• Σχόλιο του χρήστη 'Χάλαρης Γεώργιος' | 2 Μαρτίου 2012, 22:30

    Νομίζω ότι βάζοντας επιπλέον περιορισμούς στην αρχιτεκτονική σύνθεση, προσπαθώντας να βάλουμε σε καλούπια την δόμηση, δημιουργούμε μόνο προβλήματα στο σχεδιασμό, χωρίς απαραίτητα να εξασφαλίζεται καλύτερο αισθητικό αποτέλεσμα. Ζω και εργάζομαι σε ένα μικρό νησί των Κυκλάδων.Η συντριπτική πλειοψηφία των οικοπέδων εντός οικισμού είναι μικρά με ακανόνιστο σχήμα.Άρα σε ένα οικόπεδο λόγω του σχήματός του η καλύτερη αρχιτεκτονικά λύση μπορεί να είναι να εφάπτεται το κτίριο στο όριο, ενώ στο όμορο οικόπεδο μπορεί για την ίδια πλευρά να είναι καλύτερη λύση η τοποθέτηση του κτιρίου σε απόσταση από το όριο, καθώς για την καλύτερη τοποθέτηση του κτιρίου στο οικόπεδο παίζουν ρόλο μια σειρά από παράγοντες (πλευρά με την καλύτερη θέα,υπήνεμη πλευρά,προσανατολισμός του κτιρίου σε σχέση με το δημόσιο δρόμο κ.α.). Άλλωστε το τέλειο αισθητικό αποτέλεσμα των παλιών παραδοσιακών οικισμών των Κυκλάδων επιτευχθηκε ανά τους αιώνες όχι τηρώντας κανόνες-ρετσέτες, αλλά προσαρμόζοντας το κτίριο στο χώρο και στο περιβάλλον δημιουργώντας αυτή τη πολυμορφία των συγκεκριμμένων οικισμών που όλοι θαυμάζουμε. Νομίζω ότι το ρόλο του ελέγχου και της επίτευξης του καλύτερου αποτελέσματος ιδιαίτερα στη δόμηση των μικρών οικισμών θα πρέπει να δίνεται στην ΕΠΑΕ ή στο ΣΧΟΠ και όχι βάζοντας γενικούς κανόνες που ταιριάζουν σε πόλεις με οικοδομικά τετράγωνα με τετράγωνα ή ορθωγώνια οικόπεδα. Εν κατακλείδι προτείνω στους οικισμούς χωρίς σχέδιο να μην εφαρμόζεται η παράγραφος 1β του άρθρου 6,αλλά η τοποθέτηση του κτιρίου στο οικόπεδο να αφήνεται στην κρίση του ΣΧΟΠ.