• Σχόλιο του χρήστη 'WWF Ελλάς' | 17 Σεπτεμβρίου 2016, 12:48

    Με το άρθρο αυτό, που υπάρχει και στον ν. 4030/2012, οι οικοδομικές άδειες που έχουν λήξει μπορούν να υλοποιούνται σύμφωνα με τις προϊσχύουσες διατάξεις έως έξι χρόνια από την προέγκρισή τους (παράγραφος 4). Δεν συνυπολογίζονται εδώ η παράταση λόγω ανυπαίτιας διακοπής της παραγράφου 11, και οι συχνές παρατάσεις συλλήβδην όλων των οικοδομικών αδειών με ειδικές νομοθετικές διατάξεις (2 φορές τον τελευταίο χρόνο). Έτσι, οι οικοδομικές άδειες «εξοπλίζονται» απέναντι σε «ενοχλητικές» (για τους ιδιοκτήτες) νομοθετικές αλλαγές που αφορούν την προστασία του φυσικού ή πολιτιστικού περιβάλλοντος, την κλιματική αλλαγή, την αναβάθμιση του οικιστικού περιβάλλοντος ή τον χωροταξικό σχεδιασμό, οι οποίες παραμένουν μονίμως ανεφάρμοστες. Ειδικά για τα κτίρια των οποίων ο φέρων οργανισμός δεν έχει περατωθεί, η ρύθμιση είναι ιδιαίτερα αρνητική: στις περιπτώσεις που η νομοθετική ρύθμιση αποσκοπεί στην προστασία του φυσικού ή πολιτιστικού περιβάλλοντος, οι άδειες που δεν έχουν εκτελεστεί θα πρέπει αν επανεξεταστούν, προκειμένου να διαπιστωθεί αν είναι συμβατές με το νέο καθεστώς. Θα πρέπει επίσης να υπενθυμιστεί ότι η πολιτεία, με υπαιτιότητά της, καθυστερεί για δεκαετίες τα διατάγματα και τις αποφάσεις οι οποίες επιβάλλουν όρους και περιορισμούς δόμησης για τους λόγους αυτούς. Όλα αυτά συμβαίνουν, ενώ το νομοσχέδιο θέλει να επιταχύνει (υπό την εποπτεία του «Παρατηρητηρίου») τον χωροταξικό σχεδιασμό, εκκρεμούν προεδρικά διατάγματα για προστατευόμενες περιοχές και ακυρώνονται δικαστικά παλαιότερες υπουργικές αποφάσεις προστασίας τους.