• Σχόλιο του χρήστη 'ΓΙΑΝΝΗΣ' | 5 Φεβρουαρίου 2012, 21:44

    Οποιαδήποτε νομοθετική πρόταση για την αύξηση της αρτιότητας ή την κατάργηση της οικοδομησιμότητας των ευρισκόμενων εκτός πολεοδομικού σχεδίου γηπέδων να συνοδεύεται από τη θεσμοθέτηση μακράς μεταβατικής περιόδου για τους θιγόμενους ιδιοκτήτες, η οποία θα έχει ως χρόνο εκκίνησης την ημερομηνία απόκτησης του ακινήτου τους. Συγκεκριμένα, η σχετική διάταξη θα μπορούσε, ενδεχομένως, να διατυπωθεί ως ακολούθως: «Ο ιδιοκτήτης ακινήτου που βρίσκεται εκτός εγκεκριμένου ρυμοτομικού σχεδίου απολαμβάνει του νομικού καθεστώτος και των όρων και περιορισμών δόμησης που ίσχυαν κατά τον χρόνο κτήσης της κυριότητας του ακινήτου για εύλογο χρονικό διάστημα που δεν είναι μικρότερο των δέκα ετών, ανεξαρτήτως των μεταβολών που επέρχονται κατά το χρονικό αυτό διάστημα στο νομοθετικό καθεστώς της περιοχής και αφορούν την αρτιότητα, την οικοδομησιμότητα και τους λοιπούς όρους και περιορισμούς δόμησης του ακινήτου του. Σε περίπτωση μεταβίβασης της κυριότητας, ο εύλογος χρόνος περιορίζεται για τον καθολικό ή τον ειδικό διάδοχο του αρχικού ιδιοκτήτη στα πέντε έτη από τον χρόνο της μεταβίβασης. Όταν το νομοθετικό καθεστώς της περιοχής, στην οποία βρίσκεται το ακίνητο μεταβάλλεται μετά την πάροδο του ευλόγου χρόνου ο ενδιαφερόμενος ιδιοκτήτης δεν διατηρεί καμία αξίωση σε βάρος του ελληνικού Δημοσίου». (Για όλα τα παραπάνω Βλ. Ι. Παπαπετρόπουλος, Πολεοδομικοί περιορισμοί της εκτός σχεδίου ιδιοκτησίας και προστατευόμενη εμπιστοσύνη του θιγόμενου ιδιοκτήτη: περιοδικό <> τεύχος 4/2010 σελ 635. εκδόσεις Νομικη Βιβλιοθήκη)