• Σχόλιο του χρήστη 'Ανδρέας Μαριάτος' | 3 Μαρτίου 2012, 19:58

    Το άρθρο 10 είναι ΑΝΤΙΣΥΝΤΑΓΜΑΤΙΚΟ, και ας σπεύδει το ΥΠΕΚΑ να προκαταλάβει κινήσεις ακύρωσης επικαλούμενο μια -ολίγον άσχετη- περίπτωση (αλήθεια, όποιος έχει τη μύγα...) Με ετούτη την επιτομή του νεοφιλελευθερισμού για την οποία μακιγιαρίστηκε ο ΓΟΚ ώστε να μοιάζει Νέος, εισάγεται μια καινοτομία: η ΤΑΞΙΚΟΤΗΤΑ σε έναν -υποτίθεται επιστημονικό- κανονισμό: ΔΙΝΟΝΤΑΙ ΚΙΝΗΤΡΑ ΠΕΡΑΙΤΕΡΩ ΠΛΟΥΤΙΣΜΟΥ στους αγίους ομίλους του real estate (η μνημονιακή "ανάπτυξη") και ΕΚΒΙΑΖΕΤΑΙ Ο ΜΙΚΡΟΪΔΙΟΚΤΗΤΗΣ (που ως γνωστόν, φταίει για την κατάντια της χώρας....) να παραχωρήσει τη γη του . Το άρθρο 10: 1. Aποτελεί γενική και οριζόντια νομοθετική παρέμβαση υπέρ της μεγάλης ιδιοκτησίας (και γι'αυτό δίνει ταξική διάσταση - θα είχε μεγάλη διαφορά αν υπήρχε αστικός σχεδιασμός που να ορίζει που οικοδομούμε ψηλά κτίρια και που όχι) με μανδύα περιβαλλοντικής ευπρέπειας και οδηγεί σε αύξηση του παραγόμενου κτιριακού όγκου και του συντελεστή δόμησης. 2. Όπως και άλλα εδάφια του νόμου, επιτρέπει σε ιδιώτες την εφαρμογή πολεοδομικού/αστικού σχεδιασμού, που είναι ευθύνη και συνταγματική υποχρέωση του κράτους. Θεωρείται πχ η -με επιλογή του ιδιώτη- παραχώρηση τμήματος του ακαλύπτου ως μέθοδος αστικού σχεδιασμού!!! 3. Προσεγγίζει το μείζον θέμα της δόμησης όχι επιστημονικά -όπως θα όφειλε ως κανονισμός- αλλά από τη σκοπιά της μέγιστης κερδοφορίας πάνω στη γη, με αποκορύφωμα τα "κίνητρα" (το αντάλλαγμα για 35% αύξηση του ΣΔ είναι η παραχώρηση σε δημόσια χρήση του ακάλυπτου όπου σύμφωνα με το άρθρο 20, παρ.1.γ επιτρέπονται "λυόμενες και προσωρινές κατασκευές", άρα αίθουσες για τις καφετέριες του οικοπέδου!) 4. Μεταχειρίζεται άνισα τους πολίτες αυξάνοντας το χάσμα ανάμεσα σε οικονομικά ισχυρούς και ασθενέστερους, καθώς πριμοδοτεί με αύξηση του ΣΔ μόνο τις μεγάλες ιδιοκτησίες και όχι τις μικρότερες. Επιβάλλει άδικο και ανταγωνιστικό περιβάλλον κοινωνικής οργάνωσης εχθρικό με την ιστορική κλίμακα του τόπου και τη δομή των σχέσεων της ελληνικής κοινωνίας. Ποιόν εξυπηρετούν τέτοιοι νόμοι; Για να δούμε, επιτέλους και ποιός τους γράφει.