• Σχόλιο του χρήστη 'Γιώργος Τσιαμτσιακίρης' | 20 Σεπτεμβρίου 2016, 10:32

    Σχετικά με τον στατικό έλεγχο των παραβάσεων στα αυθαίρετα: Για να γίνουν πιο εύκολα κατανοητές οι παρατηρήσεις μου, παραθέτω το βασικό κανονιστικό πλαίσιο για τον έλεγχο και τις επεμβάσεις σε υφιστάμενες κατασκευές όπως ισχύει σήμερα, το οποίο περιλαμβάνει: -Τον Κανονισμό Επεμβάσεων όπως αυτός δημοσιεύτηκε (ΦΕΚ 42/Β/20-1-2012) -Την πρώτη αναθεώρηση του ΚΑΝ.ΕΠΕ. (Υπουργική απόφαση Δ17α/239/1/ΦΝ 429.1/ΦΕΚ Β/2187/05.09.2013) - Την τροποποίηση κανονισμών που αφορούν σε ειδικές περιπτώσεις επεμβάσεων σε υπάρχοντα κτίρια (ΦΕΚ Β’ 350/17-02-16 (κατάργηση του παραρτήματος Ε του ΕΑΚ) -Το 3ο μέρος του ευρωκώδικα 8 (ΕΝ 1998-3) Mε βάση το νομοσχέδιο που παρουσιάζεται εδώ, οι περισσότερες των υφιστάμενων αυθαίρετων κατασκευών θα χρειαστεί να ελεγχθούν με τον ΚΑΝ.ΕΠΕ. κάτι που πρακτικά σημαίνει επιπλέον επιβαρύνσεις για τους ιδιοκτήτες αλλά και δημιουργία σύγχυσης στην αγορά ακινήτων αφού περιπτώσεις στις οποίες με το ν. 4178 ενώ πριν δεν χρειάζονταν έλεγχο στατικής επάρκειας (αρκούσε το ΔΕΔΟΤΑ) τώρα θα απαιτηθεί έλεγχος. Η συνολική διαδικασία συλλογής δεδομένων για έλεγχο στατικής επάρκειας μιας αυθαίρετης κατασκευής όμως στις περισσότερες των περιπτώσεων είναι εξαιρετικά δύσκολη, και πολλές φορές δεν υπάρχει σαφή κατανόηση από πλευράς του εμπλεκόμενου μηχανικού ούτε καν του στατικού συστήματος του φέροντος οργανισμού. Ο ΚΑΝ.ΕΠΕ. από την αρχή της συγγραφής του (από την πλευρά των συντακτών) περίπου το 2000 δεν είχε λάβει υπόψη του ως κανονισμός τις περιπτώσεις αυθαίρετων κατασκευών. Ως εκ τούτου είναι σχεδόν αδύνατο να εφαρμοστεί στα περισσότερα αυθαίρετα, όπου πολλές φορές συναντώνται «πλήρως ακαθόριστα» στατικά συστήματα (π.χ. δωμάτια του ίδιου διαμερίσματος στον ίδιο όροφο να είναι κατασκευασμένα στατικά ανεξάρτητα, ενώ στις επόμενες στάθμες να έχουν συνδεθεί μεταξύ τους ή να έχουν προστεθεί υλικά μη πρότυπα με αμφίβολη επάρκεια κλπ) και έλλειψη κατασκευαστικών σχεδίων. Θα μπορούσε λοιπόν πιο εύκολα να γίνει εφαρμογή, σε κατασκευές με αυθαίρετα τμήματα, οδηγιών όμοιων με αυτές που δημοσιεύτηκαν με το νόμο που αφορά ειδικές περιπτώσεις επεμβάσεων (προσθήκες, αλλαγές χρήσης και μεταβολές) σε υπάρχοντα κτίρια (ΦΕΚ Β’ 350/17-02-16 - Κατάργηση του παραρτήματος Ε του ΕΑΚ), όπου αναφέρονται απλές διαδικασίες/υπολογισμοί με βάση τις οποίες σε ορισμένα κτίρια δεν είναι υποχρεωτικός ο έλεγχος. Επίσης, στις περιπτώσεις που διενεργείται έλεγχος στατικής επάρκειας (στατική ανάλυση) σύμφωνα με τον ΚΑΝ.ΕΠΕ. καθορίζονται 6 βασικές κατηγορίες κτιρίων οι οποίες χαρακτηρίζονται ως προς την στατική τους επάρκεια με βάση ένα πίνακα που συνδέει την στάθμη επιτελεστικότητας και την πιθανότητα υπέρβασης του σεισμού σχεδιασμού που επιλέχτηκε κατά τον έλεγχο. Οι αυστηρότεροι έλεγχοι καλύπτονται από την κατηγορία Α1 και κατόπιν υπάρχουν οι κατηγορίες Β1, Α2, Β2, Γ1, Γ2. Θα μπορούσε λοιπόν κατά αντιστοιχία με τα ενεργειακά πιστοποιητικά να γίνει μία αντίστοιχη κατάταξη με βάση τις ως άνω αναφερόμενες κατηγορίες όπου φυσικά θα έχει γίνει έλεγχος στατικής επάρκειας. Ειδικά για τα κτίρια στα οποία δεν θα έχει εκπονηθεί μελέτη στατικής επάρκειας θα υπάρχει ο χαρακτηρισμός Δ, ο οποίος θα σημαίνει ότι ΔΕΝ ΕΧΕΙ ΓΙΝΕΙ κανένας έλεγχος. Στην περίπτωση αυτή θα γνωρίζει κάθε νέος υποψήφιος αγοραστής/ενοικιαστής τι συμβαίνει με το ακίνητο μέχρι να καθοριστούν απλούστερες διαδικασίες για τα μη ελεγμένα ή να γίνει αναλυτικός έλεγχος με τον ΚΑΝ.ΕΠΕ. Φυσικά σε κτίρια μεγάλης σπουδαιότητας ο χαρακτηρισμός Η δεν θα επιτρέπεται από τη δημόσια αρχή. Στην περίπτωση που αποφασιστεί να παραμείνει το Δελτίο δομικής τρωτότητας αυθαιρέτων (ΔΕΔΟΤΑ) ως το μέσο κατάταξης των αυθαιρέτων σε Χ, Μ, Υ (από όπου σύμφωνα με το νομοσχέδιο θα προκύπτει για τις περιπτώσεις Μ,Υ έλεγχος στατικής επάρκειας) τότε είναι ορθότερο να γίνεται έλεγχος των αποτελεσμάτων των ΔΕΔΟΤΑ και από την δημόσια αρχή αφού είναι πιθανό να προκύψουν για το ίδιο ακίνητο διαφορετικά αποτελέσματα. Χρειάζεται τέλος να δοθούν οικονομικά κίνητρα στους ιδιοκτήτες (π.χ. Φοροαπαλλαγές, χαμηλότερα δημοτικά τέλη, χαμηλότερος ΕΝΦΙΑ κλπ) για την εκπόνηση των στατικών μελετών επάρκειας, ώστε να μην εξαντλήσουν όλοι την προθεσμία των 5 ετών. (αν εν τω μεταξύ έχουμε σημαντικά σεισμικά γεγονότα το κόστος για το κράτος θα είναι πολλαπλάσιο). Σε κάθε περίπτωση και πριν οποιαδήποτε αναφορά σε υποχρεωτικό έλεγχο στατικής επάρκειας των κατασκευών θα πρέπει να λαμβάνεται υπόψη το ισχύον κανονιστικό πλαίσιο (κωδικοποίηση νομοθεσίας) και οι τεχνολογικές εξελίξεις στο χώρο.