• Σχόλιο του χρήστη 'ΘΑΝΟΣ' | 9 Ιουνίου 2014, 20:31

    Κατά τη σύνταξη της πράξης εφαρμογής υπάρχουν πάρα πολλές περιπτώσεις που ο ιδιοκτήτης παίρνει μεγαλύτερο ή μικρότερο οικόπεδο από ότι δικαιούται. Η διαφορά μετατρέπεται σε χρήματα με τιμή μονάδος που προκύπτει από τα αρμόδια δικαστήρια. - Για την αποσυμφόρηση των δικαστηρίων. - Την αποφυγή ταλαιπωρίας και εξόδων για τους πολίτες και το Δήμο, (δικηγόροι, δικαστικά έξοδα, χαμένος χρόνος, αντιδικίες, αναβολές, έξοδα δικαστικών επιμελητών κ.λ.π.). Θα πρέπει να εξεταστεί η δυνατότητα η μετατροπή να μην γίνεται με χρήματα αλλά με δόμηση. Η διάταξη θα πρέπει να είναι έτσι διατυπωμένη ώστε: - Η συνολική δόμηση ανά πολεοδομική ενότητα να μην αυξάνεται, δηλαδή όση δόμηση δίνεται για γη που πρέπει να αποζημιωθεί τόση δόμηση μειώνεται από τη γη που πρέπει να μετατραπεί σε χρήμα (περιβαλλοντικό ισοζύγιο στην πολεοδομική ενότητα) - Στα οικόπεδα που δίνεται να μπορεί να υλοποιηθεί με το ύψος και την κάλυψη που ισχύει στην περιοχή (δεν θίγονται οι όμορες ιδιοκτησίες). Για το τμήμα γης που δεν μπορεί να υπαχθεί στα παραπάνω (μεγάλες ρυμοτομήσεις κ.λ.π.) να γίνεται μετατροπή σε χρήμα. Η διάταξη στο νόμο πρέπει να είναι λιτή και σαφής και οι λεπτομέρειες να διατυπωθούν σε Π.Δ.