Αρχική Ρυθμίσεις Μέριμνας Προσωπικού Ενόπλων Δυνάμεων, Στρατολογίας, Στρατιωτικής Δικαιοσύνης και άλλες διατάξειςΆρθρο 04 – Τροποποίηση του άρθρου 13 του ν. 1848/1989 (Α΄ 112)Σχόλιο του χρήστη Στέλιος | 17 Μαρτίου 2019, 13:05
  • Σχόλιο του χρήστη 'Στέλιος' | 17 Μαρτίου 2019, 13:05

    Κύριοι για να τελειώνουμε με την όποια αίσθηση αδικίας νοιώθει κάθε μια από τις διαφορετικές ομάδες προέλευσης στελεχών των ένοπλων δυνάμεων θα ήθελα να προτείνω τα εξής: Α) Ο τρόπος εξέλιξης πρέπει να εξαρτάται μόνο από τον τρόπο με τον οποίο κατατάχτηκε κάθε στέλεχος και από τις βαθμολογίες των εκθέσεων του. Ο λόγος που το υποστηρίζω αυτό είναι γιατί λίγοι παίρνουν τα όποια πτυχία χωρίς πραγματικά να είναι εις βάρος της υπηρεσίας. Επίσης υποτίθεται ότι ο ελληνικός στρατός τους πήρε με τα προσόντα που χρειάζεται και για να φτάσουν σε έναν βαθμό για να μην υπάρχει υδροκεφαλισμός. Διαφορετικά να γίνουμε όλοι Ανώτατοι Αξιωματικοί. Με ποιο τρόπο θα ανταμείβεται κάποιος που είναι προσηλωμένος στην εργασία του και όχι σε ακαδημαϊκές σπουδές; Αυτοί που έχουν ανώτερες γνώσεις από αυτές που ήθελε η προέλευση τους γιατί επέλεξαν να καταταγούν με αυτό τον τρόπο; Μήπως γιατί παρά τις γνώσεις τους απέτυχαν να βρουν μια καλύτερη εργασία εκτός στρατού; Κατά πόσο έχουν την στρατιωτική νοοτροπία και πειθαρχία που αποκτάται στις παραγωγικές σχολές; Β) Ο ελληνικός στρατός να αποφασίσει για ποιες ειδικότητες θέλει στελέχη από ΑΣΕΙ, ΑΣΣΥ και εκτός παραγωγικών σχολών. Και όχι να έχουμε το φαινόμενο σε μια ειδικότητα να έχουμε στελέχη από διαφορετική προέλευση και χωρίς διακριτές διαχωριστικές γραμμές στην ουσία. Γ) Το δικαίωμα δεύτερης εργασίας και η αναγνώριση των πτυχίων να είναι για όλους το ίδιο. Όπως ένας δεν μπορεί να είναι γιατρός μόνο για τον στρατό έτσι και ένας Ιπτάμενος, Μηχανικός, Οδηγός, Οικονομικός κτλ. Δεν μπορεί να έχει την ιδιότητα αυτή μόνο για τον στρατό, εκτός αν το ελληνικό κράτος θεωρεί ότι οι υπηρεσίες που προσφέρονται στον ελληνικό στρατό είναι κατωτέρου επιπέδου. Δ) Σε καμία περίπτωση δεν μπορεί τα επιδόματα να είναι μεγαλύτερα από τον μισθό κάποιου. Αν θέλουμε κάποιες διαφοροποιήσεις τότε πρέπει να είναι με ποσοστό επί του μισθού αναλόγως κάποιων παραμέτρων όπως ειδικότητας ή θέσης, γιατί όλες οι ειδικότητες δεν είναι ίδιες και κάποιοι αλλάζουν ειδικότητα ή δεν αναλαμβάνουν θέσεις ευθύνης χωρίς καμία επίπτωση. Δυο άλλοι προβληματισμοί που έχω είναι: Α) Αν εφαρμόζεται το ωράριο στις ένοπλες δυνάμεις και ποιο ωράριο; Β) Γιατί ο στρατός πρέπει να είναι η μοναδική υπηρεσία που συνδράμει σε όλες τις έκτακτες περιπτώσεις( με αποκορύφωμα την βοήθεια στην εθνική οδό που έχει αναλάβει ιδιωτική εταιρεία).