• Σχόλιο του χρήστη 'azoulias' | 3 Φεβρουαρίου 2012, 16:31

    Πρέπει να δούμε δύο θέματα. Το πρώτο είναι το θέμα δεοντολογίας και αθέμιτου ανταγωνισμού ιδιαίτερα σε μικρές κοινότητες. Τι θα γίνεται σε κάποιο νησί με 8-10 μηχανικούς. Είναι προφανές (με τις νοοτροπίες που κυριαρχούν) ότι αν δεν ισχύσουν κάποια ασυμβίβαστα κριτήρια εντοπιότητας οι ελεγκτές δόμησης που θα επιλέγονται, θα αποκτήσουν συγκριτικά πλεονεκτήματα απέναντι στους άλλους. Σε συνάρτηση μ' αυτό είναι και το θέμα των αμοιβών τους. Αν δεχθούμε ότι θα υπάρχει μετακίνηση σε γειτονική περιοχή ή δήμο τότε πρέπει να ληφθεί υπ'όψη το κόστος των οδοιπορικών και του χρόνου μετακίνσης. Επίσης της Επιφάνειας που θα ελέγχεται καθώς και της πολυπλοκότητας της μορφής του. (Μια μεγάλη μονόχωρη ορθογώνια βιομηχανική αποθήκη ελέγχεται πολύ πιό εύκολα από ένα μικρότερο σε επιφάνεια συγκρότημα κατοικιών ίδιας επιφανείας). Δεδομένου ότι την στιγμή του ελέγχου ο ελεγκτής δεν λειτουργεί σαν ελεύθερος επαγγελματία άλλά σαν κρατικός εντεταλμένος θα μπορεί να ορισθεί μια ελέχιστη αμοιβή πλαφόν (300 ευρώ - ημερήσια απασχόληση) προσαυξημένη με ένα ποσοστό επί της επιφανείας ( χ% της επιφανείας του έργου). Να υπάρχει μειωτικός συντελεστής για κτίρια με απλή μορφή αλλά με μεγάλη επιφάνεια (π.χ αγροτικές και βιομηχανικές αποθήκες).