• Σχόλιο του χρήστη 'WWF Ελλάς' | 17 Σεπτεμβρίου 2016, 11:49

    Σχόλιο στα άρθρα 18-26 Η ηλεκτρονική ταυτότητα κτιρίου προβλεπόταν από τον άρθρο 4 ν. 3843/2010. Όμως, το π.δ. που προβλεπόταν σε αυτόν δεν εκδόθηκε ποτέ. Η «ταυτότητα κτιρίου» περιλαμβάνει μόνο την «οικοδομική άδεια» [20 παρ. 1 α)], αλλά όχι, από ό,τι φαίνεται, τις εγκρίσεις εργασιών μικρής κλίμακας ή άλλες πολεοδομικές άδειες. Οι προτεινόμενες ρυθμίσεις είναι αποσπασματικές, καθώς δεν συνδέονται με το ισχύον σύστημα. Η «ταυτότητα κτιρίου» είναι μία ευπρόσδεκτη συμβολή στην καλύτερη παρακολούθηση του δομημένου περιβάλλοντος. Θετική είναι η αυξημένη δημοσιότητα (σε αντίθεση με το καθεστώς που είχε καθιερώσει το ΤΕΕ), αν και αφορά μόνο το πιστοποιητικό πληρότητας (και όχι όλη την ταυτότητα κτιρίου) (24 παρ. 2). Επίσης, θετική είναι και η αυστηροποίηση των ποινών για ψευδείς δηλώσεις, όταν το κτίριο βρίσκεται σε περιοχές ειδικής προστασίας (26). Αντίθετα, μειονέκτημα της ρύθμισης είναι ότι δεν προβλέπονται κυρώσεις για τους υπόχρεους ενημέρωσης. Επίσης, μολονότι η ταυτότητα κτιρίου ενημερώνεται υποχρεωτικά, και το πιστοποιητικό πληρότητας αποτελεί «στοιχείο ελέγχου» (24 παρ. 1), δεν υπάρχουν κυρώσεις για υπόχρεο ενημέρωσης (δηλαδή, στις περισσότερες περιπτώσεις, τον ιδιοκτήτη), από πουθενά δεν προκύπτει ότι το πιστοποιητικό πληρότητας αποτελεί όρο για την έκδοση αδειών ή την εκτέλεση εργασιών σε όλες τις οικοδομές (πρβλ. 25 παρ. 3, μόνο για τις εκεί κατηγορίες – δημόσιες συμβάσεις, κοκ.). Επιπλέον, δεν είναι δυνατόν το έντυπο ταυτότητας και το πιστοποιητικό πληρότητας να αποτελέσουν «στοιχείο ελέγχου…. κατά τις διατάξεις του άρθρου 3 ν. 4178/2013», διότι το κεφάλαιο Α’ του ν. 4178/2013 καταργείται (110 παρ. 1).