• Η σημερινή κατάσταση σε ότι αφορά στην ποιότητα του νερού που καταλήγει μέσω των ποταμών Γαλλικού, Αξιού, Λουδία και Αλιάκμονα στο υπό ίδρυση εθνικό πάρκο, θεωρείται ιδιαίτερα κακή και υποβαθμισμένη. (Ενδεικτικά μεταφέρουμε πρόσφατο δημοσίευμα που αφορά στη ρύπανση του Αλιάκμονα από εργοστάσιο επεξεργασίας ροδάκινων: http://www.pliroforiodotis.gr/index.php/news/society/difere/45226-2018-08-06-05-42-01) Η αναφορά στην παράγραφο 1 του άρθρου 6 πως «Η ποιοτική και ποσοτική διαχείριση των υδατικών πόρων που τροφοδοτούν το Εθνικό Πάρκο, συμπεριλαμβανομένης της εξασφάλισης της ελάχιστης απαιτούμενης παροχής κάθε ποταμού κατά την ξηρή περίοδο, καθορίζεται σύμφωνα με τις κείμενες διατάξεις, κατόπιν εκπόνησης κατάλληλης μελέτης και έγκρισής της από τις αρμόδιες υπηρεσίες του ΥΠΕΝ.», επί της ουσίας αφήνει ισχυρό ενδεχόμενο να μην αλλάξει τίποτα και η ποιότητα των υδάτων που τροφοδοτούν το εθνικό πάρκο Αξιού, να παραμείνει ιδιαίτερα υποβαθμισμένη λόγω της ρύπανσης από τις διάφορες και ποικίλες ρυπογόνες πηγές που βρίσκονται στις λεκάνες απορροής των τεσσάρων ποταμών, που συνθέτουν το πλούσιο υπό μελέτη δελταϊκό οικοσύστημα. Η ποιότητα των υδάτων που καταλήγουν στο εθνικό πάρκο Αξιού θα έπρεπε να αποτελεί προτεραιότητα σε οποιαδήποτε πρωτοβουλία λαμβάνεται για την προστασία και διαχείριση του. Δυστυχώς, βλέπουμε πως για άλλη μια φορά, το αρμόδιο Υπουργείο δε βάζει το «μαχαίρι στο κόκκαλο» για την εξασφάλιση του σημαντικότερου περιβαλλοντικού παράγοντα του πολύτιμου αυτού οικοσυστήματος αλλά παραπέμπεται το ζήτημα στις καλένδες.