• Σχόλιο του χρήστη 'WWF Ελλάς' | 8 Ιανουαρίου 2019, 10:13

    Το υπό διαβούλευση σχέδιο νόμου αποδεικνύει δυστυχώς με τον πλέον προφανή τρόπο τους φόβους που εκφράστηκαν από το WWF Ελλάς ήδη από τον Μάϊο του 2016, όταν κατατέθηκε στη Βουλή για πρώτη φορά ρύθμιση για το νεοπαγές μόρφωμα των οικιστικών πυκνώσεων σε πολυνομοσχέδιο δημοσιονομικών και διαρθρωτικών μέτρων: ότι στόχος δεν είναι η «περιβαλλοντική διαχείριση» της δασικής γης που έχει παράνομα οικοδομηθεί, αλλά η ιστορικά πρωτοφανής νομιμοποίηση κάθε είδους αυθαιρέτων κατασκευών που υφίστανται εντός αυτής. Εκείνη η πρώτη απόπειρα εισαγωγής στη νομοθεσία του όρου «οικιστικές πυκνώσεις ιώδους περιγράμματος» αποσύρθηκε από τον τότε αναπληρωτή υπουργό, εν μέσω έντονων αντιδράσεων, με τον ισχυρισμό ότι δεν αποσκοπεί στη νομιμοποίηση παράνομης δόμησης, αλλά στην απλή καταγραφή της. Σήμερα είναι πλέον σε όλους σαφές ότι οι «οικιστικές πυκνώσεις» παρέχουν πρωτοφανή «ασυλία» στην άμορφη και ασύντακτη οικιστική ανάπτυξη, ακόμη και μέσα στα δάση και τις δασικές εκτάσεις. Oι ρυθμίσεις του νομοσχεδίου επιδιώκουν ειδικότερα να παγιώσουν μια έκνομη πραγματική κατάσταση, ασύμβατη με τον ορθό χωρικό σχεδιασμό αλλά και την υποχρέωση της Πολιτείας για την προστασία του δασικού κεφαλαίου της χώρας και ιδίως των δασικών οικοσυστημάτων, με τις προτεινόμενες διατάξεις τα οποία μετατρέπονται σε de facto οικιστικούς υποδοχείς. Επιπλέον, η χρονική στιγμή της διαβούλευσης συμπίπτει με την εκδίκαση στην Ολομέλεια του Συμβουλίου της Επικρατείας αίτησης ακύρωσης κατά της ισχύουσας απόφασης 34844/2016 των υπουργών περιβάλλοντος για τα κριτήρια προσδιορισμού των οικιστικών πυκνώσεων. Ο σεβασμός των λειτουργιών του Κράτους θα επέβαλλε ωστόσο την αποχή από κάθε σχετική νομοθετική πρωτοβουλία εωσότου το Ανώτατο Ακυρωτικό Δικαστήριο αποφανθεί οριστικά για τη συνταγματικότητα του μορφώματος των οικιστικών πυκνώσεων. Η οριζόντια νομιμοποίηση αυθαιρέτων με μόνο κριτήριο τη γενικόλογη πρόβλεψη να «επιτρέπεται η δόμηση» ή να επιτρεπόταν η δόμηση πριν την υπαγωγή της περιοχής σε καθεστώς προστασίας, αποκαλύπτει τη βούληση του υπουργείου για πολεοδόμηση των δασών και δασικών εκτάσεων που βρίσκονται σε ιώδη περιγράμματα και έχουν οικοδομηθεί παράνομα. Ειδικά δε η πρόβλεψη για ανάρτηση του δασικού χάρτη με τις περιλαμβανόμενες σε αυτόν οικιστικές πυκνώσεις δεν μπορεί να εγγυηθεί την αποτελεσματική προστασία των δασικών περιοχών, δεδομένης της τακτοποίησης των αυθαιρέτων εντός του ιώδους περιγράμματος. Επί της ουσίας, το νομοσχέδιο εδραιώνει την παράνομη μεταβολή του δασικού χαρακτήρα των εκτάσεων αυτών και τη μετατροπή τους σε οικιστικούς υποδοχείς. Η ανοιχτή και συνεχώς επεκτεινόμενη πληγή της αυθαίρετης δόμησης δεν μπορεί συνέχεια να αντιμετωπίζεται ως εισπρακτική ευκαιρία, εις βάρος της ισονομίας και του δημόσιου συμφέροντος. Η τακτοποίηση του μορφώματος των οικιστικών πυκνώσεων δεν υπαγορεύεται από καμία πραγματική ανάγκη της διαδικασίας ολοκλήρωσης των δασικών χαρτών. Η πιθανότητα υποβολής αντιρρήσεων δεν εμποδίζει τη μερική κύρωση του αναρτημένου δασικού χάρτη, κατά τα τμήματα που δεν έχουν υποστεί αμφισβήτηση. Μετά από την πολύνεκρη πυρκαγιά της 23ης Ιουλίου 2018 στον Νέο Βουτζά και το Μάτι Αττικής, που είχε ως συνέπεια την ανάδυση του θέματος της εκτός σχεδίου και της παράνομης δόμησης ως πολεοδομικής κρίσης με καταστροφικές συνέπειες, η προστασία και ολοκληρωμένη διαχείριση της δασικής γης και της παράκτιας ζώνης αποτελεί πλέον ζήτημα ζωής και θανάτου. Πριν από οποιαδήποτε νέα προσπάθεια περαιτέρω τακτοποιήσεων αυθαιρέτων, είναι απόλυτα απαραίτητο οι αρμόδιες κρατικές υπηρεσίες να προχωρήσουν σε γενναία και ουσιαστική εφαρμογή αμετάκλητων δικαστικών αποφάσεων και πρωτοκόλλων κατεδάφισης, κατά προτεραιότητα σε οικολογικά σημαντικές περιοχές, όπως όλοι οι τόποι του Εθνικού Συστήματος Προστατευόμενων Περιοχών, λεκάνες απορροής, και παράκτια ζώνη.