστικά με το άρθρο 172 προκύπτει ότι το ύψος του παραβόλου για αυτή την άδεια διαμονής ανέρχεται στα 900 ευρώ (!). Πρόκειται για δυσανάλογα υψηλό χρηματικό ποσό σε σχέση με τις κατηγορίες πτχ στις οποίες απευθύνεται. Με δεδομένο ότι ως επί το πλείστον αφορά είτε σε νεαρά άτομα 18 ετών, που μόλις τελείωσαν το σχολείο (δεύτερη γενιά και ασυνόδευτα ανήλικα), και αντικειμενικά δεν δύνανται να διαθέτουν τέτοιους πόρους είτε σε μέλη οικογένειας Έλληνα/ιδας, που με το παρόν νομικό πλαίσιο δεν πληρώνουν παράβολα, είναι αναγκαίο να αναπροσαρμοστεί η υποχρέωση σε δραστικά χαμηλότερο ή μηδενικό ποσό (όπως άλλωστε ισχύει και για τους ανθρωπιστικούς λόγους).