• Σχόλιο του χρήστη 'Παναγιώτης Νεράντζης' | 16 Οκτωβρίου 2013, 19:04

    1. Στις περιπτώσει πολλών ιδιοκτησιών στο ίδιο ακίνητο ο έλεγχος στατικής επάρκειας ολόκληρου του κτιρίου με πλήρη αποτύπωση και τεκμηρίωση του πραγματικού φέροντα οργανισμού είναι πρακτικώς αδύνατη. Επίσης η αποκάλυψη μη εμφανών δομικών στοιχείων του φέροντα οργανισμού είναι σε πολλές περιπτώσεις ακόμη και στην υπό εξέταση ιδιοκτησία, εξαιρετικά δύσκολη (π.χ. ανίχνευση οπλισμού υποστυλωμάτων που βρίσκονται μέσα σε τοιχοποιίες, οπλισμού δοκών που έχουν ενσωματωθεί σε τοιχοποιίες κλπ) έως και αδύνατη όταν μιλάμε για γεωμετρική τεκμηρίωση και οπλισμό στοιχείων θεμελίωσης. Ως εκ τούτου προκειμένου να υπάρχει ενας εφικτός τρόπος για να πραγματοποιηθεί η μελέτη στατικής επάρκειας θα πρέπει να διευκρινιστεί ότι σαν δεδομένο αναφοράς λαμβάνεται η εγκεκριμένη στατική μελέτη του κτιρίου, και με βαση αυτήν να γίνεται η εκτίμηση της αντοχής των υφιστάμενων δομικών στοιχείων του κτιρίου. Στην περίπτωση που εμφανώς δεν έχει τηρηθεί η στατική μελέτη είναι σκόπιμο να γίνεται αποτίμηση της υπάρχουσας κατάστασης με ανιχνεύσεις η επι τόπου δοκιμές. Η αντοχή των υλικών του κτιρίου επίσης θα πρέπει να λαμβάνεται από τα δεδομένα της εγκεκριμένης μελέτης καθώς είναι πρακτικά αδύνατη η δειγματοληψία από στοιχεί του κτιρίου που βρίσκονται σε ξένες ιδιοκτησίες. Άλλωστε η μελέτη στατικής επάρκειας που προτείνεται με την παρούσα νομοθεσία δεν μπορεί να δώσει αποτελέσματα για το σύνολο του κτιρίου σε απόλυτα μεγέθη, καθώς δεν είναι δυνατή η ένταξη στο μοντέλο άλλων αυθαιρεσιών που υπάρχει περίπτωση να συνυπάρχουν στο κτίριο και ανήκουν σε άλλους ιδιοκτήτες. Τα συμπεράσματα μπορούν να είναι μόνο σχετικά, δηλαδή σε ποιό βαθμό επηρεάζει μια αυθαίρετη κατασκευή τη συνολική συμπεριφορά του κτιρίου με στάθμη αναφοράς το ιδανικό κτίριο της εγκεκριμένης στατικής μελέτης. 2. Επίσης οι προτεινόμενες ενισχύσεις σε περίπτωση μη επάρκειας, πρέπει να διευκρινιστεί με ποιους κανονισμούς μπορούν να διαστασιολογούνται. Η χρήση του ΚΑΝΕΠΕ ως κανονισμού ενίσχυσης επίσης είναι δυσχερής καθώς εμπεριέχει όλη τη φιλοσοφία των ποσοτικών και ποιοτικών τεκμηριώσεων των φερόντων στοιχείων όλου του κτιρίου, πράγμα που μας επαναφέρει στο αρχικό πρόβλημα που προαναφέρθηκε στις περιπτώσεις πολλών ιδιοκτησιών. Ευχερέστερο θα ήταν να καταδεικνύονται από τον μελετητή μηχανικό τα στοιχεία του φέροντα οργανισμού (κολώνες, δοκάρια, πλάκες) τα οποία υπολοίπονται σε αντοχή με σαφή τρόπο (π.χ. σε σχέδιο ξυλοτύπου), χωρίς να προτείνονται ενισχύσεις. Η μελέτη των ενισχύσεων θα πρέπει να γίνεται σε δεύτερο στάδιο με απαραίτητη τη σύμφωνη γνώμη όλων των ιδιοκτητών του κτιρίου, και με ευθύνη ανάθεσης και υλοποίησης των ιδιοκτητών. Τοπικές ενισχύσεις που τυχών θα προκύψουν με τα τοπικά δεδομένα της κάθε ιδιοκτησίας μπορεί να απέχουν σημαντικά από τα πραγματικά μέτρα που πρέπει να ληφθούν για όλο το κτήριο, αν στην μελέτη ενισχύσεων ενταχθούν όλες οι αυθαιρεσίες και όλες οι πιθανές διαφοροποιήσεις του φέροντα οργανισμού που προκυπτουν από το σύνολο των ιδιοκτησιών.