Yπουργείο Περιβάλλοντος και Ενέργειας

Δικτυακός Τόπος Διαβουλεύσεων

• Σχόλιο του χρήστη 'Πανος' | 22 Φεβρουαρίου 2012, 22:44

  Μόνιμος Σύνδεσμος

  Η ύπαρξη ενός χώρου πρασίνου έκτασης 6500 στρεμμάτων, τόσο μακρυά από το κέντρο όσο βρίσκεται το Ελληνικό είναι ανούσια. Ειδικά δεδομένου ότι εκεί που βρίσκεται το Ελληνικό είναι περιοχή χαμηλού ύψους και συντελεστή δόμησης, αραιοκατοικημένη, και από κατοίκους μέσου προς υψηλού εισοδήματος. Είναι το λιγότερο άδικο το να κατασκευαστεί ένα φαραωνικό πάρκο εκεί όπου βρίσκονται υψηλά εισοδήματα, σε απόσταση αναπνοής τόσο από τη θάλασσα, όσο και από τον Υμηττό, ο οποίος παρεμπιπτόντως σε εκείνο το σημείο είναι κρανίου τόπος. Ειδικά τη στιγμή που άλλες περιοχές της Αθήνας είναι ένας ατέλειωτος πολτός τσιμέντου, έκτασης χιλιομέτρων, κυρίως δυτικά. Εκτός αν σκοπός της αξιοποίησης της έκτασης αυτής είναι να αφεθούν οι λιγότερο προνομιούχοι της Δυτικής Αττικής στη μοίρα τους και να ευνοηθούν ακόμη περισσότερο οι κάτοικοι των ευνοημένων Νοτίων προαστίων. Είναι επίσης αστείο να συζητάμε για αποζημίωση στους κατοίκους αυτών των περιοχών, επειδή δε θα κατασκευαστεί πάρκο δίπλα τους, αλλά ενδεχομένως κάτι άλλο. Οι κάτοικοι των γύρω περιοχών, έχουν ήδη ευνοηθεί από την ενσωμάτωση των περιοχών αυτών στην πόλη, την απομάκρυνση του αεροδρομίου, τα ΜΜΜ που καταφθάνουν έξω από το σπίτι τους και υποθέτω οσονούπω από την απελευθέρωση των περιορισμών στο ύψος των οικοδομών στου όμορους δήμους. Επίσης το σχέδιο δε μιλάει για ολική οικοδόμηση στο Ελληνικό. Παραμένει ένα πάρκο της τάξης των 2000 στρεμμάτων το οποίο είναι πραγματικά τεράστιο. Για μια ένδειξη μεγέθους, παραπάνω από το μισό του Central Park και 13-14 φορές μεγαλύτερο του Εθνικού Κήπου. όσοι σκέπτονται το περιβάλλον της Αττικής ας αναλογιστούν ότι μεγαλύτερο όφελος θα φέρει η δασοποίηση του Υμηττού, και η δημιουργία διάσπαρτων πάρκων μέσα στον πυρήνα της πόλης, σε πλήθος ελεύθερων εκτάσεων κατά μήκος του Κηφισού, του Περισσού, στον αχανή Ελαιώνα των 9000+ στρεμμάτων που παραμένει μια χαβούζα στην καρδιά της πόλης, και σε πλήθος άλλων εκτάσεων. Καλό είναι επίσης να αναλογιστούμε σε τι κατάσταση βρίσκονται άλλα πάρκα στην Αθήνα, π.χ. το πάρκο Τρίτση, ή το πολύ πρόσφατα ανακαινισθέν Πεδίον του Άρεως, πόσο κοστίζει η συντήρηση των μεγάλων πάρκων του εξωτερικού, και πόσο εφικτή είναι η συντήρηση και η επιτήρηση ενός αχανούς πάρκου, εκεί όπου έχουν μάθει να ζουν με πάρκα εδώ και πολλές δεκαετίες. Εκεί που καταλήγω δεν είναι ότι δε χρειαζόμαστε πάρκα. Τα χρειαζόμαστε και τα παραχρειαζόμαστε. Αλλά χρειαζόμαστε πολλά μικρότερα, σε περιοχές πνιγμένες στο τσιμέντο και το καυσαέριο, που λόγω μεγέθους αλλά και συναισθηματικών δεσμών που θα αναπτύξουν για αυτά οι περίοικοι, θα είναι ζωντανά όλο το χρόνο, θα συντηρούνται εύκολα και θα προστατεύονται επίσης εύκολα. Και με μιας μικρής έκτασης εμπορική χρήση θα μπορούν να αποδίδουν έσοδα στο δήμο, ώστε να μην επιβαρύνονται με τη συντήρησή τους επιπλέον οι δημότες. Σχετικά με το καθεστώς του Ελληνικού, καλό είναι να δούμε τι επικρατεί σε Φάληρο, ΟΑΚΑ και λοιπούς χώρους υψηλής αξίας και προβολής που ήταν υπό την εποπτεία του κράτους. Ρημαγμένοι σκουπιδότοποι, παρατημένοι στη μοίρα τους. Ίσως λοιπόν θα ήταν καλό η διαχείριση του Ελληνικού να γίνει από ιδιώτες, όπως π.χ. γίνεται με τη διαχείριση της μαρίνας Φλοίσβου, έτσι ώστε η συντήρηση των δημόσιων χώρων να είναι υπό την ευθύνη και φυσικά υπό την τσέπη ιδιωτών. Και όταν επιτύχει το παράδειγμα να επεκταθεί η εφαρμογή του και στους προαναφερθέντες χώρους του ΟΑΚΑ και του Φαλήρου. Η αξιοποίηση του παραλιακού μετώπου της Αθήνας δεν είναι έργο με στόχο να περνούν καλύτερα όσοι ήδη έρχονται στην Αθήνα. Είναι έργο με στόχο την προσέλευση μεγαλύτερου αριθμού τουριστών στην Αθήνα. Πολύ μεγαλύτερου. Όπως πολλοί πάνε στη Βαρκελώνη για τις διακοπές τους, από όλο τον κόσμο έτσι μπορούν να έρχονται και στην Αθήνα. Και αν τα νησιά έχουν να προσφέρουν ομορφότερες παραλίες, η Αθήνα έχει μουσεία, διασκέδαση και την αίσθηση της ζωής σε μια μεγαλούπολη. Για αυτό το λόγο και δεν αρκεί η μέτρια τόσο σε ποσότητα όσο κυρίως σε ποιότητα υφιστάμενη ξενοδοχειακή υποδομή. Ένα, δυο ή και παραπάνω ξενοδοχεία πύργοι μπροστά στη θάλασσα, με θέα στο Αιγαίο, την Πελοπόννησο, τα νησιά του Σαρωνικού και την πόλη, μπορούν να αποτελέσουν από μόνα τους παγκόσμιο πόλο έλξης και θαυμασμού. Μαζί με την οργάνωση και αξιοποίηση του παραλιακού μετώπου στο σημείο, υπάρχει η δυνατότητα να κατασκευαστεί κάτι παγκοσμίως ξεχωριστό. Και δεν αρκεί μόνο το Ελληνικό και ο Άγιος Κοσμάς. Η Αθήνα έχει παραλιακό μέτωπο δεκάδων χιλιομέτρων και με σωστή οργάνωση και εκμετάλλευση μπορεί να προσφέρει αναψυχή για κάθε γούστο και πορτοφόλι. Πιο πέρα, εντός του παλιού αεροδρομίου, μπορούν να κατασκευαστούν συγκροτήματα πύργων, τέτοια που να φιλοξενούν πλήθος εταιριών που θέλουν να δραστηριοποιηθούν στην περιοχή, την πόλη, τη χώρα, ακόμη και την Ανατολική Μεσόγειο. Οι μεγάλες εταιρίες παγκοσμίως προτιμούν μεγάλα, ψηλά κτίρια και η Ελλάδα έχει απόλυτη έλλειψη από τέτοια. Ακόμη εκεί μπορούν να στεγαστούν μαζεμένες δημόσιες υπηρεσίες της περιοχής, ώστε να μην ταλαιπωρείται ο πολίτης τρέχοντας από υπηρεσία σε υπηρεσία και κτίριο σε κτίριο. Γιατί να μην μεταφερθούν και υπηρεσίες από το κέντρο προς εκείνη την περιοχή, αντιστρέφοντας και τη ροή της κίνησης, από το κέντρο το πρωί και προς το κέντρο το μεσημέρι, αποφορτίζοντας και το κυκλοφοριακό δίκτυο. Έτσι θα μπορούν να αξιοποιούνται καλύτερα και οι νεόδμητοι σταθμοί του μετρό επί της Βουλιαγμένης. Δεν είναι ανάγκη να τρομάζουμε με εικόνες από το Χονγκ Κονγκ,το Ντουμπάι, τη Σαγκάη, ακόμη και το Μανχάταν. Υπόδειγμα πρέπει να είναι τα επιχειρηματικά κέντρα του Canary Warf, ή της La Defence στο Λονδίνο και το Παρίσι αντίστοιχα. Δε χρειάζονται πολλά κτίρια. 15-20 ψηλά κτίρια, θα δώσουν πολλά τετραγωνικά για εκμετάλλευση, αφήνοντας ταυτόχρονα το συντριπτικά μεγαλύτερο μέρος του χώρου ελεύθερο και αδόμητο, με πάρκα, πλατείες και πράσινο. Πρέπει να γίνει αυτή η αξιοποίηση σωστά, αποτελεσματικά, με μεγάλα οφέλη για τους περίοικους, για το σύνολο των κατοίκων της πόλης, για τα ταμεία της χώρας, αλλά και για όσους επενδύσουν, επειδή μη ξεχνάμε ότι επιτυχημένη επένδυση είναι αυτή από την οποία όλοι είναι ικανοποιημένοι. Πρέπει να γίνει με συνεργασία μεγάλων αρχιτεκτόνων του εξωτερικού, ώστε να υπάρχει αναγνωρισιμότητα, διαφήμιση και μνημειακότητα της περιοχής, και κατασκευή από ελληνικές εταιρίες, με ελληνικά εργατικά χέρια, για να ανακοπεί ο καλπασμός της ανεργίας. Πρέπει να γίνει ένα καλό και απόλυτα επιτυχημένο παράδειγμα που θα κάνει αυτούς που έχουν λεφτά και σκέφτονται να τα επενδύσουν στη χώρα να ζηλέψουν, να θέλουν να επενδύσουν και αυτοί, ώστε να αναστραφεί το αρνητικό κλίμα και να ξεκινήσει η ανάπτυξη. Είναι απαραίτητη η δημιουργία πολλών θέσεων εργασίας, για να βρουν δουλειά οι παραπάνω από ένα εκατομμύριο άνεργοι, οι μισοί σχεδόν από τους οποίους ζουν στην Αθήνα. Το κράτος (εμείς) έχει πολλά να κερδίσει από την ανάπτυξη της οικονομικής δραστηριότητας. Όλες οι προτεινόμενες κατά καιρούς χρήσεις είναι χρήσιμες, αλλά δεν είναι βέλτιστη η τοποθέτησή τους στο Ελληνικό. Αν αποφασίσει το κράτος να γράψει την Χοχτιφ εκεί που δεν πιάνει μελάνι, ας εκμεταλλευτεί την Πάχη Μεγάρων, όπου υπάρχει ήδη αεροδρόμιο και εξυπηρετείται η περιοχή ήδη από προαστιακό. Αγρούς είχαμε και πρέπει να εξακολουθήσουμε να έχουμε στο διηνεκές στα Μεσόγεια, που ήταν το περιβόλι της Αττικής και εξελίσσονται στο νέο της οικόπεδο, για αντιπαροχή και μεζονέτες. Είναι κρίμα "οικόπεδο"σαν το Ελληνικό, το πλέον προνομιούχο αυτή τη στιγμή στον κόσμο να το χαραμίσουμε είτε σε μια έκταση που θα ρημάζει, είτε σε αροδρόμιο, είτε σε λαχανόκηπο. Ας γίνει κάτι που θα το χαίρονται όλοι, που θα ελκύει κόσμο από τα πέρατα της γης, που θα δίνει ζωή, χαρά, αλλά και πόρους στους Έλληνες. Μακάρι να γίνουν όλα σωστά, όμορφα, εκλεπτυσμένα, και να θυμόμαστε αυτό το έργο ως αυτό που μας τράβηξε από το βούρκο.