• Σχόλιο του χρήστη 'Δημήτρης Χατζηδάκης' | 2 Σεπτεμβρίου 2016, 10:19

    Αναφορικά στην παρ. 2 του εν λόγω άρθρου. Η "ταυτότητα" κτιρίων αποτελεί κορμό της πολιτικής που σκιαγραφείται στο σχέδιο νόμου τουλάχιστον σε επίπεδο "βούλησης". Στην πραγματικότητα όλο το οικοδόμημα που φιλοδοξεί το σχέδιο νόμου να στήσει στηρίζεται κατ' ουσίαν σε μια βάση δεδομένων. Ο ορίζοντας χρόνου που τίθεται για την υποβολή είναι τεράστιος και θα επεκταθεί πολλάκις δεδομένης της εμπειρίας των διαδοχικών παρατάσεων. Αυτό θα έχει σαν συνέπεια την επί της ουσίας ακύρωση πολλών εκ των θετικών μεταλλαγών που προωθούνται με το σχέδιο νόμου. Χωρίς τη βάση δεδομένων πολλά εργαλεία που παρουσιάζονται εδώ θα μείνουν σε αδράνεια με πρώτα απ' όλα τα Παρατηρητήρια. Προτείνεται είτε η σύμπτυξη του χρονοδιαγράμματος είτε η παροχή ουσιωδών οικονομικών κινήτρων συνδεδεμένων με την άμεση υποβολή [πχ ελαφρύνσεις στα ποικίλα κόστη διατήρησης ακίνητης περιουσίας μετά την υποβολή] και αντίστοιχων αντικινήτρων σε περίπτωση μη υποβολής [πχ εξομοίωση παραβάσεων με τις εκτελεσθείσες μετά το 2011 για όσες αυθαιρεσίες υποβάλλεται ταυτότητα μετά την ημερομηνία λήξης της δυνατότητας υποβολής] Εν ολίγοις, η λογική των κινήτρων και των αντικινήτρων που εμφανίζεται στα πρόστιμα των ρυθμίσεων αυθαιρέτων [εκπτώσεις για γρήγορη υποβολή] προτείνεται να γενικευθεί.