• Σχόλιο του χρήστη 'Χρήστος Δήμου' | 12 Μαρτίου 2014, 11:59

    Αναφορικά με το διαχωρισμό των διάφορων μονάδων παρατηρώ ότι υπάρχει μία ετεροβαρής κατανομή όσον αφορά την αποδοτικότητα των μονάδων και τη γεωγραφική θέση τους. Στη Νέα Καθετοποιημένη Εταιρεία, παραχωρούνται οι ΑΗΣ Αμυνταίου και ο ΑΗΣ Μελίτης καθώς και η άδεια για τον ΑΗΣ Μελίτης ΙΙ. Οι μονάδες αυτές είναι νεότερες και σε συνδυασμό με το δικαίωμα στα πεδία συνεισφέρουν σε έναν ισχυρό παραγωγικό κορμό βάσης. Περισσότερο ισχυρό από τη μεγάλη ΔΕΗ. Η παραχώρηση των ΥΗΣ στους ποταμούς Νέστο και Άραχθο καθώς και τα δύο μικρότερα ΥΗΣ του Άγρα και Εδεσσαίου δεν προσφέρουν στην Νέα επιχείρηση επαρκή παραγωγική βάση ώστε να αποτελέσει αντίβαρο στην μεγάλη ΔΕΗ. Τόσο ο ποταμός Αλιάκμονας όσο και τα Έργα του Αχελώου καθώς και ιδιαίτερα παραγωγικές μονάδες όπως αυτή του ΥΗΣ Λάδωνα, παραμένουν στη μεγάλη ΔΕΗ. Η παραχώρηση ενός σταθμού Φ.Α. (αυτού του ΑΗΣ Κομμοτηνής) δε, περιορίζει γεωγραφικά το παραγωγικό δυναμικό της Νέας Εταιρείας στη Βόρειο Ελλάδα. Από τα παραπάνω τεκμαίρεται ότι η νέα καθετοποιημένη επιχείρηση θα έχει έναν ισχυρό κορμό από λιγνιτικά, έναν αδύναμο κορμό από υδροηλεκτρικά και όσον αφορά την χωροθέτηση των μονάδων ο ρόλος της ως ασφάλεια περιορίζεται στην Βόρεια Ελλάδα καθώς με δυσκολία θα μπορούσε να καλύψει ανάγκες ηλεκτρικής ενέργειας (όταν αυτές παραστούν) στη Νότια Ελλάδα. Θεωρώ ότι για την βελτίωση του ανταγωνιστικού πλαισίου θα πρέπει η νέα εταιρεία να κατέχει ένα μεγαλύτερο ποσοστό μονάδων (με την εκχώρηση και παλαιότερων μονάδων Λιγνίτη και πιο αποδοτικών ΥΗΣ) και επιπλέον κρίνω απαραίτητη την παρουσιά της (από πλευράς παραγωγής) στη Νότια Ελλάδα.