• Σχόλιο του χρήστη 'ΔΗΜΗΤΡΗΣ' | 10 Οκτωβρίου 2016, 07:48

    Παράγραφος 4 Nα υπάρχουν συντελεστές μείωσης του προστίμου λόγο παλαιότητας ανά πενταετία και όχι δεκαετία από το 1983. Έτσι, προτείνεται η διαμόρφωση των συντελεστών ως εξής: α) Για προϋφιστάμενα της 01-01-1983, 15% β) Από 01-01-1983 έως 01-01-1988, 40 % γ) Από 01-01-1988 έως 01-01-1993, 50% δ) Από 01-01-1993 έως 01-01-1998, 60% ε) Από 01-01-1998 έως 01-01-2004, 70% στ) Από 01-012-2004 έως 31-12-2008, 80% Παράγραφος 6 Προτείνεται η επαναδιατύπωση της παραγράφου 6 ως εξής : 6.αα)Για τον υπολογισμό του ενιαίου ειδικού προστίμου για όλους τους χώρους σε : α. υπόγειες στάθμες β. εσωτερικούς εξώστες (πατάρια), και γ. σοφίτες, σε κάθε περίπτωση εφαρμόζεται μειωτικός συντελεστής 70%. ββ)Για τον υπολογισμό των συντελεστών των τετραγωνιδίων που ορίζονται στον πίνακα του Παραρτήματος Α του παρόντος, στα μεγέθη των χώρων αυθαιρέτων κατασκευών ή χρήσεων σε : α. υπόγειες στάθμες εφόσον, στην πραγματική κατάσταση τους, συνδέονται λειτουργικά με τον υπερκείμενο όροφο, προσμετρείται το 50% της επιφανείας τους. β. εσωτερικούς εξώστες (πατάρια) εφόσον, στην πραγματική κατάσταση τους, έχουν συνολικό εμβαδόν μικρότερο του 70% της επιφάνειας του υποκείμενου χώρου με τον οποίο συνδέονται λειτουργικά , προσμετρείται μόνο η επιφάνεια που είναι μεγαλύτερη από το του 40% της επιφάνειας που επιτρέπεται να δομηθεί στο οικόπεδο. γ. Σοφίτες εφόσον, στην πραγματική κατάσταση τους, συνδέονται λειτουργικά με τον με τον υποκείμενο όροφο , προσμετρείται μόνο η επιφάνεια που είναι μεγαλύτερη από το ( 1/2) της επιφανείας της υποκείμενης κάτοψης με την οποία συνδέονται. Αιτιολόγηση : 1. Οι χώροι αυτοί είχαν , έχουν και θα έχουν μειονεκτήματα. Δηλαδή μια υπόγεια στάθμη ήταν και θα είναι υπόγεια …. δεν είναι όροφος. Οι σοφίτες και τα πατάρια επίσης έχουν περιορισμένα ύψη , κεκλιμένα τμήματα οροφής , και δεν θεωρούνται όροφοι. Τα υπόγεια πρέπει να έχουν μειωτικό συντελεστή, είτε είναι αυτοτελείς χώροι, είτε δεν είναι αυτοτελείς χώροι, είτε είναι ανεξάρτητες ιδιοκτησίες, διότι εκ των πραγμάτων έχουν μειωμένη αξία σε σχέση με τις υπερκείμενες ιδιοκτησίες. 2. Εφόσον στην πραγματική κατάσταση τους, οι στάθμες των χώρων αυτών συνδέονται λειτουργικά με τις υπερκείμενες η υποκείμενες (αναλόγως) στάθμες του κτιρίου πρέπει να έχουν μικρότερη συμμετοχή στο ποσοστό υπέρβασης δόμησης και κατ’ επέκταση μικρότερη επιβάρυνση 3. Αν υπάρξει διαφοροποίηση σε σχέση με τους προγενέστερους νόμους ,θα δημιουργηθούν προβλήματα