• Σχόλιο του χρήστη 'ΜΑΡΙΤΑΣ ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ' | 29 Οκτωβρίου 2014, 22:58

    Η κατανομή των δαπανών κεντρικής θέρμανσης προσδιορίζεται σαφώς από τον «ΤΕΧΝΙΚΟ ΚΑΝΟΝΙΣΜΟ ΚΑΤΑΝΟΜΗΣ ΔΑΠΑΝΩΝ ΚΕΝΤΡΙΚΗΣ ΘΕΡΜΑΝΣΗΣ» ΦΕΚ 631 τεύχος 4ο 7/11/1985. Με βάση τον κανονισμό υπάρχουν οι δαπάνες λειτουργίας και οι έκτακτες δαπάνες. Επομένως το πρώτο ερώτημα που τίθεται είναι τι ακριβώς είναι "το προβλεπόμενο από τη σχετική μελέτη ποσοστό της πάγιας συμμετοχής της ιδιοκτησίας αυτής με ανώτατο όριο το 25%" (7α). Πιθανώς θα εννοείτε την παραμένουσα επιβάρυνση αλλά το μέγεθος αυτό θα πρέπει να αποτυπωθεί στον νόμο με ακριβείς μαθηματικές σχέσεις και σύμβολα για να ξέρουμε που αναφερόμαστε. Διαφορετικά θα προκύψουν δυστοκίες και ερμηνείες του νόμου κατά το δοκούν. Η μοναδική περίπτωση που κάποιο αυτονομημένο με φυσικό αέριο διαμέρισμα που θα πρέπει να επιβαρυνθεί με το "πάγιο" (δηλ την παραμένουσα επιβάρυνση) και μάλιστα ακριβώς το ίδιο που του είχε υπολογιστεί στον αρχικό πίνακα κατανομής δαπανών κεντρικής θέρμανσης προτού αυτονομηθεί είναι να έχει μείνει κενό. Μόνο τότε επιβαρύνει τους υπολοίπους που χρησιμοποιούν κεντρική θέρμανση. Αλλιώς, όταν δηλαδή κατοικείται και συνεισφέρει ενεργειακά στο κέλυφος της οικοδομής όπως όλοι, δεν είναι δυνατόν να έχει συμμετοχή στο ποσοστό των δαπανών λειτουργίας των υπολοίπων. Η περίπτωση της αποχώρησης από τον λέβητα ΚΘ σίγουρα υποχρεώνει τους υπολοίπους να λειτουργήσουν με υπερδιαστασιολογημένο λέβητα. Το κόστος αυτό (που κατά την γνώμη μου πρέπει να υπάρχει ώς αντικίνητρο για την χρήση πετρελαίου) αν θα πρέπει να επιβαρύνει κάποιον αυτός είναι οι ΕΠΑ οι οποίες εισπράττουν ουκ ολίγα από τις νέες συνδέσεις. Έχω την αίσθηση ότι το άρθρο αυτό είναι αόριστο, και μη επιστημονικά ορθό. Θα θεωρούσα ορθότερη μια προσθήκη στον ήδη υπάρχοντα κανονισμό ως εξής : <>