Αρχική Νεος Οικοδομικός ΚανονισμόςΆρθρο 10: Κίνητρα για την περιβαλλοντική αναβάθμιση και βελτίωση της ποιότητας ζωής σε πυκνοδομημένες και αστικές περιοχέςΣχόλιο του χρήστη Ορέστης Μαλιμανάκης | 5 Μαρτίου 2012, 23:08
Yπουργείο Περιβάλλοντος και Ενέργειας Δικτυακός Τόπος Διαβουλεύσεων OpenGov.gr Ανοικτή Διακυβέρνηση |
Πολιτική Προστασίας Δεδομένων Προσωπικού Χαρακτήρα Πολιτική Ασφαλείας και Πολιτική Cookies Όροι Χρήσης Πλαίσιο Διαλόγου |
Creative Commons License Με Χρήση του ΕΛ/ΛΑΚ λογισμικού Wordpress. |
Στο άρθρο 10 και συγκεκριμένα στην παράγραφο 1 τα κίνητρα δίνονται για οικόπεδα που είναι διπλάσια του εμβαδού της κατά κανόνα αρτιότητας. Αφού συγκρίνει κανείς όλες τις ιδιοκτησίες σε σχέση με το εμβαδόν αυτό, γιατί δεν δίνονται κίνητρα για το οικόπεδο που είναι απλώς μεγαλύτερο από το εμβαδόν της κατά κανόνα αρτιότητας; Ενώ πριμοδοτούνται με όλο και μεγαλύτερο συντελεστή δόμησης τα οικόπεδα που είναι όλο και πιο μεγάλα σε σχέση με το εμβαδόν αυτό, λείπει το οικόπεδο που είναι μεγαλύτερο έως διπλάσιο. Ο κανόνας δικαίου θα ήταν να ισχύει για όλα τα οικόπεδα τα μεγαλύτερα του εμβαδού της αρτιότητας κι ας πριμοδοτούνταν με μικρότερα κίνητρα τα πιο μικρά. Ενδεχομένως πολύ μικρά κατά παρέκκλιση οικόπεδα, τα περισσότερα δλδ στις πόλεις μας, να μπορούν συνενωμένα να δημιουργήσουν ένα ενιαίο απλώς μεγαλύτερο της αρτιότητας. Είναι κακό σαν εικόνα πόλης να δημιουργηθούν μεγάλες κατασκευές δίπλα σε μικρές ιδιοκτησίες και να λείπει η ενδιάμεση κλίμακα από ένα έως δύο φορές τον κανόνα. Η λογική του άρθρου ως προς το μεγεθος των ιδιοκτησιών είναι πραγματικά αυθαίρετη και δεν δικαιολογείται. Επίσης αφού υπάρχει ο λόγος Β, δε θα ήταν λογικό να απαιτούνταν κτιριακοί όγκοι ανάλογα με αυτόν κι όχι επιφάνειες κάτοψης που είναι δεσμευτικές κι απαγορευτικές;