• Σχόλιο του χρήστη 'Άλεξ.' | 17 Μαρτίου 2019, 10:13

    Με τη συνταγματική αναθεώρηση του άρθρου 96 σε εξέλιξη και την αναγνώριση στους στρατιωτικούς δικαστές απασών των εγγυήσεων λειτουργικής-προσωπικής ανεξαρτησίας καθώς και τη συνακόλουθη υποχρέωση της Πολιτείας για έκδοση εκτελεστικού νόμου αμέσως μετά την ολοκλήρωσή της, η εισαγωγή κατά το χρονικό αυτό σημείο εκτεταμένων τροποποιήσεων στο Ν. 2304/1995 φαντάζει τουλάχιστον περιττή και το καλύτερο θα ήταν το άρθρο 37 να αποσυρθεί και να επανέλθει μετά την ολοκλήρωση της αναθεώρησης, χωρίς φυσικά διατάξεις που είναι εμφανώς αντίθετες με το πνεύμα και το γράμμα του Συντάγματος, όπως η στολή, η περιοδική υγειονομική εξέταση (η οποία σημειωτέον αφορά μόνο τους Στρατιωτικούς Δικαστές Α’ και κάτω και ΟΧΙ τους Αναθεωρητές!!!), η διαφοροποίηση των ορίων ηλικίας αναλόγως της προελεύσεως των υπηρετούντων (ΣΣΑΣ-Διαγωνισμός), η δωσιδικία των στρατιωτικών δικαστών στα στρατοδικεία (βλ. παραπάνω υπό άρθρο 36), η μη πρόβλεψη (στην τροποποίηση του άρθρου 47) για υποχρέωση του ανώτατου συμβουλίου να εκθέτει αναλυτικά στην απόφαση μεταθέσεως την υπηρεσιακή ανάγκη που πρέπει να αντιμετωπισθεί (όπως προβλέπεται στην αντίστοιχη διάταξη του Κώδικα Οργανισμού Δικαστηρίων), καθώς και άλλες που δεν τροποποιούνται σήμερα, όπως η στρατιωτική ιδιότητα, ο στρατιωτικός όρκος και η έννοια του πειθαρχικού αδικήματος. Κατά τη γνώμη μου, οι προτεινόμενες τροποποιήσεις φέρουν, γενικώς, αρνητικό πρόσημο για το Δικαστικό Σώμα των Ε.Δ. και την ανεξαρτησία των υπηρετούντων σε αυτό, με μόνους κερδισμένους από αυτή την ιστορία εκείνους που θα καταφέρουν να παρατείνουν την παραμονή τους στο σώμα για (τουλάχιστον) ένα επιπλέον έτος.