• Σχόλιο του χρήστη 'Μ. Μαύρος' | 28 Απριλίου 2013, 19:44

    Με την παράγραφο 2 του άρθρου 2 του νόμου ορίζεται ότι: «Δεν υπάγεται στις εξαιρέσεις της περίπτωσης στ' της παρ. 2 του άρθρου 1 η μεταβίβαση αυτοτελούς διηρημένης ιδιοκτησίας ή η σύσταση εμπράγματου δικαιώματος σε ακίνητο στο οποίο έχει εκτελεστεί αυθαίρετη κατασκευή ή έχει εγκατασταθεί αυθαίρετη αλλαγή χρήσης άλλη από τις αναφερόμενες στην παράγραφο 2 του άρθρου 1 και εφόσον : …………………2. Για την αυθαίρετη κατασκευή ή την αυθαίρετη αλλαγή χρήσης έχει εκδοθεί αμετάκλητη δικαστική απόφαση κατεδάφισης ή απομάκρυνσης». Δημιουργείται όμως εν προκειμένω αφενός μία ουσιαστική δυσχέρεια στην εφαρμογή του νόμου και αφετέρου μία ανισότητα του. Η δυσχέρεια στην εφαρμογή συνίσταται στην αδυναμία του εκάστοτε μηχανικού ή δικηγόρου ή συμβολαιογράφου (ή ακόμα του ΥΠΕΚΑ ή άλλης αρμόδιας δημόσιας αρχής εποπτευόμενης από το ΥΠΕΚΑ ή του ΤΕΕ) να διαπιστώσει την ύπαρξη ή όχι μίας τέτοιας αποφάσεως και το περιεχόμενο αυτής για κάθε ακίνητο, προκειμένου να εξακριβωθεί τυχόν εξαίρεση υπαγωγής. Η δε έρευνα για τέτοια απόφαση θα καταστήσει ανέφικτη την όποια πράξη καθώς η αναμονή απάντησης από τυχόν δικαστήρια περί υπάρξεως η μη αποφάσεως θα ήταν εξαιρετικά χρονοβόρος. Η ανισότητα έγκειται στο ότι πρέπει να διευκρινιστεί ποιες περιπτώσεις για τις οποίες έχει εκδοθεί σχετική απόφαση δε θα υπάγονται (ενδεχομένως για μη άρτια και μη οικοδομήσιμα οικόπεδα κλπ.) ειδάλλως θα οδηγούμαστε σε μία άνιση εφαρμογή του νόμου, όπου π.χ. ένας ιδιοκτήτης με αυθαίρετη κατασκευή σε άρτιο και οικοδομήσιμο οικόπεδο δε θα μπορεί να υπαχθεί λόγω ύπαρξης τέτοιας απόφασης, ενώ ένας άλλος ιδιοκτήτης με αντίστοιχη αυθαιρεσία σε όμοιο οικόπεδο αλλά χωρίς απόφαση θα μπορεί να υπαχθεί!! Σε κάθε περίπτωση οι υφιστάμενες εξαιρέσεις της παρ. 1 του ιδίου άρθρου καλύπτουν τις περιπτώσεις που επιθυμεί ο νομοθέτης. Ως εκ τούτου θα πρότεινα την διαγραφή της εν λόγω παραγράφου.