• Στα διατηρητέα κτίρια κατηγορίας Γ είναι επιτρεπτή η συντέλεση προσθήκης τόσο καθ’ ύψος όσο και κατ’ επέκταση. Επομένως, θα έπρεπε και οποιαδήποτε αυθαιρεσία κατά την κατασκευή της προσθήκης ή ανακατασκευής να δύναται να νομιμοποιηθεί όπως γίνεται για κάθε μη διατηρητέο κτίριο. Πώς είναι δυνατή η απαγόρευση νομιμοποίησης ή τακτοποίησης εργασιών οι οποίες δύναται να πραγματοποιηθούν μετά την έκδοση της απαιτούμενης οικοδομικής άδειας; Η απαγόρευση αυτή είναι λογική για τα διατηρητέα κτίρια των κατηγοριών «Α» και «Β», όπου απαγορεύονται οι προσθήκες και οι επεμβάσεις με συμβατικά/σύγχρονα υλικά, αλλά παράλογη για τα κτίρια της κατηγορίας «Γ» καθώς για αυτά προβλέπεται η δυνατότητα προσθήκης καθ’ ύψος και κατ’ επέκταση. Σημειώνεται ότι η κατηγοριοποίηση αυτή των διατηρητέων κτιρίων αφορά μόνο την παλιά πόλη της Ξάνθης και όχι γενικά όλα τα διατηρητέα κτίρια της χώρας και έχει συντελεστεί με τις Υ.Α. 5385/24-11-1995 (ΦΕΚ. 1097/Δ/95 & ΦΕΚ 93/Δ/98) και 9554/2002 (ΦΕΚ. 7/Β/14-1-2002). Επίσης προτείνουμε για τις περιπτώσεις που το συμβούλιο επιβάλει εργασίες προσαρμογής να μην απαιτούνται για την έκδοση της οικοδομικής άδειας εκ νέου εγκρίσεις από τους αρμόδιους φορείς (ΥΜΑΘ, Υπουργείο Πολιτισμού και Συμβούλιο Αρχιτεκτονικής). Επιπλέον στην περίπτωση δ τόσο της §1 όσο και της §2 να γίνει σαφές ότι οι εργασίες προσαρμογής πρέπει να ολοκληρωθούν 6 μήνες μετά την έκδοση της σχετικής άδειας, εφόσον απαιτείται. Όσον αφορά τα νεότερα μνημεία προτείνουμε να αποφασίζει και για αυτά το ΚΕΣΑ ή το ΠΕΣΑ, διότι ο Ν.3028/02 δεν επιτρέπει στο ΚΕΣΝΜ και τα Τοπικά Συμβούλια Μνημείων να γνωμοδοτούν επί τέτοιων θεμάτων.