• Σχόλιο του χρήστη 'Ηλίας Ορδόλης' | 22 Ιανουαρίου 2010, 05:09

    Αξιότιμη κυρία Υπουργέ Κατ’ αρχή θα θέλαμε να σας συγχαρούμε για την εφαρμογή της δημόσιας διαβούλευσης που δίνει την ευκαιρία σε όλους τους πολίτες να εκφράσουν τις απόψεις τους και να συμμετέχουν ενεργά στα τεκταινόμενα της χώρας μας. Κατά την άποψή μας το σχέδιο τροποποιήσεων του Ν. 2939/2001 (ΦΕΚ 179Α) αξιολογείται κατά βάση θετικά δεδομένου ότι επιχειρεί να καλύψει υπαρκτές θεσμικές ανάγκες και κενά του υφιστάμενου νομικού πλαισίου που εκκρεμούν την τελευταία 8ετία. Συγκεκριμένα, στα θετικά του Νομοσχεδίου περιλαμβάνονται η αποσαφήνιση του μη κερδοσκοπικού χαρακτήρα των Συστημάτων Εναλλακτικής Διαχείρισης που μέχρι σήμερα δεν ήταν απόλυτα σαφής, η διευκόλυνση στην έκδοση του Πιστοποιητικού Εναλλακτικής Διαχείρισης (ΠΕΔ), η συσχέτιση μεταξύ παραγομένων αποβλήτων και τελών καθώς και ο προσδιορισμός οικονομικών κινήτρων στους ΟΤΑ για την προώθηση της ανακύκλωσης. Όμως είμαστε αντίθετοι με κάποια άρθρα του Νομοσχεδίου που πιστεύουμε θα δημιουργήσουν πρόσθετες γραφειοκρατικές διαδικασίες, κοινωνικοπολιτικές αντιδράσεις καθώς και θέματα συνταγματικότητας που θα μπορούσαν ενδεχομένως να αποτελέσουν τροχοπέδη στους ρυθμούς ανάπτυξης της ανακύκλωσης. Συγκεκριμένα: Α) Οι αρμοδιότητες του ΕΟΕΔΣΑΠ για παράδειγμα θα μπορούσαν με την κατάλληλη στελέχωση να καλυφθούν από την Διεύθυνση Εναλλακτικής Διαχείρισης κάτω από την Γενική Γραμματεία Περιβάλλοντος. Άλλωστε όπως έχει κατ’ επανάληψη τονισθεί ο ρόλος των Υπουργείων πρέπει να είναι καθαρά επιτελικός. Θα μπορούσε συνεπώς να θεωρηθεί άστοχο με τα σημερινά κοινωνικοοικονομικά δεδομένα της χώρας μας και τις προσπάθειες της κυβέρνησης για σωστή διαχείριση των δημοσιονομικών της, κατάργηση των επιτροπών και μείωση του κράτους, να στελεχώνεται ένας δημόσιος οργανισμός με 30 άτομα προσωπικό όταν πετυχημένα συστήματα εναλλακτικής διαχείρισης, όπως η εταιρεία μας, λειτουργούν με μόνο 3 άτομα. Ένας οργανισμός που εκτός από τις μισθοδοσίες θα πρέπει να καταβάλλει πρόσθετες αμοιβές, εκτός έδρας αποζημιώσεις, οδοιπορικά έξοδα, αμοιβές Διοικητικών Συμβουλίων κλπ. θα μπορούσε να δημιουργήσει ιδιαίτερα αρνητικές εντυπώσεις στον Έλληνα φορολογούμενο με βάση τις υπάρχουσες οικονομικές συνθήκες. Δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι η Επιτροπή Παρακολούθησης Εναλλακτικής Διαχείρισης (ΕΠΕΔ), που λειτούργησε για οκτώ χρόνια ως ελεγκτικός και συμβουλευτικός μηχανισμός των Συστημάτων, υπήρξε ιδιαίτερα αποτελεσματική, αξιόπιστη, με ευρεία συμμετοχή όλων των παραγωγικών τάξεων και κυρίως με μηδενικό κόστος. Αξίζει να σημειώσουμε επίσης ότι σε καμία απολύτως Ευρωπαϊκή χώρα δεν υπάρχει αντίστοιχος οργανισμός για την παρακολούθηση της εναλλακτικής διαχείρισης. Β) Η καταβολή του 3% από τα έσοδα των Συστημάτων προς τον ΕΟΕΔΣΑΠ (που σε ετήσια βάση εκτιμάται στα 2-2,5 εκατομμύρια ευρώ) προκειμένου να καλύψει τις ανάγκες του, είναι ένα υπέρογκο ποσό που υπερβαίνει κατά πολύ το κόστος λειτουργίας ακόμη και μεγάλων εταιρειών στη χώρα μας. Σε μια δύσκολη οικονομική συγκυρία το κόστος αυτό θα κληθεί φυσικά να πληρώσει ο καταναλωτής αφού είναι βέβαιο ότι οι υπόχρεοι διαχειριστές δεν πρόκειται να το επωμισθούν. Όπως είναι βέβαιο ότι η αναπόφευκτη δημοσιοποίησή του θα μπορούσε να δημιουργήσει κλιμακωτές αντιδράσεις τόσο προς τα συστήματα εναλλακτικής διαχείρισης όσο και προς το Υπουργείο. Είναι γνωστό επίσης ότι οι εισφορές των υπόχρεων καταβάλλονται προς τα συστήματα εναλλακτικής διαχείρισης για την ανάκτηση των αποβλήτων τους και μόνο για αυτό. Με το σκεπτικό αυτό πως θα μπορούσε να δικαιολογηθεί η καταβολή του ποσού αυτού σε έναν καθαρά εποπτικό οργανισμό; Τέλος θεωρούμε σκόπιμο να είχε καταρτισθεί ένας συγκεκριμένος προϋπολογισμός για τις δαπάνες λειτουργίας του οργανισμού με βάση τον οποίον να προσδιορισθεί η εισφορά αυτή. Διαφορετικά οποιοδήποτε ποσοστό 1%, 3%, ή και 5% που κάποια στιγμή θα μπορούσε να φθάσει και 10% αφήνει υπόνοιες για διαφορετικές ερμηνείες. Γ) Η διάθεση προς τον ΕΟΕΔΣΑΠ του καθαρού αποθεματικού ενός συστήματος εναλλακτικής διαχείρισης σε περίπτωση ανάκλησης της άδειας του συστήματος, ή λύσης του νομικού προσώπου του συστήματος κινείται στα όρια μεταξύ αυθαιρεσίας και αντισυνταγματικότητας. Το αποθεματικό αυτό, εάν και εφ’ όσον υπάρχει αποθεματικό, έχει συσσωρευτεί για μια συγκεκριμένη υποχρέωση. Την χρηματοδότηση της ανάκτησης και αξιοποίησης των αποβλήτων των υπόχρεων. Η υποχρέωση αυτή, όταν το συγκεκριμένο σύστημα δεν υφίσταται, περνάει σε κάποιο άλλο σύστημα προκειμένου να συνεχίσει την ανάκτηση αυτών των αποβλήτων. Ή στη περίπτωση που τη δεδομένη στιγμή δεν υπάρχει άλλο σύστημα εν λειτουργία θα πρέπει να επιστραφεί στους υπόχρεους προκειμένου να διατεθεί ξανά για την ανάκτηση των αποβλήτων τους με την έναρξη του νέου συστήματος. Τυχόν διάθεση του ποσού αυτού στον ΕΟΕΔΣΑΠ θα σήμαινε ότι ο οργανισμός είναι παράλληλα και αρμόδιος για την ανάκτηση των αποβλήτων των υπόχρεων. Αξίζει να σημειώσουμε ότι για κάποιους κακοπροαίρετους μια τέτοια ρύθμιση θα μπορούσε να υπονομεύσει τυχόν απόφαση του ΕΟΕΔΣΑΠ για την ανάκληση αδείας συστήματος ως αποβλέπουσα δήθεν στην οικειοποίηση των αποθεματικών του. Τέλος να σημειώσουμε ότι η συγκεκριμένη πρόταση είναι σαφώς αντίθετη με το άρθρο 5 παρ. 1 του Συντάγματος περί οικονομικής ελευθερίας καθώς επίσης και με άρθρο 1 παρ.1 του Πρώτου Πρόσθετου Πρωτοκόλλου της Ευρωπαϊκής Σύμβασης Δικαιωμάτων του Ανθρώπου που προστατεύει τα περιουσιακά δικαιώματα. Κλείνοντας θα θέλαμε να αναφερθούμε στην αναγκαιότητα προσθήκης στο Νομοσχέδιο, της περιβαλλοντικής ενημερότητας και της καθιέρωσης μητρώου παραγωγών προκειμένου να εκλείψουν οι υπάρχουσες στρεβλώσεις της αγοράς που αποτελούν τροχοπέδη για τα συστήματα ανακύκλωσης και δημιουργούν άνισες συνθήκες για τους υπόχρεους διαχειριστές. Σας ευχαριστούμε για την φιλοξενία. Για την ΑΦΗΣ ΑΕ Ηλίας Ορδόλης Γεν. Διευθυντής