• Σχόλιο του χρήστη 'Αντώνιος Κανδηράκης Ζάρακας Λακωνία' | 9 Μαρτίου 2014, 02:44

    Προς τους βουλευτές που θα κληθούν να υπερψηφίσουν αυτή τη διάταξη: Μετά την πλήρη αποτυχία της ενεργειακής πολιτικής της Ε.Ε. η Κομισιόν-Ανταγωνισμός, επιδιώκει να ανατρέψει βασικές περιβαλλοντικές αρχές του διεθνούς δικαίου (και διεθνείς συμβάσεις), προωθώντας διατάξεις που αντίκεινται στην Ευρωπαϊκή Συνθήκη για την Λειτουργία της Ε.Ε. εξυπηρετώντας τα συμφέροντα των πολυεθνικών και των μεγάλων επιχειρηματικών ομίλων, επιβαρύνοντας περαιτέρω οικονομικά τους πολίτες της Ε.Ε. Bασική αρχή της περιβαλλοντικής νομοθεσίας είναι η αρχή της πρόληψης, (άρθρο 191 ΣΛΕΕ) επομένως, οι περιβαλλοντικές επιβαρύνσεις θα μπορούσαν θεωρητικά να αποτελέσουν τον βασικό άξονα μιας βιώσιμης οικονομικής πολιτικής, αφού ανταποκρίνονται στην αρχή «ο ρυπαίνων πληρώνει» που θεσπίζεται με το άρθρο 191 της ΣΛΕΕ. Ο ρυπαίνων επιβαρύνεται με το κόστος των μέτρων που απαιτούνται για να μην επέλθει περιβαλλοντική βλάβη ή υποβάθμιση ή για να μην ξεπεράσει η ρύπανση κάποιο αποδεκτό όριο. (Βλέπετε και άρθρα 113, 192 της ΣΛΕΕ) Οράτε το σχέδιο για τις κρατικές ενισχύσεις στον τομέα περιβάλλοντος και της ενέργειας : http://ec.europa.eu/competition/consultations/2013_state_aid_environment/index_en.html που προσπαθεί να ανατρέψει τις υφιστάμενες διατάξεις για τις κρατικές ενισχύσεις για περιβαλλοντικούς σκοπούς, αυτές του 2008, με αρίθμηση (2008/C 82/01): http://eur-lex.europa.eu/LexUriServ/LexUriServ.do?uri=OJ:C:2008:082:0001:01:EL:HTML Την οικονομική επιβάρυνση, δηλαδή τις συνέπειες της αποτυχημένης ενεργειακής πολιτικής της Ε.Ε., θα υποστούν οι πολίτες που θα επιδοτούν τις εξαγωγές των πολυεθνικών πληρώνοντας ακόμη και τους οικολογικούς τους φόρους ; Για να μην παραπεμφθεί τελικά η Γερμανία* και άλλα κράτη μέλη με παρόμοιες ρυθμίσεις ; http://europa.eu/rapid/press-release_IP-13-1283_en.htm?locale=en Είχε προηγηθεί μια απόφαση της Κομισιόν για το Αυστριακό σύστημα κρατικής ενίσχυσης στις RES η οποία πάσχει νομικά, καταδήλως, θα απασχολήσει και τον Ευρωπαίο μεσολαβητή : http://ec.europa.eu/competition/state_aid/cases/241457/241457_1348374_122_2.pdf την οποία εν συνεχεία χρησιμοποίησαν η ΡΑΕ -ΥΠΕΚΑ για την 323/3013 βλ. απόφαση Β΄ Τμ. ΣτΕ http://www.nb.org/blog/wp-content/files/ste_4555_2013.pdf *Η καταγγελία για τις κρατικές ενισχύσεις στις ενεργοβόρες είχε υποβληθεί από την Γερμανική Ένωση Καταναλωτών Ενέργειας https://www.energieverbraucher.de/ "Κρατική ενίσχυση SA.33995 (2013/C) (πρώην 2013/NN) — Στήριξη για την ηλεκτροπαραγωγή από ανανεώσιμες πηγές και μειωμένη επιβάρυνση EEG για τους μεγαλύτερους καταναλωτές ενέργειας". Τελικά η Γερμανία προσέφυγε στο ΔΕΕ (τελευταία ημέρα της προθεσμίας) κατά της έρευνας της Κομισιόν-ανταγωνισμός για τις γερμανικές κρατικές ενισχύσεις-μειώσεις "ΕΤΜΕΑΡ" («EEG-Umlag») για τις ενεργοβόρες βιομηχανίες, υποστηρίζοντας ότι οι χρηματικές επιβαρύνσεις στους καταναλωτές ηλεκτρισμού που αποδίδονται στους παραγωγούς διακοπτόμενης ενέργειας από ΑΠΕ (φόροι για τις ΑΠΕ), δεν συνιστούν κρατική ενίσχυση. Η Ενωση Καταναλωτών Ενέργειας (Γερμανική) έχει υποβάλλει καταγγελία και για τις απαλλαγές-μειώσεις των ενεργοβόρων καταναλωτών ως προς τις χρεώσεις δικτύου. Εκτός αυτής για τις χρεώσεις του δικού τους νόμου για τις ΑΠΕ http://www.energieverbraucher.de/de/Netzentgelte__370/#con-13366 Επικαλούνται στην Κομισιόν την διαρροή άνθρακα, κεφαλαίων και εργασίας εκτός Ε.Ε. αλλά αυτό δεν σημαίνει πως είναι δυνατόν, κατά παράβαση του πρωτογενούς δικαίου της Ε.Ε. να μετακυλίονται οι περιβαλλοντικοί φόροι στους οικονομικά αδύναμους πολίτες της Ευρώπης. Είναι απολύτως βέβαιον πως οι προτεινόμενες ρυθμίσεις για τις κρατικές ενισχύσεις για περιβάλλον-ενέργεια αντιβαίνουν στο πρωτογενές δίκαιο της Ε.Ε. και θα καταπέσουν στο ΔΕΕ βλ. http://ec.europa.eu/competition/consultations/2013_state_aid_environment/index_en.html 5.7 Ενισχύσεις υπό μορφή μειώσεων στη χρηματοδοτική στήριξη για παραγωγή ηλεκτρικής ενέργειας από ανανεώσιμες πηγές. 181. «Καταρχήν, όλοι οι καταναλωτές ενέργειας θα πρέπει να αναλαμβάνουν το κόστος της χρηματοδότησης της στήριξης της παραγωγής ενέργειας από ανανεώσιμες πηγές. Ωστόσο, ενδέχεται να απαιτηθούν ορισμένες μειώσεις για τη διασφάλιση επαρκούς χρηματοδοτικής βάσης για τη στήριξη της παραγωγής ενέργειας από ανανεώσιμες πηγές. Προκειμένου οι επιχειρήσεις που πλήττονται ιδιαίτερα από τη χρηματοδότηση της στήριξης της ενέργειας από ανανεώσιμες πηγές να μην περιέλθουν σε δυσχερή ανταγωνιστική κατάσταση, τα κράτη μέλη ενδέχεται να θελήσουν να χορηγήσουν μερική αποζημίωση για το πρόσθετο κόστος, έτσι ώστε να διευκολυνθεί η συνολική χρηματοδότηση της στήριξης για την παραγωγή ενέργειας από ανανεώσιμες πηγές και να αποφευχθεί η διαφυγή διοξειδίου τουάνθρακα. Χωρίς την παροχή αποζημίωσης στις επιχειρήσεις που θίγονται περισσότερο, ενδέχεται να περιοριστεί η δημόσια αποδοχή της θέσπισης φιλόδοξων μέτρων στήριξης για την παραγωγή ενέργειας από ανανεώσιμες πηγές» 184. «Προκειμένου να διασφαλιστεί ότι η ενίσχυση έχει περιβαλλοντικό αντίκτυπο, θα πρέπει να έχει ως στόχο να αποφευχθεί το ενδεχόμενο, χωρίς μείωση της επιβάρυνσης του κόστους, ορισμένοι κλάδοινα αντιμετωπίσουν κίνδυνο μετεγκατάστασης εκτός της ΕΕ. Η ενίσχυση θα πρέπει να περιορίζεται σεκλάδους που θεωρείται ότι εκτίθενται σε σημαντικό κίνδυνο διαφυγής διοξειδίου τουάνθρακα λόγω της χρηματοδότησης της στήριξης στην παραγωγή ενέργειας από ανανεώσιμες πηγές. Ως εκ τούτου, η ενίσχυση μπορεί να χορηγείται μόνο εάν η ένταση του κλάδου του εμπορίου με τρίτες χώρες υπερβαίνει το [10%] και το κόστος της χρηματοδότησης της στήριξης της ενέργειας από ανανεώσιμες πηγές οδηγεί σε σημαντική αύξηση του κόστους παραγωγής, που υπολογίζεται ως ποσοστό της ακαθάριστης προστιθέμενης αξίας και ανέρχεται σε τουλάχιστον [5]%. (186) Η Επιτροπή θα θεωρεί την ενίσχυση αναλογική εφόσον πληρούνται σωρευτικά οι κάτωθι όροι: α) Η αποζημίωση καταβάλλεται ως κατ’ αποκοπή ποσό. Η ενίσχυση μπορεί να καταβληθεί στον δικαιούχο κατά το έτος κατά το οποίο πραγματοποιήθηκαν οι δαπάνες ή κατά το επόμενο έτος. Αν η ενίσχυση καταβληθεί το έτος κατά το οποίο πραγματοποιήθηκαν οι δαπάνες, πρέπει να εφαρμόζεται μηχανισμός εκ των υστέρων παρακολούθησης για να διασφαλιστεί ότι οποιαδήποτε αχρεωστήτως καταβληθείσα ενίσχυση θα αποπληρωθεί πριν από την 1η Ιουλίου του έτους που ακολουθεί, β) Οι δικαιούχοι της ενίσχυσης καταβάλλουν τουλάχιστον το [15]% των πρόσθετων δαπανών χωρίς έκπτωση μέχρι τις [31.12.2017] και το [20%] από την [1.1.2018]. Βλ. και κεφ. 5.9Ενισχύσεις για επάρκεια παραγωγής δηλαδή θα πληρώνουμε και την διαθεσιμότητα των αεροστροβίλων για τη εξισορρόπηση-διακοψιμότητα των ΑΠΕ. Δεν έχουν τύχη αυτές οι διατάξεις κύριοι. Ο υφυπουργός ΠΕΚΑ ανακοίνωσε και εξίσωση χρεώσεων ΕΤΜΕΑΡ μέσης και υψηλής τάσης στα επίπεδα των 3,30 ευρώ/MWh. Αυτό συνεπάγεται περαιτέρω επιβάρυνση για τους οικιακούς καταναλωτές ηλεκτρισμού και τους επαγγελματίες χαμηλής τάσης. Υπενθυμίζω ότι το Β Τμ. ΣτΕ έκρινε ότι το ΕΤΜΕΑΡ είναι φόρος και έχει παραπεμφθεί η υπόθεση στην Ολομέλεια του Δικαστηρίου. Το ΔΕΕ έχει ήδη κρίνει στην υπόθεση C‑262/12, με αντικείμενο αίτηση προδικαστικής αποφάσεως δυνάμει του άρθρου 267 ΣΛΕΕ, που υπέβαλε το Conseil d’État (Γαλλία) ότι το άρθρο 107, παράγραφος 1, ΣΛΕΕ έχει την έννοια ότι μηχανισμός όπως ο προβλεπόμενος από τον νόμο 2000-108, της 10ης Φεβρουαρίου 2000, σχετικά με τον εκσυγχρονισμό και την ανάπτυξη της δημόσιας υπηρεσίας ηλεκτρισμού, όπως τροποποιήθηκε με τον νόμο 2006-1537, της 7ης Δεκεμβρίου 2006, περί του τομέα της ενέργειας, ο οποίος αποσκοπεί στην πλήρη αντιστάθμιση του επιπλέον κόστους που επιβάλλεται σε επιχειρήσεις λόγω της υποχρεώσεως αγοράς ηλεκτρικής ενέργειας παραγόμενης από αιολική ενέργεια σε τιμή ανώτερη της αγοραίας τιμής και του οποίου η χρηματοδότηση βαρύνει τους τελικούς καταναλωτές, αποτελεί παρέμβαση με κρατικούς πόρους. Υπενθυμίζω και την νομοθετική ρύθμιση με την οποία ο φόρος ΥΚΩ ανισοκατανέμεται περαιτέρω. Όμως οι κανόνες φορολογικής δικαιοσύνης και του κράτους δικαίου επιβάλλουν στο νομοθέτη να σέβεται τις συνταγματικές αρχές της καθολικότητας και της ισότητας, άρθρο 4 παρ.1 και 5 'Αρθρο 4: (Ισότητα των Ελλήνων) 1. Oι Έλληνες είναι ίσοι ενώπιον του νόμου. >>> 5. Oι Έλληνες πολίτες συνεισφέρουν χωρίς διακρίσεις στα δημόσια βάρη, ανάλογα με τις δυνάμεις τους. Τι ακριβώς παρακαλώ ψηφίζεται στο κοινοβούλιο, οι ΥΚΩ δεν αφορούν μόνο στην έλλειψη διασυνδέσεων των νήσων, αλλά και σε κοινωνικές παροχές. Εφόσον πρόκειται για φόρο επί της κατανάλωσης ηλεκτρισμού δεν χωρούν μεροληπτικές διακρίσεις με το κόστος αυτών των διακρίσεων να μετακυλίεται σε οικονομικά ασθενέστερους. Επιπλέον προκύπτει και παράβαση του άρθρο 3 της οδηγίας 2009/72/ΕΚ (Βλ. και απόφαση 469/2012 του τέταρτου τμήματος του Συμβουλίου της Επικρατείας) : « Υποχρεώσεις παροχής υπηρεσιών κοινής ωφέλειας και προστασία του πελάτη ... Παράγραφος 2. Τηρώντας πλήρως τις οικείες διατάξεις της συνθήκης, και ιδίως το άρθρο 86, τα κράτη μέλη μπορούν να επιβάλλουν στις επιχειρήσεις που δραστηριοποιούνται στον τομέα της ηλεκτρικής ενεργείας, χάριν του γενικού οικονομικού συμφέροντος, υποχρεώσεις παροχής υπηρεσιών κοινής ωφέλειας οι οποίες μπορούν να αφορούν την ασφάλεια, συμπεριλαμβανομένης της ασφάλειας του εφοδιασμού, την τακτική παροχή, την ποιότητα και τις τιμές παροχής, καθώς και την προστασία του περιβάλλοντος, συμπεριλαμβανομένης της ενεργειακής αποδοτικότητας, της ενεργείας από ανανεώσιμες πηγές και της προστασίας του κλίματος. Οι υποχρεώσεις αυτές πρέπει να ορίζονται σαφώς, να είναι διαφανείς, αμερόληπτες και επαληθεύσιμες και να διασφαλίζουν την ισότιμη πρόσβαση των επιχειρήσεων ηλεκτρικής ενεργείας της Κοινότητας στους εθνικούς καταναλωτές. Όσον αφορά στην ασφάλεια του εφοδιασμού, στην ενεργειακή αποδοτικότητα/διαχείριση της ζήτησης και στην επίτευξη των περιβαλλοντικών στόχων και των στόχων που αφορούν την ενέργεια από ανανεώσιμες πηγές, σύμφωνα με την παρούσα παράγραφο, τα κράτη μέλη μπορούν να εφαρμόσουν μακροπρόθεσμο προγραμματισμό, λαμβάνοντας υπόψη το ενδεχόμενο τρίτα μέρη να ζητήσουν πρόσβαση στο δίκτυο. 3. Τα κράτη μέλη διασφαλίζουν ότι όλοι οι οικιακοί πελάτες και, όπου κρίνεται σκόπιμο από τα κράτη μέλη, οι μικρές επιχειρήσεις (ήτοι οι επιχειρήσεις που απασχολούν λιγότερους από 50 εργαζόμενους και έχουν ετήσιο κύκλο εργασιών η ισολογισμό που δεν υπερβαίνει τα 10 εκατ. EUR) απολαύουν της καθολικής υπηρεσίας, δηλαδή του δικαιώματος να προμηθεύονται ηλεκτρική ενέργεια συγκεκριμένης ποιότητας εντός του εδάφους τους σε λογικές, εύκολα και άμεσα συγκρίσιμες και διαφανείς τιμές που δεν εισάγουν διακρίσεις. Για να διασφαλίσουν την παροχή καθολικής υπηρεσίας, τα κράτη μέλη έχουν την ευχέρεια να καθορίσουν έναν ύστατο προμηθευτή. Τα κράτη μέλη επιβάλλουν στις εταιρείες διανομής την υποχρέωση σύνδεσης των πελατών με το δίκτυό τους υπό όρους, προϋποθέσεις και τιμολόγια που καθορίζονται σύμφωνα με τη διαδικασία του άρθρου 37, παράγραφος 6. Η παρούσα οδηγία επ’ ουδενί εμποδίζει τα κράτη μέλη να ενισχύουν τη θέση των οικιακών, μικρών και μεσαίων καταναλωτών στην αγορά, με τη διεύρυνση των δυνατοτήτων για προαιρετικές συγκεντρώσεις των εκπροσώπων αυτής της κατηγορίας των καταναλωτών… 6. Όταν παρέχεται οικονομική αντιστάθμιση, άλλες μορφές αντιστάθμισης και αποκλειστικά δικαιώματα τα οποία παραχωρεί ένα κράτος μέλος για την εκπλήρωση των υποχρεώσεων των παραγράφων 2 και 3, τούτο γίνεται χωρίς διακρίσεις και με διαφάνεια». Υπενθυμίζεται, ότι στο βαθμό που τα μέτρα τα θεσπιζόμενα από τα κράτη μέλη για την εκπλήρωση υποχρεώσεων παροχής υπηρεσίας κοινής ωφελείας συνιστούν κρατική ενίσχυση, κατά την έννοια του άρθρου 8, παράγραφος 1 της συνθήκης, η κοινοποίησή τους στην Επιτροπή είναι, σύμφωνα με το άρθρο 88, παράγραφος 3 της συνθήκης, υποχρεωτική.