• Η Εθνική Συνομοσπονδία Ατόμων με Αναπηρία (Ε.Σ.Α.μεΑ.) καταρχάς εκφράζει την ικανοποίησή της που στα άρθρα 11 και 18 έχουν περιληφθεί πρόνοιες για τα άτομα με αναπηρία. Ωστόσο, στη βάση αυτών των προνοιών αλλά και των υπαγορεύσεων του άρθρου 9 «Προσβασιμότητα» της Σύμβασης των Ηνωμένων Εθνών για τα Δικαιώματα των Ατόμων με Αναπηρίες - που έχει επικυρωθεί από το ελληνικό κράτος με τον ν. 4074/2012, γεγονός που σημαίνει ότι είναι υποχρεωτική η εφαρμογή της - στο οποίο, μεταξύ άλλων αναφέρεται ότι: «1. Προκειμένου να επιτρέψουν στα άτομα με αναπηρίες να ζουν ανεξάρτητα και να συμμετέχουν πλήρως σε όλες τις πτυχές της ζωής, τα Συμβαλλόμενα Κράτη λαμβάνουν κατάλληλα μέτρα προκειμένου να διασφαλίζουν στα άτομα με αναπηρίες την πρόσβαση, σε ίση βάση με τους άλλους, στο φυσικό περιβάλλον, τα μέσα μεταφοράς, την πληροφορία και τις επικοινωνίες, συμπεριλαμβανομένων και των τεχνολογιών και συστημάτων πληροφορίας και επικοινωνιών και σε άλλες εγκαταστάσεις και υπηρεσίες που είναι ανοικτές ή παρέχονται στο κοινό, τόσο στις αστικές όσο και στις αγροτικές περιοχές. Τα μέτρα αυτά, που θα συμπεριλαμβάνουν τον προσδιορισμό και την εξάλειψη των εμποδίων και κωλυμάτων προσβασιμότητας, θα ισχύουν, μεταξύ άλλων, για: α. τα κτίρια, τους δρόμους, τις μεταφορές και λοιπές εσωτερικές και υπαίθριες εγκαταστάσεις, συμπεριλαμβανομένων και των σχολείων, των κατοικιών, των ιατρικών εγκαταστάσεων και των εργασιακών χώρων, β. τις πληροφορίες, τις επικοινωνίες και λοιπές υπηρεσίες, συμπεριλαμβανομένων και των ηλεκτρονικών υπηρεσιών και των υπηρεσιών έκτακτης ανάγκης……[…]». η Ε.Σ.Α.μεΑ. προτείνει στην παράγραφο 4 του άρθρου 3 να προστεθεί σημείο γ) ως ακολούθως: «4. Οι προδιαγραφές του σχεδιασμού των ΚΔΕΠΑΠ του δομικού συστήματος πρέπει να καλύπτουν: […........] γ. την προστασία και ασφαλή πρόσβαση και παραμονή σε αυτούς ατόμων με αναπηρία και με μειωμένη κινητικότητα εν γένει».