• Σχόλιο του χρήστη 'Στέφανος' | 31 Αυγούστου 2012, 15:52

    Δεν πρέπει να υπάρχουν νόμοι για το κάθε τι. Μερικές φορές είναι καλύτερα απλά να επιβλέπεις. Στη συγκεκριμένη περίπτωση, ο νόμος δεν θα πρέπει να ορίζει τίποτα, καθώς καταγραφή των ενεργειακών μεγεθών είναι καθαρά δουλειά μηχανικού. Οποιοσδήποτε νομοθέτης (νομικός δηλαδή) δεν μπορεί να γνωρίζει όσα ένας μηχανικός, στο αντικείμενο του, ενώ αν ένας μηχανικός κάνει ένα επαγγελματικό "στραβοπάτημα", αυτό πρέπει να έχει αντίκτυπο πρώτα απ' όλα στην επαγγελματική του σταδιοδρομία. Το πως θα γίνει αυτή η ενεργειακή μελέτη είναι καθαρά δουλειά είτε του Υπουργείου Ενέργειας ή του Τεχνικού Επιμελητηρίου. Αυτοί οι φορείς θα πρέπει να σχεδιάσουν πρότυπο για την επιθεώρηση (και ΟΧΙ νόμο), ή ακόμα καλύτερα, να προτείνουν την υιοθέτηση ενός διεθνούς προτύπου, όπως κάνουν όλες οι άλλες κυβερνήσεις: βλ. ΗΠΑ: http://ees.ead.lbl.gov/ Άρα, ο νόμος αυτός είναι είτε περιττός, είτε γραφειοκρατικός. Στη συνέχεια, απλά θα πρέπει ο κρατικός φορέας ελέγχου των προτύπων (στην Ελλάδα ο ΕΣΥΔ - http://www.esyd.gr/portal/p/esyd/el/index.jsp ), απλά να ελέγχει τους ΙΔΙΩΤΙΚΟΥΣ φορείς που ελέγχουν την καλή εφαρμογή των προτύπων, πχ αυτούς: http://www.engineer.gr/materials/category.php?cat_id=430 Με αυτό τον τρόπο: Α. Μειώνεις τη γραφειοκρατία (δεν δημιουργείς ούτε καν νέους νόμους, πόσο μάλλον υπηρεσίες) Β. Προάγεις τον ανταγωνισμό στον ιδιωτικό τομέα (ούτε διατίμηση μελετών, ούτε τίποτα. Ο καλύτερος κερδίζει τη δουλειά). Γ. Ελαχιστοποιείς το κόστος διαχείρισης (πχ το πως κάνεις τη μελέτη ορίζεται βάση διεθνών προτύπων και όχι βάση νόμου. Έτσι, δεν χρειάζεται τίποτα να επικαιροποιείται και να επιβλέπεται από το Δημόσιο) Έτσι λειτουργεί ο υπόλοιπος κόσμος.