• Σχόλιο του χρήστη 'Ζαχαριάδης Γιώργος' | 6 Σεπτεμβρίου 2016, 21:06

    Το γεγονός ότι για πρώτη φορά αναφέρεται γενική απαγόρευση δικαιοπραξιών που περιλαμβάνει σαφώς και την αποδοχή κληρονομιάς, οδηγεί τους πολίτες να αναρωτηθούν, βάσιμα βεβαίως, ότι ο σκοπός του νομοσχεδίου έχει ουσιαστικά εισπρακτικό χαρακτήρα. Γνωρίζετε πόσοι πολίτες, ενώ είναι δυνητικά υποδοχείς ακινήτων από συγγενικά τους πρόσωπα, δεν έχουν γνώση για τη πλήρη νομιμότητα των ακινήτων που ενδεχομένως κληθούν να κληρονομήσουν; Πάρα πολλές χιλιάδες. Πολλοί λοιπόν, λόγω και του ύψους του προστίμου που θα επιβάλει ο παρών νόμος, δεν θα αποδεχθούν την κληρονομιά. Αποτέλεσμα θα είναι να αποκτήσει σταδιακά το Δημόσιο ακίνητη περιουσία σε μέγεθος που πιθανά δεν έχει φαντασθεί ο νομοθέτης. Εκτός εάν ο σκοπός του νομοσχεδίου είναι διττός. Δηλαδή είτε θα εισπράξει το Δημόσιο από τον πολίτη είτε θα αποκτήσει την κληρονομούμενη περιουσία που αυτός δεν θα αποδεχθεί, για να την αξιοποιήσει ως Δημόσιο, πουλώντας τη στη συνέχεια. Ας ληφθεί υπόψη ότι ο νόμος έχει σαφή διάρκεια και εάν πολίτης κληθεί να αποδεχθεί κληρονομιά για ακίνητο που έχει αυθαιρεσία, σε χρόνο που λήγει η διάρκεια του νόμου, το ύψος του προστίμου που θα κληθεί να καταβάλει, μπορεί να είναι μεγαλύτερο και από την εμπορική αξία του ακινήτου. Το πρόβλημα θα είναι έντονο στην περιφέρεια καθόσον χιλιάδες πολίτες θα επιλέξουν τη μη αποδοχή κληρονομιάς παρά να προκαταβάλουν το πρόστιμο για ακίνητο που ίσως δεν αξιοποιήσουν άμεσα, θα μπορούσαν όμως να το χρησιμοποιήσουν στο εγγύς μέλλον. Ασφαλώς και δεν πρέπει να διαιωνίζεται η αυθαιρεσία αλλά ο νομοθέτης μπορεί να βρει και δίκαιο και υλοποιήσιμο τρόπο τακτοποίησης του θέματος, ίσως όμως όχι μέσω του παρόντος νόμου αλλά με ειδική ΚΥΑ που θα συμμετέχει και το ΥΠ. ΟΙΚ.