• Σχόλιο του χρήστη 'Ελληνική Ορνιθολογική Εταιρεία' | 15 Μαρτίου 2016, 12:22

    Το παρόν κείμενο αποτελεί την κατάθεση παρατηρήσεων της Ελληνικής Ορνιθολογικής Εταιρείας στη δημόσια διαβούλευση που αφορά στο σχέδιο Προεδρικού Διατάγματος (Π.Δ.) «Χαρακτηρισμός των χερσαίων και θαλάσσιων περιοχών των «GR2330005: Θίνες και παραλιακό Δάσος Ζαχάρως, Στροφυλιά, Κακόβατος», «GR2330008: Θαλάσσια περιοχή Κόλπου Κυπαρισσίας: Ακρ. Κατάκολο - Κυπαρισσία» και «GR2550005: Θίνες Κυπαρισσίας (Νεοχώρι – Κυπαρισσία)» και της ευρύτερης περιοχής τους, ως «Περιοχή Προστασίας της Φύσης», καθορισμός ζωνών προστασίας, καθορισμός χρήσεων, όρων και περιορισμών δόμησης και σύσταση αρμόδιου οργάνου διαχείρισης και διοίκησής του». Στις γενικές παρατηρήσεις επισημάνουμε τα ακόλουθα: 1. Στο σχέδιο Π.Δ. θα πρέπει να ληφθούν υπόψη οι πρόσφατες εξελίξεις και συγκεκριμένα : • Η εκκρεμής υπόθεση στο ΔΕΕ (C 504/14) και η σχετική πρόταση της Γενικής Εισαγγελέως, • το πρακτικό επεξεργασίας του Συμβουλίου της Επικρατείας επί προηγούμενου σχεδίου διατάγματος για την περιοχή, • τη Σύσταση της Σύμβασης της Βέρνης (174, Δεκέμβριος 2014) και την νέα επιστολή που έχει στείλει προς την Ελλάδα, • την Έκθεση Μικτού Κλιμακίου Ελέγχου του Γενικού Επιθεωρητή Δημόσιας Διοίκησης σχετικά με τη διενέργεια ελέγχου νομιμότητας πράξεων και ενεργειών που σχετίζονται με υπόθεση διάνοιξης δρόμων και οικοδόμησης σε Τόπο Κοινοτικής Σημασίας (Δεκέμβριος 2013), • τα πορίσματα των Επιθεωρητών Περιβάλλοντος για παρεμβάσεις στην περιοχή. 2. Δεν καθίσταται σαφές βάσει του Π.Ε. 32/2015 (Σκ. 13) και της ΕΠΜ (Κεφ. 2.5) γιατί δεν προκρίνεται ο χαρακτηρισμός «Εθνικό Πάρκο» για το σύνολο της έκτασης της περιοχής στο οποίο θα μπορούσε στη συνέχεια να περιλαμβάνονται οι ζώνες που προτείνονται. Ο χαρακτηρισμός «Εθνικό Πάρκο» αιτιολογείται λόγω της «μεγάλης έκτασης» και της «εξέχουσας οικολογικής ή άλλης φυσικής σπουδαιότητας» της περιοχής που καλύπτει το Π.Δ. Ειδικότερα, καθώς «μεγάλο τμήμα του καταλαμβάνει θαλάσσια… περιοχή μπορεί να ονομάζεται ειδικότερα θαλάσσιο πάρκο» (άρθρο 5 παρ. 3γ Ν. 3937/2011). 3. Στο σχέδιο Π.Δ. δε γίνεται ξεκάθαρη διάκριση μεταξύ των παράνομων και νόμιμων δρόμων. Αντιθέτως τόσο στο άρθρο 3 όσο και στις γενικές διατάξεις, γίνεται συχνή αναφορά στη χρήση «υφιστάμενων» δρόμων, μη διαφοροποιώντας τους νόμιμους από τους παράνομους δρόμους και ουσιαστικά νομιμοποιώντας, για παράδειγμα, τους παράνομους δρόμους που έχουν ανοιχτεί στις ζώνες ΠΠΦ1 και ΠΠΦ2 (όπου βρίσκεται η ιδιοκτησία της «Νέος Κότινος Α.Ε.»). Ιδιαίτερη αναφορά πρέπει να γίνει στο γεγονός ότι ενώ σε διάφορα σημεία του Π.Δ. για παράδειγμα αρθ. 3,Β.1.2(α)4, αρθ. 3Β.1.2(γ)4, αρθ.3Β.1.3(2) προβλέπεται η διατήρηση των γεωμετρικών χαρακτηριστικών και της ανεπίστρωτης της επιφάνειας των υφιστάμενων χωματοδρόμων, σε άλλα σημεία δεν υπάρχει ουδεμία τέτοια πρόβλεψη, αφήνοντας το περιθώριο ακόμα και για ασφαλτόστρωση τους. Κρίνεται απαραίτητο να ληφθούν υπόψη: • Oι διατάξεις του άρθ. 14 παρ. 4 Ν. 3937/2011, • η Έκθεση Μικτού Κλιμακίου Ελέγχου του Γενικού Επιθεωρητή Δημόσιας Διοίκησης με αντικείμενο την διενέργεια ελέγχου νομιμότητας πράξεων και ενεργειών που σχετίζονται με υπόθεση διάνοιξης δρόμων και οικοδόμησης σε Τόπο Κοινοτικής Σημασίας (Δεκέμβριος 2013), • τα πορίσματα των Επιθεωρητών Περιβάλλοντος, • η υπ’ αριθμ. 174 Σύσταση της Διεθνούς Σύμβασης της Βέρνης (Δεκέμβριος 2014), • το υπ’ αριθμ. 32/2015 Π.Ε. του ΣτΕ (βλ. σκέψη 16, σελ. 38, περίπτωση γ) και • οι από 18/02/2016 κατατεθειμένες στο Δικαστήριο της Ευρωπαϊκής Ένωσης προτάσεις της Γενικής Εισαγγελέως (σκέψεις 67 έως 84). Προτείνεται σε όλο το διάταγμα να γίνεται αναφορά σε «νόμιμα υφιστάμενους δρόμους». Ειδικά για τους δρόμους που είναι παράνομοι θα πρέπει να προβλέπει το διάταγμα το κλείσιμο τους και την πλήρη αποκατάσταση της περιβαλλοντικής ζημίας που έχει σημειωθεί.