• Σχόλιο του χρήστη 'ΕΛΛΗΝΙΚΟΣ ΣΥΝΔΕΣΜΟΣ ΜΙΚΡΩΝ ΥΔΡΟΗΛΕΚΤΡΙΚΩΝ ΈΡΓΩΝ (ΕΣΜΥΕ)' | 27 Ιουνίου 2016, 12:34

    Άρθρο 1, παρ. 2-3. Διαφορική προσαύξηση. Οι έννοιες που αφορούν την διαφορική προσαύξηση, την ΕΤΑ και την ΤΑ ανά τεχνολογία θεωρούνται ασαφείς και θεωρούμε ότι στο νόμο πρέπει να περιγράφονται με περισσότερη λεπτομέρεια και ο καθορισμός τους να μην αφήνεται στην ευχέρεια υπουργικών αποφάσεων, συμβάσεων ή κωδίκων. Το ίδιο θεωρούμε ότι ισχύει στις αναφορές που γίνονται για τον Μεταβατικό Μηχανισμό Βέλτιστης Ακρίβειας Πρόβλεψης, σχετικές πληροφορίες για τον οποίο παραπέμπονται σε μελλοντική υπουργική απόφαση. Τέλος, δεν γίνεται καμία αναφορά στον τρόπο τιμολόγησης και αποζημίωσης της παραγόμενης ενέργειας που παράγεται κατά τη δοκιμαστική λειτουργία του έργου. Άρθρο 1, παρ. 5. Έργα που παραμένουν σε FiT και δεν συμμετέχουν στην αγορά. Εξάντληση των ορίων που προβλέπει η οδηγία. Προτείνεται να εξαντληθούν τα όρια της κατευθυντήριας οδηγίας, και για τα ΜΥΗΕ με ισχύ από 0,5-1,0 MW, έτσι ώστε να παραμένουν σε κατάσταση διοικητικού καθορισμού της τιμής στόχου και μετά την 01.01.2017 χωρίς να συμμετέχουν σε διαγωνιστικές διαδικασίες. Άρθρο 1, παρ. 7-10. Έργα με Επενδυτική Ενίσχυση. Στην περίπτωση παράλληλης επενδυτικής ενίσχυσης θα πρέπει να ελέγχονται θέματα σώρευσης της ενίσχυσης σε επίπεδο έργου, σύμφωνα με την παράγραφο 129 των Κατευθυντηρίων γραμμών, ώστε να μην προκύπτει υπερβάλλουσα ενίσχυση. Για το λόγο αυτό στις παρ. 7-10 του άρθρου 1, προτείνονται τα εξής: 1) Ο υπολογισμός των συντελεστών θα πρέπει να γίνεται με τέτοιο τρόπο έτσι ώστε να προκύπτει ότι η αντιμετώπιση των έργων με ενίσχυση και χωρίς ενίσχυση θα οδηγεί στην ίδια απόδοση, χωρίς όμως να απαξιώνεται η κεφαλαιακή ενίσχυση που τυχόν δίνεται σε ένα έργο. 2) Στην παρ. 8 πρέπει να διευκρινιστεί ότι ως ενίσχυση νοείται αυτή που πραγματικά έχει καταβληθεί και όχι απλά έχει εγκριθεί. Επιπλέον – και ιδιαίτερα στις περιπτώσεις που η ενίσχυση δεν είναι κεφαλαιακή αλλά άλλης μορφής που εκτείνεται σε βάθος χρόνου - δεν είναι δυνατό ο συντελεστής Σ.Α.Κ να υπολογίζεται άπαξ και με τον ίδιο τρόπο όπως προβλέπει η παρ. 9. Π.χ. είναι αντιληπτό ότι μια φορολογική ενίσχυση που σήμερα ισχύει για αναπτυξιακούς λόγους πιθανόν να καταργηθεί μετά από λίγα χρόνια, όποτε ο Σ.Α.Κ. θα πρέπει να επανυπολογισθεί με βάση το αληθινό ύψος της ενίσχυσης και φυσικά τις αυξημένες απομειώσεις που έχουν γίνει μέχρι εκείνη τη στιγμή. 3) Στην παρ. 9 ως επιτόκιο ανάκτησης ορίζεται αυτό της ανάκτησης των κρατικών ενισχύσεων, το οποίο για την Ελλάδα το εανακτ δεν μπορεί να ξεπερνά το 2,5%. Το επιτόκιο εανακτ αυτό θεωρείται ως το ανώτατο που μπορεί να χρησιμοποιηθεί για τους ακόλουθους λόγους: α)ο πληθωρισμός είναι μηδενικός β)η ανάκτηση της ενίσχυσης δεν εμπεριέχει κανένα ρίσκο αφού διενεργείται αυτόματα από το φορέα που καταβάλει την αποζημίωση στον παραγωγό και παρακρατά αυτόματα το προβλεπόμενο μέρος πριν την καταβολή της αποζημίωσης. Με βάση ανωτέρω είναι σαφές ότι το επιτόκιο ανάκτησης δεν πρέπει να συγχέεται με κανένα επιτόκιο επενδυτικού κινδύνου (τον οποίο αντιμετωπίζουν οι παραγωγοί ΑΠΕ εκ της φύσης της επένδυσής τους και όχι ο ΛΑΓΗΕ που ανακτά μετά βεβαιότητα την ενίσχυση). γ)το επιτόκιο αυτό χρησιμοποιείται για την ανάκτηση παράνομων κρατικών ενισχύσεων και, υπ’ αυτή την έννοια, είναι αυξημένο προκειμένου να εμπεριέχεται η τιμωρία της παράνομης ενίσχυσης, θέμα το οποίο δεν τίθεται στην περίπτωσή μας. 4) Στην παρ. 10 πρέπει να προβλεφθεί ότι ο παραγωγός Α.Π.Ε. έχει δικαίωμα να διενεργεί αυξημένες (επιταχυνόμενες) επιστροφές προς τον ΛΑΓΗΕ της ενίσχυσης που έλαβε ή και επιστρέψει ανά πάσα στιγμή πλήρως το μέρος που δεν έχει ακόμα ανακτηθεί. Σε κάθε τέτοια περίπτωση ο νέος μειωμένος Σ.Α.Κ. θα υπολογίζεται με βάση το πραγματικά εναπομείναν μέρος της ενίσχυσης ή και θα μηδενίζεται. 5) Επίσης, στην περίπτωση έργων που έχουν στο παρελθόν υπαχθεί σε επενδυτικό νόμο αλλά που δεν έχει εισπραχθεί κανένα ακόμη τμήμα των ενισχύσεων αυτών, θα πρέπει να δίνεται η δυνατότητα στον επενδυτικό φορέα να αποποιηθεί της ενίσχυσης με αίτηση του απεντασσόμενος ταυτόχρονα της υπαγωγής του στην ενίσχυση αυτή και έτσι να παραμείνει η τιμή πώλησης της ηλεκτρικής ενέργειας της μονάδας του στην τιμή ΤΑ χωρίς απομειώσεις. Το σκεπτικό της προτεινόμενης ρύθμισης ενισχύεται και από τις ρυθμίσεις του νέου αναπτυξιακού νόμου, όπως πρόσφατα ψηφίστηκε, ο οποίος προβλέπει την καταβολή της επιχορήγησης μέχρι και σε 7 ετήσιες δόσεις από την φυσική ολοκλήρωση του έργου γεγονός που δεν τελούσε εν γνώσει των επενδυτών όταν αιτήθηκαν τις υπαγωγές αυτές σε αναπτυξιακό. 6) Τέλος, στην περίπτωση των ΜΥΗΕ, θα πρέπει να ληφθούν υπόψη και να ποσοτικοποιηθούν στον υπολογισμό των διαφόρων παραμέτρων (ανάκτηση κόστους, επιτόκιο, κλπ) οι ιδιαιτερότητες της ανάπτυξης και η δύσκολη αδειοδότηση των μικρών υδροηλεκτρικών με τις μακροχρόνιες αδειοδοτικές διαδικασίες, το υψηλό κόστος ανάπτυξης, την γραφειοκρατία, τις δυσκολίες πρόσβασης στα δίκτυα σε σχέση με άλλες τεχνολογίες και άλλες σημαντικές παραμέτρους που επηρεάζουν την ανάπτυξη των ΜΥΗΕ. Άρθρο 1, παρ. 11. Υφιστάμενες συμβάσεις. Θα πρέπει να ληφθεί υπόψη ότι ήδη έχει περάσει ένα μεγάλο χρονικό διάστημα αβεβαιότητας μέχρι σήμερα που στην ουσία ξεκαθαρίζει το θέμα με τις συμβάσεις PPA έως την 31.12.2015 (ότι δηλαδή παραμένουν στο παλαιό καθεστώς FiT με τις τιμές που ίσχυαν κατά την 31.12.2015) το οποίο στην ουσία απομειώνει την εναπομένουσα προθεσμία. Επίσης η διετία υλοποίησης ενός ΜΥΗΕ ώστε να κρατηθεί η τιμή υπογραφής της αντίστοιχης σύμβασης (παράγραφος 5), είναι ιδιαίτερα περιοριστική ιδίως αν λάβουμε υπόψη μας ότι ο νόμος δεν προβλέπει εξωγενή κωλύματα όπως για παράδειγμα καθυστερήσεις τρίτων ή δικαστικές διαμάχες. Ο επενδυτής πρέπει να μη λαμβάνει επιπλέον ρίσκο επένδυσης και συνεχώς να εξαρτάται από υπουργικές αποφάσεις. Για το λόγο αυτό και λαμβάνοντας υπόψη ότι δεν μπορεί να τίθεται υποχρέωση τήρησης χρονικού ορίου που δεν εξαρτάται από τον φορέα του έργου (θέση σε κανονική ή δοκιμαστική λειτουργία) προτείνονται οι ακόλουθες αλλαγές: « 11. Οι κάτοχοι σταθμών παραγωγής ηλεκτρικής ενέργειας από Α.Π.Ε. και Σ.Η.Θ.Υ.Α. που έχουν υπογράψει Σύμβαση Πώλησης ηλεκτρικής ενέργειας όπως αυτή περιγράφεται στο άρθρο 12 του ν. 3468/2006, μέχρι και την 31η Δεκεμβρίου του 2015 και : 1. για αιολικούς και μικρούς υδροηλεκτρικούς σταθμούς που έχουν υποβάλει ή θα υποβάλουν δήλωση ετοιμότητας σύνδεσης μέχρι την 31η Μαρτίου του 2018, 2. για τους λοιπούς σταθμούς παραγωγής ηλεκτρικής ενέργειας από ΑΠΕ και ΣΗΘΥΑ που έχουν τεθεί ή τεθούν σε λειτουργία (κανονική ή δοκιμαστική) μέχρι την 31η Δεκεμβρίου του 2017 δεν λαμβάνουν Λειτουργική Ενίσχυση του παρόντος άρθρου και δεν υπόκεινται στην εφαρμογή των διατάξεων του άρθρου 3, αλλά αποζημιώνονται κατά τις διατάξεις του άρθρου 13 του ν. 3468/2006 όπως ισχύει, εκτός εάν επιλέξουν διαφορετικά σύμφωνα με τις διατάξεις της παραγράφου 13 του παρόντος. Οι ανωτέρω προθεσμίες των σημείων 1 και 2 της παρούσας παραγράφου παρατείνονται για όσο χρόνο υφίσταται αναστολή της ισχύος οποιασδήποτε άδειας της επένδυσης, για οποιαδήποτε αιτία συμπεριλαμβανομένων των δικαστικών αποφάσεων. Άρθρο 1, παρ. 12. Μη τήρηση προθεσμιών υφιστάμενων συμβάσεων. Όπως αναγράφεται η συγκεκριμένη διάταξη, δεν γίνεται κατανοητό το τι γίνεται στην περίπτωση μη τήρησης των προθεσμιών (μέχρι 31/12/17 ή 31/3/18 για τα αιολικά και τα μικρά υδροηλεκτρικά) και συγκεκριμένα ποιο είναι το καθεστώς Λειτουργικής Ενίσχυσης στο οποίο μεταπίπτουν καθώς και με ποια τιμή ΤΑ αποζημιώνονται. Τι γίνεται στην περίπτωση εκπρόθεσμης σύνδεσης σταθμού τεχνολογίας για την οποία την συγκεκριμένη περίοδο υφίσταται το καθεστώς των διαγωνισμών? Θα πρέπει να συμμετάσχει στο διαγωνισμό για να εξασφαλίσει τιμή? και τι θα γίνει αν δεν προκριθεί? Η συγκεκριμένη διάταξη δεν ξεκαθαρίζει με βεβαιότητα την εξασφάλιση της πώλησης και την τιμή αποζημίωσης της ενέργειας ενός ολοκληρωμένου εκπρόθεσμα) έργου. Επιπροσθέτως, δεν είναι σαφές αν οι σταθμοί ΑΠΕ και ΣΗΘΥΑ που μεταπίπτουν σε καθεστώς ανταγωνιστικών διαδικασιών προστατεύονται από τη μεταβατική περίοδο που προβλέπεται εν γένει για τις αλλαγές στις τιμές ΤΑ του Πίνακα 1 του άρθρου 2 (δηλαδή ότι οι ενδεχόμενες αλλαγές στις ΤΑ του Πίνακα 1 θα ισχύουν για διασύνδεση από το μεθεπόμενο της υπουργικής απόφασης έτος). Στην περίπτωση που δεν προστατεύονται τότε προτείνεται να καθορίζεται σαφώς ποια ΤΑ (με ή χωρίς διαγωνισμό) θα λαμβάνουν. Άρθρο 1, παρ. 13. Σταθμούς που αφορά. Η αναφορά σε σταθμούς της παραγράφου 10 μάλλον είναι λάθος. Άποψή μας είναι ότι η δυνατότητα να αιτηθούν λύση της σύμβασης με ΛΑΓΗΕ αφορά τους σταθμούς ΑΠΕ και ΣΗΘΥΑ της παραγράφου 11 και όχι της παραγράφου 10. Άρθρο 1, παρ. 15-16. Υπολογαριασμοί αγοράς. Στο σχέδιο νόμου εμφανίζονται δύο υπολογαριασμοί του ειδικού λογαριασμού χωρίς ευκρινή περιγραφή του καθενός και χωρίς σαφή αναφορά στον τρόπο διανομής των εσόδων τους στα υφιστάμενα και στα νέα έργα. Άποψη μας είναι ότι η διάρθρωση των επιμέρους υπολογαριασμιών πρέπει να είναι τέτοια που: • Να διαμορφώνει ένα νέο πλαίσιο λειτουργίας χωρίς τις στρεβλώσεις και τα προβλήματα του παρελθόντος • Να μην μεταβάλει την διαδικασία Εκκαθάρισης των ΑΠΕ και ΣΗΘΥΑ που αποζημιώνονται με σταθερές εγγυημένες τιμές (FiT). • Να μην δημιουργεί απαίτηση πρόσθετης γραφειοκρατίας και για τον ΛΑΓΗΕ και για τους (νέους και παλιούς) επενδυτές (π.χ. διπλά τιμολόγια). Αντί αυτού μπορεί να εισαχθεί στα Ενημερωτικά Σημειώματα που εκδίδει ο ΛΑΓΗΕ διακριτή ένδειξη των αναλογούντων εσόδων του Τμήματος Αγοράς και του Τμήματος Ενίσχυσης (για τα νέα έργα) και να ακολουθείται διακριτή διαδικασία Διακανονισμού/Πληρωμών του αναλογούντος εσόδου. Άρθρο 1, παρ. 19. Λήξη άδειας λειτουργίας. Θεωρούμε ότι στη συγκεκριμένη παράγραφο πρέπει να γίνει τουλάχιστον η πρόβλεψη να ισχύει ότι θα ισχύει τότε για τις νέες επενδύσεις ΑΠΕ που θα υλοποιούνται τότε καθώς και ότι μπορεί να έχουν έσοδα από μηχανισμούς εγγυήσεων προέλευσης ή πράσινων πιστοποιητικών ή άλλων. Επίσης θα πρέπει να προβλεφθεί τι θα ισχύει στην περίπτωση όπου κατά την ημερομηνία λήξης της σύμβασης, ο σταθμός προβεί σε νέα επένδυση αντικατάστασης ή αναβάθμισης του παραγωγικού εξοπλισμού με αποτέλεσμα να νοείται ως νέα επένδυση η οποία χρήζει απόσβεσης. Τέλος θεωρούμε ότι οι συγκεκριμένη παράγραφος δεν βρίσκει εφαρμογή στις υφιστάμενες συμβάσεις για τις οποίες ισχύει το μέχρι 31.12 2015 νομικό πλαίσιο.