Αρχική Βελτίωση Μεταναστευτικής Νομοθεσίας, τροποποίηση διατάξεων των νόμων 4636/2019 (A’ 169), 4375/2016 (A’ 51), 4251/2014 (Α’ 80) και άλλες διατάξειςΆρθρο 4 Τροποποίηση άρθρου 60 του ν. 4636/2019Σχόλιο του χρήστη Terre des hommes Hellas | 21 Απριλίου 2020, 21:56
  • Σχόλιο του χρήστη 'Terre des hommes Hellas' | 21 Απριλίου 2020, 21:56

    Η μεταφορά της αρμοδιότητας για την προστασία των ασυνόδευτων ανηλίκων στο Υπουργείο Μετανάστευσης και Ασύλου ενώ η επιτροπεία αυτών θα παραμένει σε άλλη αρχή (ΕΚΚΑ) θα δημιουργεί γραφειοκρατικά προβλήματα που θα δυσκολεύουν την προστασία αντί να την επιλύουν, καθώς κατ' αυτό τον τρόπο αντιμετωπίζεται αποσπασματικά η προστασία των ασυνόδευτων και διαχωρισμένων παιδιών και προκαλούνται εμφανείς ασάφειες σε σχέση με την ευθύνη της κάθε υπηρεσίας. Γενικότερα για τα ασυνόδευτα παιδιά, * Ο νόμος θα πρέπει να απαγορεύει ρητά την κανονικοποίηση λύσεων έκτακτης ανάγκης (όπως οι «ασφαλείς ζώνες» και τα ξενοδοχεία για ασυνόδευτα και χωρισμένα παιδιά), οι οποίες στοχεύουν στην παροχή προσωρινής στέγασης. Θα πρέπει να σταματήσει σταδιακά η στέγαση σε εγγενώς προσωρινές και -συνεπώς- μη βιώσιμες εγκαταστάσεις, όπως τα ξενοδοχεία. Μέρη όπως οι «ασφαλείς ζώνες» θα πρέπει να χρησιμοποιούνται μόνο σε καταστάσεις έκτακτης ανάγκης και για περιορισμένο χρονικό διάστημα το οποίο θα πρέπει να ορίζεται με σαφήνεια. Οι παραπάνω λύσεις έκτακτης ανάγκης έχουν «κανονικοποιηθεί» και μετατραπεί σε μακροπρόθεσμη λύση για εκατοντάδες παιδιά. Επιπλέον, θα πρέπει να απαγορευτεί εξ ολοκλήρου η λύση της υπαγωγής των ασυνόδευτων παιδιών σε «προστατευτική φύλαξη», συνήθως, σε αστυνομικά κελιά, εν αναμονή της τοποθέτησής τους σε ξενώνες, η οποία, πολλές φορές, μπορεί να καθυστερήσει για εβδομάδες. * Θα πρέπει να ληφθεί μέριμνα για παροχή προστασίας και υποστήριξης των ασυνόδευτων παιδιών που ζουν στο δρόμο. Τα άστεγα ασυνόδευτα παιδιά θα πρέπει να βρίσκονται σε απόλυτη προτεραιότητα στο Μηχανισμό Παραπομπών προσφέροντάς τους ασφαλές καταφύγιο. Αναγκαία για την επίσπευση αυτών των μέτρων είναι η βελτίωση της επικοινωνίας και συνεργασίας μεταξύ των αρμόδιων αρχών και άλλων ενδιαφερόμενων μερών, όπου είναι απαραίτητο, συμπεριλαμβανομένης της Κοινωνίας των Πολιτών. * Ο νόμος και οι σχετικές κανονιστικές ρυθμίσεις θα πρέπει να εξασφαλίζουν την επαρκή και κατάλληλη στέγαση για ασυνόδευτα και χωρισμένα παιδιά ακόμη και μέσα από ρήτρες που θα ρυθμίζουν την κατανομή της χρηματοδότησης, προκειμένου να αποφεύγονται οι παρατεταμένες καθυστερήσεις στη χρηματοδοτική ροή προς τις δομές φιλοξενίας που έχουν ως αποτέλεσμα την υψηλή κινητικότητα του προσωπικού και τη μείωση των θέσεων σε ξενώνες. * Συνολικά ο νόμος θα πρέπει να προτεραιοποιήσει μια βιώσιμη, μακροπρόθεσμη στρατηγική στη βάση των βέλτιστων συμφερόντων του παιδιού και στην παροχή σταθερών λύσεων, ενισχύοντας παράλληλα την εφαρμογή του Εθνικού Σχεδίου Δράσης για τα Δικαιώματα του Παιδιού. * Ο νόμος θα πρέπει να εξασφαλίζει ουσιαστική πρόσβαση στη νομική βοήθεια για όλα τα παιδιά και να αυξήσει τη δυναμικότητα της Εθνικής Μονάδας Δουβλίνου της Ελληνικής Υπηρεσίας Ασύλου για την ταχύτερη διεκπεραίωση των οικογενειακών επανενώσεων. * Θα πρέπει να επισπευστεί η εφαρμογή της νομοθεσίας για την αναδοχή και την επιτροπεία το συντομότερο δυνατό.