• Σχόλιο του χρήστη 'Δημ. Φλάσκος' | 27 Σεπτεμβρίου 2016, 01:30

    Για την 1. - β) - i - ε): «ε) Την τομή για την ένδειξη του μέγιστου ύψους του κτιρίου, του ιδεατού στερεού και τη διαμόρφωση του περιβάλλοντος χώρου σε σχέση με το οριστικά διαμορφωμένο έδαφος στην οποία περιέχονται το πραγματοποιούμενο ύψος του κτίσματος και το μέγιστο επιτρεπόμενο ύψος.», έχω να παρατηρήσω τα παρακάτω: Υπάρχουν περιοχές , όπως π.χ. σε οικισμούς που η δόμηση τους διέπεται από ειδικά διατάγματα, όπου πρέπει να ελέγχονται χωριστά τρία «διαφορετικά» μέγιστα ύψη . Σε μία λοιπόν τριώροφη οικοδομή αν έχεις ταυτόχρονα (λόγω «κλιμάκωσης» του όγκου καθ’ ύψος), ισόγειο τμήμα , διώροφο τμήμα και τριώροφο τμήμα, τότε υποχρεούσαι (βάσει του διατάγματος που έχω υπ’ όψιν μου και χρησιμοποιώ ως παράδειγμα..) να συγκρίνεις το ύψος ενός εκάστου των παραπάνω επιμέρους τμημάτων της οικοδομής, με τα αντίστοιχα μέγιστα επιτρεπόμενα, που στο (πραγματικό…) παράδειγμα που χρησιμοποιώ, είναι 4,5μ---7,0μ---10μ. κ μάλιστα από το «ΦΥΣΙΚΟ ΕΔΑΦΟΣ η ΑΠΟ ΤΟ ΠΡΟΫΦΙΣΤΑΜΕΝΟ, ΤΕΧΝΗΤΩΣ ΔΙΑΜΟΡΦΩΜΕΝΟ ΤΟΙΟΥΤΟ…». Αν και γνωρίζουμε ότι γενικώς τα ειδικά διατάγματα κατισχύουν των άλλων, επειδή εδώ, διαμορφώνονται προδιαγραφές που θα ισχύουν Πανελλαδικά, πιστεύω ότι ο ενικός που χρησιμοποιείται στο κείμενο (το πραγματοποιούμενο ύψος/ το μέγιστο επιτρεπόμενο ύψος) μπορεί να εκληφθεί ως έμμεση κατάργηση των δύο από τα τρία ύψη που προανέφερα στο παράδειγμα. Επίσης απουσιάζει οποιαδήποτε αναφορά στο φυσικό έδαφος (αναφέρομαι στη τομή) . Ακόμη και σε περιοχές όπου το μέγιστο επιτρεπόμενο ύψος μετράται από τη στάθμη του οριστικά διαμορφωμένου εδάφους, είναι και εκεί απαραίτητη νομίζω η ένδειξη της στάθμης του φυσικού εδάφους. Αλλιώς πως μπορεί να ελεγχθεί κατά ΝΟΚ η νομιμότητα της όποιας διαμορφούμενης στάθμης (έστω και «τοπικά», αφού η τομή είναι μία…). Σε άλλη περίπτωση, πως να ζητηθεί παρέκκλιση στο ύψος της διαμόρφωσης π.χ. σε κεκλιμένα εδάφη, και γενικά όπου προβέπεται τέτοια δυνατότητα από νόμο ή διάταγμα, όταν απουσιάζει μια τέτοια βασική ένδειξη;