• Σχόλιο του χρήστη 'Γιάννης Κουβόπουλος' | 30 Μαΐου 2013, 09:00

    Άρθρο 2.1.β: Πρέπει να προσδιορίζεται με μεγαλύτερη σαφήνεια η λεκάνη απορροής, δηλαδή σε ποιο σημείο του υδατορρεύματος, προς τα κατάντη της οριοθετούμενης περιοχής, θα αντιστοιχεί η προς μελέτη λεκάνη απορροής. Η διατύπωση της παρα. 3, για την τμηματική οριοθέτηση, είναι πιο σαφής. Επιπλέον, η αναφορά στην (προς υπολογισμό) πλημμυρική παροχή, καλό είναι να συνοδεύεται από τη διευκρίνηση ότι αυτή είναι η "παροχή σχεδιασμού" κατά τον ορισμό του Άρθρου 1. Άρθρο 2.1.γ.αα: Μεταξύ των συνθηκών της περιοχής που πρέπει να περιγράφονται στην Τεχνική Έκθεση, έχει παραληφθεί η μνεία των υδρολογικών. Άρθρο 2.1.γ.ββ: Είναι υπερβολικό να ζητείται έκθεση του περιβάλλοντος της προς οριοθέτηση περιοχής και της λεκάνης απορροής του υδατορρεύματος, με περιγραφή της υφιστάμενης κατάστασης του φυσικού και του ανθρωπογενούς περιβάλλοντος. Π.χ., για την οριοθέτηση ρέματος μήκους 1 km μέσα από αγροτικό οικισμό, του οποίου ρέματος η λεκάνη απορροής είναι αρκετά μεγάλη, έστω 200 km2, ώστε να περιλαμβάνει 2-3 χωριά, θα χρειαστεί περιγραφή του φυσικού και του ανθρωπογενούς περιβάλλοντος όλης αυτής της έκτασης; Προς τι; Θα έπρεπε λοιπόν, τα περιεχόμενα της Έκθεσης να περιορίζονται σε εκείνα μόνον τα στοιχεία του φυσικού και του ανθρωπογενούς περιβάλλοντος, τα οποία είναι απαραίτητα για τη μελέτη οριοθέτησης. Άρθρο 2.1.δ: Θα ήταν ορθότερο να απεμπλακεί η τεχνική έκθεση (και η μελέτη) από υφιστάμενες προτάσεις για έργα διευθέτησης. Βέβαια, εφόσον υπάρχουν συνθήκες που επιβάλλουν έργα διευθέτησης, βάσει μελέτης, θα πρέπει η μελέτη διευθέτησης να συνοδεύεται από μελέτη οριοθέτησης του τροποποιημένου υδατορρεύματος. Άρθρο 2.3: Η υδρολογική μελέτη πρέπει να εκτείνεται και στα κατάντη, όσο και η υδραυλική μελέτη.