• Σχόλιο του χρήστη 'Μαρια Χρ' | 20 Σεπτεμβρίου 2016, 21:06

    Αντιμετωπίζω ένα δυσεπίλυτο θέμα συνιδιοκτησίας, που αδυνατούν να βρουν λύση νομικοί, συμβολαιογράφοι και μηχανικοί. Το 1956 κατασκευάσθηκε νόμιμη διώροφη οικοδομή και ο κάθε όροφος έχει ποσοστό 50 % επί του οικοπέδου, εγώ κατέχω το ισόγειο. Παραπλεύρως της νόμιμης οικοδομής υφίσταται προσθήκη, αγνώστου χρονολογίας κατασκευής (ίσως και προ του 1955 σύμφωνα με μαρτυρίες). Εγώ έχω τίτλους ιδιοκτησίας όλης της αυθαίρετης προσθήκης με ποσοστό 50 % επί του οικοπέδου. Την είχα κληρονομήσει από τον πατέρα μου , αγόρασα μερίδια συγκληρονόμων μου, ανέκαθεν τη χρησιμοποιούσα ανεμπόδιστα και πληρώνω όλους τους φόρους. Όταν θέλησα να επισκευάσω νόμιμα την στέγη της προσθήκης, διαπιστώθηκε ότι είναι αυθαίρετη κάτι που αγνοούσα. Για την τακτοποίηση της προσθήκης απαιτείται και η συναίνεση του ιδιοκτήτη του άνω ορόφου, ο οποίος παραδόξως δεν έχει τίτλους ιδιοκτησίας στην προσθήκη ούτε ποσοστά στο οικόπεδο που κατασκευάσθηκε αυτή (!!!). Άλλο παράδοξο, σε περίπτωση καταγγελίας από τρίτον η πολεοδομία θα επέβαλε πρόστιμο μόνο σε μένα αφού εκείνος θα ισχυριζόταν ότι δεν έχει τίτλους στην προσθήκη και ανέκαθεν την νέμομαι εγώ (!!!)Η όρεξη του φερόμενου συνιδιοκτήτη άνοιξε για μεγάλο εκβιασμό από τους προηγούμενους νόμους όταν ενδιαφέρθηκα να την τακτοποιήσω. Και ενώ ήμουν έτοιμη να υποκύψω στην εξωπραγματική απαίτηση για εξαγορά της συναίνεσής του, μια ακτίνα ελπίδας εμφανίστηκε με τον προς διαβούλευση νόμο.