• Σχόλιο του χρήστη 'Πέτρος Σωτηρόπουλος' | 27 Δεκεμβρίου 2022, 22:43

    Το άρθρο 62 του ΣχΝ περιφρονεί πλήρως τις συστάσεις και αποφάσεις της Επιτροπής Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων του ΟΗΕ που είναι το δικαιοδοτικό όργανο για την επίβλεψη της τήρησης του Διεθνούς Συμφώνου για τα Ατομικά και Πολιτικά Δικαιώματα, το οποίο έχει υπερνομοθετική ισχύ βάσει Άρθ. 28 Συντάγματος. H Επιτροπή το 2005 είχε εκφράσει την ανησυχία της για το γεγονός ότι η εξέταση των αιτήσεων ήταν υπό τον έλεγχο του Υπουργείου Άμυνας, και είχε συστήσει στην Ελλάδα να θέσει την αξιολόγηση των αιτήσεων για καθεστώς αντιρρησία συνείδησης υπό τον έλεγχο πολιτικών αρχών (CCPR/CO/83/GRC, παρ. 15). To 2015 εξέφρασε τις ανησυχίες της, μεταξύ άλλων, για τη «σύνθεση της Ειδικής Επιτροπής και την αναφερθείσα έλλειψη ανεξαρτησίας και αμεροληψίας», και συνέστησε στην Ελλάδα «να θέσει την αξιολόγηση των αιτήσεων για καθεστώς αντιρρησία συνείδησης υπό τον πλήρη έλεγχο πολιτικών αρχών» (CCPR/C/GRC/CO/2, παρ. 37-38). Περαιτέρω, στις πρόσφατες απόψεις για την υπόθεση Πετρομελίδης κατά Ελλάδας, το 2021, και παρά την τροποποίηση της νομοθεσίας το 2019, η Επιτροπή επανέλαβε ότι η Ελλάδα «θα πρέπει να αναθεωρήσει την νομοθεσία της με σκοπό να διασφαλίσει την αποτελεσματική εγγύηση του δικαιώματος στην αντίρρηση συνείδησης υπό το άρθρο 18(1) του Συμφώνου». Αντί αυτού το ΣχΝ επιστρέφει στην κατάσταση πριν το 2019.