• Σχόλιο του χρήστη 'Σύνδεσμος Επιχειρήσεων Επιβατηγού Ναυτιλίας' | 12 Ιουνίου 2015, 09:35

    Ο Σύνδεσμος Επιχειρήσεων Επιβατηγού Ναυτιλίας (ΣΕΕΝ) υποστηρίζει καταρχήν τη δημιουργία Εθνικού Σχεδίου Διαχείρισης Αποβλήτων και του σκοπού αυτού όπως εκφράζεται στο προοίμιο του υπό διαβούλευση σχεδίου, «να περιορίζονται οι αρνητικές επιπτώσεις της παραγωγής και της διαχείρισης αποβλήτων, να μειώνεται ο συνολικός αντίκτυπος της χρήσης των πόρων και να βελτιώνεται η αποδοτικότητά τους, για μια υψηλού επιπέδου προστασία του περιβάλλοντος και της ανθρώπινης υγείας». Από το στόχο αυτό και από τη συντονισμένη δράση για την επίτευξή του δεν πρέπει να εξαιρείται κανείς. Παρατηρούμε ότι στις 114 σελίδες του εν λόγω σχεδίου, επί της ουσίας δεν γίνεται καμία αναφορά στην υποχρέωση επίτευξης των στόχων αυτών και από τα λιμάνια, παρότι αυτά αποτελούν «εγκαταστάσεις κοινής ωφέλειας». Κατ’ εξαίρεση ίσως από όλες τις άλλες τέτοιες εγκαταστάσεις, οι λιμένες δεν εφαρμόζουν καμία από τις σχετικές διατάξεις. Ο Σύνδεσμός μας έχει επανειλημμένως τονίσει σε κάθε ευκαιρία την έλλειψη συγκεκριμένου και συστηματικού πλαισίου διαχείρισης των αποβλήτων στους ελληνικούς λιμένες, ενταγμένου σε ένα γενικό πλαίσιο διαχείρισης των αποβλήτων σε εθνικό επίπεδο. Αντιθέτως, η υφιστάμενη κατάσταση έχει επιτρέψει την εξαίρεση των χώρων των λιμένων από την εθνική πολιτική, δράση και στόχους, επιτρέποντας την παραβίαση βασικών περιβαλλοντικών κανόνων και αρχών, την ανέλεγκτη διαχείριση των αποβλήτων, την παντελή έλλειψη ανακύκλωσης αλλά και σε ορισμένες περιπτώσεις την ασυδοσία, τη διαφθορά και τα μονοπώλια. Ενδεικτικά αναφέρουμε ότι υπό την ισχύουσα νομοθεσία και πρακτική οι φορείς διαχείρισης λιμένων οι οποίοι σύμφωνα με την ΚΥΑ 81111/41/09 είναι αρμόδιοι για τη παραλαβή και διαχείριση των αποβλήτων των πλοίων, δεν διαθέτουν δυνατότητα παραλαβής διαχωρισμένων αποβλήτων, δεν διαχωρίζουν αυτά σε ανακυκλώσιμα και μη, αντιθέτως με συμβάσεις αποκλειστικής παραχώρησης δίνουν το δικαίωμα παραλαβής των αποβλήτων συλλήβδην, σε μία και μόνη εταιρεία, η οποία κατά δήλωσή της και όπως άλλωστε γνωρίζουν όλοι στον χώρο, δεν προβαίνει σε καμία μορφής ανακύκλωση. Ήδη, πολλές ελληνικές ακτοπλοϊκές επιχειρήσεις εφαρμόζουν επί πολλά έτη συστήματα υπεύθυνης περιβαλλοντικής διαχείρισης και ως Σύνδεσμος έχουμε επανειλημμένως θέσει το ζήτημα της ανακύκλωσης σε πλοία και λιμάνια σε όλους τους αρμόδιους φορείς και ειδικά στο Υπουργείο Οικονομίας, Υποδομών, Ναυτιλίας & Τουρισμού και στους οργανισμούς διαχείρισης λιμένος Πειραιώς και Πάτρας. Παρόλα αυτά ακόμα και όταν γίνεται διαχωρισμός π.χ. των αποβλήτων υλικών συσκευασίας από τα πλοία, ο κατά αποκλειστικότητα και μονοπωλιακά παρέχοντας την υπηρεσία πάροχος αυτής, θα τα αντιμετωπίσει όπως όλα τα άλλα απόβλητα, οδηγώντας τα όπως κάνει μέχρι σήμερα στις χωματερές. Ο ΣΕΕΝ έχει επανειλημμένως ζητήσει να ενταχθούν και τα λιμάνια στο γενικό πλαίσιο για τη διαχείριση αποβλήτων, ως απαραίτητο μέσο για την προστασία του περιβάλλοντος, την εξοικονόμηση πόρων και ενέργειας και την γενικότερη υπεύθυνη διαχείριση και λειτουργία των κάθε είδους επιχειρήσεων στις οποίες συγκεντρώνονται μεγάλες ποσότητες δεκτικών προς ανακύκλωση προϊόντων. Με χαρά επομένως διαβάσαμε την αναγνώριση των αρχών αυτών στο υπό διαβούλευση σχέδιο, στο οποίο ρητώς αναφέρεται ότι θα πρέπει να καθιερωθεί η αποδοτικότερη χρήση των πόρων με ευκαιρίες στους υπόχρεους να μετατρέπουν τις περιβαλλοντικές προκλήσεις σε οικονομικές ευκαιρίες με καλύτερους όρους για τους καταναλωτές. Δυστυχώς η κατάσταση στα λιμάνια είναι σε απόλυτη αντίθεση με τη θέση αυτή. Για του λόγου το αληθές αναφέρουμε ότι όταν εταιρία μέλος μας προσπάθησε να δώσει τα χρησιμοποιημένα μαγειρικά έλαια σε πιστοποιημένη εταιρεία ανακύκλωσης αυτών, όχι όμως τον αποκλειστικό ανάδοχο του λιμένα ο οποίος δεν ανακυκλώνει τα έλαια αυτά, της επεβλήθη πρόστιμα €1000 από την λιμενική αρχή. Παραδείγματα τέτοια δείχνουν τη στρέβλωση που επικρατεί στον τομέα της διαχείρισης αποβλήτων στους χώρους των λιμένων. Τονίζουμε δε, ότι κατά τρόπο για εμάς αξιοπερίεργο, όλα τα λιμάνια της χώρας έχουν τον ίδιο αποκλειστικό πάροχο, απαγορεύοντας κάθε άλλη δραστηριοποίηση στους χώρους τους, μέχρι και εκείνη της ανακύκλωσης. Ζητούμε επομένως, ο καθορισμός των στόχων και εφαρμογή πολιτικών να γίνεται σε επίπεδο δήμων, έτσι ώστε όλοι οι πιστοποιημένοι από τις αρμόδιες αρχές πάροχοι να έχουν τη δυνατότητα δραστηριοποίησης και στο χώρο του λιμένα. Επομένως, προτείνουμε να προστεθεί στο παρόν Σχέδιο Νόμου ρητή διάταξη σύμφωνα με την οποία, εφόσον τα επιβατηγά πλοία προβαίνουν σε διαχωρισμό αποβλήτων υλικών συσκευασίας ή και άλλων προϊόντων σύμφωνα με το αρ. 2 παρ.4 Ν. 2939/2001, να έχουν τη δυνατότητα να παραδίδουν αυτά σε πιστοποιημένο και νομίμως αδειοδοτημένο από το Υπουργείο Παραγωγικής Ανασυγκρότησης, Περιβάλλοντος και Ενέργειας πάροχο επιλογής τους, κατ΄ εξαίρεση από κάθε υφιστάμενης συμβατική σχέση των οργανισμών λιμένος για την αποκομιδή στερεών αποβλήτων πλοίων. Επιπλέον, θα πρέπει να προβλεφθεί ότι σε τέτοια περίπτωση θα απαλλάσσονται τα εν λόγω επιβατηγά πλοία από λιμενικά και άλλα ανταποδοτικά τέλη που αναλογούν στις ποσότητες ανακυκλώσιμων υλικών που παραδίδουν. Τέλος, προτείνουμε τα δεκτικά προς ανακύκλωση απόβλητα να μην χαρακτηρίζονται ως «απόβλητα» αλλά ως «πόροι», ώστε να επιτυγχάνεται η διαφοροποίησή τους από τα υπόλοιπα στερεά απόβλητα στην εφαρμογή των οικονομικών όρων των αποκλειστικών συμβάσεων αποκομιδής στερεών αποβλήτων των λιμένων.