• Σχόλιο του χρήστη 'Διαμαντόπουλος Δημήτρης, Αρχιτέκτων' | 6 Μαρτίου 2012, 01:04

    Άρθρο 11 § 6δ. : Ως προς τα κλιμακοστάσια αντιθέτως καλό θα ήτανε να μην προσμετράται, μέχρι ένα ποσοστό, το επιπλέον του ελάχιστου, σε κτήρια που δεν είναι κατοικίες. Άρθρο 11 § 6ι : Αυτό αποτελεί κίνητρο στο να γίνονται πλήρη υπόγεια με κύριες χρήσεις που θα μετατρέπονται σε ισόγεια, γεγονός που συνιστά καταστροφή για τα ευαίσθητα τοπία. Άρθρο 11 § 6ια : Δεν είναι σκόπιμο να ισχύσει για τους παραδοσιακούς οικισμούς και την εκτός σχεδίου δόμηση. Άρθρο 11 § 6ιγ : Οι μόνιμες αυτές κατασκευές που όπως προκύπτει μπορεί να έχουν και μεγάλο μέγεθος είναι αντιοικολογικές διότι αυξάνουν την καλυπτόμενη επιφάνεια με σκληρά υλικά και θα προκαλέσουν πολλές προβληματικές γειτνιάσεις μεταξύ των όμορων ιδιοκτησιών. Αν διατηρηθεί να καθορισθούν σημαντικοί περιορισμοί ως προς θέση, μέγεθος και το υλικό επικάλυψης. Άρθρο 11 § 6ιε : Οι πόλεις θα γεμίσουν στέγες με μεγάλες κλίσεις, παράξενα σχήματα και παράθυρα στις στέγες ώστε να υπάρχουν σοφίτες. Υπάρχει κίνδυνος να παραχθούν μαζικά κτήρια με ξένη τυπολογία καθώς και ακαλαίσθητα. Θα λειτουργήσει σαν αντικίνητρο στα φυτεμένα δώματα. Άρθρο 11 § 6κε. : Ο όρος «μία όψη» είναι εξαιρετικά περιοριστικός. Σε πολλά υπόσκαφα προβάλλουν έξω από το έδαφος περισσότερα τμήματα όψεων, γεγονός που συσχετίζεται με το ανάγλυφο του φυσικού εδάφους. Σε κάθε περίπτωση η δημιουργία υποσκάφου δεν πρέπει να συμβάλει στην αλλοίωση της μορφής του φυσικού εδάφους, έτσι ώστε αυτό να προκύψει σαν υπόσκαφο σύμφωνα με τον ορισμό. Ίσως είναι σωστότερο να γίνεται συσχετισμός με το ποσοστό της πραγματοποιούμενης θαμμένης επιφάνειας του κτηρίου. Βλέπε και παρατήρηση αναφορικά με τον όρο «υπόσκαφο» Άρθρο 11 § 6κζ. : Το ποσοστό είναι μάλλον αυθαίρετο. Πέραν του 50% να εγκρίνεται, αν απαιτείται, η αναγκαιότητά του.